8,392 matches
-
sunt nebun. Primul șoc? Primul șoc la Neurochirurgie a fost atunci când profesorul m-a luat în sală și după ce au deschis pacientul, am pus mâna pe un creier viu și când l-am simțit că pulsează în mână m-am topit. A doua. Când mi-a zis, te duci, faci operația și o duci până poți. Eram cu o asistentă foarte bună. A fost un moment crucial. Atunci ești doar tu, cu tine și cu Dumnezeu. Responsabilitatea de a tăia într-
„Vine Dumnezeu la spital ca pe domeniul lui, fără să înțeleagă nimic din actul medical, din boli, nimic” by https://republica.ro/neurochirurgul-bogdan-iliescu-despre-shogunii-din-sanatate-zvine-dumnezeu-la-spital-ca-pe-domeniul-lui [Corola-blog/BlogPost/337795_a_339124]
-
Articolele Autorului Poem Hieratic XXXIII de David Sofianis reeditare 20.03.2016 A.D. Tărâmul Là.Crinilor Călători cu lacrimi de crini pe buze ascunse de timp izvorâte din glasul adânc al porții de dincolo de somn pășesc... Acolo unde totul se topește în ne.ant dar nu abis opac de sticlă trans.lucidă și nici nirvana fără conținut de fum ci întuneric de lumină pură care la Tine sunt tot una... Pe.trecere cu pași de melc senin dincolo de poarta inimii cătare
POEM HIERATIC XXXIV-TĂRÂMUL LÀ.CRINILOR de DAVID SOFIANIS în ediţia nr. 1906 din 20 martie 2016 by http://confluente.ro/david_sofianis_1458500076.html [Corola-blog/BlogPost/381230_a_382559]
-
dincolo de poarta inimii cătare trecând de vama de imagini adumbrită amăgire și lepădând cel pathos ce vine din visare ultimul simț al firii se ofilește fără vlagă iar din vederea oarbă răsare orizont... Taborul ca lumina din Soarele cel veșnic topește lumânarea ce vine din orb gând când totul se preschimbă vederea iar ridică trecând de dorul cărnii cel pustiit avânt... În pacea ne.muririi adânc sădită-n lacrimi faci pasul spre vecie lin blând și iar cântând... Foto tehnica - Art
POEM HIERATIC XXXIV-TĂRÂMUL LÀ.CRINILOR de DAVID SOFIANIS în ediţia nr. 1906 din 20 martie 2016 by http://confluente.ro/david_sofianis_1458500076.html [Corola-blog/BlogPost/381230_a_382559]
-
mai mulți timpi. Le retrimiți prin mail și simți cum radiezi de fericire cu fiecare retrăire a lor. Iubirea nu cunoaște limite, te încarcă cu energia sa continuu și nu-și pierde din intensitate. Din contră, parcă mai mult înflorește. Topește orice barieră cu zâmbetul său unic! În fiecare zi preferi să așezi pulbere strălucitoare peste comunicarea virtuală cu iubirea și continui să o strângi în buretele sufletului, să o absorbi. Calculatorul a devenit cel mai fidel prieten al tău. Cornelia
EMAIL-UL de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 436 din 11 martie 2012 by http://confluente.ro/Email_ul_cornelia_viju_1331490128.html [Corola-blog/BlogPost/366329_a_367658]
-
găsit fetița... Când ești de serviciu? - Peste trei zile. - Te mai duci acasă, la ai tăi? - Nu mă mai duc... Nu mai am timp, dar am mai multe probleme de rezolvat aici. - Bine... Vocea Emanuelei scăzu brusc în intensitate, parcă topindu-se, pierzându-se undeva, în eter... - Da, Emanuela... Știi...? Îmi este foarte dor de tine..., de noi... - Și mie, draga mea, nu știi cât! Dar, ce putem face? Poate voi reuși să rezolv ceva legat de inter-viză. Nu vreau, însă
ÎN MÂNA DESTINULUI...(XII) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1586 din 05 mai 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1430854804.html [Corola-blog/BlogPost/379722_a_381051]
-
cu zarea Veghindu-ți umbra ațipind pe-o carte. Feerice luciri pe dale sparte Și limbi de foc ce înveșmântă marea. Îndrăgostit, îmbrățișează-albastrul Scăldându-se-n oglinzi de curcubeie - Ce purpură-i pe trup d-echinacee - Când se-adâncește-n ape line, astrul! Topindu-se-n a undelor strânsoare Se stinge sub nepământești săruturi Cu valurile albe - așternuturi Se lasă-alene răsfățat de mare. Alunec, lin, printre zăbrele sparte, Prin chiparoși valseaz-acum amurgul Când îmi șoptește tainic Demiurgul: „Veghează-i umbra ațipind pe-o carte
POEMELE AMURGULUI (1) de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 1321 din 13 august 2014 by http://confluente.ro/georgeta_resteman_1407908721.html [Corola-blog/BlogPost/368363_a_369692]
-
imponderabilitate care oricând ne poate răsturna sau ne poate înălța. Langue/parole Cuvintele ni se iubeau pe masă lângă ceștile de cafea. Sub ochii noștri amețeau și le tremurau corpurile fremătătoare. Toate sunetele li se umpleau de soare și se topeau și deveneau materii curgătoare când înțelesurile li se amestecau. Cuvintele tale le devorau pe ale mele până la ultimul sunet, până la ultimul semn și-n îmbrățișarea aceasta vibrau și semănau mai degrabă cu o nocturnă de Chopin Sau cu o limbă
POEME DE OANA BOC de BAKI YMERI în ediţia nr. 2029 din 21 iulie 2016 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1469131695.html [Corola-blog/BlogPost/380668_a_381997]
-
mă-mbete? Ce iți lipsește, ce ai mai vrea să-mi ceri? Nu te grăbi, ia-o mai pe-ndelete! Pot să-ți dedic câteva sonete, Să te strivesc, n-aș vrea, sub alte poveri. De ce zâmbești, iar vrei să mă topesc? ( Nu găsesc alt termen mai livresc) Am să-ți mai ofer și niște amintiri Din arsenalul nostru strămoșesc. Adună toată frumusețea-n priviri! Totul va fi al tau din tot ce poți s-admiri. SONETUL FEMEII Femeia e-n toate
SONETUL ETERNEI POVESTI de MIHAI MERTICARU în ediţia nr. 1509 din 17 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_merticaru_1424174960.html [Corola-blog/BlogPost/376075_a_377404]
-
un creștin păcătuiește, el răstignește din nou pe Mântuitorul. Suntem noi gata să ne predăm viețile la piciorul Crucii Lui, să răstignim firea noastră pământească pentru ca să-L scăpăm pe Isus de rușinea de a fi răstignit din nou? Maria se topea de durere, privind la Fiul ei pe Cruce. Singură dorința ei era să-și dea viața pentru a-L scăpa pe Domnul slavei de ocara răstignirii. Ard și inimile noastre de aceeași dorință? Cerem focul Duhului Sfânt pentru sfințire? Căci
MARIA de RODICA STOICA în ediţia nr. 41 din 10 februarie 2011 by http://confluente.ro/Maria.html [Corola-blog/BlogPost/349006_a_350335]
-
recunoștință se înalță: „Bine ești cuvântat, Doamne!”. Când chipul senin al unui frate și cuvântul lui iubitor mă întâmpină și inima tresaltă de duhovnicească bucurie, un glas tainic dinlăuntru murmură: „Bine ești cuvântat, Doamne!”. În fața Sfântului Prestol când inima se topește înaintea milostivirii celei negrăite a Stăpânului, un fior adânc suspină: „Bine ești cuvântat, Doamne!” Uneori însă, nori negri și amenințători se ivesc pe cerul cel lăuntric și un vânt vrășmaș vrea să mă învăluie... Atunci cu spaimă, inima-mi rostește
PARINTELE PETRONIU TANASE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 210 din 29 iulie 2011 by http://confluente.ro/Recenzie_parintele_petroniu_tanase_.html [Corola-blog/BlogPost/367325_a_368654]
-
Acasă > Poezie > Cântec > BALADE-N ACOLADE 5 Autor: Florica Ranta Cândea Publicat în: Ediția nr. 2132 din 01 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului Azi am să îmi fur poleiala ochilor de jar să o topesc pe taverna pleoapelor închise când se va lumină căci va sosi și clipă deci când se va lumină le voi spune norilor să mature cărarea dinspre ține să mă lege la ochi să mă dezlege de deochi și din plete
BALADE-N ACOLADE 5 de FLORICA RANTA CÂNDEA în ediţia nr. 2132 din 01 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/florica_ranta_candea_1477969279.html [Corola-blog/BlogPost/376149_a_377478]
-
rând, sunt eu sau, cine știe, Poate ești tu și pleci, închis în poezie... Plecat-a Valentina și-și picură din stele Bobițe, perle rare, pe gândurile mele. Plecat-au și alți îngeri cu aripe de ceară Ce s-au topit și-au curs, dar care n-au să piară Din gândul Colectiv, din viața cea lumească, Chiar de-au plecat de-aicea cu grabă nefirească. Plecat-au și părinții și ne-au lăsat mai goi, Dar știm că ei sunt
A MAI CĂZUT O STEA de EUGENIA MIHU în ediţia nr. 1925 din 08 aprilie 2016 by http://confluente.ro/eugenia_mihu_1460137653.html [Corola-blog/BlogPost/381249_a_382578]
-
Autorului Nu-ți umple inima cu iubire femeie,! Sunt un castel șlefuit din gheață Privește cum mă ascund de căldură și ploi, cu tâmpla lipită de vârful muntelui. Vântul mă acoperă cu ninsori în somn și după iarnă mă dezmorțesc topit sub piele, gata de plecare pe văile timpului înapoi. Sunt sortit să nu prind vreodată săniile, caii iernii le duc fără mine-n câmpie. Nu-ți mai burduși dorințele cu așteptări, lasă-le să zidească în tine cuvintele și cheamă
FEMEIA MUNŢILOR de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 313 din 09 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Femeia_muntilor.html [Corola-blog/BlogPost/356392_a_357721]
-
că mă visează cineva - Poate că mă visează cineva De aceea gesturile Îmi sunt atât de moi Și de neterminate, Cu scopul uitat La jumătatea mișcării, Grotesc, De aceea contururile mi se șterg Secundă cu secundă Și faptele mi se topesc... Și poate cel ce mă visează E smuls din când în când Din somn, Trezit, Purtat cu sila-n viața lui Adevărată, De aceea mă-ntunec Suspendată uneori Ca de-un fir care se topește de nea, Fără să știu
CONSUELA STOICESCU SCRIE ŞI TRADUCE VERSURI PE MUZICĂ DE VIVALDI ŞI DEBUSSY de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 267 din 24 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Consuela_stoicescu_scrie_si_traduce_versuri_pe_muzica_de_vivaldi_si_debussy_.html [Corola-blog/BlogPost/355891_a_357220]
-
secundă Și faptele mi se topesc... Și poate cel ce mă visează E smuls din când în când Din somn, Trezit, Purtat cu sila-n viața lui Adevărată, De aceea mă-ntunec Suspendată uneori Ca de-un fir care se topește de nea, Fără să știu Dacă va mai adormi vreodată Ca să mi se mai întâmple Ceva. - Ce ai în plan să traduci pe viitor? - Nu am nici un plan. Sunt învățatăde multăvreme sămi se facăprogram de către alții (părinții, șefii la serviciu
CONSUELA STOICESCU SCRIE ŞI TRADUCE VERSURI PE MUZICĂ DE VIVALDI ŞI DEBUSSY de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 267 din 24 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Consuela_stoicescu_scrie_si_traduce_versuri_pe_muzica_de_vivaldi_si_debussy_.html [Corola-blog/BlogPost/355891_a_357220]
-
Va arunca de sus, din zbor Omătul să acopere Pământul ce descopere Covoarele de frunze moarte De pe aleile deșarte. Livezi și câmpuri, casele, Cătunele, orașele, Ca o centură peste zare, Splendidă-n soare irizare, Sub strălucirea lui bălană, Se va topi apoi în hrană. Atât mai zise norul mic, Căci vântu-l mai purtă un pic Spre casa Domnului, din cer, Pe el, războinic efemer. *** Referință Bibliografică: Războinicul / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1798, Anul V, 03 decembrie
RĂZBOINICUL de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1798 din 03 decembrie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1449123295.html [Corola-blog/BlogPost/369914_a_371243]
-
voce baritonală, foarte seducătoare. El se îndepărtă repede iar Miranda rămase un timp privind în urma lui gânditoare, apoi se întoarse în cort, cu mintea deja plutind pe norișori pufoși roz, căzută într-un vis euforic cu ochii deschiși. Visarea îi topise deja toate neajunsurile, incluse durerea de cap și spaima ce o trăsese cu câteva minute mai devreme. Deodată noaprea înstelată începu să-și cearnă farmecul irezistibil peste sufletul fetei și viața începu să-i pară minunată, incitantă și plină de
ÎN CARUSELUL DESTINULUI (1) de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1971 din 24 mai 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1464122911.html [Corola-blog/BlogPost/383572_a_384901]
-
Acasă > Versuri > Visare > VISÂND SĂRUTURI Autor: Coști Pop Publicat în: Ediția nr. 2046 din 07 august 2016 Toate Articolele Autorului Sunt un naiv, care te vrea, visând săruturi și-n vara acestui an, topindu-mă și eu, odată cu ea, crezând mereu, în povestea asta, ce nu se mai termină, asta-nsemnând, c-o să te am, visând din nou, greșind în gând, răscolind apoi, pe tonuri neștiute, uitate de cineva în grabă, căutând regrete găsind albumul
VISÂND SĂRUTURI de COSTI POP în ediţia nr. 2046 din 07 august 2016 by http://confluente.ro/costi_pop_1470571084.html [Corola-blog/BlogPost/381426_a_382755]
-
cuiva apropiat, hotîrâi în timp ce ea, fără a mă pierde din ochi, șoptea ceva doctoriței argintii,... poate povestea reîntâlnirii... sau a asemănării... În adânc se mișca o undă ca un început de primăvară, dar eu mă împotriveam crunt de teamă că, topindu-se gheața se va surpa totul. Primăvara reînvie ierburile, copacii, gâzele, dar oamenilor fără libertate le întinde doar cununi de spini... Sonnenschein, lipită de colțul de umbră al vestibului, aștepta cu încordare să fie descoperită... Cine știe cum suntem făcuți? Poate că
DRUMUL CRUCII de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1679 din 06 august 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1438859071.html [Corola-blog/BlogPost/343467_a_344796]
-
să ne montăm din nou sculele și să facem focul pentru cafea. Cu această ocazie, n-am pierdut prilejul să facem și o boroboață de bărbați singuri, căci ne-a căzut pe jar ibricul din inox și i s-a topit mânerul din ebonită! În acea zi, ne-am propus s-o lăsăm mai ușor cu băutura și să ne axăm pe pescuit. Deja, treningurile de pe noi erau murdare de la umezeala de pe mal și am fi preferat să stăm în șorturi
AVENTURI ÎN DELTA DUNĂRII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1746 din 12 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444627371.html [Corola-blog/BlogPost/373169_a_374498]
-
e câmpul plecat în doi, la coasă! Un fotograf de inimi își face loc pe-un ram, Nu l-am zărit niciunde dar, cred că-l adoram. Ce dacă înserarea a-nvăluit tot cerul?! E-o artă să descoperi că se topește gerul, Că poți să fii călăul tristeții-n colivie Când vânători de seamă fac pace pe vecie! O! Azi îți port cămașa, e toată numai flori Și-mi cântă, peste umăr, vreo trei privighetori! Din scoici de apă vie tu
ÎN DOI, LA COASĂ de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 1485 din 24 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/gina_zaharia_1422116180.html [Corola-blog/BlogPost/371578_a_372907]
-
Poeme > Sentiment > SOMNUL Autor: Emilia Amăriei Publicat în: Ediția nr. 2221 din 29 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Mă vărs ușor în patul cel de lemn Și simt curgându-mi printre ierburi, trupul, Din adâncimi, prundișul face semn Mi se topește ca-ntr-o apă, lutul... Aud prin respirații tot mai stins, Ecoul din secundele ce pleacă, Și pare că tăcerea m-a cuprins Iar timpul șubred a-ncetat să treacă. Mă tot scufund ca-n dune de nisip, Cuarțul mă înțeapă
SOMNUL de EMILIA AMARIEI în ediţia nr. 2221 din 29 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/emilia_amariei_1485680254.html [Corola-blog/BlogPost/373489_a_374818]
-
și eu Cât nu te cunoșteam pe tine - O rugă către Dumnezeu, Destin din frunze și suspine Iubite, toamnele se duc, Tulburător li-i mersu-n zare Eu le privesc trist și tăcut, Mă trec precum o lumânare DORINȚA Vreau să topesc dorința mea în tine Și să brăzdez oftatul tău cu un sărut, S-apuc de plete dorul și suspinul Și să-l învârt până devine mut... Flămând să te-ncolțesc pe tine Și să te devorez treptat-treptat ... Să dezgolesc prin
POEME DE DRAGOSTE de OTILIA BRĂDUŢEANU în ediţia nr. 1484 din 23 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/otilia_braduteanu_1421985364.html [Corola-blog/BlogPost/370415_a_371744]
-
Ace.stea sunt cântecele omenirii salbe de poeme neterminate ofrande pe altarul D E V E N I R I I simf. eon. ice care trans.crede în L o g o s în Pax vobiscum! bine.cuvântarea ultimă care topește uitarea redefinind căutarea sensului + IV.Opus Mirabilis Așa a rămas în memoria tempusului maestrul acesta scris cu minuscule poate mult prea mic ca să rămână doar om în memoria noastră castă dar ce e el oare ? ce oare îl doare ? ce
POEM HIERATIC XXXVII SIMF.EONICA(SIMFONIA ÎNTRU DEVENIRE) de DAVID SOFIANIS în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/david_sofianis_1433097239.html [Corola-blog/BlogPost/377792_a_379121]
-
abia urma să se-ntâmple... Bună dimineața, dulce și tânără mamă, Ce zâmbești cu atâta încredere vieții Ce-avea să urmeze cu atâtea trepte de cazne și foc Și-n care cândva Aveam și eu trupul să ți-l îmbobocesc, Topindu-ți sufletul de-atâta noroc... Ce faci tu azi, în eternitatea ta albastră Unde-ai plecat, te-ai topit în văzduh, părăsindu-ne Fără să privești înapoi Ca și cum acolo te aștepta rostul tău cel mai viu? Cum îți petreci tu
DE ZIUA MAMEI de LUCIA OLARU NENATI în ediţia nr. 798 din 08 martie 2013 by http://confluente.ro/Lucia_olaru_nenati_de_ziua_m_lucia_olaru_nenati_1362752770.html [Corola-blog/BlogPost/359956_a_361285]