1,240 matches
-
cu toate că fără aceasta am fi nimeni și fără respectarea tradiției nu am reuși să convingem legătura nostră cu Dumnezeu. Dacă unii autori, cărturari de renume la timpul lor nu au reușit să interpreteze corect istoria și s-au angajat în tălmăcirea eronată a originilor filosofice și esoterice a lumii 654, nu înseamnă că toți adepții unor ordine secrete trebuie să-și pună cenușă în cap și să se renege. Masoneria are avantajul de a se fi implicat în respectarea Tradiției de către
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
a dat de la începutul lumii. Trebuie doar să le descoperim, să le înțelegem, să ni le însușim și să trăim în Tradiție căutându-le și ghidându-ne după ele: credința, vindecarea, facerea de minuni, prorocirea, înțelepciunea, cunoașterea, darul limbilor și tălmăcirea lor. Înconjurat de simboluri și numere, dăruind și rugându-se, poetul așteaptă întotdeauna un semn. Modalitatea ancestrală de a comunica, de la scrierea prin noduri a incașilor, de la hieraticele sau demoticele egiptene până la limbajul computerizat al timpurilor noastre nu justifică decât
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
învierea lui Osiris era o dramă virtuală jucată pentru a ilustra nemurirea și supraviețuirea ființei noastre imateriale după moarte. După încercări și probe, sufletul se poate înălța la o existență sublimă printre nemuritori, adică printre zei. Această dramă antică și tălmăcirea mesajului său influențează de atunci gândirea și creația, civilizația umană în întregul ei. Urmașii faraonului Akhenaton erau printre cei mai iluminați influențând misterele eleusine grecești. Peste o sută de mii de candidați primeau anual inițierea în aceste mistere metafizice și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
on Epistles of St. Paul from Unpublished Commentaries) că inspirația plenară este certă, cuvintele fiind instrumente ale îngrijirii și înțelegerii ideilor, ele premerg și urmează gândirii. Exegezele hermeneuticii sunt mai sigure în doctrina bisericii atunci când este folosită metoda interpretării sau tălmăcirii literale. Și acesta ar putea fi un alt arc reflex. 217 Interpretarea morală nu a fost necesară din punctual de vedere al credinței cât mai mult ca o conduită. În legea cărții sacre se găsesc învățătura și adevărul (Rom 2
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Dt 6:5) și chiar Decalogul (Mc 12:29-31). Dificultățile de aplicare a eticei biblice nu înseamnă însă că ele trebuie abandonate, dar nici nu trebuie interpretate ca o scurtcircuitare la soluțiile morale. 218 Ceea ce nu prea convine întotdeauna este tălmăcirea sau interpretarea alegorică. Și cu toate acestea se pare că ea este imperativă. Dacă sensul literal (asupra căruia eretici, ca Marcion, critic biblic din secolul al doilea, sau polemici anticreștini, precum Celsus, au insistat) era inacceptabil, singura procedură compatibilă cu
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
până în secolul al XIX-lea (1925-1937), reeditate în 1940, când se anunțau și următoarele cinci, dar care nu au mai apărut. În stadiu de proiect au mai rămas un volum de versuri - Poezii nouă - și cele ce ar fi cuprins tălmăcirile piesei lui Augier și a poemului lui Mistral. Înregimentat mișcării sămănătoriste și apreciat de N. Iorga, N. este, în fond, un emul întârziat al tânărului V. Alecsandri. Dragostea pentru meleagurile natale (zugrăvite în ciclul Moldova), nostalgia după gloria lor de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288376_a_289705]
-
va fi, pentru neamul românesc, războiul mondial. Versiunile din volumul Traduceri (Victor Hugo, André Chénier, Alfred de Vigny, Leconte de Lisle, J.-M. de Heredia, Teocrit) sunt deocamdată exerciții de școlar silitor, însă mai târziu experiența își spune cuvântul, încât tălmăcirea integrală a epopeii provensale a lui Mistral este meritorie. SCRIERI: Phidias și Parthenonul, Iași, 1911; Idealismul și realismul în artele plastice, Iași, 1912; Impresionismul și neoimpresionismul, Iași, 1912; Însemnătatea culturii artistice, Iași, 1912; Poezii, Iași, 1915; Ritmuri și rime, Iași
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288376_a_289705]
-
-l ghicești, cititorule, eu mă socotesc că aceste trei semne vor să zică "Ghiță Ariciulescul". Un arici poet sau un poet al aricilor nu este o minune ce se întâmplă pe toate zilele. Sau dacă voiești, să-ți fac o tălmăcire a acestor slove mai iscusită. Eu sunt un om care voi să mă țin după mode și acum trece cineva de mare autor când vorbește în termenii bancului faro. Scu în limba românească înseamnă noblețe (iartă-mă, dragul meu clasic
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
cam ce ar vrea să spună acronimul lui Grigore Alexandrescu și oferă două decriptări: "As de ghindă" și "Ghiță Ariciulescul". Dincolo de jocul de cuvinte, rămâne presupunerea oarecum neobișnuită că numele propriu ar trebui să însemne ceva. Heliade Rădulescu procedează la tălmăciri, ca și cum ceva din natura poeziei ar trebui să se imprime în numele poetului. "Poet al aricilor" sau "un arici poet" nu e, după această logică, o ironie nejustificată și în raționamentul lui Heliade Rădulescu ea se leagă de o anume particularitate
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
este, în acest context, prea puțin cultivată, fiind tipărit, de exemplu, un poem de V. Demetrius. În schimb, se traduce masiv din lirica germană: Schiller (Scufundătorul), Goethe, Heine, Lenau, în transpunerea lui Barbu Nemțeanu, fără a fi uitată Carmen Sylva (tălmăciri de Elena Poenaru). Din versurile lui St. O. Iosif este reluat Blestemul bardului (prelucrare după Uhland), lui Ilarie Chendi i se retipărește articolul Despre traducătorii români ai lui Heine, în alte numere fiind introduse articole, nesemnate, despre Faust de Goethe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289479_a_290808]
-
sau de mică întindere, se subsumează aceleiași strategii cultural-informative. B. selectează și cărți de succes, precum romanul Giacomo Casanova Cavaler de Seingalt (Un poet al vieții sale) de Stefan Zweig, tradus în colaborare cu Al. A. Philippide. Excepții notabile sunt tălmăcirile câtorva eseuri ale lui Benedetto Croce, adunate în broșura Lirismul și totalitatea artei (1929), și romanul lui Stendhal, Roșu și negru (1928). Recenziile sale la cărți românești și străine (Tudor Arghezi, F. Aderca, Gala Galaction, Ion Minulescu, Liviu Rebreanu, Tudor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285761_a_287090]
-
schimbându-și după circumstanțe posesorul și (răs)cumpărat, la Viena, de I. Micu-Klein, va aparține în veacul următor lui Timotei Cipariu. În fine, după jumătatea vieții, în exil, jelind și el „de țara Domnului”, C. se încumetă a da o tălmăcire proprie, în versuri a Psaltirii, fără a egala virtuozitatea predecesorului „artist” care fusese Dosoftei, dar întrecând cu mult în expresivitate pe ardeleanul Ioan Viski (căruia i se atribuie o nouă și modestă transpunere în stihuri a psalmilor, datând de la 1697
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286409_a_287738]
-
felul său, ar fi putut face din vis calea regală care duce la ceea ce nu purta încă numele de inconștient, dar care se ascundea în atomii psihici înainte de a-i contamina pe cei somatici. Cu șapte secole înainte de Cartea de tălmăcire a viselor a lui Artemidoros din Efes, Antiphon practică o onirocritică decurgând din exegeza rațională și sprijinindu-se pe exercitarea unei simple logici a cauzalităților bine înțelese. Departe de inspirație, de transă ori de apelarea la magia irațională, metoda sofistului
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
IV. Lucrări citate Alegerea lui Heracle (Prodicos din Keos) 162 Arta de a iubi (Ovidiu) 287 Arta de a scăpa de mâhnire (Antiphon din Atena) 88 Axiochos (Pseudo-Platon) 299 Banchetul (Platon) 185, 287 Banchetul înțelepților (Deipnosophistae) (Athenaios) 181 Carte de tălmăcire a viselor (Artemidoros din Efes) 89 Cetatea lui Dumnezeu (Sfântul Augustin) 13 Contra creștinilor (Celsus) 15, 294 Contra sofiștilor (Philodem din Gadara) 183 Cugetări (Pascal) 13 Cum trăiesc zeii (Philodem din Gadara) 238 Critica rațiunii practice (Kant) 13 Cronici (Eusebiu
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
întâi și a doua au fost traduse peste aproape un deceniu, de un monah din Țara Românească. Părțile au fost reunite într-un singur manuscris de un cărturar moldovean (prin 1680-1690), care a făcut unele abrevieri și a îndreptat uneori tălmăcirea în urma comparării cu textul original neogrecesc. A existat și o traducere în românește făcută din slavonă, fiind vorba doar de primele două părți. Partea a treia a fost de numeroase ori recopiată integral sau numai pe fragmente, întâlnindu-se atât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287994_a_289323]
-
declară în favoarea „comediei naționale”. Observațiile, competente, îi vizează pe interpreți, sfătuiți „a imita natura”, se referă la decoruri și costume și nu pierd din vedere publicul. În afara unei piese scrise la Paris, Femeia fără zestre, R. a realizat și câteva tălmăciri: drama Chatterton de Alfred de Vigny, Bogatul și săracul de Émile Souvestre, Doctorul negru, după Anicet-Bourgeois și Philippe Dumanoir. I s-a atribuit Omul muntelui, „romanț original” publicat în „Românul” (1857-1858) și semnat în volum Doamna L. După alte ipoteze
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289374_a_290703]
-
de Al. Ciorănescu. Se publică numeroase traduceri, semnate de Al. Marcu, Emanoil Bucuța, Al. Popescu-Telega, N. Iorga, Alexandrina Mititelu, G. Călinescu, Elena Farago, G. Murnu, Al. Rally, Anita Belciugățeanu, Pimen Constantinescu, I.U. Soricu, Al. Busuioceanu ș.a. Uneori se reproduc tălmăciri mai vechi, semnate de Duiliu Zamfirescu, St. O. Iosif, Octavian Goga, Ovid Densusianu. După șase ani, când revista își micșorează formatul, redacția constată, pe bună dreptate: „Nu s-a întâmplat în Italia nici un eveniment cu adevărat demn de luat în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289298_a_290627]
-
și Emil Giurgiuca, alături de care se află G. Tutoveanu, George Voevidca, Ciprian Doicescu, Iustin Ilieșiu, dar și G. Ponetti, Ion Tahiș, G. Nedelea, Sylvia Pan, Gr. Vêja ș.a. La sectorul traduceri sunt de semnalat poemul Bacanta de Albert Samain, în tălmăcirea lui G. Pallady, și piesa de teatru Sofonisba a lui Alfred Poizat, transpusă în versuri de Claudia D. Zaharia. Z.s. nu are un oficiu critic aparte, rubricile de cronici și recenzii fiind susținute de redactori. Se mai publică aforisme
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290710_a_292039]
-
Boureanul. Cu un accentuat caracter de valorizare a literaturii greco-romane, publicația înscrie în sumar numeroase traduceri. Astfel,Teodor A. Naum transpune din Idilele lui Teocrit (Vrăjitoarea, Trebuie să bei, Căprarul sau Amarilis ș.a.) sau din Anacreon (Unui greier, Femeilor ș.a.). Tălmăciri din Shakespeare semnează State Dragomir (fragmente din Othelo), versiuni din Victor Hugo și din Giosuè Carducci dau cei doi frați Naum. Se publică inedite eminesciene (Catrene, Cugetări, teatru - Alexandru-Vodă și Gogu tatii). Nu este neglijată nici producția poetică la zi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289475_a_290804]
-
grupaje sau poezii disparate, deși e aici cu mult mai aproape, se pare, de formula lirismului său. Risipindu-și, în parte, vocația, în tranziția de la cumpăna veacurilor, B. compensează, în timp, prin „pasionate, rodnice îndeletniciri” de traducător (Geo Dumitrescu). Primele tălmăciri, din literatura franceză ori săvârșite prin intermediul francezei, coincid cu vârsta debutului publicistic: articole, proză, pagini științifice sau artistice, din H. Spencer, Walter Scott, Shelley, N. G. Cernâșevski (fragmente din Ce-i de făcut?), Paul Lafargue, Alphonse Daudet, E. Fournière, apar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285972_a_287301]
-
a textului. În integrala traducerilor din Les Fleurs du mal - Florile răului, B. e prezent cu patruzeci și cinci din cincizeci de „variante” posibile, bilanț notabil. Poetul surprinde, în fine, cu un sisific proiect, angajând, în ultima parte a vieții, tălmăcirea trilogiei lui Dante; aborda Divina Commedia fără o inițiere specială, fără o pregătire „de școală”, în termenii lui N. Iorga, altfel întâiul în a-i consacra reușita, într-o prefață, publicată anticipat, la Infernul. Plecând de la versiunea franceză a lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285972_a_287301]
-
sfinților împărați Constantin și Elena de Eftimie al Târnovei, fiind o versiune comprimată. Că Povestea... a făcut parte din textura originală a Învățăturilor..., că ea nu este o interpolare ulterioară, operată către mijlocul veacului al XVII-lea, după ce fusese realizată tălmăcirea grecească (cum au crezut D. Russo și Emil Turdeanu), constituie azi un adevăr pe care ultimele cercetări l-au scos de sub incidența semnelor de întrebare. Chemând din depozitul (literar, politic, doctrinar și religios) bizantin faptele lui Constantin cel Mare, N.B.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288381_a_289710]
-
Dostoievski, Lev Tolstoi, Cehov, Turgheniev, dar și din Șalom Alehem îndeosebi, apoi din H. Sienkiewicz, Musset și Byron (câte un poem), străduindu-se să respecte spiritul originalului. A mai tradus cărți de Herbert Eulenberg, D. Merejkovski, Emil Ludwig, A. Koralnik. Tălmăcirile din Maxim Gorki (Azilul de noapte, prima versiune românească a dramei) și E. Cirikov (Evreii) s-au jucat pe scena Naționalului ieșean; alte piese la care S. și-a încercat virtuțile de traducător îi au ca autori pe Bjșrnstjerne Bjșrnson
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289507_a_290836]
-
de cea plastică se ocupă Petre Boldur. Eseurile lui Petru Manoliu (Țara Șera, Vis cu morți, Glose pentru adevărata moarte) reflectă și ele ideile tinerei generații și sunt de o elevată ținută artistică. Traducerile sunt mai puțin reprezentate. Se remarcă tălmăcirile făcute de Eugen Jebeleanu din Klabund (Cântec de curvă din Hamburg, Micul ucigaș, Pogrom, Balada cântăreților de stradă) și din Cântecele de spânzurătoare ale lui Christian Morgenstern. Alexandru Westfried traduce două poezii de Rimbaud. Prin conținut, dar mai ales prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286794_a_288123]
-
a spațiului ... Succesiunea planurilor dispuse în registre pe verticală, jocul diagonalelor, utilizarea cu succes a perspectivei aeriene, sânt câteva dintre elementele de limbaj ce-i susține intenția ... cromatica, abil folosită în sugerarea staticului și dinamicului ... momente de respiro, de simplă tălmăcire în vizual a pitorescului locului, de comuniune cu specificul său”(Steliana Delia Beiu, ziarul Flacăra Iașului, nr. 12551, 1987) „Gheorghe Bălăceanu rămâne fidel esteticii concrete a vieții, ... dar șochează prin vioiciunea tușei, cutezanța complimentării tematice și puterea de comunicare a
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]