35,543 matches
-
să nu facă deloc parte din Cameră înainte de Revoluția din Iulie și care nu a putut vota, prin urmare, cu cei 221. Or, se pare că în acea vreme un mare număr dintre electori ținea mai mult ca orice să voteze pentru cei 221. Bastiat s-a revoltat împotriva acestei prejudecăți electorale și se recunoaște deja pana care va scrie Sofismele: Iată în sfârșit scria el după o enumerare a diferitelor varietăți ale familiei electorale iată un elector care ține cu
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
instituțiile pe care le posedăm și cele pe care le putem obține pe căi legale sunt suficiente, dacă facem uz clar de ele, pentru a duce patria noastră la un înalt grad de libertate, prosperitate și grandoare. Dreptul de a vota impozitul, dând cetățenilor facultatea de a extinde sau de a restrânge după bunul plac acțiunea puterii, nu înseamnă oare administrarea de către public a lucrului public? Unde nu putem ajunge la uzul judicios al acestui drept? Credem că ambiția politicii este
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
mai eficace la menținerea bunelor doctrine în sânul Comitetului. Vocea sa era cu atât mai ascultată și mai respectată cu cât erau cunoscute toate simpatiile sale pentru suferințele maselor. Se știa că recomandând economisire în ceea ce privește cheltuielile, refuzând, de exemplu, să voteze milioane pentru a transporta în Algeria nefericiți meșteri parizieni, nu acționa câtuși de puțin din duritatea inimii, ci asculta, dimpotrivă, de un sentiment luminat de simpatie pentru clasele muncitoare. Se știa că este un veritabil filantrop, deși respingea în mod
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
și victimă. Poate că exagera eficacitatea procedeului și nu aprecia suficient inconvenientele sale. Oricum ar sta lucrurile, Adunarea, în care a distribuit o mică broșură atrăgătoare asupra "incompatibilităților parlamentare", Adunarea, deci, a rămas un moment indecisă. Dacă s-ar fi votat chiar în acea zi, propunerea ar fi trecut; dar noaptea a fost sfetnicul reprezentanților care "sunt din lemnul din care îmi fac miniștrii" și propunerea a fost refuzată, cu siguranță nu din cauza bunelor motive care ar fi putut fi aduse
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
de educație economică în rândul unui public tot mai sedus de mișcarea socialistă (n. tr.). 9 Adunarea Constituantă reunită în data de 4 mai, în urma Revoluției franceze din februarie 1848, care va redacta Constituția celei de-a Doua Republici franceze, votată în data de 4 noiembrie 1848 și care va fi abolită prin lovitură de stat de președintele-ales, Ludovic-Napoleon Bonaparte, în data de 2 decembrie 1851 (n. tr.). 10 Marie Joseph Adolphe Thiers (15 aprilie 1797-3 septembrie 1877), avocat, jurnalist, istoric
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
nu au avut o influență semnificativă asupra hărții teritoriale subnaționale, ele servind mai degraba drept ,,sursă de inspirație și motivare" pentru dezvoltarea unor politici europene comune. În România lipsește nu doar maturitatea clasei politice și, poate, a celor ce o votează, în lipsa de altceva mai bun. E nevoie de ceea ce englezii numesc ,empowerment, concept ce ar putea fi interpretat în acest context drept încurajarea exercitării depline a puterii intrinsece pe care comunitățile și membrii lor trebuie să le dețină asupra drepturilor
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
care, după cum vom vedea, sunt destul de complexe. Alegerile subnaționale Toate alegerile guvernamentale locale de la orice nivel municipal, departamental sau regional au loc prin sufragiu universal direct numai că sistemele diferă de la nivel la nivel. Toti cetățenii UE au voie să voteze și să candideze la aceste alegeri, însă nu pot îndeplini funcția de consilier și în Franța și în țara lor în același timp. Cu excepția municipalităților foarte mici, sistemele electorale încearcă încă să aplaneze două imperative: asigurarea unei guvernări efective prin
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
și descompunerea partidelor de guvernământ (PCF, PS, RPR, UDF) poate fi văzută în tendințele existente în timpul celor trei perioade ale alegerilor: în 1986, 22,1% din votanții înregistrați s-au abținut, iar 29,3% din numărul total de votanți au votat cu opoziția de atunci (RPR-UDF); în 1992, cei care s-au abținut au fost mai numeroși decât cei care au votat cu partidele de dreapta 31,4% la 21%; în 1998, numărul celor care s-au abținut a depășit numărul
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
în 1986, 22,1% din votanții înregistrați s-au abținut, iar 29,3% din numărul total de votanți au votat cu opoziția de atunci (RPR-UDF); în 1992, cei care s-au abținut au fost mai numeroși decât cei care au votat cu partidele de dreapta 31,4% la 21%; în 1998, numărul celor care s-au abținut a depășit numărul celor care au votat pentru toate partidele aflate la guvernare 42% la 19,8% pentru dreapta și 21,9% pentru "stânga
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
atunci (RPR-UDF); în 1992, cei care s-au abținut au fost mai numeroși decât cei care au votat cu partidele de dreapta 31,4% la 21%; în 1998, numărul celor care s-au abținut a depășit numărul celor care au votat pentru toate partidele aflate la guvernare 42% la 19,8% pentru dreapta și 21,9% pentru "stânga multiplă"! Cuantumul de voturi pentru cele patru mari partide (RPR, PS, RPR și UDF) a scăzut dramatic în timpul celor trei perioade ale alegerilor
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
asigura că FN va fi învins. În acele regiuni în care FN nu a candidat în al doilea tur, susținătorii partidelor de stânga nu au mai considerat necesară prezența lor la vot, în timp ce, în același timp, mulți dintre cei care votaseră cu extrema-dreaptă, acum și-au schimbat opțiunea în favoarea dreptei clasice. Lecția care a fost învațată de pe urma acestor alegeri este că luptele încă se duceau la nivel de probleme naționale, iar caracterul lor "regional" nu era la fel de puternic după cum și-ar
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
de muncă. Toate cele patru impozite sunt percepute de către toate cele trei niveluri de guvernare locală și de câteva dintre asociațiile intermunicipale, cu excepția impozitului pe chirii care a încetat să fie perceput de către regiuni în anul 2000. Autoritățile locale puteau vota doar pentru suma globală a celor patru impozite, însă nu au putut stabili ratele acestora până în 1980 când o lege le-a conferit acest drept de a fixa ratele pentru fiecare dintre cele patru impozite și de a permite câteva
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
idee s-a aflat și la baza conflictelor dintre monarhie, Sfântul Împărat Roman și papă, toți pretinzând dreptul de a conduce afacerile temporare pe baza aceluiași principiu spiritual. 5 De exemplu, în cele mai multe țări femeilor li s-a permis să voteze la alegerile locale abia la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul, chiar mijlocul secolului al XX-lea: Norvegia (1913), Danemarca și Islanda (1915), Marea Britanie (dar numai femeilor peste 30 de ani), Germania, Austria, Federația Rusă etc. (1918), Grecia (1952
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
Cheltenham: Edward Elgar), 2003, capitolul 5, "Brittany and Languedoc-Roussillon". 53 Această istorie a diviziunii corsicane a fost evidentă în referendumul din 2003 cu privire la cearea unui nou statut oferit insulei dată fiind puterea ei relativ redusă. Rezultatul a fost: 51% au votat împotrivă și 49% au votat pentru! Pentru detalii despre contextul referendumului vezi J. Loughlin și C. Olivesi (editori), Autonomies Insulaire: vers une politique de différence pour la Corse (Ajaccio: Albiana, 1999). 54 H. Hintjens, J. Loughlin și C. Olivesi, "The
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
5, "Brittany and Languedoc-Roussillon". 53 Această istorie a diviziunii corsicane a fost evidentă în referendumul din 2003 cu privire la cearea unui nou statut oferit insulei dată fiind puterea ei relativ redusă. Rezultatul a fost: 51% au votat împotrivă și 49% au votat pentru! Pentru detalii despre contextul referendumului vezi J. Loughlin și C. Olivesi (editori), Autonomies Insulaire: vers une politique de différence pour la Corse (Ajaccio: Albiana, 1999). 54 H. Hintjens, J. Loughlin și C. Olivesi, "The Status of Overseas France and
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
legătură dintre influențare și persuadare; dacă, preluând accepțiunea lui Cialdini conform căreia influențarea înseamnă "a determina oamenii să spună "da" fără să gândească", aceasta presupune o acțiune lentă și continuă în special asupra comportamentului și a actelor (a cumpăra, a vota etc.), precum și prezența manipulării, persuadarea se rezumă la modificarea unei opinii printr-o dublă acționare − la nivelul rațiunii și la cel al afectelor. "Pătratul resurselor persuasive"543 realizează o posibilă încadrare a instanțelor discursive, cu următoarele categorii: "a vorbi frumos
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
pregnantă" (Antoine Compagnon, op. cit., p. 144). 214 În domeniul artelor, adoptând principiul rebeliunii împotriva autorității, principiu extins și la autoritatea discursului, a obiectului de artă și a artistului, se creează oportunitatea pentru o "participare democratică" la determinarea valorilor. Astfel, audiența votează pentru finalul piesei sau filmului, actorii cooptează publicul în dezvoltarea piesei de teatru, ajungându-se la jocuri de puteri proprii, personalizate. Arta, în același timp, poate deveni ușor propagandă, căci ea utilizează "mitologii" postmoderne care încarnează "demoni precum bărbați albi
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
care au avut meritul de a fi prezenți au declarat că nu mai simțiseră niciodată ceva asemănător. 81. Atunci papa s-a retras într-o chilie și i-a chemat pe provinciali și pe custozi la alegere, iar înainte de a vota a ascultat părerea fiecăruia. După ce a fost numit în mod canonic Albert de Pisa, ministrul de Anglia, fratele Arnulph, confesorul papei, ce fusese promotorul acestui demers, a proclamat alegerea și a intonat Te Deum laudamus. Și, fiindcă, așa cum se spunea
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
reușește cumva să mai sară Încă o dată. Sunt tentat să adaug „și să câștige”. Dar scopul nu este acela de a câștiga. Dorința și efortul Dorința (referitor la efort) este o trăsătură remarcabilă la oameni. În Japonia, unde chiar se votează În legătură cu așa ceva, „dorința” (doryoku) este considerat unul dintre cele mai importante cuvinte ale culturii lor. Sadaharu Oh, fenomenul japonez al baseballului care a depășit recordul la homerun al lui Babe Ruth, crede că efortul este atât de important, Încât, atunci când
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
nevoile altor oameni Ă mai ales ale celor din poziții-cheie Ă și identifică modalități de a le satisface. Dați-vă toată silința să fiți „ales” Politicienii (și managerii) pricepuți Înțeleg că scopul jocului este să-i facă pe oameni să „voteze” pentru ei (sau pentru ideile lor). O zi obișnuită din viața unui manager presupune undeva Între 150 și 300 de tranzacții informaționale. În cadrul acestor tranzacții managerul Încearcă să convingă pe cineva să-i dea ceea ce vrea sau să protejeze ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
biroul dumneavoastră. Încurajați-vă angajații să-și arate caricatura preferată și rugați-i să o expună la birou. Păstrați-le și organizați un vot pentru cea mai bună la fiecare sfârșit de săptămână. Păstrați caricaturile care au câștigat săptămânal și votați-o pe cea mai bună lunar. Oferiți-i câștigătorului un premiu amuzant. Eu le găsesc pe cele mai nimerite la magazinele cu produse ieftine. 5. Modelați comportamentul pe care Îl așteptați. O veche zicătoare spune că trebuie să ne luăm
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
impresie. Mai mult, trebuie să ținem cont că, după boala din 23 î.H., care l-a adus la un pas de moarte, Augustus a rămas cu sănătatea șubrezită, fapt pentru care a trebuit să se recurgă la rugăciuni publice (vota publica) din cinci în cinci ani. Se poate crede că, pentru opoziție, asemenea vota publica din cinci în cinci ani, dădeau o speranță reînnoită nu în însănătoșirea lui Augustus, ci în a aceea a republicii: se spera cu și mai
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
care l-a adus la un pas de moarte, Augustus a rămas cu sănătatea șubrezită, fapt pentru care a trebuit să se recurgă la rugăciuni publice (vota publica) din cinci în cinci ani. Se poate crede că, pentru opoziție, asemenea vota publica din cinci în cinci ani, dădeau o speranță reînnoită nu în însănătoșirea lui Augustus, ci în a aceea a republicii: se spera cu și mai multă ardoare că, prin eventuala dispariție lui Augustus, s-ar fi întors vremurile bune
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
unor asemenea îndemnuri, cauza personală a lui Ovidiu trece pe planul doi, pentru a îmbrățișa cauza publică: cea a Patriei. O ultimă observație, cu caracter destul de ipotetic, dar încărcată de semnificație. Poetul își încheie scrisoarea, făcând o serie de jurăminte (vota) pentru binele pe care i l-a făcut Paulus. Mai mult, el se gândește să se asocieze pur și simplu la jurămintele lui Paulus însuși (si sola mihi dentur tua vota: v. 97). Este vorba de o adevărată comuniune spirituală
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
Poetul își încheie scrisoarea, făcând o serie de jurăminte (vota) pentru binele pe care i l-a făcut Paulus. Mai mult, el se gândește să se asocieze pur și simplu la jurămintele lui Paulus însuși (si sola mihi dentur tua vota: v. 97). Este vorba de o adevărată comuniune spirituală: jurămintele solemne ale lui Paulus sunt și ale lui Ovidiu. Cu această ocazie, Ovidiu repetă, și formal, jurămintele pe care însuși Maximus le face în rugăciunea pe care de obicei o
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]