6,425 matches
-
sugerează exact absența unei modificări de stare, calul nu a fost înghițit de ape, le-a traversat doar. Feciorul transformat are acces la o perspectivă amplă, în grădina raiului, și vede hora zânelor, aceasta fiind iluminarea, ca recompensă maritală a chinului inițiatic. În basme, cel mai adesea, fântâna cu apa dintre lumi înghite ființa istorică și face să germineze identitatea spirituală, în mit. În basmul Cenușăresei-Cenușotcă din Fundu Moldovei, sora vitregă (identitatea feminină cu sufletul perimat) este motorul cufundării: „Atunci s-
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
considerată un „element narativ de bază al discursului fantastic”, un procedeu care „introduce acțiunea într-o altă sferă, la alt nivel”. Trecerea în etapa superioară este explicit inițiatică, acum se insuflă neofitului sentimentul culpabilității care îl face să îndure toate chinurile rituale. Primul tip de interdicție vizează deplasarea dincolo de frontiera universului ordonat, ceea ce creează condițiile rituale, vecinătatea cu haosul fiind cauza constantă a involuției ciclice. Infernul latent de la granița cu creația este tărâmul morților în care neofitul trebuie să pătrundă prin
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
la cap de pod,/ Cam d-o mănăstire,/ Chip de pomenire,/ Chip de cununie,/ Să-mi placă și mie,/ C-o scară de fier/ Pân’ la naltul cer!” (Lacu-Sărat - Brăila). Suferința fratelui înregistrează o gradație ascendentă, care conduce la exteriorizarea chinului interior, al cărui preaplin este revărsat de oftat, la pronunțarea dorinței și insistența asupra ei, ca mărturisire pentru intensitatea trăirii. Cerințele Ilenei trasează și ele un traseu pe verticală, început cu podul din metalele durabile în plan uman, fixat de
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
creatorul Universului”. Stihiile ce l-au smuls din mediul securizant al criptei l-au adus, așadar, în inima Olimpului, pentru confruntarea cu zeii supremi și monștrii inițiatici, cum este aici fata ivită din piatră, care îl torturează de trei ori. Chinurile tripartite distrug definitiv fragilitatea umană și au recompensa în starea superioară a trupului, metamorfozat sub puterea toiagului divin, care-l atinge tot în trei rânduri: „Cînd a dat cu toiagu peste iel, s-a deștepta copilu, puternic, sănătos, dă zece
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
comentează opera înaintașului cu fervoarea și interesul cu care își observă propria existență: „Bacovia era suferind. [...] Începuse a trăi în moarte. Într-un sfârșit continuu. Într-o inchiziție care nu-și execută victimele, însă le transformă în ulcere veșnice, în chin. Chinul anulării noimelor. Al nașterii golului, produs fără întrerupere, asediind și degradând. O autoinchiziție.” Poetul devenit critic procedează cu o atenție și meticulozitate exemplare, pornind de la analiza statistică a vocabularului liric bacovian, trecând prin decelarea influenței eminesciene asupra poetului și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286096_a_287425]
-
opera înaintașului cu fervoarea și interesul cu care își observă propria existență: „Bacovia era suferind. [...] Începuse a trăi în moarte. Într-un sfârșit continuu. Într-o inchiziție care nu-și execută victimele, însă le transformă în ulcere veșnice, în chin. Chinul anulării noimelor. Al nașterii golului, produs fără întrerupere, asediind și degradând. O autoinchiziție.” Poetul devenit critic procedează cu o atenție și meticulozitate exemplare, pornind de la analiza statistică a vocabularului liric bacovian, trecând prin decelarea influenței eminesciene asupra poetului și sfârșind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286096_a_287425]
-
nostru și pe care o surprindem uimiți, În pubertate, de parcă „ceva - cineva” - ne-ar fi despicat În două, așa cum sexul, apariția sexului „despică” În două umanitatea la un deceniu de la nașterea fiecăruia, o „despicare” asexuată, de parcă ne-am naște, cu chinuri uneori disimulate, mereu prezente, a doua oară - cu siguranță ne mai naștem o dată, „naștere” ca ivirea unui ou interior, viu și bolborosind, naștere ce nu face decât să anunțe alte și alte nașteri, un șir al cărui capăt... Și acolo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
țară - părăsindu-mi casa și pe editorul meu parzian -, m-a taxat nici mai mult, nici mai puțin, decât drept un oportunist! Ciudat, nu?... Da, după cum se vede, nu mi-a fost ușor să-mi apăr realele calități, după ce, cu chinuri Îndelungate, rătăciri și eșecuri neglorioase, am reușit să le „accept” ca atare. Așa cum unii părinți Își acceptă copiii născuți cu handicap, ba, se pare, dezvoltă față de aceștia un spor de afecțiune ce merge până la un anume fanatism al iubirii, inexplicabil
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
dublă, triplă singurătate când, după izolarea din țară, trebuia s-o trăiesc pe cea din exil, din străinătatea luxoasă, rece și arogantă când, după un succes social, o recunoaștere publică cu greu dobândită, trebuia să mă afund Încă o dată În chinul anonimatului - chin, deoarece trebuia să dobândesc Încă o dată legitimitatea ideilor și a scrisului, a „construcțiilor” mele epice. Să nu-i credeți pe artiști când reclamă, când „visează” anonimatul; Cioran Însuși, febril și persuasiv ca În toate alegațiile sale, este cel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
singurătate când, după izolarea din țară, trebuia s-o trăiesc pe cea din exil, din străinătatea luxoasă, rece și arogantă când, după un succes social, o recunoaștere publică cu greu dobândită, trebuia să mă afund Încă o dată În chinul anonimatului - chin, deoarece trebuia să dobândesc Încă o dată legitimitatea ideilor și a scrisului, a „construcțiilor” mele epice. Să nu-i credeți pe artiști când reclamă, când „visează” anonimatul; Cioran Însuși, febril și persuasiv ca În toate alegațiile sale, este cel mai puțin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
timp cu mine se îmbolnăvește și cel căruia, deși nu-i făcusem nimic, mi-a cauzat atâta rău! Proaspăt pensionar de boală, de Crăciun mergem la copii la București. La revenirea în Bârlad aflu că bietul meu neprieten sfârșise în chinuri groaznice, măcinat de un cancer. Încet, dar sigur, îmi revin la o stare de sănătate tot mai bună. Timpul trece pe lângă noi fără probleme deosebite. Ajungem la seara zilei de 4 martie 1977, o zi ca toate celelalte. Pe la ora
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
în stradă, în vecini, văd pe doctorul Gramaticu și soția gata să urce în mașină. Au venit în grabă, dar ireparabilul se produsese!... Mereu spunea că n-ar vrea să moară și își dorea totuși un sfârșit fără dureri, fără chinuri și așa s-a și întâmplat. Trăiam în acel moment șocul șocurilor! Când cineva suferă, îl știi tot mai bolnav și vrând-nevrând te obișnuiești cu iminenta lui dispariție... dar așa??! Aprind o lumânare, ies năucit și anunț vecinii, apoi rudele
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
să nu se mai vaiete, să fie bărbat, nu muiere, de râsul satului, și cum boala nu pleacă în urma unei asemenea comportări ale celor din jur, viața lui Neculai s-a terminat doar în cât eva zile și în mari chinuri fizice și sufletești. Mai târziu mama avea să-mi spună, probabil ca să îmblânzească lucrurile că, întrăadevăr, tata er a departe de a înțelege ceea ce se întâmplase și vedea cu oc hii urmările, dar, în general, se simțea că suferă alături de
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
apoi, îmi povestea, după moarte tatei, câte necazuri și câte suferințe a suportat să nască 12 copii și apoi să înduri moartea lor încă de mici, amintinduăși mai ales de primul, de Neculai care s-a stins din viață în chinuri groaznice, la doar 17 ani ai lui. La apă, în Trotuș În vara anului 1929, pe când aveam patru ani , când în câmpie grâul era de secerat, iar spre noi către munți, mai cu seamă către zilele de sărbătoare, străbăteau limuzinele
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
frumusețea limbii din poemul dramatic Iov (1885), prelucrare a Cărții lui Iov din Biblie. G. a lucrat la această scriere timp îndelungat și a reușit, respectând totuși textul biblic, să înfățișeze un Iov modern, în zbatere tragică între credință și chinul pe care i-l provoacă aparenta ascundere („Dar cin’ să scoată lucru curat din tină? - Nimeni!”) și înverșunare a Creatorului împotriva lui („Ce sunt eu, Doamne: fiară ori mare-ntărâtată,/ De-ai pus tu împrejuru-mi atâtea îngrădiri?”). Capacitatea de a transpune
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287167_a_288496]
-
fac simțite deseori. Tânguirea după iubirea pierdută e atenuată de melancolie și de puritatea aspirațiilor. În chip obsedant revine imaginea iubitului plecat, inspirația desfășurându-se în voie numai în absența ființei iubite, asociată, obișnuit, cu o suferință văzută ca un chin binefăcător. O retorică discretă face ca poza și afectarea, prezente uneori, să creeze totuși aparența sincerității. Corectitudinea prozodică, acuratețea limbii și accesibilitatea conținutului au făcut ca versurile scrise de M. să cunoască în epocă o relativă răspândire. Alături de Margareta Cugler-Poni
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288102_a_289431]
-
ghimpi/ umbra planta memoria/ într-un loc secetos din trecut”) nu ca semn final, ci ca absolvire, ca transfer al eului dincolo de limite („în timp ce plângi în somn/prăpastia se gândește la tine”). În acest timp, sufletul lipsit de umbră devine „chin de pâslă” și este așteptat „ca un mormânt”. El se „sparge ca un vas”, înseamnă „trecutul rănii viitoare”, călătorește „în surpare” și sfârșește prin a topi oglinda în care Mimul privește un mim privindu-se în oglindă, în care un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
fiul Ivonei, în fine, Titi Ialomițeanu. Și, desigur, peste toți și toate, Vica Delcă. În fiecare se poate citi cu folos o categorie socio-psihologică. Sophie este rafinamentul senzual provocator, hedonismul închis bovaric („Viața nu ne este dată ca să ne fie chin - reflectează ea - ci bucurie, și, dacă vreau, nimic din supărările ei n-au să mă atingă”) și retezat de spectrul războiului („Să te simți atât de tânără și atât de dornică de a trăi, și totul împrejur să-ți stea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285180_a_286509]
-
în literele noastre moderne destule destine și autori nefericiți realmente și curajoși în soarta lor ingrată. De la Macedonski, stângaciul, până la Holban, neînțeles, sau Blecher, țintuit la pat și omorât tânăr de o boală teribilă!... Dar... m-a apărat, poate, de „chinurile nefericirii” - care, bine „pozate”, fac bine și întregesc, uneori, chipul artistului pentru „lumea din afară”! - o anume inconștiență, în tinerețe, ca și vitalitatea mea, ce pe nu puțini i-a deconcertat - ca o magmă energetică ce-și depășește, uneori, marginile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
demn e a nu accepta ofensa suferinței, degradarea fizică, decrepitudinea sufletească și mentală. Dacă așa stau lucrurile, moartea lui Iisus e de o sfâșietoare nedemnitate. Răstignirea era, se știe, cea mai dezonorantă pedeapsă imaginabilă, rezervată înde obște tâlharilor de rând. Chinul trupesc pe care acest mod de execuție îl provoca era destrămător. Adăugați acestui chin batjocura gregară, umilințele pe care Iisus a trebuit să le îndure pe drumul crucii și chiar pe cruce, adăugați, în fine, tortura sufle tească prin care
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
așa stau lucrurile, moartea lui Iisus e de o sfâșietoare nedemnitate. Răstignirea era, se știe, cea mai dezonorantă pedeapsă imaginabilă, rezervată înde obște tâlharilor de rând. Chinul trupesc pe care acest mod de execuție îl provoca era destrămător. Adăugați acestui chin batjocura gregară, umilințele pe care Iisus a trebuit să le îndure pe drumul crucii și chiar pe cruce, adăugați, în fine, tortura sufle tească prin care trece Nazariteanul în „locul îngrădit numit Ghetsimani“, anticipând deznodământul misiunii Sale. „Sufletul Meu este
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
fârtaților, c-apăi chiar așa mă cheamă, Pătru Ciornei. Sânt dintre moți; am fost ortacul lui Horia. Am luptat cu dânsul până l-au prins tâlharii împărătești în pădurea Scorogetului. N-am văzut cum l-au nimicit tiranii pe Horia, cu chinul roții, la Alba Iulia-n cetate. Dar am auzit. Și asta, no, asta am s-o țin minte cât oi trăi. Horia a fost omul cel mai deplin pe care l-am cunoscut. Un înțelept. Și-a primejduit zilele, grijindu-se
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
complicație. Printre brazii Făgărașilor doar amintirile îi mai prefigurau când și când, umbrele ortacilor săi despre care știa însă, sigur că cei mai mulți nu se mai aflau printre cei vii. Ei fuseseră executați, cei mai mulți prin împușcare, alții prin lipsa rezistenței la chinurile fizice la care fuseseră supuși în timpul anchetelor, între zidurile reci de pușcărie. Deși prietenii, cunoscuții pe care-i întâlnea după liberarea sa din spațiul concentraționar în care fusese torționat vreme de șapte ani, încercau să-l atragă în discuții, el
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
s-o trimit pe fâșneața asta împreună cu tine la întâlnirea asta. Dacă tipul nu se îndrăgostește de produsul nostru, poate că se va îndrăgosti de Brenda”. 3. „Același mesaj este repetat atât de des, încât începe să-mi pară un chin. Am înțeles mesajul. De ce trebuie să îmi fie repetat de nenumărate ori?” A da peste nas cu același mesaj îi face pe unii să își piardă rapid răbdarea și sentimentul de auto-respect. Angajații nu trebuie supuși aceluiași tip de dresaj
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
schimbat mult, poate să fie filmul după titlu frumos, dar tu trebuie să știi , citesc rândurile tale care m-au pus mult pe gânduri. Iată-mă dragă, e dimineață, ora 6 când îți scriu aceste rânduri, după o noapte de chin și zbucium. Nu te înțeleg. Nu am la ce să mă gândesc o zi sau două, așa cum zici tu, o noapte pierdută, o noapte de neliniște, face mult mai mult, după mine... Mă întrebi, dacă te-aș putea iubi eu
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]