428 matches
-
din inconștiență, din nepăsare sau din prostie. Iar pe Pământ, prostia este cel mai mare belșug. Se găsește în cantități inepuizabile. Din nefericire, uneori risipa se face și cu bună știință: „Este de unde”. Dar există pe Pământ și spații - unele uriașe - unde apa potabilă are o valoare mai mare de-cât cea a aurului. Metal care încă mai dă, se pare, valoarea tuturor lucruri- lor. Numai noi, românii, nu mai punem nici un preț pe el; îl dăm de pomană străinilor. Ce
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
tot te mai Învîrți pe bicicletă... CÎnd ofițerul japonez Începu să-l Înjure pe unul dintre hamali, domnul Guerevici Îl trase pe Jim În spatele unui platan. Desfăcu ziarul ca să-i arate schița unui artist extravagant Înfățișînd două vase de război uriașe scufundîndu-se sub o grindină de bombe japoneze. Din fotografiile de mai jos, Jim recunoscu vasele Repulse și Prince of Wales, fortărețele de nescufundat despre care filmele britanice de actualități arătau mereu că puteau Înfrînge fiecare În parte Marina japoneză. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
se mai rărise, el ridică ochii. În lumina zorilor, la un balcon, văzu o pată de un alb strălucitor. Aplecată peste balustradă, toată În alb, stătea mama lui, iar În spatele ei, parcă pentru a accentua strălucirea de crin a rochiei - uriașe frunze verzi de filodendron. (Știa bine rochia aceea, era o relicvă de familie, una din străbunici o purtase la o nuntă imperială.) Se Îndreptă iute, aproape sfidător, dorind să strige mulțimii Întărîtate că un Esterhazy nu putea muri chiar oricum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
toate cele patru „începături ale lucrului de materie”, cum le numea Dimitrie Cantemir (28, p. 22). Cam acesta ar fi „portretul-robot” al lui Iuda și este firesc ca nu numai oamenii, dar și zeii să se teamă de dezlănțuirea acestei uriașe forțe malefice. 5. Demonofobia zeilor Dumnezeu din grai grăia : - Cari din sfinți se va afla Lucrurile-a le-nturna ? Atunci sfinții au tăcut, Că de Iuda s-au temut (12, p. 87). La prima vedere, și acest motiv al sfinților înfricoșați
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
a subplanta națiunea română, în loc de a se asimila cu dânsa, ceea ce constituie pentru noi un pericol de distrugere și ca stat, și ca națiune; Considerând că: în fața acestei tendințe [manifeste] de-a constitui ceva distinct și a invaziunii continue și uriașe la care suntem expuși din partea acestui neam, suntem, față cu dânsul, în cazul de legitimă apărare a neamului nostru, bazat pe dreptul ce-l are orice ființă individuală sau colectivă de a pune propria sa viață mai presus decât poftele
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
lumii, să stau de vorbă și să schimb o idee cu marii morți și cu marii vii, cu mari înțelepți și cu mari proști, cu celebri judecători și celebri condamnați, cu patrupedele și cu miriapodele, cu călugării și cu actrițele uriașe etc., primul drum l-aș face azi în Anglia, să-l găsesc și să mă uit bine la omul acela care și-a marcat trei goluri în propria poartă, într-un singur meci de fotbal. Atâta ghinion fascinează ca o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
adulții se grăbeau prin lumina schimbătoare să ajungă până la piață și-napoi, să aducă în casă rufele spălate și hamacele. Ridicau brațele în aer salutându-se unii pe ceilalți: — În sfârșit! Musonul! Cine mai știa dacă venise din pricina elicei celei uriașe, a nunții de broaște, a muzicantului, a puterilor mercuriale sau a minunilor unui magician? Și, în definitiv, cui îi păsa? Ploaia venise în Shahkot. Musonul era în oraș. Kulfi privea cu bucurie neîncrezătoare cum mirosul de ploaie parfuma aerul ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
se nască, Într-o viață cât de lungă, Cartea-ntreagă s-o citească; Nici va fi vreo luminată minte care să-nțeleagă Toată-adânca-nvățătură câtă are cartea-ntreagă! Cine-a sfredelit pământul ca-n adâncile-i păragini Să citească tot cuprinsul uriașelor lui pagini? Cine poate să le-ntoarcă, fiind ele atât de grele, Spre-a cunoaște omenirea ce minuni sunt scrise-n ele?... Vasile Militaru 779. „O bibliotecă vastă și bine înzestrată este de multe ori o firmă bună la cârciumă
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
cu hotărâre, scuturând din cap: - Atmosfera ce ne-nconjoară conține mai mult clor decât oxigen, dar de fapt ambele elemente se găsesc în cantități neîndestulătoare. Oxigenul nostru ar fi ca o dinamită pentru plămânii monstrului. Grosvenor își dădu seama că uriașa felină nu se gândea la această primejdie, căci o văzu pășind pe urmele primilor doi oameni pe pasarelă, apoi pe poarta cea mare. Oamenii se întoarseră cu fața spre Morton, care le spuse, făcându-le semn cu mâna: - Deschideți și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
sau nu. Este o aventură cu totul exotică să te știi transportat lingvistic în China Trei dintre cărțile dumneavoastră apar în limba chineză. Cum au ajuns la dumneavoastră editorii din China și ce așteptări aveți de la o piață atât de uriașă până la urmă? A fost o uimitoare și plăcută surpriză. Un mare cărturar american de la Universitatea Berkley, cel mai important expert american în istoria și cultura Chinei, și soția sa, chinezoaică, au citit întâmplător cărțile mele, s-au entuziasmat și au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
câteva zile, venea Crăciunul. Dar poate că nu era decât o Încercare de a grăbi timpul, de a trăi repede și intens tot ce se mai putea trăi Întro aparență de normalitate. Toată Moldova știa că fiecare ceas Însemna apropierea uriașelor armate din Apus și de la miazăzi. În ținuturile Vrancei și În jurul Focșanilor, satele Începuseră să ardă. Focurile urcau, zi după zi, spre Vaslui. Curierii domnești Întorși la Cetatea de Scaun povesteau despre țăranii și răzeșii care Își aprindeau casele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ale mării, cu moscheile, chioșcurile și grădinile construite chiar pe malul apei. Sute de nave de diverse mărimi erau ancorate În golful Cornul de Aur, dar și pe malul Mării Negre și al Mării Marmara. Tânărul era fascinat de imaginea acelei uriașe mișcări nautice și de alunecarea Înceată a imaginilor pe măsură ce corabia se apropia de chei. Deși vremea era Închisă, combinațiile de gri ale norilor erau cu totul neobișnuite. Unii băteau mai degrabă spre alb, ca niște presimțiri ale luminii, În vreme ce alții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
curățirea și canoanele primite de la preot. Stăpânii de bloguri își sunt propriii preoți; uneori, comentariile vizitatorilor lor au oarecare funcție punitivă, de sancționare ori alinare, dar nu mai mult de atât. Nu în ultimul rând, apoi, lumea blogurilor alcătuiește o uriașă, încăpătoare canapea psihanalitică. Jurnalele de pe bloguri sunt în cele mai multe cazuri fie defulări, fie refulări cu urmări destul de vizibile. Stăpânii de bloguri se descarcă de frustrări, neputințe, fragilități, își rostesc durerile și imperfecțiunile; sau, dimpotrivă, le camuflează pe toate acestea, le
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
făcu el zîmbind: "nomen", numele de familie, cum ar fi, de exemplu, la mine, Enăchescu, "prenomen", numele de botez, cum ar fi, Sterie ― și aici își îngroșă glasul, iar după o pauză scurtă, care nouă, însă, ni s-a părut uriașă: ...și "cognomen", adică porecla, cum ar fi Barosanul! Era cel mai bun povestitor și cel mai spiritual profesor, iar glumele lui te dispuneau, oricât de amărât ai fi fost. Lecțiile lui, cele mai bune lecții pe care le-am primit
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
cele trei țevi umflate În extaz și toate cele șase clopote care se agitau În aer; puiul golaș și auriu Își căscă din ce În ce mai nerăbdător ciocul său arămiu spre ele, Își pregăti gușa uriașă ca să Înghită Întreg conținutul revărsat de acea uriașă pasăre-tată; paiele și ierburile și penele din cuib se umeziseră din nou, cochiliile de melci se târau și ele prin iarbă, deodată Însă Mașa se trezi din beție auzind glasul vizitatorului ce-și ridicase capul căzut pe masă și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
se mai rărise, el ridică ochii. În lumina zorilor, la un balcon, văzu o pată de un alb strălucitor. Aplecată peste balustradă, toată În alb, stătea mama lui, iar În spatele ei, parcă pentru a accentua strălucirea de crin a rochiei - uriașe frunze verzi de filodendron. (Știa bine rochia aceea, era o relicvă de familie, una din străbunici o purtase la o nuntă imperială.) Se Îndreptă iute, aproape sfidător, dorind să strige mulțimii Întărâtate că un Esterhazy nu putea muri chiar oricum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
ca un puști nenorocit, și așa mai departe, amintiri și regrete. Mi se întuneca inima... După un timp, m-am răsucit încet și am privit scara din spatele meu. Pe treapta cea mai de sus stătea neclintită, în picioare, o altă uriașă. Am recunoscut-o imediat, știam și cum o cheamă. Era o faimoasă atletă, o mai văzusem prin ziare și la cinema, în jurnalele de actualități. Ea se oprise acolo și se uita în jos, peste mine. Părea că nu mă
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
pentru cei aflați în afara ei... * La New Delhi un avion indian s-a lovit de un vultur fiind obligat să aterizeze. 17. Întreaga zi am petrecut-o singur. Spre seară am ieșit pe străzi, printre martorii vii și morți ai uriașei noastre farse existențiale. Jucam din nou un joc cam fioros. Amurgise, cerul se roșea spre apus, defuncții treceau pe lângă mine, degetele unora străluceau, habar n-aveau de jocul nostru. În fața unei farmacii am intuit un zâmbet, ca o strălucire în
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
prin vuietul care vuia în mina cea dușmănoasă, a propus să încercăm a răzbi spre lumină și noi am luat-o, de îndată, prin apa până la brâu, în direcția ieșirii și când am ajuns aproape de nișa de unde năboia vâna cea uriașă de apă, am observat că drumul nostru, cu nici un chip n-ar fi cu reușită și că ne amenință Moartea nemiloasă Deci, degrabă, am și luat-o înapoi spre sondă, prin apa până la musteață și când am ajuns la nișa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
în care apăreau ei doi râzând în timp ce mai luau niște vin din minibar dispăru și apăru alta în care ea se uită singură la televizor pe CNN International, îmbrăcată în tricoul ei gri găurit, aruncând în gură acele framboises franțuzești uriașe, cu pumnul. Reuși să zâmbească. Nu, nu, nu. Desigur! Înțeleg foarte bine. Ar fi aiurea și lipsit de delicatețe să apari cu altcineva. În plus, și eu încep să simt diferența de fus orar — Iisuse, parcă mă apasă o tonă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ridică o sprânceană. Deschid ușa de la bucătărie și îi văd pe Trish și pe Eddie rătăcind prin hol, cu paharele de sherry în mână. — A, Samantha ! Gata ? Lui Trish i se luminează fața de nerăbdare și simt apăsarea unei vine uriașe pentru ceea ce tocmai urmează să fac. Dar nu am nici o altă soluție. Inspir adânc și-mi iau cea mai umană față de-spus-veștile-rele-unui-client. — Doamnă și domnule Geiger. Mă uit de la unul la celălalt, asigurându-mă că mă ascultă cu atenție. Sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
ceai, spune Suze. Vrei și tu? — Daa, te rog! zic. — Și un KitKat? rânjește Suze. — Un KitKat, neapărat. De curând, îl cazasem pe un prieten de‑al lui Suze la noi pe canapea și, când plecase, ne lăsase cutia asta uriașă plină cu sute de KitKat. Ceea ce e un foarte frumos cadou, doar că toată ziua nu mai mâncăm altceva decât ciocolată KitKat. Totuși, cum subliniase Suze seara trecută, cu cât mai repede le mâncăm, cu atât mai repede scăpăm de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
a tatălui sau chiar a sa. Încât, acceptase filantropia șmecheroasă, caricaturizată în gesturile expeditive și condescendente ale viitorilor doctori de pe depărtate meleaguri necunoscute. Trofeele lor de tranzit, țigări tranzistoare băuturi ciorapi casete ciocolată, nu erau decât confirmarea cosmopolită a inevitabilului: uriașa cacealma mondială! Sfruntarea care desfigura prezentul și care nu merita decât surâsul sceptic al nepăsării. Surogate și serii perisabile, în bâlciul planetar! Cum o să pună doamna Veturia țigară în gură... Cât despre băuturi, o amețea până și romul picurat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
rotiră stânga dreapta. — A, uitasem, Ortansa nu-i aici... Dominic dădu să se ridice, să facă pe aprodul, dar Marga i-o luă înainte. N-avu însă timp să ajungă laușă, ușa se izbise de perete. În cameră năvălise o uriașă despletită, elegantă, fardată violent. Flutura amenințător o mare poșetă neagră, lucioasă. — Ce-aveți de gând cu mine? Iarăși opt ani de așteptare? Fugăreală, opt ani, de la un ghișeu la altul? O să mai accept opt ani, așa credeți? Așa credeți, claponilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
nu stau mult! o asigur și ies aproape alergând, aerul de afarè înviorètor trece că un fluid electric prin trupul meu tulburat de prezența ei, spune-mi pe nume! Ana? Maria? cobor în grabè scèrile Muzeului apoi o iau pe sub uriașă poartè, iatè-mè în stradè, sè nu mè mai întorc! spunându-mi, dar Matei ripostând, își va da seama ce s-a întâmplat cu mine și mè va socoti nevrednic! orice bèrbat în fața unei astfel de situații nu are decât douè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]