5,057 matches
-
și pe liderii locali, a căror influență era bazată fie pe loialitățile locale, fie pe conflictele de clasă. Diviziunile geografice erau Rumelia răsăriteană și apuseană, Peloponesul și insulele. Conflictul social major era pe de o parte cel dintre militari și partizanii lor din mediul rural, iar pe de alta cel dintre primii și primați, care se puteau alia cu proprietarii de corăbii și cu locuitorii insulelor. O mare parte a istoriei interne a țării din perioada revoluției era axată pe lupta
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
terestre și navale. Criza din anii aceștia a servit drept imbold și înființării mai multor partide politice. La începutul războiului civil, activitatea politică era concentrată în jurul conflictelor dintre cîteva personalități puternice, fiecare dintre ele sprijinită de liota ei personală de partizani. Ele puteau reprezenta regiuni, facțiuni sau clase sociale, dar nu aveau nici un program sau o organizație oficială. Și-au făcut apariția în acest timp grupuri cu o bază mai largă, care purtau numele marilor puteri la sprijinul cărora se așteptau
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
menționăm că în aceste faze finale nu a participat la negocieri nici un reprezentant grec. Puterile își dădeau seama că dificultatea esențială în privința Greciei era asigurarea unui guvern stabil. Capodistrias încercase să instituie un regim puternic, dar britanicii, care îl considerau partizan al intereselor Rusiei, nu avuseseră încredere în el. După asasinarea lui, țara a intrat din nou într-o perioadă de haos politic. Nu exista nici un lider național recunoscut cu care aliații puteau colabora, iar la putere nu se afla un
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
din care 201 făceau parte din poliție. Oamenii aceștia aveau să formeze pe viitor un grup influent și să înființeze organizații proprii întru apărarea intereselor lor. Sub primul domnitor însă, posturile din slujba statului erau ocupate în primul rînd de partizanii lui Miloš. În pofida faptului că oborcneazul, ca și mulți alți lideri revoluționari, era analfabet, el s-a ocupat de dezvoltarea educației. În 1830 și-au deschis porțile cîteva școli elementare și un liceu. O tipografie și-a început activitatea în
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
asemenea în mare parte reușită. Ca și tatăl lui, el era hotărît să domnească, dar voia să-i dea autorității sale o formă constituțională. Conform cerințelor, Mihail a ținut adunările din trei în trei ani, dar a luat măsuri ca partizanii lui să domine în timpul desfășurării lucrărilor acestora. El a aplicat politica de supraveghere a alegerilor, asigurîndu-se ca aparatul birocratic să fie alcătuit din sprijinitorii săi. A cooperat în primul rînd cu Partidul Conservator, liberalii fiind obligați să treacă în opoziție
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
și politic de pe tot cuprinsul Balcanilor. În Muntenegru, episcopii au trebuit să facă față opoziției clanurilor și familiilor rivale. O situație asemănătoare exista și în Serbia, unde Karagheorghe și Miloš erau nevoiți să se războiască cu liderii locali sprijiniți de partizanii personali și de familiile acestora. Și viața politică a Greciei era axată pe activitățile liderilor politici ai căror suporteri îi considerau drept călăuze și de la care se așteptau la protecție și favoruri. Relația aceasta dintre patron și client putea duce
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
de Partidul Francez și de Kolettis, care a deținut poziția principală în guvern pînă la moartea lui, survenită în 1847. Colaborînd strîns cu Othon, regimul său avea să urmeze modelul clasic al dictaturii regale din Balcani. Kolettis și-a numit partizanii în principalele posturi și s-a folosit de patronajul guvernului ca să fie sigur de loialitatea lor. Exercitîndu-și puterile oficiale, el a luat măsuri ca să păstreze controlul asupra adunării. Nu ezita deloc să recurgă la violență și teroare împotriva adversarilor lui
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
și persoane rivale. În 1870-1871, o criză internă majoră a fost pe punctul de a duce la abdicarea lui. În iulie 1870 a izbucnit războiul franco-prusac. Domnitorul era firește de partea Prusiei, în timp ce majoritatea oamenilor politici influenți ai statului erau partizanii Franței, protectoarea românilor. Rusia a profitat de prilej ca să denunțe clauzele referitoare la Marea Neagră ale Tratatului de la Paris, iar la București domnea neliniștea ca nu cumva aceasta să revendice cele trei județe din sudul Basarabiei dobîndite în 1856. Unele grupuri
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
CROAȚIA, SLAVONIA ȘI VOJVODINA, 1848-1868 Anii 1847 și 1848 au marcat punctul culminant al conflictului dintre croați și unguri în privința limbii. Mai exista o dispută asupra extinderii teritoriului aflat sub jurisdicția croată. Saborul era dominat de Partidul Național, care era partizanul iugoslavismului sau al ilirismului. Programul lui de primă urgență pretindea unirea Dalmației, a Frontierei Militare și a portului Rijeka cu Croația și Slavonia în cadrul unei administrații autonome. În afară de aceasta, partidul voia înființarea unei episcopii și a unei universități la Zagreb
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
menționat, Partidul Național credea în cooperarea slavilor de sud și îi punea pe croați, sîrbi și sloveni pe același plan. În schimb, Partidul Drepturilor punea accent pe drepturile istorice ale Croației și respingea orientarea iugoslavă a Naționaliștilor. Starčević, un fost partizan al ideii ilire, susținea că toți slavii sudici erau în realitate croați; sîrbii și slovenii se rupseseră de trunchiul principal al națiunii. Opiniile lui erau deci similare unora dintre controversele sîrbilor, care îi considerau pe croați pur și simplu drept
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
că eliberarea Bulgariei trebuia să fie realizată printr-o masivă răscoală țărănească, excluzînd recurgerea la ajutor străin. El a plecat în Bulgaria în 1869 ca să organizeze sprijinirea declanșării unei revolte. Botev, cel mai mare poet modern bulgar, era socialist și partizan al ideii unei revoluții generale. În 1872 s-a produs un dezastru în cadrul mișcării. În momentul acela, Levski și unul dintre conspiratorii lui, Dimităr Obști, se aflau din nou în toiul pregătirilor pentru o revoltă în Bulgaria. Ca să facă rost
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
în alte regiuni. Rebeliunea inițială a fost zdrobită imediat. Ultimul episod a dus la moartea lui Botev, care a pus stăpînire la sfîrșitul lunii mai pe un vas fluvial și a trecut Dunărea însoțit de un grup de două sute de partizani ai cauzei bulgare. Oficialii otomani au aflat imediat de această debarcare și nu au întîmpinat nici o dificultate în anihilarea promptă a acestei mici forțe. Răscoala din aprilie, care a devenit evenimentul major al mitologiei de mai tîrziu a naționaliștilor bulgari
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
În general, ei susțineau scoaterea tuturor popoarelor slave de sub stăpînire străină, adică otomană sau habsburgică, și organizarea lor într-o federație de state în cadrul căreia Rusia să dețină poziția dominantă. Ei puneau accentul pe slavii ortodocși: sîrbii, bulgarii și muntenegrenii. Partizanii panslavismului nu erau firește în favoarea eliberării teritoriului polonez de sub stăpînirea rusească; de fapt, ei îi tratau pe catolicii polonezi cu foarte multă neîncredere și îi considerau drept trădători ai cosîngenilor lor slavi. În relațiile externe, ei aveau tendința de a
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
Rusia sute de studenți bulgari și de alte naționalități slave. Susținătorii panslavismului dispuneau de o serie de publiciști și ziariști talentați, cum erau Ivan Aksakov, M. N. Katkov, R. A. Fadeev și N. I. Danilevski. Este important să observăm că, deși erau partizanii inițierii unor acțiuni radicale peste hotare, ei erau foarte conservatori în privința politicii interne, sprijinind energic autocrația rusească. Ideile panslaviste reprezentau o mare atracție pentru numeroase elemente ale societății rusești în deceniul al optulea. Rusia fusese învinsă într-un conflict major
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
nu prințului. Așa cum era de așteptat, ei l-au învinuit pe Alexandru de situația grea existentă în țară. Cea mai mare parte a funcționarilor ruși erau ferm convinși că poporul bulgar era profund filorus și loial conducătorilor Rusiei. Convinși că partizanii lor vor declanșa un sprijin popular, ei au sprijinit deci organizarea opoziției împotriva prințului. La vremea aceea, în Bulgaria, ca și în orice altă țară, existau o serie de elemente nemulțumite, din care făceau parte ofițerii din armată, care considerau
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
realiste evenimente de la o manifestație și se face elogiul revoluției ruse; Dinu Bordea va fi arestat pentru organizarea unei întruniri și, maltratat, declară greva foamei. Nutrind simpatie pentru opțiunile lui Marin Oprea sau expunând principii troțkiste, revoltatul Bordea pare mereu partizan al vreunei erezii. El suportă cu mai multă ușurință lagărele de prizonieri decât lumea profitorilor de război. Sub tonul de șarjă umoristică, adoptat în relatarea episoadelor din lagăr, la fel ca în memoriile lui George Banea sau ca în producțiile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290205_a_291534]
-
2-2, în returul de pe Arena Națională. Iată posibilii adversari pentru echipele românești, conform gsp.ro: Posibili adversari Petrolul Dinamo Kiev Genk AZ Alkmaar Swansea Nice Posibili adversari Pandurii APOEL (Cipru) Braga Beșiktaș Rapid Viena Feyenoord Posibili adversari Astra Udinese Tottenham Partizan Belgrad Estoril Dnepr Maccabi Haifa Posibili adversari Steaua Austria Viena Legia Varșovia NK Maribor Ludogoreț Razgrad Șahtior Karagandy
Posibili adversari în Europa pentru Steaua, Pandurii, Petrolul și Astra by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/74860_a_76185]
-
război mondial, în 1910 înființându-se clubul feroviar „Chinezul“, care avea să facă epocă în deceniul trei (șase titluri naționale), secondată, un an mai târziu, de Reuniunea de Gimnastică a Muncitorilor Timișoara - R.G.M.T. Un cult al Soarelui Firește, ca toți partizanii unui sport sau altuia, microbiștii revendică în favoarea fotbalului întâietatea și din punct de vedere cronologic. Replicile ar putea veni însă imediat pentru că, nu-i așa, unde era fotbalul când anticii atleți se întreceau la Olimpiadele Eladei sau când romanii sărbătoreau
Agenda2004-26-04-a () [Corola-journal/Journalistic/282569_a_283898]
-
trimitere direct la epoca dramaturgului, iar nu la fictiva domnie a unui prinț în Danemarca. Fundalul piesei se referă la drama reginei Maria Stuart a Scoției, care s-a căsătorit cu ucigașul soțului ei, stîrnind ura reginei Elisabeta și a partizanilor ei. Prin urmare, fără adevăr istoric nu există tragedii, ci doar veleități dramaturgice. Viață de critic Cu ani în urmă, într-un articol din revista 22, dl Dan C. Mihăilescu cerea, mai în glumă, mai în serios, un spor de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6522_a_7847]
-
de muncă, exilații și experiențele stigmatelor etnice. De departe, narațiunile despre rezistența din munți sunt cele mai spectaculoase, prin doza de irealitate și mister dublate de anatomia spațiului carceral. „Ultimul mohican” al rezistenței bucovinene, Gavril Vatamaniuc, este și autorul Ultimului partizan, scris împreună cu E. Ianuș și I. Prelepcean. E încântător felul cum personajele lui cresc din aceste oralități condimentate. Sunt create instantaneu scenarii dramatice, în care se țes schimbări de macaz ideologic, căderi, trădări și povești de dragoste. Nu lipsesc - și
Stigmate exemplare by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/4036_a_5361]
-
și istorie. Cazul lui Vatamaniuc este grăitor: de 3 decenii umblă cu o sondă, moștenită la vremea operațiilor (ce urmăreau executarea lui). Uitat și ignorat, el nu vede nicio modificare a destinului său, frânt și în realitatea imediată. Un alt partizan din munți, Alexandru Alexandrescu, ajunge luptător anticomunist de la o simplă organizație proamericană, patronată de Dimitrie Gusti, la numai 17 ani. Trăiește, și el, cu mutilările închisorilor. Are numai un plămân și nu uită că a dormit cu morții în celule
Stigmate exemplare by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/4036_a_5361]
-
Vasile Blaga este "un inconștient" ci că este pură inconștiență să ameninți și să înjuri lumea într-un partid care este oricum divizat și mult intrat la apă. (...) ca șef de partid a adoptat metoda greșită. Iar grosolăniile și tîmpeniile partizanilor săi tot la el se decontează". Citește aici Blaga le-a dat un ultimatum lui Preda, Paleologu și Baconschi
Baconschi, Preda și Paleologu sar la gâtul lui Blaga by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/37257_a_38582]
-
fost primul pe liste. Șomajul mi s-a terminat și efectiv n-am găsit nimic. Numai promisiuni. Nu știu dacă premierul, domnul Dragnea sau ceilalți din conducerea PSD și USL știu ce se întâmplă. Nu sunt membru de partid, doar partizan. Dar dacă voi avea posibilitatea mă voi înscrie, pentru că altfel nu merge. Aici la noi și aerul pe care îl respirăm e politic". Ce spun cei de la Hidroconstrucția Contactați de în legătură cu acest subiect, cei de la Hidroconstrucția ne-au transmis următoarele
Apel disperat către liderii USL: "După Referendum, nu mai am resurse de a trăi" by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/61032_a_62357]
-
Tînărul filosof respinge, ca și Lovinescu, ideologiile conservator organiciste, care predicau mereu fie pironirea în cadrele îndătinate ale tradiționalismului, fie lenta evoluție graduală. El pledează, ca și Lovinescu sociologul, pentru principiul revoluției și al necesității arderii etapelor. Amîndoi cugetătorii sînt partizanii deciși ai occidentalizării țării, pe cale sincronică, aproape imitativă. Nu este înfricoșător cazul lui Eminescu - scria Cioran în cartea sa -, care, în loc să se atașeze de un viitor al României, a proiectat mărimile neamului în obscuritatea sinistră a trecutului nostru? România n-
Opera românească a lui Cioran by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17055_a_18380]
-
ardent împotriva agrarianismului sămănătorist și cere imediata industrializare cu ajutorul capitalului străin occidental. Acest prooccidentalism coerent al lui Cioran deosebește fundamental doctrina sa naționalistă de toate orientările tradiționaliste și naționaliste din epocă, inclusiv de cea a colegilor de generație, mai toți partizani ai autohtonismului și ostili occidentalizării. (Vulcănescu, Eliade, Noica, Polihroniade, Arșavir Acterian, etc.). Și polemizînd, parcă, cu autohtoniștii căutători ai specificității naționale, scria apăsat: Dacă am fi rămas consecvenți fondului nostru, astăzi ar trebui să creem epopei și mituri istorice iar
Opera românească a lui Cioran by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17055_a_18380]