1,330 matches
-
ca și focul cel de paie Ieri ai fost credința simplă însă sinceră, adâncă, împărat fuși Omenirei, crezu-n tine era stâncă... Azi pe pânză te aruncă, ori în marmură te taie.” (Mihai Eminescu, Dumnezeu și om) PREMIUL I Diavolul terifiant și diavolul grotesc Râs și grotesc în opera lui Ion Creangă Raluca Neculai, clasa a XII-a coord. prof. dr. Gabriela Petrache Colegiul Național, Iași Mitul diavolului se înrudește cu miturile Dragonului, al șarpelui, al paznicul și cu simbolismul închiderii
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
noi) și mai presus de orice, are o putere extraordinară de a corupe și cea mai virtuoasă dintre ființele umane. Reprezentările iconografice medievale arată diavolii în Iad, supunând păcătoșii la suplicii de neînchipuit. În paralel cu această imagine a diavolului terifiant, consacrată de religie și de credința populară, apare o imagine a diavolului grotesc, în reprezentările teatrale medievale, în care acesta este decăzut de la statutul său de ființă atotputernică și redus la o creatură ce provoacă milă, compasiune, sau chiar provoacă
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
sale sintetizând credințele și fantasmele populare ale epocii pentru a putea reda angoasa vremii: groaza de infern. Forța de creație a artistului domină prin pasiunea moralizatoare, astfel că Bosch devine cel mai mare predicator al tuturor timpurilor. Suprasolicitarea imaginii demonului terifiant a dus la apariția diavolului grotesc, o întruchipare umană prin intermediul căreia oamenii sunt ajutați să-și domine una dintre cele mai mari temeri. În literatura română, scriitorul care a demitizat teama de diavol este Ion Creangă, care întreprinde în poveștile
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
spirit a celor care, după răsturnarea lui Ceaușescu, s-au întors acasă așteptând să fie consultați sau, cel puțin, să se acționeze în numele lor într-o modalitate transparentă pentru ei. În schimb, deschizând televizorul, devin spectatorii neputincioși ai unor evenimente terifiante. Ieșirea în stradă pentru dărâmarea regimului ceaușist era rațională, eroică, unanim susținută. Noile mulțimi văzute la televizor, incitate și manipulate de grupuri invizibile, păreau a încerca să preia puterea, declanșând o violență lipsită de legitimitate și cu intenții neinteligibile. Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
share în it"76, în cuvintele lui Chapman, în limba engleză. Mai mult, apreciază pastorul, în același paragraf introductiv, eșecul tentativelor de a găsi și pedepsi principalii făptași, responsabili pentru crima respectivă, "stă dovadă pentru magnitudinea vinei, precum și a faptului terifiant că fiecare deține partea sa"77 în acest scenariu. După Jay Chapman, "întreaga comunitate și, într-un fel, întreaga națiune este cu adevărat implicată"78 în crima respectivă. Să ne imaginăm că suntem acolo și Chapman ne vorbește. Cu siguranță
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
o doctrină a resemnării și, deci, a umilinței. "Sângele arian" este superior tuturor celorlalte, iar acest lucru se datorează legii naturale"441. De asemenea, legea divină proclamă "supraviețuirea celui mai bun"; astfel, dacă voința divină a investit "arianul" cu "responsabilitatea terifiantă a superiorității înnăscute"442, acesta, în mod necesar, are mandatul de a se supune "luptei în numele propriului triumf"443. Așadar, arianul "ascultă" legea naturală și se supune ei, în timp ce, firesc, evreul "arogant" își propune să ""cucerească" natura cu ajutorul idealului democrat
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
una singură într-o expediție pentru a-și salva grupul. Saramago, vrea parcă să sugereze că omenirea întoarsă la stadiul de hoardă barbară, tot printr-o femelă poate supraviețui. Deși puterea ei scade vizibil, ochii ei văd. Ceea ce văd este terifiant, insuportabil pentru o biată făptură umană. Ceilalți sunt cumva protejați de dimensiunea apocaliptică a orbirii, nu-i văd consecințele. Câinii și pisicile ajung să sfâșie trupurile împuțite ale morților. Orbii vii mișună printre gunoaiele din magazinele devastate în căutare de
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
trențele bieților orbi. Casa plăcut mirositoare desparte grupul de miasmele atmosferei în care se descompuneau fetid cadavrele. E o primă izolare de iadul generalizat. Rezervorul de la toaletă oferă o apă pură în comparație cu ce putuseră să consume ei în experiența lor terifiantă. Puținele rezerve de hrană ale cămării sunt împărțite parcimonios dar egal și sunt completate de hrana spirituală, de lecturi oferite sacrificial de cine altcineva, decât de soția doctorului. Când cămara e golită, soția doctorului se îndreaptă cu bărbatul ei în
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
cât să se autonimicească. Vine ba din foc, ba din apă, ba din aer, ba din pământ. Elementele se recompun pentru a pregăti marea descompunere. Pagini întregi din carte sunt descrieri fabuloase ale unei omeniri care piere într-un spectacol terifiant. Suferința individuală aproape că nu mai are relevanță în aceste pagini, devine spectacol pentru un ochi care a încetat să mai existe, un spectacol care se extinde devastator sau, dimpotrivă, este localizat pe o enclavă, în jurul unui vulcan, de pildă
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
a trăirii interioare a vinovăției de către persoană. În cazul remușcării, se suprapune amintirea actului negativ pe actul propriu-zis. Amintirea concentrează În ea durerea, suferința și doliul. F. Nietzsche spune că remușcarea este o „iluzie interioară”. Ea apare ca un spectru terifiant, care domină În totalitate persoana, Închizând-o În limitele propriei sale vinovății. Persoana se va identifica cu vinovăția comisă, pierzându-și semnificația umană. În această situație, sentimentul sufletesc și moral al remușcării va duce la dezvoltarea unei depresii grave, dureroase
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
este o chestiune de ingeniozitate și demonstrație empirică. Teoria nu-și propune să prevadă!”1. * * * O problemă specială ridică „utopismul” gândirii skinneriene. A fost totuși un vizionar sinistru - în ciuda bunelor sale intenții. Aldous Huxley a înfățișat în Brave New World terifianta lume a viitorului preconizată de Skinner, nu numai în manieră romanescă. Romanul lui Skinner, intitulat Walden Two (1948), merită de asemenea să fie citit în paralel cu Science and Human Behavior (1953), pentru a se face o comparație între sistemul
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
Ilarie Chendi, pe care îl acuză de ignoranță, diletantism și mercantilism la editarea primului volum, Literatura populară, din Opere complete de M. Eminescu. Beletristica publicată aici cultivă macabrul sub forma unor scrieri precare, în care abundă fantomele, visele și vedeniile terifiante. Se remarcă poezia lui B.P. Hasdeu Complotul bubei, o republicare, dar și Dragoș-Bogdan, poem dramatic (1904), și Antropomorfism (1905) de M.Eminescu. Se acordă o atenție specială informațiilor referitoare la opera Iuliei Hasdeu. Alți colaboratori: Vasile Demetrius, Victor Popescu, Al.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286630_a_287959]
-
însă prin nuanțare și mai cu seamă prin interpretarea stilistică originală. În proză, este un imagist care intuiește și stilizează poetic realitatea, fantasticul, cultivă plasticitatea și muzicalitatea limbajului. Obișnuitul, realul se transfigurează metaforic, hiperbola tinde spre hieratic sau dă contur terifiantului și patologicului. Cea dintâi nuvelă a sa, Sultănica (1885), drama unei fete de la țară, mistuită de dragoste și amărăciune, dar și Bunicul, Bunica evidențiază una dintre paradigme: univers patriarhal, lume pură, mirifică, cu eresuri și mistere, legi și soroace, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286716_a_288045]
-
dar și neajunsurile ar fi cumplite, incomparabil mai crunte decât cele omenești"8. Atât Nietzsche, cât și Cioran sunt maeștri în arta de a gândi împotriva lor înșiși, la fel ca Dostoievski. Eternă reîntoarcere a identicului, văzută ca un adevăr terifiant, ca o teribilă fatalitate, o "reîntoarcere mecanică a Aceluiași, roată implacabila a Destinului, care ne obligă să retrăim în veci fiecare clipă, fără putință de a schimba absolut nimic"9, are ca soluție a scăpa de teama de ea; supraomul
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
Râul domnește acolo, jos, în măruntaiele pământului. Râul, în văzul tuturor, mai putin Fernando, care are curajul să înfrunte adevărul, guvernează lumea. Obsesia lui Sábato pentru "omul concret" are ca finalitate Tunelul, român dostoievskian despre singurătate, neliniști, comunicare și ironii terifiante. Metafizica speranței pe care o propune Sábato nu exclude, ci chiar presupune cum remarcă hispanistul român Paul Alexandru Georgescu o exuberanta demonologie. În soteriologia lui Sábato, râul constituie marele și obsedantul obstacol, forța misterioasă care degradează și distruge. Aceasta nu
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
stări, inerente, de conștiență, manifestându-se ca lumini și trupuri de buddha, te vei dizolva inseparabil în lumini și trupuri de buddha, și starea de buddha [buddhahood] va fi atinsă. O, Odor al Naturii de Buddha, oricât de înfricoșătoare și terifiante ar fi aparițiile care ți se înfățișează, recunoaște-le drept manifestări naturale (ale realității actuale). Să nu-ți fie frică! Recunoaște [aceste] apariții drept strălucire/luminare interioară [inner radiance], drept propria ta lumină/luminozitate [luminosity] naturală. în momentul recunoașterii, vei
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
Într-un sens mai larg, culturală. De acest fapt ar trebui să țină seama mai mult fanii exclusiviști ai tratamentului farmacologic. Probleme profunde, cum este cea a lipsei de sens a vieții, a imensului pustiu din suflet și minte, a terifiantului sentiment de deșertăciune a vieții, a crizei eului, a viziunii sumbre a vieții, a întâlnirii cu ispitele morții nu o tratezi (doar) cu antidepresive triciclice, cu modulatori și inhibatori ai metabolizării serotoninei. Soluțiile oferite prin terapie spirituală sunt teoretic infinite
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
de Cameră Sambo: templul masonic de deasupra teatrului din orașul său natal, New England. Știm deocamdată că în scenariul ficțional al cărții apare mâna secționată a lui Peter Solomon (maestrul lui Robert Langton) pe care sunt imprimate simboluri masonice, semn terifiant al invitației de a călători inițiatic în "lumea pierdută a înțelepciunii esoterice". Alte simboluri prezente sunt phoenix-ul cu două capete, cifra 33, textul ordo ae chao (de la ordine la haos) etc. În paralel, cartea a fost lansată și pe
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
ecranizat și urmărit în versiune tridimensională. Eu cred că spectaculosul progres tehnic poate fi citit și în cheie spirituală. Virtualitatea unor mitologii străvechi va deveni "reală", actuală, grație scenariului ficțional al lui Dan Brown transpus în datele nanotehnologiei. Masonii, inițiații terifiantelor mistere, eroii exemplari și monștrii ancestrali vor "invada" lumea noastră tridimensională. Scenariile minții vor prinde corp în realitate grație noilor tehnologii. Straniu și provocator este însă altceva. Nu neapărat interferența lumilor, ci mai curând posibila noastră călătorie în necuprinsul lor
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
o mie de membri (atât avea când a pus mâna pe țară) va rămane veșnic la putere vor fi omorați, închiși, bătuti, urmăriți, hărțuiți, în cel mai bun caz marginalizați. Cruzimea represiunii "în prima etapă" a fost, după cum bine știți, terifiantă. Și ea a durat până când atomii fricii au pătruns în ultimul pliu al societății. Până când în jur s-a făcut liniște și lumea a înțeles că, de-acum înainte, lucrurile așa vor arăta în eternitate. N-a mai rămas nimeni
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
îndeosebi datorită eforturilor asociației ruse Memorial și centrului Saharov din Moscova, reprezintă o prețioasă sursă pentru studierea sistemului concentraționar* și a totalitarismului* sovietic. Cu excepția publicării, în 1962, a nuvelei lui Soljenițîn O zi din viața lui Ivan Denisovici, care descrie terifiantul cotidian al lagărelor, până în 1984, aceste mărturii au fost publicate exclusiv în străinătate. Experiența Gulagului a dat naștere unei literaturi specifice reprezentată de scrierile a două generații de scriitori. Primii sunt supraviețuitori ai lagărelor staliniste - Soljenițîn, Evghenia Ghinzburg, șalamov, Dombrovski
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
de supraviețuire atroce, sute de mii de deținuți vor extrage aici, din 1932 în 1957, sute de tone de aur, apoi de uraniu. în ale sale Povestiri din Kolîma, Varlam șalamov a depus mărturie despre oroarea acelui infern. Alte lagăre-șantier terifiante, situate sub Cercul Polar - cel de la Vorkuta, unde se descoperă cărbune, și cel de la Norilsk, unde se exploateză petrol. în sudul Siberiei, principalele complexe concentraționare sunt cele din Steplag, în zona Karaganda, din Kuzbas, în zona Novosibirsk, și din Ozerlag
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
naștere la conflicte, pentru că este adesea resimțit, cum e cazul tuturor imperialismelor, ca o tentativă de distrugere a identităților particulare, iar reacțiile pot fi pasionale, distructive. Modelul american tindea către universalizare. Fascinant pentru unii, insuportabil pentru alții, provoacă iată reacții terifiante și numeroase ezitări, însăși ideea de a trăi într-o lume unită, susținută de valori comune, pare acum mai puțin atrăgătoare, chiar repulsivă pentru unii. În fața asaltului de ură și de răzbunare, iubirea se retrage. "Urlă vijelia de pe urmă. Duhul
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
car că "nimic din cele scrise în această carte nu este ficțiune. Este povestea adevărată a vieții mele". Mijloacele uzitate pentru escrocarea resurselor: rapoarte financiare frauduloase, alegeri trucate, mită, șantaj, sex și chiar crimă. Un joc ce a căpătat dimensiuni "terifiante" în condițiile globalizării. Cartea este dedicată președinților a două țări, Jaime Roldos Ecuador și Omar Torrijos Panama, foști clienți ai autorului, morți amîndoi în "accidente" de avion, pentru că s-au opus cerințelor pînzei de păianjen ce leagă mari corporații, bănci
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
pref. edit., Pitești, 2000. Repere bibliografice: Ion Cristofor, Călătorie la capătul coșmarului, TR, 1990, 49; Claudiu Constantinescu, Visul în oglindă, RL, 1991, 12; George Vulturescu, Zona vie, PSS, 1993, 7-8; Simona Sora, Onirism nevrotic, RL, 1993, 25; Const. Cubleșan, Existența terifiantă a veacului, CNT, 1993, 30-31; Gheorghe Grigurcu, Elanul antimetafizic, CNT, 1993, 30-31; Octavian Soviany, Cartea supliciilor, APF, 1993, 9; Romanița Constantinescu, Momeala spaimei, RL, 1994, 7; Carmen Negulici, Medalion Ruxandra Cesereanu, ECH, 1994, 1-3; Radu Andriescu, „Grădina deliciilor”, CL, 1994
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286176_a_287505]