1,138 matches
-
aici, două tipuri de structurare a enunțurilor: 1. Cine știe toate acestea și tace este la fel de vinovat ca și cel ce te obligă la tăcere. 2. Cine recurge la minciună și cine apără minciuna stau în egală măsură de partea ticăloșiei. Atingând mai mult în treacăt problema formei predicatului „regentei” unor subiective, Mioara Avram 19 este, în formulare și mai ales în exemplificare, cel puțin ambiguă: „Spre deosebire de subiectul multiplu și de situațiile în care un subiect este coordonat cu o subiectivă
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
și cine l-a cumpărat vor avea de suferit.” Enunțul formulat de Mioara Avram se înscrie, ca model semantico-sintactic, în cel de-al doilea tip structural: Cine recurge la minciună și cine apără minciuna stau în egală măsură de partea ticăloșiei Comportamentul sintactic identic al verbului-predicat „regent” din cele două enunțuri, marcă distinctivă a întregii clase de enunțuri cu aceeași structură, corespunde une situații semantico-sintactice de aceeași natură: subiectul (subiectivele) verbului-predicat (¬„regentul”) se caracterizează prin pluralitate; fiecare din cele două propoziții-subiect
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
din două propoziții coordonate copulativ, fiecare cu predicatul său distinct; ca unic subiect, multiplu, format din cele două propoziții coordonate, poate fi reluat printr-un pronume la plural: Cine recurge la minciună și cine apără minciuna stau amândoi de partea ticăloșiei. Enunțul din primul tip: Cine știe toate acestea și tace este la fel de vinovat ca și cei ce te obligă la tăcere. reprezintă alte situații semantico-sintactice și prezintă, de aceea, alte trăsături distinctive. Verbul-predicat din „regentă” stă în mod necesar la
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Predicatul sintetic (verbal) multiplu este alcătuit din două sau mai multe verbe diferite, în relație de coordonare copulativă sau adversativă (cu excluderea conjuncției ci, care, de fapt, nu exprimă o relație de coordonare adversativă, ci opozitivă): Cine cade trântit prin ticăloșie dar/și se ridică singur de jos poate înainta cu capul sus. Dacă între verbe se instituie o relație de coordonare disjunctivă sau opozitivă (prin conjuncția ci), acestea nu mai participă la structura unui predicat multiplu, întrucât planul semantic al
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Dar nu numai d. Costică Petrăchescu, controlorul, are imaginație! și, afară de asta, în fiecare an e câte un 1 aprilie.” (I.L.Caragiale) b. propozițional (completiva cumulativă): „Nu ți-e destul că sunt cinstită, după ce că-ți rabd, ca o nenorocită, toate ticăloșiile și murdăriile dumitale...? (I.L. Caragiale) c. multiplu: „În afară de San Marco și de Palatul dogilor, Veneția e plină de amintirile trecutului și de opere de artă.” (N.D. Cocea), „Lasă că fac mișelii și umblă ca bezmeticii pe uliți (...) dară azi să
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Pe cap poartă în loc de coif cizelat un fel de țeastă cu ochi de bufniță. Înțelegi „ideea”. Războiul e nocturn și dement.” (G. Călinescu, C.O., 149) • pronume: A căutat în oameni prietenie și solidaritate. În loc de asta a găsit egoism și ticăloșie. • forme verbal-nominale: În loc de a se apuca de învățat, el a stat la stadion toată dimineața. • adverb: În loc de dimineața, el a început să-și facă plimbările lui obișnuite seara. b. analitic: În loc de a ajunge medic, el a devenit un foarte bun
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
sens, ne-am ridicat deasupra ei.” (O. Paler, Galilei, 152) - sau de funcția de atribut a propoziției: „Hai să mergem fiecare pe la casa cui ne are.” (I. Creangă), șcui: subiect; cazul genitivț Denumirea exactă a ceea ce s-a întâmplat/aeste ticăloșie. șa ceea ce: subiect/compl.direct; cazul genitivț • adverbe relative: „Am înțeles demult că omul se află exact în locul unde se află suferință și fericire, adică între plante și zei.” (O. Paler, Galilei, 96), „Da, Beethoven compune opera Fidelio, după ce uitase
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
absolută/ânchisă, relațiile de apoziție în care cei doi termeni își corespund unul altuia în limitele dezvoltării fiecăruia, prin caracterul coreferențial al planului lor semantic, dincolo de deosebirile introduse de ipostazele din care este privită aceeași realitate extralingvistică: Nici ultima ei ticăloșie, spargerea ușii, cu furtul banilor și documentelor, n-a cutremurat-o pe Andra. Se caracterizează prin echivalență parțială, relațiile de apoziție relativă/deschisă, relații de apoziție în care corespondența semantică se stabilește între primul termen în toată dezvoltarea lui și
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
recuperări sociale sau naționale, ci și-au dorit averi și poziții sociale. Socialismul românesc este unul dintre experimentele teribile ale secolului XX. Numai noi puteam fi atât de ticăloși și atât de porniți în a ne distruge valorile în 1945. Ticăloșia de a te pune în slujba Rusiei Sovietice și a distruge sistematic naționalul românesc nu a fost egalată decât de ticăloșia din Decembrie 1989, când foștii spioni ruși, cu școli la Moscova și soții rusoaice, au pus mâna pe putere
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
XX. Numai noi puteam fi atât de ticăloși și atât de porniți în a ne distruge valorile în 1945. Ticăloșia de a te pune în slujba Rusiei Sovietice și a distruge sistematic naționalul românesc nu a fost egalată decât de ticăloșia din Decembrie 1989, când foștii spioni ruși, cu școli la Moscova și soții rusoaice, au pus mâna pe putere. Ce șanse să ai cu acești oameni? Societatea românească de azi le seamănă, pentru că ei au creat-o, după chipul și
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
nimeni. Fără reguli, fără scrupule, fără milă. De aceea, a vorbi despre România este o întreprindere extrem de dureroasă. Este ca și cum ai iubi o femeie foarte mult și ea te-ar înșela în permanență. Este un sentiment dureros al umilinței și ticăloșiei pe care trebuie să le trăiești știind că nu le meriți, pentru că până la urmă tu, individul, oferi tot ce este mai bun în tine1222. Nu cred să existe o țară în lume în care sentimentul de destrămare să fie atât
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
p. 23. 40 Dar nici nu ne aflăm în capcana criticii permanente și cu orice chip a lumii occidentale. Pascal Bruckner arată: "De la existențialism la deconstructivism, toată gândirea modernă se epuizează în denunțarea mecanică a occidentului, subliniindu-i ipocrizia, violența, ticăloșia", Tirania penitenței. Eseu despre masochismul occidental, Editura Trei, București, 2007, p. 12. 41 Charles Darwin, Originea speciilor, Editura Beladi, Craiova, 2007, p. 152. 42 Ibidem, p. 240. 43 Ibidem, p. 288. 44 Francis Fukuiama, Marea ruptură. Natura umană și refacerea
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
ceva în comun cu păcatul originar, căci, ce este o carte, daca nu o pierdere a inocentei, un act de agresiune, o repetiție a căderii noastre? Să publici tarele tale ca să-i distrezi sau să-i exasperezi pe altii! Ce ticăloșie pentru intimitatea noastră, o profanare, o erezie! Și, în același timp, o ispita. Știu ce vorbesc. Cel puțin eu am scuză că urăsc ce fac, că fac ce fac fără să cred în actele mele." Obligația de a scrie altfel
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
statutul trădătorului în evul mediu și atitudinea medievală față de cămătărie care, perpetuându-se până în Renaștere, ni-l dă pe Shylock și, mai târziu, pe Avarul lui Molière. Care este principalul "păcat capital" al ticălosului în secolele următoare ? Și este oare ticăloșia lui concepută cu referire la moralitatea personală sau la cea socială ? Este el, de exemplu, meșter în seducerea fetelor sau rășluitor al ajutoarelor pentru văduve ? 146 Exemplul clasic este cei al comediei engleze din timpul Restaurației. Era aceasta doar un
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
dar bine decât multe, dar superficial". Problema citării este subtil rezolvată. Evidentele preluări din parodia sacra pierd teren în favoarea unor forme mascate în romanul animalier (Romanul vulpii, spre exemplu), al cărui protagonist "împrumută" atât din "trăsăturile umane", cât și din ticăloșia eroilor picarești ale unor romane precum Satyricon-ul lui Petronius. Rolul parodiei în Evul Mediu a fost foarte mare tocmai din pricină că ea a pregătit, cum ne avertizează Bahtin, "noua conștiință literar-lingvistică, ea a pregătit marele roman al Renașterii". Evoluția internă a
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
singura manieră în care se poate obține o răzbunare legitimă pentru suferința provocată, și nu mă feresc să vorbesc despre răzbunare, o reprezintă faptul de a da în vileag, de a striga în gura mare pentru toți, de a denunța ticăloșia unor români de-ai noștri. R. R.: Asta da! Trebuie să știe cei care vin după noi. Am vrut să vă spun că atunci când am fost la Mamaia, la congresele foștilor deținuți și deportați politici, a venit și prefectul județului
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
I.: Bănuiesc că nu v-au confiscat total averea pentru că era și soția și cei doi copii. I. N.: Da. Dar mi-au luat casa, iar soția și copii au rămas acolo și am plătit chirie. C. I.: O altă ticăloșie: v-au confiscat casa dar v-au lăsat în ea cu chirie. I. N.: În fiecare lună. C. I.: Copiii dumneavoastră erau mari? I. N.: O fată avea 6 ani și cealaltă, 4 ani. Și au știut și părinții, frații
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
și-au dat pământul la colectivă sau cei care s-au răsculat împotriva slugilor bolșevicilor de la noi din țară, care căutau să facă ordine pe placul lor, adică o dezordine pe placul lor și care săvârșeau atâtea crime și atâtea ticăloșii. Toți acești oameni, și iertați-mă că le-am spus oameni, toți acești monștri au adus o adevărată pată pe adevărata denumire de fost deținut politic. C. I.: Profitori au fost tot timpul. D.V.: Dar am întâlnit și oameni, cu
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
mine? C. I.: Da, domnule Bazon, acestea trebuie să le spuneți. Și asta trebuie să spuneți tuturor: că niște ticăloși au torturat un om pentru că a cerut să i se cânte "Deșteaptă-te române". Să afle toată lumea cine au fost ticăloșii și câte ticăloșii au făcut. D. B.: De ce nu povestesc? Păi, să vă spun. Am fost cu soția și cu fiica mea prin toată țara, ba chiar și în străinătate, cu mașina, prin 1983. Prin toate țările socialiste. Când am ajuns
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
Da, domnule Bazon, acestea trebuie să le spuneți. Și asta trebuie să spuneți tuturor: că niște ticăloși au torturat un om pentru că a cerut să i se cânte "Deșteaptă-te române". Să afle toată lumea cine au fost ticăloșii și câte ticăloșii au făcut. D. B.: De ce nu povestesc? Păi, să vă spun. Am fost cu soția și cu fiica mea prin toată țara, ba chiar și în străinătate, cu mașina, prin 1983. Prin toate țările socialiste. Când am ajuns odată prin Gherla
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
ce am gândit, ce am fost; bun, generos, sublim, când am fost. Mi-am dezvăluit sufletul așa cum l-ai văzut tu însuți, Ființă eternă. Adună în jurul meu nenumărata mulțime a semenilor mei: să asculte mărturisirile mele, să geamă aflând de ticăloșiile mele, cele prin care am trecut să-i facă să roșească. Fiecare din ei să-și descopere la rândul său inima la picioarele tronului tău, cu aceeași sinceritate; și apoi unul singur să-și spună: Am fost mai bun decât
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
țara misterioasă a exilaților (1894) ține să atragă atenția atât asupra poeziei aspre a ținuturilor sălbatice ale Siberiei și Amurului, cât și asupra barbariei regimului autocratic țarist și să trezească milă pentru cei surghinuiți, zugrăviți și în măreția, și în ticăloșia lor. Istoria fetei seduse de guvernator și a luptătorului politic exilat în Siberia este construită anume pentru a ilustra ideile autorului. Numai că dialogurile forțate, lipsa de preocupare pentru psihologia personajelor, maniera aproape polițistă a narațiunii accentuează schematismul romanului. În ciuda
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289846_a_291175]
-
dracilor îl trimite pe Aghiuță, un diavol "mititel" pe pământ. Acesta, luând asupra lui o sută de mii de galbeni, trebuia să se căsătorească și să trăiască zece ani cu nevasta, travestit în muritor; va fi supus la necazuri, slăbiciuni, ticăloșii, neștiință, sărăcie, robie, prostie, mânie. Ajuns în București, Aghiuță își ia numele de Kir Ianulea și își inventează o biografie aventuroasă, pe care o răspândește în târg "o cotoroanță zugrăvită și smălțuită", Kera Marghioala. Și-a cumpărat o casă frumoasă
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
Idealizarea orașului de către Emma Bovary, proiectată asupra Parisului, devine măsura implicării și apoi a dezamăgirii cauzate de amantul provincial din Rouen, singurul oraș în care aceasta are acces. Opoziția dintre oraș și sat poate căpăta diverse semnificații un spațiu al ticăloșiei în contrast cu inocența idilică sau o posibilitate de îmbogățire ca prin minune în contrast cu munca grea a fermierilor. Sau un sediu al puterii, în contrast cu neajutorarea celor din mediul rural. Și reversul acestui contrast poate fi valabil, atunci cînd devine evident că bogățiile
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
Bref, se simte o jucărie a fatalității, un instrument ce poate fi folosit oricând în scenariile de demascare a "dușmanilor" Albaniei, liberali, revizioniști, cosmopoliți, oricum filo-europeni. În flagrant contrast cu arivistul de partid, zis și "jegul", programat cu ADN-ul ticăloșiei, un amalgam de aptitudini speciale în virtutea cărora ar fi călcat și pe cadavre dacă i s-ar fi cerut, eroul nostru declară război acestei tipologii cu puteri maligne și structurilor polițienești ale regimului. Conștientizând comedia sinistră regizată de Conducător și
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]