699 matches
-
sînt foarte rari. Aci un poet care bea e doar un „bețiv”. Cînd să-i judece opera, majoritatea nu pot trece dincolo de această etichetă. Dacă e și „curvar”, creditul lui scade aproape de zero. Deși nu fac parte din nici una dintre „tagme”, le-am fost, nu o dată, avocat din oficiu. Nu cred însă că am convins pe cineva să-și modifice părerile. Discuțiile pe aceste teme se termină cam pe aceleași poziții. Între timp, mi-am dat seama că slăbiciunea demonstrațiilor mele
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Nu au importanța pe care par s-o aibă”! *„Vrei să fii credibil? Vino cu o «carte mare»”, le cere, din nou, Adrian Marino („Maiorescu, azi”, în „Tribuna”, nr. 35, 1 septembrie 1988) „foiletoniștilor”. Deoarece fac parte și eu din tagmă, întreb: „carte mare” e numai monografia și studiul cu fundație bibliografică solidă? în fața teoreticianului blockhausurilor critice, îmi apăr sărăcia disociind (pentru uzul meu) între „mare” și „masiv”, „gros”, „compact”. Cea mai bună lecție de economia creației e Biblia, unde cărțile
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Românii și în general latinii au un sentiment cu totul special pentru "patria pe care nu poți să ți-o duci pe vârful pantofului". O să mă întrebați: "Care patrie, domnule?" O să vă răspund ca Bălcescu: Patria e norodul și nu tagma jefuitorilor", fie ei jefuitorii comuniști de dinainte de '89 sau cei capitaliști de după. (Am cunoscut prin 1987 un șofer de TIR. Era un bărbat tânăr, cam de 40 de ani, bine legat, liniștit și simpatic. În drumul de la București la Brașov
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
ceea ce-mi place”. Cam În asta rezidă avantajul omului, dar și păcatul lui. Căci omul e un omnivor, consumând deopotrivă animale și plante - iarbă, grăunțe și fructe. Adică, În lanțul trofic, el poate ocupa orice loc, evident În aceeași tagmă a consumatorilor. El poate fi la fel de bine ierbivor, adică consumator primar, dar și carnivor, adică consumator secundar, de diferite niveluri. Ce Înseamnă această ultimă nuanțare? Că poate mânca un iepure, ce se hrănește el Însuși doar cu plante, ori o
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
sa umbli prin ceata cand poti sa pasesti pe cararea batatorita deja, sa citesti cum ar veni la sigur si nu sa te mai incurci cu te miri ce carti care nu-ti aduc si tie cel putin intrarea in tagma intelectualilor. Trecand peste asta cu precizarea ca, daca astfel de materiale ar fi mai rezervate in verdicte ar fi si mai bune, mai am doua issues in legatura cu scriitura. Constat ca cea mai tanara dintre recomandari este contemporana cu
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
sau definind romanul istoric în capitolul dedicat lui Sadoveanu. Spre a capta fondul de profundă originalitate al lui Arghezi, C. fixează tipologia scriitorilor români: boierul „generos, revoluționar din inteligență, liberal, socialist chiar” (Kogălniceanu, Alecsandri, Odobescu); tipul ruralului (Eminescu, Coșbuc, Rebreanu); „tagma balcanicilor” (Anton Pann, I.L. Caragiale, Ion Minulescu, Ion Barbu, Tudor Arghezi, Mateiu I. Caragiale, Urmuz). În capitolul care încheie Istoria literaturii române..., C. accentuează ideea de vechime a românilor, relevând, ca și autohtoniștii, fondul nostru geto-dac, și încearcă o schițare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
tranșant, poezia sa, în vârful ei, fiind nu numai un atac la bazele gândirii materialiste, dar o descriere plină de patos a omului nesigur de existență, nesigur de propria sa unitate, avid de probele divinității, ale zeilor, visător, puternic, din tagma post-romanticilor nemți, de care s-a contagiat - era să scriu: îmbolnăvit! - și Eminescu. Da, am crezut în cariera literară, în cea de romancier, ca posibilă în spațiul culturii române, cu o consecvență care pe nu puțini i-a uimit. Mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
se hotărăște „să mănânce politicieni pe pâine“? În plan privat, s-ar putea ca viața lui să intre într-o perioadă înfloritoare. Din păcate însă, în plan public, el încetează să mai fie jurnalist: devine activist de partid, trece în tagma soldaților, a propagandiștilor, a „cadrelor“ militante. Nu e exclus să devină chiar un fel de vedetă. Dar un alt fel de vedetă decât vedeta de presă. Ar fi mai cinstit, în fond, să se retragă de pe scena gazetăriei și să
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
să recunoască fluiditatea și corijabilitatea teoriilor elaborate. În realitate, Hasdeu a stăruit până la obsesie asupra aspectului critic al muncii sale, căruia dorea chiar să-i fixeze normele. În prefața Istoriei critice, el a formulat zece principii, un veritabil decalog al tagmei și apare astfel ca evident faptul că nu e dincolo de asemenea exigențe cine afirmă că afară de fântâni scuturate de orice dubii nu există nici o autoritate în istorie și cu atât mai puțin nici o nefailibilitate. Dimpotrivă, principiile formulate de Hasdeu recomandă
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Claudia Furtună () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1726]
-
anunța să vină la întâlnire. Tu știi prea bine, și viața a confirmat, că în toate acțiunile este nevoie de un conducător isteț (asta e expresia lui tovarășul Cucu). Consoarta mea mai are o lună și intră și ea în tagma pensionarilor. Pentru reîntâlnirea din mai am s-o învoiesc de la școală. Nu mi ai comunicat dacă este vreo autogară și pe unde este. Cred că de acolo se va lua cursa spre Șuletea. Am să fiu prezent la timpul fixat
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
și Transilvaniei încât, Carol Robert fusese obligat de împrejurări să scoată la oaste și pe călugării din mănăstiri. În septembrie 1338, o plângere a episcopilor catolici din aceste țări trimisă Papei arată că toți „prelații de mir și cei din tagma călugărilor, capitlurile și conventurile sunt siliți ca o dată în fiecare an (adică începând din 1334) uneori chiar de mai multe ori, să ia parte la oaste și să conducă sau să trimită mai mulți luptători decât aceia pe care mijloacele
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
oroarea doamnei Slavici, a predat și a fost inspector școlar. Urmașii lui (și ai Romei) când au predat câte o oră, au lăsat o amintire teribilă, consemnată pe-alolcuri cu sarcasm de elevi sau studenți. E vorba de aceia, puțini în tagma de care vorbesc, care s-au învrednicit măcar să termine o facultate și pe care un regim aberant îi punea cu sila la catedră. Peste toate s-ar putea trece cu un surâs dacă, din imensa turmă a țăcăniților cu pretenții
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
Svoboda și Nezavisinosti. Voi ați permis neastâmpăratului Botev să ne trimită Cuvântul refugiatului bulgar și apoi a edita Snamen (Stindardul), organele de publicitate cari, dacă ar fi apărut acum în Bulgaria ar fi indignat, desigur, elementele din care se compune tagma trădătorilor patriei noastre mult încercate. Pământul vostru a hrănit pe apostolii libertății bulgare, pe luptătorii uriași ai independenței noastre, pe Levsky, Benkovsky, Hadji-Dumitru, Karagea, Volov, adică întregul șir al martirilor noștri, căzuți apoi pe câmpul sfintei lupte, morți în ștreang
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
teologia și scolastica medievală, pretențiile fățarnice și fariseismul Bisericii în general. Lucrarea sa de căpătâi, Elogiul nebuniei sau cuvântare spre lauda prostiei, lucrare publicată în 1583, rămâne un exemplu de satiră necruțătoare la adresa celor dominați de ignoranță, fățărnicie și depravare. Tagma preoților era prezentată ca o adunătură de șarlatani care întreținea cu bună-știință ignoranța mirenilor pentru a-i supune și menține în ascultare și penitență. În opinia sa, natura în genere și natura umană în special rămâne singurul obiect demn de
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
partidului crește, materialul oferit spre a fi catalogat în „Antologia rușinii“ fiind aproape imposibil de cuprins. Cu cât divorțul dintre realitatea materială mizerabilă și discursul ideologic crește, cu atât întâlnim mai mulți intelectuali dispuși, fără rușine, să se înregimenteze în tagma lăudătorilor. Celor care cunosc opera demascatoare a lui Virgil Ierunca, celor ce își amintesc de emisiunile lui de la Europa Liberă, recuperarea „Antologiei rușinii“ li se va părea firească și bine venită. Este suficient să răsfoim volumele Românește și Dimpotrivă pentru
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
schimbe nimic, dar să se schimbe percepția celorlalți asupra lui - evident, în bine. Poate că, de fapt, niciodată nu știuse cu adevărat ce vrea. Acum, mai mult ca oricând, nu știa ce vrea, de fapt. Făcea parte, vrând-nevrând, din uriașa tagmă a celor care nu știu ce vor și așa își duc toată viața, oricât de interesanți s-ar crede ei. Clara părea să știe limpede ce vrea. Asta și remarcase el de la bun început la ea: clara ei minte. Cu atitudinea ei
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
m-am întâlnit și în ultima vreme cu Vântu, pentru că Vântu, întâmplător, este un mare intelectual. Puțină lume știe că el a scris poezii în tinerețe și are o bibliotecă uriașă acasă, deci nu este un..., nu face parte din tagma uriașă a semianalfabeților care s-au îmbogățit după Revoluție. Ei bine, el era puțin îngrozit de acele emisiuni.“ Alina Gorghiu, PNL, la Realitatea TV: „Reținerea lui Vântu nu rezolvă problemele României. Instanța va decide, mâine, dacă probele sunt solide; până
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
părinți! Oare când se vor deștepta și românii aceștia odată ca să voteze în așa fel încât să se poată face guvernul și fără pacostea udemeristă? La cât suntem noi de deștepți la urne, se pare că niciodată. Păcat, mare păcat! Tagma urgisită O are de câte ori am scris despre profesori? Cine mai știe! Chiar dacă uneori trece o lună fără să scriu nimic despre această ceată de români, ceată prea tristă și urgisită ca să mai ridice glasul în apărarea lor, totuși niciodată nu
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
conștiința că oricât m-aș forța eu ca să fac o glumă bună, niciodată n-o să iasă așa de al naibii, de să râdă și curcile până în mileniul IV, cum a făcut-o de exemplu guvernanții cu profesorii, cu această tagmă idealistă, veșnic flămândă și pusă pe cârcoteală, cu acești coate goale, mațe fripte, rupți în fund și- n bugetul personal, când printr-o lege votată de ditamai Parlamentul țării, acestor nehaliți li se dădea 50% la salariu. Ehei, vă mai
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
cea de la Laza și tot ce se putea face praf și pulbere. Pe măsură ce acestea dispăreau, se vedea cu ochiul liber cum copoșii de la conducere prosperau pe zi ce trecea, apăreau ca din pământ pe numele unor foști pârliți unii din tagma comercianților ambulanți de gumă de mestecat, ajunși acum în fruntea bucatelor, magazine luxoase prin centrul orașului, vile, lacuri cu pești și zone de agrement, societăți comerciale și alte chestii din acestea ce pot face viața dulce unora, bașca distracție la
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
este bună, căci ea își îndreaptă brațele și capul către cer; dar, dacă vezi pe cineva folosind-o cu brațele întoarse spre stânga, ferește-te de el, fiindcă provoacă dezmăț și nelegiuire: este o cheie precum Svasti, secretul celor din tagma lui Andras, precum Abrasax, numele ocult pe care ei pretind că Dumnezeu l-ar avea. El este reprezentat precum litera Shin, în chip de figură umană sau monstru cu trăsături omenești, cu picioare în formă de șarpe sau de pește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Fie-le strădania binecuvântată! Cinste celui care sfatul le-a urmat! Dar mai amintește-ți de prima iubire Și de gunguritul noului sosit, Ce acum, la rîndu-ți, aduce cinstire Grijii de părinte, dar neprețuit. Zeii hotărât-au să ne aperi tagma Și în fruntea obștei calea s-o alegi. Multă sănătate îți dorește oastea, De la secretare, până la colegi. Vremea se petrece, veac cu veac se-ngână Și-n curând mileniul se va înnoi ... Alături de pace-n urarea străbună, Gândul meu de
Din viaţa, activitatea şi gândurile unui profesor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101007_a_102299]
-
egoist, Sylvia - fiica vitregă a cărei venerație pentru tatăl decedat se transformă într-o ură patologică față de mamă, Zoe - mama vitregă care iubește cu pasiune alt bărbat ș.a.m.d. Septima. Câinii (1902), dramă cu intenții satirice, face din aceeași tagmă a politicienilor, împărțită în „dulăi, potăi, javre”, obiectul unei critici virulente, „sarcasmul, șarja, grotescul fiind fructificate în creionarea unei faune politice care îi prevestește pe T. Mușatescu, G. M. Zamfirescu, M. Sebastian” (Doina Modola). O altă dramă, A zecea. I.N.R.I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287764_a_289093]
-
de bulgari, ci în cea mai mare parte de români, turci și tătari." 155 Un fals grosolan este considerată și aprecierea că populațiile din Dobrogea ar fi "sălbatice". Din contră, Dobrogea e românească prin prezența a multe mănăstiri, "în carii tagma călugărească e în mare parte chiar din țara noastră, au mitropolit propriu (mitropolitul Proilaviei și al Dristului), iar tătarii sunt în cea mai mare parte emigrați din stepele Cubanului, adică din Rusia, și sunt agricultori, care chiar din epoca așezării
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
toți vorbitorii de limba română și de aromâni, aș vrea să remarc extinderile de sens care s-au petrecut în vremea veche. Femeia, al cărei bărbat dispărea pentru mult timp (fără ca decesul lui să fie confirmat), intra și ea în tagma văduvelor. Biserica îi dădea „carte de despărțire” și ea suporta aceleași rigori ca văduvele „veritabile”, cele ai căror soți muriseră. Ar putea fi acesta un temei pentru extinderea de sens notată de Șăineanu și Resmeriță - motivația fiind oferită de „absența
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]