1,745 matches
-
mai de grabă, rezonanțe baladești -, satul natal înseamnă pentru Ovidiu Ghidirmic, după cum însuși afirmă, ceea ce a însemnat Lancrămul pentru Blaga. Adică, epicentrul, axis mundi, cel mai însemnat punct din univers, originea, obârșia, izvorul ,,ca un fir/ pe care Parcele îl torc’’, cum scria același Lucian Blaga, ,,rădăcinile’’ pe care Brâncuși le-a purtat permanent cu el, peste tot în lume, pentru a rămâne el, românul din Carpați, din vatra Europei Vechi, și a nu-și rătăci identitatea, românitatea de multe ori
Lansări editoriale la Târgul de Carte GAUDEAMUS – Craiova, OVIDIU GHIDIRMIC – La sfântul botez al Academiei Române * by http://uzp.org.ro/lansari-editoriale-la-targul-de-carte-gaudeamus-craiova-ovidiu-ghidirmic-la-sfantul-botez-al-academiei-romane/ [Corola-blog/BlogPost/93432_a_94724]
-
aș vrea Să-l iau cu mine până-n vis dacă-aș putea. Copacii seculari stau drepți, ca împărații Sunt păzitorii seculari ai încercatei nații Sunt frații noștri vegetali, nu-s nălucire Înamorați de cer, înveșmântați în strălucire. Dinspre zenit, lumina toarce raze albe, lin Le răsfiră - botează văzduhul cu preaplin De armonie, duh binecuvântat, dezlegător Căi răsucite, fabuloase, așternne iubirilor. Prietenul meu vântul - dinspre munte aduce Mulțimi de glasuri împletite-n adierea dulce Cu toate simfoniile cerești de îngeri cântate Pe
SUB CERUL DACIEI de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1509 din 17 februarie 2015 by http://confluente.ro/elena_armenescu_1424161185.html [Corola-blog/BlogPost/382421_a_383750]
-
tare, dar dejeaba - nu-i răspunse nimeni. Străbătu puntea cu pași timizi, simțind că s-a întâmplat ceva rău. Când ajunse la pupă văzu catargul prăbușit și sub el Panait zăcând nemișcat. Se așeză pe pieptul acestuia și începu să toarcă. Văzând că nu mișcă începu să miaune din nou, parcă disperat, din ce în ce mai tare. Auzi, parcă un oftat și văzu pleapele marinarului că se mișcă. Acesta intredeschise ochii și îi închise la loc. Peste câteva clipe îi deschise din nou. Încercă
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
În dureri groaznice se lăsă să alunece pe scări până ajunse lângă butoiul cu apă. Bău cu mare greutate și leșină din nou. Ispas coborâse și el, urmându-și stăpânul. Se așeză cât mai aproape de el și începu să-i toarcă încetișor la ureche de parcă ar fi vrut să-i liniștească durerile. Peste o vreme marinarul își reveni din nou, dar nu putu să facă nici o mișcare fără să țipe de durere. Corabia, asemeni unei fantome, plutea în derivă, fără control
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
în urmă. Caut să nu o deranjez, uitându-mă pe culoarul din dreapta mea. Nu după mult timp suntem anunțați să ne legăm centurile de siguranță deoarece decolăm, ceea ce se și întâmplă... Lin, fără probleme, ne trezim în aer! Motoarele avionului torc precum pisicile sănătoase, doar domnița de lângă mine, vorbă lui nea Mitică Bolintineanu, „plânge suspină ca o garofiță...”! O întreb, pe englezește desigur, dacă e „alright”... Se uită la mine cu niște ochi roșii de plâns, nu îmi răspunde și dă
CĂLĂTORIA: ZBORUL DE LA SYDNEY LA SINGAPORE. de GEORGE ROCA în ediţia nr. 1059 din 24 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/George_roca_jurnal_de_vacan_george_roca_1385291184.html [Corola-blog/BlogPost/363639_a_364968]
-
Suflet să vă încânte cu trilul molipsitor! Codrul ne va cununa, pe pajiște-nflorită! Soarele ne-o lumina, iubirea nesfârșită! Lângă ofrande sfinte, servite pe-ndelete, sărutare fierbinte dau din privire verde! Vă-mbrățișez cu dorul de viață și natură. Timpu-mi toarce fuiorul din sfântă aventură! Iubirea-i inocentă, de-a fi înălțătoare menirii transcendentă din mituri populare. Voi da la fiecare, cupă de mărgăritar cu-a iubirii licoare. Din dumnezeiescul dar. Iar roua dimineții voi dărui-n pocale, pentru destinul vieții
VENIȚI LA NUNTA MEA! de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1594 din 13 mai 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1431491264.html [Corola-blog/BlogPost/352115_a_353444]
-
în care iubirea se întâlnește cu ea însăși. Rezonanțele unor astfel de versuri amintesc de glosele eminesciene, de firea înaripată de dragoste a iubitei, de culorile ochilor împrumutați din infinitul cerului albastru: „Din cântec lin, pe strune de vioară/ Să torc spre tine-n taină tandre șoapte/ De Sus să curgă dintr-o călimară/ Praful iubirii peste noi în noapte.” (Aș vrea). Într-o împletire suavă a clipei prezente cu cea viitoare (sperată), conștientizând - în fiecare clipă - faptul că poartă în
PLEDOARIE PENTRU MULTIPLELE FUNCŢII ALE IUBIRII de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 392 din 27 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Gheorghe_a_stroia_pledoarie_pentru_multiplele_functii_ale_iu_gheorghe_stroia_1327657695.html [Corola-blog/BlogPost/340595_a_341924]
-
și extazul unei simfonii monaho-angelice, arsenico-bocaciene, frământările firii suprafirești, frumusețea sufletului, armonia rugăciunii, splendoarea cuvântului, cântarea inimii, miracolul sensibilității, mesajul mărturisirii, lumina credinței, mugurele nădejdii, ecoul iubirii, suferința filocalică, jertfa sofianică, daruri harice, pentru o lume creștină a trăirii evanghelico-hristice, toarse în caerul de basm al unui Neam ales, dacoromân, nemuritor și legendar. „Poezia e chemată, scrie Artur Gabriel Silvestri, în virtutea experienței istorice, să vehiculeze <>, prin urmare exemplul moral: ea este un factor soteriologic, opus uitării, o întăritură etică.” [Critica Prozei
LACRIMI, LANŢURI, CĂTUŞE ŞI COLINDE ÎN CUNUNĂ DE SÂNGE, SUFERINŢĂ ŞI BUCURII SFINTE de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1819 din 24 decembrie 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1450955721.html [Corola-blog/BlogPost/381038_a_382367]
-
trecut îndepărtat, evocând acest trecut prin fapte reale subliniate de imaginar, ca un reper, o mărturie poetică dedicată Reghinului sau localității natale ( Somnul orașului, La Rușii-Munți). Impresionantă dragostea sa față de satul său, Rușii Munți, un loc binecuvântat. “La Rușii-Munți se toarce veșnicia / Stă Bursucău-n mâini cu-n fus de timp,/Dumnezeiescul Scaun stă de veghe,/ La firul vieții-n fiece-anotimp./ La Rușii-Munți e mai albastru cerul/ Strălucitoare stele-n nopți de jar,/ Par licurici împrăștiind lumină/ Clipe de vară-n vremuri
CATARGE PESTE TIMP de MUGUREL PUŞCAŞ în ediţia nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/mugurel_puscas_1484507056.html [Corola-blog/BlogPost/374191_a_375520]
-
ea se mai numește și Mucenicii sau Măcinicii, Moșii de Mărțișor, Cap de primăvară, Sâmbra Plugului, Scoaterea Stupilor și Drăgostițele. Este o zi în care se dă de pomană. Drept urmare, ca în oricare sărbătoare creștină, nu se spală, nu se toarce, nu se țese. Este, printre altele, o zi de drăgostit și se ține mai mult de fete și de femei, dar, atenție, trebuie respectată de bărbați pentru că Mucenicii lovesc cu măciucile pe cei care nu le respectă ziua... Să nu
FĂRĂ MĂRŢIŞOARE ŞI PAHARE! de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 799 din 09 martie 2013 by http://confluente.ro/Fara_martisoare_si_pahar_marian_malciu_1362854412.html [Corola-blog/BlogPost/345620_a_346949]
-
pur si simplu cel ce scrie aceste rânduri. Egoul lor.” * -La ce te gândești, Florin? Ți-am văzut privirea pierdută ... -La nimic! Răspunse-i tresărind. Mă duc să lucrez! M-am retras în camera mea. Calculatorul deschis de cum ma sculasem torcea liniștit. M-am apucat de scris. * „După ce polițiștii cercetară terenul, luară mică săgeată înfipta în zid cu mănuși și o introduseră într-o pungă de plastic. Făcură câteva mulaje după urmele cauciucurilor mașinii, fotografiară și plecară cu familia Ene la
GEAMĂNUL DIN OGLINDĂ, ROMAN, A ŞAPTEA ZI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 320 din 16 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Geamanul_din_oglinda_roman_a_saptea_zi.html [Corola-blog/BlogPost/357073_a_358402]
-
cu cine îmi petrece, Căci cu cine-am petrecut, A pus fața la pământ, Și-a pus mână peste mână Și s-a făcut praf țărână....” Acest cântec îl îngâna bunica, stând pe prispa casei bătrânești, sprijinită în baston, sau torcând din fuiorul de lână sau cânepă pentru țesutul la război. Dar apropo de război, bunica mea a prins ambele războaie mondiale. La primul, era domnișoară de vreo 22 ani, după cum ne povestea uneori. De la ea învățase și tatăl meu cântecul
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1491 din 30 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1422624532.html [Corola-blog/BlogPost/374276_a_375605]
-
pînă ce partea lemnoasă a tulpinei se spărgea și rămânea doar fuiorul. Apoi, trecea acest fuior printr-un pieptăn metalic special, numit darac și elimina și ultima urmă de parte lemnoasă, după care intrau bunica și mama în activitate. Ele torceau fuiorul, năvădeau[ A năvădi = (la războiul de țesut) - a trece firele urzelii prin ițe și spată, în ordinea cerută de modelul țesăturii. (DEX)] și țeseau pânză pentru saci din cânepă, la războiul ținut la păstrare în podul casei. Iar din
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1491 din 30 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1422624532.html [Corola-blog/BlogPost/374276_a_375605]
-
un gând bun, sănătatea și noroc, să-mi zâmbească - la un loc. Vino, drag tăticul meu, că te-aștept, te-aștept mereu... te-aștept cu ochii obosiți ca toți copiii părăsiți. Sper că într-o bună zi ai să te-torci l-ai tăi copii. Drăghicescu Maria Alexandra Drăgășani Referință Bibliografică: Dor de mamă; Tăticu de Drăghicescu Maria Alexandra / Ion I. Părăianu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1758, Anul V, 24 octombrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Ion I.
DOR DE MAMĂ; TĂTICU DE DRĂGHICESCU MARIA ALEXANDRA de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1758 din 24 octombrie 2015 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1445698604.html [Corola-blog/BlogPost/344402_a_345731]
-
poezia mea. Fiecare clipă a vieții mele care s-a scurs, s-a prefăcut în poezie. Fiecare poem doresc să se întoarcă spre voi și să vă bucure . Mă pregătesc să scriu înc-un poem Cuvintele au prins în gând să toarcă, Câmpii cu bobul plin, întinderi mari de apă, Păduri cu ramuri ce de frunze gem. Și îmbinând firescul cu subtilul Țes păsările curcubeu în zare, Să-l împletească-n razele de soare Voind ca să mă cumpere cu trilul. Gingașe flori
SPERANTELE VIETII, ANTOLOGIE de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 217 din 05 august 2011 by http://confluente.ro/Sperantele_vietii_antologie.html [Corola-blog/BlogPost/372783_a_374112]
-
motorului. Mergeam în necunoscut. La un moment dat am zărit iar luminile ca niște ghemotoace galbene. Înseamnă ca ne întorceam spre mal, așa că am întors să încercam să le ținem mereu în pupa, astfel să ne îndreptăm spre larg. Motorul torcea frumos. Parcă nici nu existase incidentul care ne-a dezorientat de nu mai știam încotro mergem. După timpul parcurs ar fi fost normal sa fi ajuns în zone bune de pescuit. Nici vorbă. Lăsam motorul la ralanti să putem auzi
RATACITI PE MARE de STAN VIRGIL în ediţia nr. 368 din 03 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Rataciti_pe_mare.html [Corola-blog/BlogPost/361740_a_363069]
-
tinerețe Ce zace-n muribundă așteptare. În tihnă să îmi duc pe culmi semețe, Înarapări de gânduri roditoare, Cu elegie eliberatoare, Pe lacrimi în condei curge noblețe. Cu dragoste rămasă-n piept la mine Să pot lega iubirea de speranță, Torc fuiorul depărtării senine. Pe raza soarelui de dimineață Pun roi de gânduri coapte în suspine, Să caute iubirea-n altă viață. Autor, Maria Filipoiu CÂND VINE TOAMNA Când vine toamna și frunzele-n pomi ruginesc, Plouă cu nostalgie în ochii
SECȚIUNEA POEZIE- PREMIUL I de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1788 din 23 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1448233700.html [Corola-blog/BlogPost/342886_a_344215]
-
rotește, Când la vals mă-nvârte Dor, Până mă amețește. Nu las nuntași supărați Că, nu dansez și cu ei. De priviri îmbrățișați, Din ochi le trimit scântei. Din suflet le dau Dorul De viață și natură. Timp să-mi toarcă fuiorul Prin sfântă aventură. Curând se înserează, Dar nunta de poveste Pe nuntași antrenează În dănțuiri celeste. Licuricii de servici' Își aprind felinare. Iar greierașii harnici Vin cu orchestra mare. Cu nuntașii mă distrez Până spre dimineață, Cănd iubirea îmi
SECȚIUNEA POEZIE- PREMIUL I de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1788 din 23 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1448233700.html [Corola-blog/BlogPost/342886_a_344215]
-
Hoinară umbră, cine a mințit?”, „Râd pentru altul”, „ Unde e scris numele meu nu știu”, „Zăpezile îmi cer să te învăț dragostea”), cât și în structuri simultane, ce prezintă alternativ trăiri lirice diferite („Binecuvânt Alfabetul Tăcerii”, „În pridvorul oglinzii Tăcerea toarce lână”, „Țiuie Tăcerea și mă doare”, „Xantipa, desferecă-mi Tăcerea”, „Tună și fulgeră în inima Tăcerii”). O geometrie perfectă domină restul capitolelor, structurate și ele, în câte 12 poeme fiecare, reprezentând secvențe importante în textura întregului. Ca o primă remarcă
„METAFORA TĂCERII” LA THEODOR RĂPAN de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Nicoleta_milea_metafora_tacerii_nicoleta_milea_1332502767.html [Corola-blog/BlogPost/362096_a_363425]
-
File scrise cu povești decât dorul din cip. Ca primăvara să fi, nicicând cum e o iarnă, Cum o vară stralucindă ce soare nu întoarnă, Din ale sufletului lumina-i ce nu se întoarce, Rămân veșnice candelniți ca timpul ce toarce. Timpul ce pe tine nu are să vină prea curând, Tinerețea păstrata mult stindardu-i fluturând, Pentru alții ce nu văd, tu știind destul de bine, De unde frumusețea zâmbetului tău îți survine. Zâmbetul să-l păstrezi candid precum ești, Prin el să-i
DE ZIUA TA... de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1418731935.html [Corola-blog/BlogPost/367767_a_369096]
-
cânți până diseară Când socul crește să te vadă. Iar se face de-o dorință, Vara sângelui deschis Vinul îl pregătește-n viță -germenele unui vis- și-n ogradă când mă-ntorc eu voi fi bătrân atunci, chiar dacă clipele mai torc fuiorul ascunselor porunci. Aripa de guguștuc Pașii îmi aleargă pe ulița aburului de toamnă, Tăcere,nu se aude pe nicăieri sorbitul paharului întins de-o Doamnă, sunt împins ca o remorcă cu proțapul frânt în accidentul pe autostrada numelui de
ÎN CĂUTAREA LUI DUMNEZEU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 221 din 09 august 2011 by http://confluente.ro/In_cautarea_lui_dumnezeu.html [Corola-blog/BlogPost/348252_a_349581]
-
o mireasă ce își oferă buchetul de spumă înadins. Și piere pas, iubire și mireasă și casa crabului cu muncă de Sisif rămâne jarul din apusuri să-înalțe tot ce menestrelii au scris și versul să îi fie mării caier când toarce caldul vis din gândul lui Isus. SĂ FIU Găsesc pădurea neschimbată și înțeleg că vrea să mă absoarbă și să mă păstreze printre arbori cu rădăcini ascunse de culoarea din adâncul meu pustiit de neliniști dar hrănit cu darul tău
CREANGA DE CUVINTE (POEME) 1 de CORNELIA JINGA HETREA în ediţia nr. 1036 din 01 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Cornelia_jinga_hetrea_creang_cornelia_jinga_hetrea_1383294695.html [Corola-blog/BlogPost/363195_a_364524]
-
Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1655 din 13 iulie 2015 Toate Articolele Autorului Spre care dintre zări să nărui Privirea de-așteptare slută? De zile-ntregi pe cale stărui, Dar zarea mi se pare mută. Când arătări morgane cearcă, Să-mi toarcă viers de ciocârlie, Doar cucu-frate cântă, parcă Îmi minte, inima pustie, Păienjeniș de lacrimi țese Spre depărtarea ta tăcută, Un dor ce-ar vrea să nu-i mai pese Că zarea i se-arată mută. De-atât privit și-atâta
SPRE CARE DINTRE ZĂRI ... ? de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1655 din 13 iulie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1436767227.html [Corola-blog/BlogPost/384475_a_385804]
-
să te-opui ca viața să-ți fie dusă-n derivă. N-ai întrezărit steaua ta polară, dar ai fost convins că e-ntr-un Acolo strălucind intens o lumină clară în blând tremolo. Ești trist că n-ai fost tors din caer teafăr, că ți-au dat pământ refuzându-ți crugul, și nu mai zărești măcar un luceafăr dorindu-ți rugul. De-asupra e-un cer doldora de stele, dar n-a fost al tău nici măcar o clipă. Bolta ce-
FÃRÃ CER de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1735 din 01 octombrie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1443677930.html [Corola-blog/BlogPost/381846_a_383175]
-
spiritual în grandoarea libertății hristice, în duhul Ortodoxiei, prin ce e mai bun, mai frumos, mai drept, mai adevărat, mai liber, mai haric, mai mistic, mai îndumnezeit în Sânul Națiunii. Mihail Eminescu prin vigoarea profetismului său trăit, a mărturisit, a tors toată Drama Neamului prin suferința sa fizică și creativă, netezindu-i Calea spre o existență deplină, spre Biruința Înălțării spirituale, spre chemarea și alegerea sa de către Dumnezeu în Sânul naturii profetice a Națiunii Dacoromâne binecuvântate, ca: Arhetip Spiritual Național. Profetul
LUCEAFĂRUL NEAMULUI ROMÂNESC de MIRON IOAN în ediţia nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/miron_ioan_1484461483.html [Corola-blog/BlogPost/381215_a_382544]