35,543 matches
-
1848 triumfă încă în provincie. Proporția de participare este remarcabilă: corpul electoral, din care femeile sînt totuși excluse, este brusc ridicat de la 240.000, la sfîrșitul monarhiei din Iulie, la 9.395.000 de electori. 7.835.000 dintre ei votează, adică 84%. Victoria strălucită a republicanilor moderați permite Adunării să aleagă o Comisie executivă provizorie din cinci membri, din care fac parte Lamartine și radicalul Ledru-Rollin. Refluxul. Prințul Ludovic Napoleon. Dar tensiunile nu întîrzie să crească. Numeroasele falimente și mai
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
luptele dintre clase. Din poporul venerat din primăvara lui 1848 nu rămîne decît "gloata abjectă", batjocorită de Thiers. Această schimbare se manifestă în dezbaterile în jurul Constituției. Deputații refuză să înscrie în ea dreptul la muncă și la instrucție. Constituția este votată la 4 noiembrie 1848. Ea asigură puterea executivă prin alegerea președintelui Republicii, pentru patru ani, prin sufragiu universal. Pentru a evita o putere personală prea mare, președintele nu este, totuși, reeligibil înaintea unui interval de patru ani. Puterea legislativă aparține
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
bucură de totalitatea puterii executive și nu dă socoteală decît în fața poporului, pe calea plebiscitului. El are singur inițiativa proiectelor de lege, în fața unei puteri legislative slăbite și împărțite între Consiliul de stat, care pregătește legile, Corpul legislativ, care le votează fără să le discute, și Senatul conservator, prevăzut cu puteri constituante. Lui Ludovic Napoleon nu-i mai rămîne decît să anunțe restabilirea Imperiului în noiembrie 1852. El este aprobat de un plebiscit triumfal. Prin căsătoria lui Napoleon al III-lea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de pietate *ultramontanistă), epurarea din administrație și demiterea primarilor republicani. Restaurarea monarhiei pare să se apropie. Dar contele de Chambord își reafirmă principiile intransigente în octombrie 1873: fuziunea cu orleaniștii este din nou imposibilă. Legea septenatului, soluție de așteptare, este votată pentru a-i permite lui Mac-Mahon să-și prelungească puterea. Totuși orleaniștii, neliniștiți de o revenire bonapartistă, se apropie de republicani. Această "conjuncție a centrelor" permite votarea "legilor constituționale" în februarie și iulie 1875. O largă putere este acordată președintelui
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
loc de "republicanizare a decorului" (M.Agulhon), în cazarmă, dar mai ales în școală. Spiritul legilor școlare republicane este impregnat de încredere în știință și progres și de patriotism. Sub influența lui Jules Ferry, legea asupra gratuității învățămîntului primar este votată în 1881, legea asupra obligativității școlare de la șase la treisprezece ani și asupra laicității învățămîntului public, în 1882. Personalul este laicizat începînd din 1886. Opera lui Ferry încoronează o evoluție seculară. Ea nu aduce deci școala unei Franțe deja majoritar
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
nu a avut timp să-și îndeplinească programul. Combes a trebuit să demisioneze în ianuarie 1905, ca urmare a afacerii Fișelor (cabinetul ministrului de război folosea fișe ale francmasoneriei despre atitudinea religioasă a ofițerilor). Separarea, de acum încolo inevitabilă, este votată. Prin legea din decembrie 1905, Republica nu recunoaște nici un cult, dar garantează libera practicare a tuturor. Bunurile Bisericii, după lege, trebuie să fie atribuite asociațiilor de cult. Dar climatul de luptă anticlericală și opoziția Vaticanului împiedică aplicarea acestei măsuri. În
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
creează teama de război. Republicanul moderat Raymond Poincaré, ales președinte al Republicii în 1913, reprezintă fermitatea patriotică. El înțelege să procedeze la o reorganizare militară, propunînd prelungirea de la doi la trei ani a serviciului militar. Legea celor trei ani este votată în iulie 1913 printr-o majoritate de centru și de dreapta. Împotriva acestei legi se mobilizează uniunea stîngilor, radicali și socialiști, care cîștigă alegerile din aprilie-mai 1914. Noul guvern supune la vot impozitul pe venit, dar legea celor trei ani
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
și stricta separare de partidele politice, așa cum reafirmă Carta de la Amiens în 1906. Revendicările muncitorești (odihna săptămînală, ziua de lucru de opt ore, salariul zilnic de 5 franci) sînt incomplet auzite de oamenii politici republicani. De aceea ansamblul legilor sociale votate înainte de 1914 rămîne mult în urma legislației sociale din Germania. Legea asupra pensionării muncitorilor și țăranilor nu este adoptată decît în 1910 și aplicarea ei este limitată. Triumf și diversitate a burgheziei. Clasele burgheze urbane profită cel mai mult de pe urma îmbogățirii
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
De la "războiul caraghios" la înfrîngere "Războiul caraghios". Spiritul "Uniunii sfinte" nu bîntuie ca în 1914. Socialiștii nu intră în cabinetul Daladier remaniat, căruia îi reproșează că acționează în mod autoritar recurgînd la decrete-lege. Partidul comunist a aprobat pactul germano-sovietic. El votează creditele de război, dar, chemat la ordine de Internațională, atacă, de pe la sfîrșitul lui septembrie, "războiul imperialist". Guvernul replică prin dizolvarea partidului și printr-o represiune severă. Polonia este zdrobită în trei săptămîni. Pe frontul de vest, operațiunile rămîn limitate. Germania
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
el condamnă proiectul de constituție. O parte a electoratului, în special din sînul MRP, îl ascultă: Constituția (document 1, p.369) este aprobată cu 53,5% din sufragiile exprimate, dar numai de 36,1% din alegătorii înscriși, în timp ce 31,2% votează împotrivă și 31,4% se abțin. Regimul nu dispune la nașterea sa decît de o susținere mediocră. A IV-a Republică în fața adversarilor săi Împotriva comuniștilor și a RPF, a Treia Forță. După alegerile din 10 noiembrie 1946 pentru Adunarea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
pentru că dezaprobă politica de austeritate introdusă prin ordonanța din 30 decembrie, dar va acorda sprijinul său generalului de Gaulle în marile orientări ale politicii sale algeriene. Decolonizarea. Decolonizarea Africii negre și a Madagascarului se face fără criză majoră. Doar Guineea votează cu nu la referendumul din 28 septembrie 1958, refuzînd astfel statutul de stat membru al Comunității instituite prin articolul 1 al Constituției și alegînd independența. De fapt, Comunitatea a fost efemeră. Începînd din 1960, Republica Malgașă și statele Africii negre
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Mitterrand, lider al micii convenții a instituțiilor republicane (CIR), care reunește cluburi politice de stînga, obține 32,23% din voturile exprimate, mai puțin decît totalul sufragiilor exprimate de stînga trei ani mai devreme: aproximativ un milion de alegători de stînga votează într-adevăr pentru generalul de Gaulle. Candidatul de centru, Jean Lecanuet, obține 15,85% din sufragii. Succesul este limitat, dar el contribuie la plasarea lui de Gaulle în balotaj. Al doilea tur nu îi opune decît pe cei doi candidați
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
slabă decît se prevăzuse. La al doilea tur, François Mitterrand, care face campanie pe tema "forței liniștite", atrage spre el sufragiile micilor candidați de stînga și ale ecologiștilor. El obține ralierea Partidului Comunist. În sfîrșit, o parte a electoratului gaullist votează pentru el din ostilitate față de Valéry Giscard d'Estaing. Procentul de participare se ridică. Abținerile trec de la 18,9% la primul tur, la 14,13%. François Mitterrand cîștigă, la 10 mai, cu 52,22% din sufragiile exprimate, în timp ce Valéry Giscard
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
consens. "Problema religioasă", importantă linie de împărțire pentru atît de mult timp, nu mai este, de cîteva decenii, în primul plan al luptelor politice. Desigur, practica religioasă, deși aflată în declin, rămîne un principiu de explicare a comportamentelor electorale, practicanții votînd în cea mai mare parte cu dreapta; dar influența ei este indirectă, ca o componentă a unei culturi globale. Fără îndoială, ostilitatea față de un proiect de lege referitor la învățămîntul privat a provocat, în iunie 1984, manifestații de o amploare
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Ansamblu de materii care constituie învățămîntul clasic în Evul Mediu, adică șapte "arte" repartizate în două grupe: trivium, alcătuit din gramatică, retorică și dialectică; quadrivium, alcătuit din aritmetică, geometrie, astronomie și muzică. Articole organice. Dispoziții adăugate Concordatului din 1801 și votate fără acordul Papei la 8 aprilie 1802 (18 germinal anul X). Bonaparte modifica spiritul Concordatului într-un sens galican. Astfel, spre exemplu, Papa nu putea difuza nici o bulă, nu putea trimite nici un legat în Franța fără acordul guvernului. Asignații. Bilete
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
al cuceririi romane. Dreptul italic permite asimilarea pămîntului provincial în Italia pentru a-l scuti de acest impozit. Drept latin (statut de). Cetățeanul cu drept latin are aceleași drepturi civile ca un cetățean roman, dar are drepturi politice restrînse: poate vota, dar nu poate fi candidat la magistraturile romane. Acest statut este o etapă spre dreptul roman complet. Drept medieval. Evul Mediu a cunoscut trei tipuri de drept: dreptul canonic care reglementa Biserica; dreptul roman, moștenit din Antichitate și repus în
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
-lea, aceste trei drepturi au fost folosite de regii Franței pentru a-și defini și impune puterea. Drept roman (statut de). Cetățeanul de drept roman are aceleași drepturi civile și politice ca și cetățeanul care trăiește la Roma. El poate vota și candida în cetatea sa și la Roma. Electiuni. Vezi Generalități. Epipaleolitic. Vezi Preistorie. Episcop. La origine cel ce prezidează (episcopos) colegiul bătrînilor (prezbiteri) unei comunități creștine. El era responsabil cu ceremonia euharistică (împărtășanie). Începînd cu secolul al III-lea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
pentru demagogia subversivă, ca Ionescu și Popescu (e o întreagă filozofie în numele ce le dă Caragiale acestor doi); alții, unelte ale infamiei celor de sus, ca nenorocitul Pristanda; alții, materie inertă, ca Cetățeanul turmentat, care nu știe "cu cine să voteze"... Din această comedie lipsește "burghezul" liberal, Jupân Dumitrache, și poetul ridicol, Rică Venturiano, pentru ca galeria să fie completă. În schimb, deși nu sunt puși în scenă, dar îi vedem și îi simțim și pe supremii guvernanți din capitală, care dau
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
de toate problemele la ordinea zilei, pe acel care nu-și dă votul deloc în necunoștință de cauză, pe un om care are puterea critică de a găsi neajunsurile tuturor partidelor. E un alegător ideal, un om care nu va vota, care nu va delega la conducerea țării pe orișicine, ci numai pe cine, în urma maturei sale judecăți asupra "situației", îl va socoti vrednic să descurce lucrurile și să conducă cu dibăcie carul Statului. E "amicul Nae", eroul din geniala schiță
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
Comunist, pe care guvernul îi considerase a fi de încredere" (Scurtu: 1996a, 569). Pentru Holman, "Era evident că mulți dintre adepții lor înfocați se alăturaseră Partidului Comunist numai pentru un profit personal, dar, când venise momentul să-și exprime voința, votaseră cu opoziția. Nici chiar munciorii feroviari, din rândurile cărora se recrutau trupele comuniste de șoc, și nici funcționarii de la Ministerul de Finanțe și Ministerul de Război nu susținuseră guvernul" (Scurtu: 1996a, 573). Nu este deci de mirare că Uniunea Sovietică
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Parlament, configurat astfel încât să avantajeze organizațiile și partidele membre FND, a fost în cele din urmă acceptat. Pe cale de consecință, unul dintre ultimele impedimente importante în parcursul stalinizării României consta acum în însăși existența PNȚ și a PNL. Majoritatea socialiștilor votaseră deja afilierea la PCR, într-un congres ținut în luna mai. Titel Petrescu, membru fondator al PSD, anticipând acest deznodământ, va pune bazele Partidului Socialist Independent cu care se va prezenta, într-un gest de bravură, la alegeri. Fără succes
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
ale protestatarilor. Pentru a preveni scăparea de sub control a situației, și totodată pentru a liniști spiritele la Moscova, Biroul Politic al PMUP s-a reunit în a doua jumătate a lunii octombrie, pentru a definitiva alegerea conducerii partidului. S-a votat pentru includerea lui Gomułka în Biroul Politic și în secretariatul Comitetului Central, în timp ce din aceleași organisme de conducere au fost excluși cei mai fideli și consecvenți staliniști, printre care mareșalul Rokossowski (Gluchowski: 1995, 39). Cu toate acestea, sovieticii, nemulțumiți de
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
întreabă Mircea Malița, "dacă nu ar fi susținut inițiativa latino-americană înrudită, care privea, ca și ele, o zonă distinctă a lumii?" În final, Polonia a decis să opteze pentru abținere, împreună cu restul taberei socialiste, în timp ce România, sprijinind argumentele Cubei, a votat totuși, "în ultimul moment", în favoarea inițiativei mexicane. "Când s-a produs votul nominal și am spus "da"", își amintește Malița, "președintele olandez a ridicat ochii mirat și a spus: România, rog repetați (please repeat). Am spus din nou "da", în
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
că tinerețea și relativa lipsă de experiență a lui Ceaușescu îl vor transforma cu ușurință într-un personaj manipulabil. Diferit de versiunea lui Apostol, Maurer afirmă că propunerea de nominalizare a lui Ceaușescu drept secretar general nu a mai fost votată în Biroul Politic, ci direct în CC. "Și acolo, crezând, probabil, că înainte s-a căzut de acord asupra propunerii în cadrul Biroului Politic, s-au uitat unii la alții, au tăcut și au votat "pentru"" (Betea: 2001b, 210). În plus
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
secretar general nu a mai fost votată în Biroul Politic, ci direct în CC. "Și acolo, crezând, probabil, că înainte s-a căzut de acord asupra propunerii în cadrul Biroului Politic, s-au uitat unii la alții, au tăcut și au votat "pentru"" (Betea: 2001b, 210). În plus, Maurer susține că opoziția lui Drăghici și Ceaușescu față de numirea lui Apostol în locul lui Dej s-a desfășurat într-un cadru oficial, Biroul Politic, nu neoficial, de abia ulterior fiind convocate Biroul Politic și
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]