3,923 matches
-
să-i tremure. Abia își mai putea stăpâni sentimentele. Îi venea să strige că Nobuo era cel mai mare nătâng. Poate că asta îl și reținea pe Ieyasu. Să se înfurie? Să râdă? Fără îndoială, își stăpânea toate aceste porniri lăuntrice simultane, aproape ca și cum n-ar fi putut accepta violentele emoții ce-l pustiiau pe dinăuntru. Ieyasu părea amețit. Era complet năuc. Atâta tot spunea expresia lui. Cei doi stătură astfel o bucată de vreme. În sfârșit, Ieyasu clipi din ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
faimoaselor Manechine, ne introduce în și ne oferă cheile de înțelegere ale unei lumi cvasi-închise, în orice caz condamnate la semiobscuritate, dar o semiobscuritate a memoriei care, selectivă cum o știm, face în genere puțină lumină în intimitatea ființei noastre lăuntrice. Importantă rămâne aici, ca pretutindeni în aceste proze scurte ce acoperă sub carapacea lor de cuvinte o anumită nostalgie dureroasă, legătura dintre personajul de prim-plan (indiferent dacă acesta se numește, de pildă, Nestor sau Lucian ori poartă amprenta declarată
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
cele prinse din zbor de prin jur devenise clar ce se întâmplase: pe o poză din ziar studenta exmatriculată îi făcuse lui Gheorghiu-Dej, cu creionul, urechi de măgar. Dragoș își astupă urechile cu palmele și nu mai auzi decât vuietul lăuntric al sângelui. Pentru o clipă, zări înaintea lui, în mulțimea forfotitoare și ireală, șuvița curbată din părul șaten al Elenei ascunzându-i obrazul pe jumătate. Acum ar fi putut s-o strige, însă se temu că, după toate cele întâmplate
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
să nu-mi trebuiască nimic mai mult. Așadar umbra de pe fața ei nu era de lungă durată fiindcă, iată, o vedea deodată ștergându-se. Pe fața ei se așternea lumină. Nu prea multă, doar atât cât să nu rănească. Tremurul lăuntric al lui Dragoș devenise insuportabil, încleștându-i maxilarele. Continuă totuși să vorbească: În ziua când ne-am plimbat cu toată grupa în Cișmigiu și am făcut poze, la un moment dat mi-ai cerut să-mi iau mâna de pe umărul
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
se depărtează orice nălucire care ispitește mintea. Așa primește omul o vedere pătrunzătoare, chiar pentru lucruri depărtate. Așa primește el și înțelegerea cea mai adâncă a tainelor pe care le cuprinde mintea prin puterea cuvintelor celor dumnezeiești, și mișcările cele lăuntrice, care se pornesc de la suflet, și puterea de a desluși și de a deosebi puterile sfinte de puterile cele omenești, și vedeniile adevărate de nălucirile zadarnice. Așa se taie lenevirea și negrija. Așa vine și flacăra râvnei, care calcă peste
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
nenorocirile asupra sa din cauza încălcării, conștiente sau nu, a legilor universale ale firii. Fiecare greșeală pe care am făcut-o și-a lăsat urma în noi, sub forma așa numitelor păcate. Postind, aceste impurități sufletești se elimină treptat și lumina lăuntrică reapare și se manifestă din ce în ce mai pregnant în noi. Astfel, devenim mult mai ușori și mai fericiți. Din acest motiv, cam toate religiile (importante) recomandă postul alimentar sub o formă sau alta. Postul este, așadar, o modalitate foarte simplă și la îndemâna
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
număr de afecțiuni, manifestate sau în curs de manifestare pot fi ameliorate și chiar complet vindecate prin post, în acest sens existând nenumărate mărturii ale celor ce au reușit să transforme cu ajutorul postului boala într-o adevărată „trambulină“ pentru transformarea lăuntrică. Postul devine astfel cea mai ieftină, accesibilă și profundă modalitate de vindecare pe care Natura ne-a pus-o la dispoziție. 4. Postul conferă claritate și putere minții. Eficiența acțiunilor noastre este astfel crescută în mod semnificativ, performanțele intelectuale sunt
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
vreme îndelungată; în timpul zilei de post, este contraindicată menținerea unei stări de letargie, somnolență ori teamă cauzată de foamea care ar putea apărea sau care deja a apărut. Găsirea unor activități care să capteze atenția și să canalizeze creator resursele lăuntrice este cea mai bună soluție de a „rezista“ micilor rigori ale acestei forme de post. Reguli la ieșirea din post: Respectarea corectă a alimentației în perioada de revenire după post are o foarte mare importanță, deoarece, de cele mai multe ori, cele
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
vom observa că atunci când suntem anxioși sau supărați, furioși sau geloși, mirosul corporal se schimbă în mod neplăcut. Postul complet nu numai că va conduce la purificare fizică accelerată, dar, prin menținerea unei atitudini interioare corespunzătoare, va armoniza și starea lăuntrică pe termen lung. În general, oamenii nu înțeleg importanța purificării și atunci corpul este obligat să o facă singur, folosind mecanismele de urgență. Apare uneori, ca din senin, febra, ne curge nasul sau avem erupții pe piele, dureri de cap
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
veți vedea atunci cu ochii voștri și veți mirosi cu nasul vostru toate spurcăciunile și toate necurățiile care v-au spurcat templul trupului. Toate acestea erau păcate care locuiau în trupul vostru, chinuindu-vă cu tot felul de dureri. Botezul lăuntric cu această apă vă eliberează grabnic de toate acestea. Reînnoiți-vă mereu botezul cu apă în fiecare zi a postului vostru, până în ziua în care veți vedea că apa care curge afară din voi este la fel de pură ca și spuma
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
și atunci toate durerile voastre vor dispărea". Bolnavii îi urmară cuvintele, pentru că știau și credeau cu tărie că vor fi vindecați. Și erau acolo bolnavi care sufereau mult de dureri și, cu toate acestea, continuau să postească, iar puterea lor lăuntrică se irosea și o mare căldură îi chinuia. Și când s-au ridicat din paturile lor ca să se ducă la Iisus, capetele lor au început să se întoarcă de parcă ar fi simțit o rafală de vânt și, de fiecare dată
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
pe zid, și câte și mai câte. Cu tot eclectismul, interiorul avea în ansamblu aceeași aură de vis: culorile erau vii și totuși umbrite de vechime, obiectele emanau amintiri necunoscute mie, în tot spațiul pâlpâia nevăzut elanul locatarei, libertatea ei lăuntrică. Pe un colț de oglindă era prinsă poza fiului ei, Serge Ioan, zâmbind îngândurat dintr-un ev adolescent. — Faceți-vă comode, odihniți-vă și la ora opt veniți sus, la mine, să mâncăm, a spus ea, trezindu-mă din vraja
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
în modurile noastre de a gândi. Ce oroare ar fi fost să nu putem fi noi însene, să trăim într-o continuă ipocrizie, cum făceau atâția în jurul nostru... Doamne, cum râdeam împreună, parcă ni se deschidea tot cerul, ce potrivire lăuntrică era între noi! Ce fericire să poți avea cu cine împărți bogăția fiecărei clipe! Adesea, ne înțelegeam fără cuvinte, eram cuprinse în căușul acelorași emoții. Îți dai tu seama cum mi s-a năruit viața când le-am pierdut? O
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
lui îmi spune: „Nu fiți atât de acaparatoare! Majestatea Sa se poate servi singur.“ — Văd că făceai lumea geloasă! Atunci eu ce crezi că răspund? — N-am idee. — I-am replicat: „Regele are nevoie de popor. Eu sunt poporul!“ România lăuntrică În timpul celor șapte luni de frenetice schimburi de mesaje pe internet, Ioana își exterioriza furtunos reacțiile la capitolele pe care i le trimiteam, semnând „mătușa afo lată“, „mătușa pisăloagă“, „mătușa inspirată“, „mătușa entu ziastă“, „mătușa fantasmagorică“, „mătușa înnebu nită“, „mătușa
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
ei. Dar niciodată în sinea lui nu se considerase un îndoctrinat, indiferent despre ce ar fi fost vorba, și tot ceea ce se străduiseră cu atâta zel să formeze în el nu fusese decât o pojghiță care înghițise temporar eul său lăuntric. Cert era că pe măsură ce înaintase în vârstă îi era tot mai clar că nu devenise unul de-al lor. Dincolo de toate acestea, ceea ce îi atrăsese de la bun început atenția căpitanului, aducându-i aminte de propria-i tinerețe, era privirea directă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
celor aproape 2 metri cât a avut în tinerețea plină de dragostea de glie și monarhie, de străbuni și de atâtea minuni câte l-au scăpat din capcanele morții, își trece palma pe fruntea dungată de tulburătoare interogații și ofuri lăuntrice și, parcă neavând suficient aer, deschide fereastra încăperii sale de la etajul casei ce dă cu vederea spre zări și rămâne-n rama ei descheiat la piept, suplu, monumental. Aerul binefăcător și plin de aromele Buciumului ieșean dintre Teii fără pereche
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
întâiul ușa paraclisului în dimineața în care sfintele moaște urmau să fie așezate în raclă, a simțit un miros deosebit de frumos, o mireasmă pe care nu a mai întâlnit-o niciodată în lumea aceasta, aducătoare de multă pace și bucurie lăuntrică. Tot trupul și sufletul se liniștea în fața acestei prezențe. Această mireasmă s-a păstrat pe tot parcursul pregătirii sfintelor moaște, chiar dacă au fost aduse untdelemn, vin și esențe de mir cu care au fost șterse osemintele. Totuși acea mireasmă a
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
și iar spăla, mai devreme sau mai târziu, cuvintele vor aduce Lumina. Iar noi oricât de viteji ne-am crede, până la urmă rămânem singuri printre cuvinte ... Doar Cuvântul întrupat e Cel care ne îmbrățișează într-o continuă bucurie a Liturghiei lăuntrice, adunându-ne toate cuvintele în și pentru veșnicie. Binecuvântările Sfinților Mănăstirea este lăcaș de rugăciune stăruitoare și loc de retragere, liniștită. Aici petrec monahi după anumite reguli de înfrânare. Retrași de zgomotul lumii și desfăcuți de legăturile ei, se dedică
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
altceva să le fie credință, dacă nu confuzia? În ce altceva să creadă, confuzia era la Îndemâna tuturor, era lege, putea fi respirată pretutindeni, pe tot pământul patriei, iar În cuvinte, cu toată ființa... Și profita de această clipă de crispare lăuntrică, deși neserioasă (iresponsabilă, ar fi zis taică său), Închipuindu-și trupul Ionelei cum alunecă lin din haine, Întinzându-se alături, lăsându-și pânza pielii să plutească o secundă În aer, apoi lipindu-se de el, femeie caldă, moale, din care
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
inventeze conținutul ficțional al prozei sale. Ficțiunea e deja prezentă. Sarcina scriitorului este să inventeze realitatea. În trecut am crezut întotdeauna că lumea exterioară nouă a reprezentat realitatea, oricât ar fi ea de confuză și de nesigură, și că lumea lăuntrică a minților noastre (visele, speranțele, ambițiile ei) reprezenta tărâmul fanteziei și al imaginației. Aceste roluri, mi se pare mie, au fost inversate. Cea mai prudentă și eficientă metodă de-a face față lumii din preajmă este să presupunem că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
pronunțată era evidentă în toate lucrurile din jurul meu. M-am uitat atent la fața mea palidă, ca de manechin, încercând să-i citesc liniile. Pielea netedă aproape că aparținea unui personaj de film științifico-fantastic, cineva care, după o îndelungată călătorie lăuntrică, coboară din capsulă pe solul supraluminat al unei planete necunoscute. În orice clipă, cerurile s-ar fi putut deschide... Dintr-un impuls, am întrebat: - Unde-i mașina? - Afară... în parcarea medicului. - Cum? M-am ridicat într-un cot, încercând să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
plece cu dumneata. - În noaptea aceea, eram pe mare, Îi aminti el glacial. - Goeleta dumitale era pe mare, ceea ce nu e chiar același lucru. Îl privi pe Christian a cărui țigară de foi se consuma prea repede, martoră a furiei lăuntrice a skipperului. - Știi care e cel mai bun mijloc de a dejuca orice Încercare de identificare atunci cînd te pregătești să comiți un delict? Să fii cît mai vizibil cu putință, Să te Îmbraci Într-o pelerină galbenă din mușama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
că Nicolas scăpase teafăr și nevătămat cînd el era deja mort și Îngropat sub tumulus! Văzu umerii tinerei femei Înțepenind, mușchii spatelui Încordîndu-se, mîna care ținea geanta de voiaj strîngînd spasmodic mînerul, Încheieturile degetelor făcîndu-se albe. Undă de șoc. Luptă lăuntrică. Ghici efortul pe care-l făcea ca să nu se Întoarcă. - A fost descoperit ADN-ul lui Bréhat la bordul anexei. Dovada absolută. Umerii se lăsară ușor. - Și asta nu e totul, Marie, adăugă el cu vocea Încordată de mînia pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
puțin o lentoare inexplicabilă îmi domina dintr-o dată mișcările sau activitatea ce o desfășuram înainte ca el să survină... Dar de unde vine el? Fără îndoială din mine, din interiorul meu cel mai adânc. El-ul se instalează ca o presiune lăuntrică, ca un debușeu, atunci când nu mai poate fi conținut, când devine rebel, și atunci apare să mă hărțuiască, deși știe că nu poate schimba niciodată nimic. Și iată-mă dintr-odată pierdut în acele elucubrații ale firii, în care el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
Mai ales acum, în condiția ei, de ce-ar fi altfel? Nu vede niciun motiv ca s-o refuze. Nu trebuie să se teamă că o va refuza. Muntele vrăjit. Disertația lui Krokowski S-a sculat de dimineață cu dorința lăuntrică de-a reciti Muntele vrăjit de Thomas Mann. S-a dus calată spre raftul unde se odihnea cartea, nevizitată de nimeni de câteva decenii. De fapt, nu e tocmai adevărat, i-au căzut ochii peste ea de câteva ori zilele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]