7,756 matches
-
că Siegfried, personajul principal din Die Nibelungen, de Fritz Lang, sare la un moment dat în sala de spectacol și-l omoară pe proiecționist, fiindcă acesta este un fel de ucigaș: la fiecare rulare a filmului, personajul este condamnat să piară, iar Siegfried dorește să oprească și, totodată, să-și răzbune propria sa moarte. O bună parte a copilăriei mele am stat la Timișoara, pe strada Ofcea, la bunici. Am plecat în Statele Unite la 14 ani. Până în 1989 nu am putut
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
hotare. Dezvăluirea planurilor sale i-a salvat în parte pe poloni. Lupta s-a dat la 6 septembrie și Bogdan a întâlnit un dușman pregătit de luptă. Victoria a fost însă de partea sa. În încleștare căpeteniile oastei polone au pierit, dar rezultatul putea să fie și mai dezastruos pentru poloni, dacă nu era influențat în mare măsură de intervenția oastei de boieri, de sub conducerea lui Costea, partizanii lui Alexandrel. La bătălia de la Crasna se poate să fi participat și Ștefan
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
7.000, numai 4.000 dintre ei reușind să scape cu fuga. E un calcul făcut la masa de scris. El știa că Ștefan urma să atace cu 12.000 de oameni, așa că a socotit că 7.000 vor fi pierit în luptă. Ștefan a atacat însă cu 8.000 de oameni, iar dacă au fost uciși 7.000, cum de-au mai putut să scape 4.000 ? Despre unguri, Bonfinius spune că au murit, fix, 1.200 de oameni. Informatorul
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
oameni, iar dacă au fost uciși 7.000, cum de-au mai putut să scape 4.000 ? Despre unguri, Bonfinius spune că au murit, fix, 1.200 de oameni. Informatorul lui Pannonius socotea că în lupta de la porțile târgului au pierit „dintre Trabanți și, mai cu seamă, dintre Secui, patru mii”. Dlugosz scria că au fost uciși 10.000 de unguri. Cronicarii sporesc de obicei numărul morților din tabăra adversă. De aceea, când e vorba de pierderile suferite de unguri e
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
trimitea și el pe vornicul Dragomir la Brașov, care le spune brașovenilor: „să vă trimiteți omul la domnul voievod și la noi, pentru ca să vadă turcii că umblă oamenii voștri printre noi și ai noștri printre voi, căci vedeți că vom pieri și noi și voi. Și nu vă mai uitați la Ștefan voievodul și nu mai ascultați de el”. Pacea pentru brașoveni putea fi obținută de domnul muntean cu condiția orientării spre o politică pro-otomană. Turcii pradă însă în Ungaria, din
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
a străduit și oricât de multe sforțări a depus, el nu a putut totuși să-și închege și să-și rânduiască alaiul.” În 10 ianuarie 1475, Ștefan cel Mare a obținut o biruință extraordinară. La Veneția ajungea vestea că au pierit 40.000 de turci, iar 4.000 au fost făcuți prizonieri. În Cronica lui Unrest se menționează 100.000 de morți, o exagerare. Turcii n-au mai fost în stare să se organizeze și să continue lupta, și au fugit
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
mulți oameni de frunte au fost făcuți prizonieri, mulți s-au aruncat în apă ca să scape și s-au înecat”. Și cronicarul turc Sa’adeddin scria că „Cei mai mulți dintre ostașii islamici au murit ca niște martiri și mulți viteji au pierit pe câmpul de bătălie. Hadim <Suleiman> - pașa, care se căia de această ciocnire, a scăpat cu greu de la nenorocirea pieirii”. În analele venețiene se arată că turcii „au fost înfrânți și puși pe fugă și în toată ziua aceea și
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
greu de la nenorocirea pieirii”. În analele venețiene se arată că turcii „au fost înfrânți și puși pe fugă și în toată ziua aceea și noaptea și până la miezul celeilalte zile n-au încetat să ucidă turci așa că mai toți au pierit și puțini au scăpat”. Văduva sultanului Murad II, țarița Mara, fiica despotului Gheorghe Brancovici, spunea că „Niciodată armatele turcești n-au suferit un dezastru atât de mare”. Pierderile oastei otomane au fost uriașe: 40.000 de morți și 4.000
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
se apropie de noi și de aceste margini, iute și cât mai grabnic cu putință, și ziua și noaptea, cu toate puterile Măriei Sale și cu toți oamenii pe care i-a dat Dumnezeu. Și astfel nu ne va lăsa să pierim, noi și țara noastră de acești păgâni”. Solilor săi, domnul le cerea să vină cu aceeași mare grabă cu răspunsul regelui. La începutul lunii iulie, solii lui Ștefan cel Mare, împreună cu Dominic, prepozitul de Alba, Gospar de Othwan și Mihai
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
fără zăbavă prăzile, am hotărât să ne întoarcem neapărat. Ghiaurul (Ștefan) ajungându-ne din urmă a făcut război crâncen cu noi și ne-a omorât mulți oameni; doi frați de-ai mei și-au găsit moartea de eroi-martiri. Ne-au pierit luptători de vază, precum și caii noștri, noi înșine am venit cu un cal”. Este important de reținut amănuntul potrivit căruia tătarii au năvălit în nordul Moldovei, ajungând până la Ștefănești, nu departe de Suceava. Hanul știa că Ștefan și oastea sa
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
proaspătă și moldovenii obosiți și neviindu-le ajutoriu de nici o parte, au picat, nu fiește cum, ci până la moarte se apăra, nici biruiți dintru arme, ci stropșiți de mulțimea turcească, au rămas dobânda la turci. Și atâta de ai noștri au pierit, cât au înălbit poiana de trupurile de a celor periți, până au fostu războiul. Și mulți din boiarii cei mari au picatu și vitejii cei buni au pieritu și fu scârbă mare a toată țara și tuturor domnilor și crailor
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
turcească, au rămas dobânda la turci. Și atâta de ai noștri au pierit, cât au înălbit poiana de trupurile de a celor periți, până au fostu războiul. Și mulți din boiarii cei mari au picatu și vitejii cei buni au pieritu și fu scârbă mare a toată țara și tuturor domnilor și crailor de prin prejur, dacă auziră că au căzut moldovenii suptu mâna păgânilor”. Cronicile turcești exagerează numărul românilor căzuți, arătând că din cadavrele lor se puteau ridica nenumărate minarete
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
atât mai puțin cea întâlnită în Letopisețul lui Ștefan cel Mare. Impresia profundă, pe care a făcut-o bătălia de la Războieni, nu s-a datorat numai pierderilor: 200 de morți și 800 de prizonieri, ci și faptului că atunci au pierit oameni care, prin dregătoria lor sau direct legate de persoana domnului: Iuga postelnic, Mihău spătar, Dajboj paharnic, Barsu stolnic, Ilea Huru comis. Piere la Războieni Mârzea, fiul lui Stanciul Marele, rudă cu domnul, și doi pârcălabi, Luca și Vâlcea, pârcălabul
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
a datorat numai pierderilor: 200 de morți și 800 de prizonieri, ci și faptului că atunci au pierit oameni care, prin dregătoria lor sau direct legate de persoana domnului: Iuga postelnic, Mihău spătar, Dajboj paharnic, Barsu stolnic, Ilea Huru comis. Piere la Războieni Mârzea, fiul lui Stanciul Marele, rudă cu domnul, și doi pârcălabi, Luca și Vâlcea, pârcălabul Cârstea Arbure, tatăl vestitului Luca Arbure fiind ucis și el când sultanul a asediat cetatea Neamțului. Pierea aproape jumătate din Sfatul Domnesc. Printre
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
paharnic, Barsu stolnic, Ilea Huru comis. Piere la Războieni Mârzea, fiul lui Stanciul Marele, rudă cu domnul, și doi pârcălabi, Luca și Vâlcea, pârcălabul Cârstea Arbure, tatăl vestitului Luca Arbure fiind ucis și el când sultanul a asediat cetatea Neamțului. Pierea aproape jumătate din Sfatul Domnesc. Printre morți și prizonieri s-au aflat boierii cei mari și viteji, elita oastei moldovenești, oameni care, datorită averilor lor, aveau posibilitatea să cumpere armuri scumpe. O mie de oameni foarte bine înarmați constituia o
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
chiar în timpul iernii, când Țepeș nu se putea bizui decât pe oastea boierească, atât de șovăielnică în fața permanentei primejdii otomane. Trădat de boieri, sau ucis de una din slugile sale, Vlad Țepeș moare la începutul lui ianuarie 1477. O dată cu el pierea, afară de zece oameni, garda pe care i-o lăsase Ștefan. Reînscăunarea lui Vlad Țepeș ne este prezentată de Matei Corvin ca opera exclusivă a oastei transilvănene: „După fuga rușinoasă a împăratului turcesc din țara Moldovei una din oștirile mele pe
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
păstrate, va fi cu putință ca turcii să piarză și Caffa și Chersonesul”. Domnul îi avertiza pe venețieni: „Și dacă Dumnezeu va vrea ca eu să nu fiu ajutat, din două lucruri unul se va întâmpla și această țară va pieri desigur, și voi fi silit, de nevoie, să mă supun păgânilor. Lucrul acesta însă nu-l voi face niciodată, vrând mai bine de o sută de mii de ori moartea decât aceasta”. Discursul lui Țamblac din 8 mai 1477 este
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
capitulării celor două cetăți. Dacă pentru Chilia se poate vorbi de trădare, nu același lucru se poate spune în cazul capitulării Cetății Albe. În mai multe cronici turcești se afirmă că cei doi pârcălabi ai cetății, Gherman și Oană, au pierit în timpul luptelor. Așadar, conducătorii cetății și-au făcut din plin datoria. Moartea lor și violența atacului turcesc au fost cauzele care au dus la cucerirea Cetății Albe. De altfel, oricât de mult ar fi încercat să reziste, rezultatul ar fi
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
pe lângă frații săi, regele Poloniei și regele Ungariei, și pe lângă alți prieteni ai săi: „ca toți să-și întoarcă fața spre păgânătatea și milostivirea voastră împreună cu ei. Și să dea Dumnezeu ca creștinătatea să nu se clatine și să nu piară în zilele milostivirii voastre”. Invocarea pericolului reprezentat de păgânătate se poate să fi fost și un avertisment subtil, dacă ținem seama de faptul că Ștefan avea un tratat de pace cu Poarta. Poate să fi fost și numai un îndemn
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
i-a nimicit acolo fără milă și i-a gonit până la graniță, bătându-se. Și așa de mare a fost înfrângerea polonilor atunci, încât regele s-a îmbolnăvit. Și de atunci a ieșit această zicătoare: în vremea regelui Albert, a pierit șleahta în Polonia”. În Cronica lituaniană se arată că în Codrii Cosminului au fost luați mulți prizonieri. 7000, care formau garda, au fost dați pe mâna turcilor și regele a rămas cu puțini oameni, iar, dacă marele cneaz Alexandru al
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
încât părea la început că nimeni n-a căzut sau n-a fost prins în luptă și, în realitate, mulți din șirurile din urmă fură uciși la începutul luptei și mulți bărbați iluștri fură prinși”. După unele informații ar fi pierit 11000 de oameni, dintre care 5.000 erau călăreți. În altă cronică se vorbește de 40.000 de morți, ceea ce este exagerat, dar nu prea mult, dacă admitem că oastea polonă număra, la intrarea în Moldova, 120.000 de oameni
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
În altă cronică se vorbește de 40.000 de morți, ceea ce este exagerat, dar nu prea mult, dacă admitem că oastea polonă număra, la intrarea în Moldova, 120.000 de oameni. Wapowski și în Kronika polska se arată că au pierit mulți nobili și li se da numele celor iluștri, iar într-un registru numele nobililor căzuți se înșiră pe mai multe pagini. Polonii au pierdut un număr foarte mare de care, iar Fr. Papée crede că jumătate din ele au
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
le recupereze la Obertyn, în 1531. Nu se poate da crezare afirmației din Analele rutene, potrivit cărora regele a scăpat doar cu 10 oameni, dar cronicarul reține zicătoarea, care avea un sâmbure de adevăr că „în vremea regelui Albert, a pierit Șleahta în Polonia.” Demoralizarea a fost factorul principal, care a caracterizat psihologia polonilor participați la campania din 1497. Încă dinainte de începutul acesteia, mari nobili și prelați ai regatului s-au opus unei întreprinderi războinice împotriva unui principe, a cărui faimă
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
nu au fost în stare să organizeze nici o rezistență, dar le-a venit în ajutor „îndurarea cerească”. Era luna noiembrie și s-a lăsat pe neașteptate un ger mare și zăpadă multă, troienită. Turcii, nefiind pregătiți pentru asemenea temperaturi, au pierit de frig și de foame, „mai mult de 40.000 de oameni, pe lângă pierderile cu mult mai mari de vite”. Ca să scape de moarte, mulți turci „se vârau în pântecele cailor”, dar n-au avut scăpare și s-au găsit
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
atrage atenția că „Dumnezeu îl vede pe fiecare, ceea ce caută, îndată va găsi”. Dintr-o scrisoare din Cataro, de la 16 noiembrie 1500, Sanudo reține informația potrivit căreia Ștefan ar fi înfrânt o oaste otomană, comandată de doi sangeac-bei, care au pierit în luptă, fiul sultanului scăpând cu greu. Potrivit unei știri din Corfu, Ștefan ar fi reușit să cucerească trei ținuturi (terre). Aceste informații, culese de Sanudo din scrisorile adresate Senatului venețian, trebuie privite cu multă circumspecție, atâta vreme cât nu sunt confirmate
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]