36,201 matches
-
speciali denumiți vibrize se găsesc și la lilieci, aceștia prezintă în teaca lor un filet nervos care formează o rețea în jurul rădăcinii părului. Vibrizele se găsesc localizate în regiunea capului - vibrize faciale sau în regiunile terminale ale picioarelor - vibrize tarsiene. Peri senzitivi scurți se găsesc și pe pavilioanele urechilor sau pe membrana alară. Cheratina perilor unor specii are o structură specială deoarece poate fi digerată de Tyto alba - striga. Ghearele: Sunt tot produse cornoase ale tegumentului. La Microchiroptere ghearele lipsesc la
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
filet nervos care formează o rețea în jurul rădăcinii părului. Vibrizele se găsesc localizate în regiunea capului - vibrize faciale sau în regiunile terminale ale picioarelor - vibrize tarsiene. Peri senzitivi scurți se găsesc și pe pavilioanele urechilor sau pe membrana alară. Cheratina perilor unor specii are o structură specială deoarece poate fi digerată de Tyto alba - striga. Ghearele: Sunt tot produse cornoase ale tegumentului. La Microchiroptere ghearele lipsesc la degetele II - V ale membrelor anterioare în timp ce la Megachiroptere lipsesc la degetele III - V.
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
tegumentului. La Microchiroptere ghearele lipsesc la degetele II - V ale membrelor anterioare în timp ce la Megachiroptere lipsesc la degetele III - V. Glandele tegumentare: Sunt de mai multe feluri, cele mai comune sunt glandele sebacee care se deschid în teaca firelor de păr sau la suprafața tegumentului unde perii lipsesc (conduct auditiv și foițe nazale). La Myotis myotis dimensiunile acestor glande sunt mici și superficiale, iar altele sunt mari și profunde. La Rhinolophus hipposideros pe fiecare parte a feței se găsește câte o
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
vertebre caudale) este liberă. În stare relaxată se răsucește ventral. Blana, de obicei deasă, poate fi de lungime diferită. Colorația este foarte variată: aproape albă, roșcat aprins, neagră, uneori cu pete albicioase. Partea ventrală este mai deschisă la culoare. Culoarea părului este de obicei de două, uneori și de trei nuanțe ( Verspertilio murinus). Genul Myotis (Kaup, 1829) Acest gen include aproximativ 90 de specii, dintre care 10 trăiesc în Europa. Urechile sunt de obicei mai lungi decât late, tragusul este lanceolat
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
blythii) Descrierea morfologică: Este o specie de talie mare. Lungimea corpului este de 6072 mm, a antebrațului de 50-62 mm și anvergura aripilor de 38-40 cm. Masa corpului este de 15-30 gr. Blana este lungă, bicoloră, cu baza firelor de păr închisă la culoare. Spatele este gri cu nuanțe brune. Abdomenul este grialbicios. Aripile sunt lungi și late. Urechile sunt de lungime medie. Răspândirea: Se întâlnește în Europa, de la Marea Mediteraneană, Caucaz, în Asia, până la nordul Kazahstanului, dar și în nordul
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
de iaz (Myotis dasycneme) Descrierea morfologică: Este o specie de talie medie, lungimea corpului este de 57-68 mm, a antebrațului de 43-50 mm, anvergura aripilor de 28-35 cm. Greutatea corpului este de 13-25 gr. Blana este bicoloră, baza firului de păr fiind 33 mai încisă la culoare. Culoarea abdomenului variază de la cafenie-gri la grialbicioasă, a spatelui de la maroniu la gri. Răspândirea: Se întâlnește în nordul și centrul Europei, în Asia. În România este o specie rară. Habitatul de adăpostire și de
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
Descrierea morfologică: Este un liliac de talie medie. Lungimea corpului este de 40-52 mm, a antebrațului de 36-43 mm și anvergura aripilor de 24-30 cm. Greutatea corpului este de 6-12 gr. Blana este lungă și deasă, cu baza firului de păr mai închisă la culoare. Spinarea este brun-cenușie iar abdomenul este gri-albicios. Urechile și patagiul sunt de un gri-albicioase. Răspândirea: Se întâlnește în întreaga Europa, spre sud pâna în Africa de nord și peninsula Arabică, spre est pâna în Ural. Este
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
Vespertilio murinus) Descrierea morfologică: Este o specie de dimensiuni medii. Lungimea corpului este de 49-64 mm, a antebrațului de 40-47 mm, anvergura aripilor de 2731 cm. Greutatea este de 8-20 gr. Blana este deasă, scurtă și bicoloră. Vârfurile firelor de păr sunt aproape albe. Blana de pe spate are baza brun-cenușie, iar vârfurile albe, iar de pe abdomen baza cenușie și vârfurile albicioase. Spre deosebire de alte specii ale acestui gen, femelele au câte două perechi de mamele. Răspândirea: E răspândit în climatul temperat și
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
de trei luni de la 24 ianuarie 1859. Aversul medaliei prezintă, într-un cerc perlat gravat pe marginea medaliei, bustul domnitorului orientat puțin spre dreapta, în uniformă militară și o mantie îmblănită. Chipul domnitorului este încadrat de favoriți și mustață, iar părul este pieptănat peste cap. Deasupra bustului este dispusă semicircular inscripția ALEKSANDRU IOAN I (fig. 70av). Reversul, încadrat și acesta de cerc perlat, cuprinde o inscripție cu alfabet de tranziție: ÎNTALNIREA OȘTENILOR MOLDO-ROMANI LA SOCOLA LÂNGĂ IAȘI (circular), continuată în mijloc
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
aveau menirea să încurajeze agricultura, horticultura și industria, au fost distribuite opt tipuri de medalii (argint și bronz), realizate după machete relativ asemănătoare. Aversul medaliilor respective prezintă bustul lui Cuza în profil spre stânga, în uniformă, cu fruntea înaltă, având părul ondulat pieptănat cu cărare în stânga și purtând mustață și barbișon. Bustul domnitorului este încadrat de inscripția circulară ALECSANDRU IONA I PRINCIPELE ROMANII și anul respectiv (fig. 72 av). Reversul cuprinde un motiv ornamental și o inscripție circulară care sugerează domeniul
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
nu s-a impus. Aceasta apare doar pe medaliile din perioada 1859-1862. Portretul medalistic care s-a impus este cel de pe medaliile expozițiilor din anii 1864-1865, în care Cuza apare în profil cu privirea spre stânga, cu fruntea înaltă, cu părul ondulat pieptănat cu cărare în stânga, cu mustață și barbișon. Partea vizibilă a bustului este îmbrăcată în tunică cu guler înalt cu broderii, fără epoleți. Acest portret medalistic va fi reluat pe medalia Șaraga din 1906, iar apoi în viziunea lui
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
apoi în viziunea lui Șt.Grudinschi pe medalia centenarului Unirii din 1959. Pe medaliile din 1873, 1874, 1903, 1914, pe placheta de tip artizanal din 1906, Cuza apare conceput după un clișeu asemănător, numai că profilul este spre dreapta, cu părul pieptănat corespunzător. Partea vizibilă a bustului etalează aceeași vestimentație ca la medaliile de expoziție din 1864-1865. În afară de chipul acolat cu altele de pe medaliile din 1911 și 1960, se mai realizează două portrete medalistice pe medalia semicentenarului din 1909 și pe
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
Celesti Fabio, cel care a conceput medalia, a trebuit să-l plaseze pe Kogălniceanu în prim plan. Plasamentul dă posibilitatea privitorului să observe mai ușor figura de intelectual distins, cu frunte foarte înaltă, continuată cu o chelie frântă brusc de părul ondulat care-i acoperă zona perciunilor și restul capului. Trăsăturile regulate ale profilului și ochelarii întregesc nota de distincție intelectuală. Gura timbrată de mustață bogată, maxilarele puternice și pomeții obrajilor relativ proeminenți evidențiază o personalitate puternică. Pe medalia Centenarului Univesității
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
va consemna în memorialistica sa informații care vor fi preluate de toți aceia care s-au interesat de perioada ieșeană a viitorului muzician. Din informațiile oferite de Profira Sadoveanu aflăm că „Sergiu Celibidache, subțire și vioi, cu chip smolit și păr sumbru și creț, dădea din mâini, bătea step pe cerdac, susținând că numai muzica sincopată e interesantă, că nu-l mai atrag clasicii, că niciodată n-are să-i mai cânte...neobosit și îndărătnic, demonstra matematic că numai el are dreptate
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
lui C. Dumitrescu în 1991. Pe aversul acesteia (fig. 103av), acentrat, este plasat chipul savantului văzut din față, cu privirea orientată jumătate spre dreapta celui ce contemplă medalia. Receptăm imaginea medalistică ca pe aceea a unui om în vârstă, cu părul cărunt, cu expresie meditativă a feței. În partea dreaptă-sus este inscripția arcuită pe două rânduri ION IONESCU DE LA BRAD / 1891-1991. Ținuta vestimentară a savantului este alcătuită din haină cu revere bogate, vestă, cămașă cu guler înalt și papion. Pe reversul
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
ale armatei române, retrasă atunci în Moldova. Impresionează în mod deosebit măiestria cu care artistul medalier redă pe chipul doctorului Cantacuzino concentrarea caracteristică savantului cercetător. Impresionează, de asemenea, felul în care sunt surprinse și alte elemente de specificitate ale chipului părul bogat cârlionțat, căzut pe frunte și pieptănat cu cărare în stânga, mustața și barbișonul care-i dau o alură inconfundabilă. Modelul medaliei este realizat în 1918 la Iași, după o fotografie pe care o găsim reprodusă în monografia consacrată doctorului Cantacuzino
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
este prezentat în profil spre stânga, cu trăsături ce-i dau o notă de măreție. Prin reliefuri accentuate sunt redate trăsăturile chipului: mustăcioară sub care transpare un zâmbet abia schițat, nas ușor acvilin de dimensiuni impresionante, pomeți proeminenți, maxilare puternice, părul pieptănat în bucle supuse, care acoperă partea de sus a urechii și ceafa. Sub gât este inscripționat numele gravorului și mai jos, spre marginea medaliei, o stea în cinci colțuri. Chipul este flancat în față și în spate de inscripția
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
chipul cu bust orientat jumătate stânga, îmbrăcat cu tunica ținutei protocolare, încărcată pe partea centrală și dreaptă a pieptului cu ordine și decorații românești și străine și având pe umeri pelerină desfăcută larg. Capul întors spre dreapta evidențiază fruntea înaltă, părul ondulat și un profil regulat cu trăsături fine și distinse, care dau feței o expresie plăcută și agreabilă. Bustul atinge în partea de jos marginea medaliei și are în partea superioară inscripție arcuită și frântă în două: (în stânga pe trei
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
Sau să fi fuzionat capacitățile perceptive ale Realului și ale realității imediate în așa măsură încît frontiera dintre fabulație și trăire cotidiană să se fi volatilizat? Problema merită cu siguranță o reflecție aprofundată... Avea 23 de ani, forme generoase și păr negru cînd a hotărît să ajungă o stea flamboaiantă, rivala unor Marylin Monroe sau Jean Harlow. Prin urmare, devine blondă (peroxidîndu-se cu o asemenea înverșunare și frecvență, încît, după cîțiva ani, rămîne fără podoabă capilară, fiind silită să recurgă la
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
cea de la Lourdes. Dar nu s-a întîmplat nimic. Numai Kagabo, tămăduitorul, sau otrăvitorul, cum vrei, umple cu ea niște ulcioare negre, mici, în formă de tigve. Moaie în ele rădăcini de forme neliniștitoare, piei de șarpe măcinate, smocuri de păr de copii născuți morți, sînge uscat de la primele menstruații ale fetelor. Ca să te vindeci. Ca să mori. Cum vrei. Epopeea unui bacil Un titlu respingător, o lume înspăimîntătoare, un roman misterios și pasionant, care răspunde încă o dată marotei contemporane, poate franceze
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
sumă de paradoxuri, perfect reflectate de temele și stilul inconfundabil, decalat, al romanelor sale. De altfel, ar trebui, poate, început prin a defini un nou gen, sau măcar subgen literar, pentru că bietul roman clasic a fost atît de tras de păr, de urechi și de limbă în ultimele decenii, încît nici el nu mai știe cum îl cheamă. Iar Amélie și-a găsit un culoar de navigație unic aproape că nu există decor sau descrieri exterioare în textele ei, personajele sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
mea, se află o femeie și asta e rușinos pentru un bărbat. Aliide încearcă mereu să se apropie. De ce nu mă lasă în pace? Pute a ceapă. De ce întîrzie atîta englezii? Unde e America? Totul atîrnă de un fir de păr, nimic nu e sigur. Unde sunt fiicele mele, Linda și Ingel? Plictisul e mai mare decît poate fi suportat. Narațiunea e alertă ca cel mai bun roman polițist, iar cuvintele și imaginile evocate sfîrtecă măruntaiele cititorului, intriga intimistă, la început
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
prin excelență străpungerea geometrică a unui cer fără Dumnezeu. Desigur, odată ce a fost "spart" presupusul cod, rămînea de cîștigat pariul descifrării mesajului transmis în acest mod. Interpretarea filosofico-poetică a lui Meillassoux poate părea, mai cu seamă cunoscătorilor, cam trasă de păr, dar nu e mai puțin adevărat că ea se înscrie perfect în logica argumentației propusă de acesta. Să ne amintim că în 1897, cînd Mallarmé compunea faimosul său text, lumea spiritului era cutremurată de "revelația" nietzscheană a morții lui Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
punând în balanță produsul și satisfacția generală, aceasta a pierdut valoarea geamului spart. De unde, generalizând, ajungem la următoarea concluzie neașteptată: "societatea pierde valoarea obiectelor distruse în mod inutil" și la următorul aforism care va face să se ridice firele de păr din capul protecționiștilor: A strica, a sparge, a disipa nu înseamnă a stimula producția națională sau mai pe scurt: distrugerea nu înseamnă profit. Ce veți zice domnule industriaș, ce veți zice adepți ai acestui bun domn de Saint-Chamanas care a
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
nu au curajul să studieze ceea ce este atât de important să știe. Și totuși, consecințele sunt îngrozitoare. Consecințele! Nu v-am semnalat decât una. Aș fi putut să vă arăt altele și mai funeste. Mă faceți să mi se ridice părul în cap! La ce alte rele a putut să dea naștere această confuzie între Bani și Bogăție? Îmi va trebui mult timp pentru a le enumera. Este o doctrină cu o descendență numeroasă. Fiul său cel mai în vârstă, cu
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]