6,163 matches
-
asupra tematicii actualităților irlandeze. La Începutul lui 1848, având deja În spate o Însemnată experiență publicistică, presa ardeleană Înregistra cu atenție freamătul subteran care amenința Europa. Nu lipsesc În primele două luni știrile din Irlanda, continuând problematica din anul anterior, centrată pe reflectarea foametei și a violenței sociale. Din martie Însă, explozia revoluționară de pe continent și din monarhie atrage În mod decisiv atenția opiniei publice, punând În fața acesteia o serie de modele politice de o actualitate mult mai stringentă. În mijlocul știrilor
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
telecomunicații și a echipamentelor electronice; * calitatea tensiunii: metodologii pentru estimarea parametrilor; eficiența tehnologiilor de ameliorare; nivelul de emisie pentru o sarcină perturbatoare unică, influența caracteristicilor rețelei. Această tematică este continuată încât, în cadrul Sesiunii CIGRE din anul 1996, dezbaterile s-au centrat pe următoarele subiecte preferențiale : * măsurarea, evaluarea și exprimarea valorică a expunerii ființelor umane în mediul profesional și casnic la câmpul electric și magnetic de frecvență industrială, produs de rețelele electrice; * fenomene tranzitorii datorate loviturilor de trăznet, manevrelor și defectelor; efectele
COMPATIBILITATE ELECTROMAGNETICĂ SURSE DE PERTURBAŢII ELECTROMAGNETICE by Adrian BARABOI, Maricel ADAM, Sorin POPA, Cătălin PANCU () [Corola-publishinghouse/Science/733_a_1332]
-
durată era convins că democrația liberală va avea câștig de cauză -, dar se gândea la momentele cruciale În care democrația liberală va fi atacată. Winston Churchill, după cum se știe, era conservator ca orientare politică - prin democrație liberală Înțeleg societatea deschisă, centrată pe drepturile individului și pe practici procedurale și legale Întemeiate pe principiul neutralității. Churchill spunea că atunci când lucrurile vor ajunge din nou la o confruntare decisivă, ne vom găsi probabil iar În situația de a avea de o parte democrațiile
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
instruire. Un alt rol nou ar putea fi acela de meditator în procesul cunoașterii sau de consiliere, alături de rolul tradițional de transmițător de informații, la care nu se renunță, dar a cărui pondere este, vizibil, în scădere în cadrul învățământului modern, centrat pe competențe. De asemenea, profesorul este astăzi un veritabil agent al schimbării, pregătindu-și elevii în această perspectivă, care se constituie tot mai mult într-o dimensiune a omului contemporan. Nu în ultimul rând, profesorul este chemat să se implice
ARTA DE A FI PĂRINTE by Nicoleta Prepeliță () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93068]
-
procesul complex, dificil de inserție profesională și socială corespunzătoare noilor condiții. O seamă de roluri noi derivă și din implicațiile educației permanente asupra programelor școlare. Acestea tind să se integreze atât în plan orizontal, cât și pe verticală, să fie centrate pe valori, atitudini și motivație, să cultive independența, propria responsabilitate, flexibilitatea, facilitând dezvoltarea oamenilor.
ARTA DE A FI PĂRINTE by Nicoleta Prepeliță () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93068]
-
tehnică sau alta sunt volatile -, dar merită privită într-un context mai larg care pune în discuție statulul operelor de artă vizuală și circulația lor într-o epocă supusă unui evident embargou cultural. Desigur, cealaltă absență, cea a discursului critic centrat pe problema ekphrastică, decurge și din inexistența obiectului de cercetare. Abia după anul 2000 putem observa două apariții dedicate acestei problematici contextualizate în spațiul cultural autohton. Un volum al universitarei bucureștene Mihaela Mancaș, Tablou și acțiune 59, analizează în subcapitolul
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
la o parte cu dosul palmei paharul de pălincă pe care i-l întindea Antipa. Da, a spus el, știu. Și-a scos ochelarii. Știu. Întinse mâna, palma desfăcută spre tabloul lui Janssens, (vezi nota 13). Această punere în scenă centrată pe tablou creează un efect teatral, fragmentul câștigând în dramatism. Se poate observa că în acest caz reacția contemplatorului nu este una pasivă. Gesturile subliniază o stare de spirit - mirarea ("stătea nemișcat"); dar, de cealaltă parte, ele sunt semnul interesului
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
pentru legăturile dintre literatură și celelalte arte. Atunci când comentează raportul dintre literatura și pictura în Galeria cu viță sălbatică, Fănuș Băileșteanu remarcă nenumăratele descrieri din roman, descrieri ce fac dovada unei dispoziții vizuale de excepție. Fără a nominaliza pasajul ekphrastic centrat asupra tabloului flamand, autorul observă că Țoiu: [...] nu va disprețui pictura de naturi moarte sau vii în romanul său. Descrierile de interioare (casa lui Chiril cu cele două pânze), de mobilier și vestimentație, portretistica în ulei sau cărbune, urmărirea unor
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
apel de patru ori la Gioconda sau Mona Lisa, în timp ce referința ekphrastică la Țipătul lui Edward Munch din romanul Refugii apare de cinci ori. Rolul referinței ekphrastice din prima categorie este acela de a construi un intertext pictural care poate centra sistemul de simboluri al romanului în care apare. Universul pictural invocat prin trimiterile ekphrastice prevalează în construcția romanescă, subliniind anumite elemente esențiale ale compoziției operei de artă. La rândul ei, tipologia descrierii ekphrastice conturează câteva categorii, puse în evidență dintr-
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
privirii subiective și comentariului personal. Fiecare din personajele ce descriu operele de artă fac un exercițiu de interpretare a compoziției plastice și nu unul de redare mimetică, sub forma unei fișe de dicționar, a operei. Pașaliu selectează din tablou atmosfera, centrându-și observațiile pe stările sugerate de figurina imaginată de Pieter Janssens Elinga. Nici personajele lui Constantin Țoiu nu se mulțumesc cu o descriere realistă a pânzei Plata dijmei. Chiril Merișor observă mai mult decât organizarea spațială a încăperii în care
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
natura obiectului de artă descris în ekphrază. În majoritatea cazurilor (4 din 5 situații) discutate în aceste romane obiectul ekphrastic este real (Plata dijmei, Parabola orbilor, statuia Victoriei din Samotrache sunt creații existente), iar ekphraza una "noțională"17. Ekphrasis-ul se centrează aici pe ideea de verosimil, pe challenge-ul reprezentării vizualului prin cuvânt, anexând problematica ekphrasis-ului problematicii mai extinse a reprezentării verosimile în romanul realist 18, ipostaziat aici prin romanul cu temă politică. De altfel, celălalt caz studiat al ekphrazei, ekphrasis-ului inventat
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
și spirituale ce a reprezentat o reacție categorică la adresa catolicismului din acel timp. Reacția protestatară a lui ulrich Zwingli se reflectă și în refuzul său de a primi pensia acordată de roma. Noua ideologie protestantă, în versiune elvețiană, s-a centrat pe câteva idei-forță: a) una dintre ele se referă la simplificarea ritualului. Mai exact, slujba a fost înlocuită doar cu un cult duminical, sărac și axat doar pe predică; b) mănăstirile au fost secularizate. Luther susținea consubstanțierea (prezența în pâine
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
Una dintre primele menționări ale termenului francmason datează din 1536, anul apariției lucrării lui William Bonde, The Prilgrimage of Perfection. Era vorba despre o corporație elitistă medievală, scutită de impozite, care construia catedrale. Francmasonii au avut dintotdeauna o organizare riguroasă, centrată în jurul secretului profesional. Aveau ritualuri secrete, simboluri biblice, gnostice și elemente ale vechilor religii din Egipt, Grecia și Imperiul Roman. Primii maeștri francmasoni au fost călugări. Aveau o manieră deosebită de a se saluta și a se recunoaște, precum și o
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
pentru undele P35 și P40, atât în cazul stimulării mâinii drepte cât și celei ștăngi. Deși, nu s-au înregistrat diferențe semnificativ statistice a parametrilor undelor PEȘ pentru cele trei grupuri de sportivi, scopul nostru este de a continua studiul, centrat pe componentele ariilor corticale nespecifice care suferă importante modificări plastice funcționale induse de antrenamentul specific. Aceste observații se pot constitui în componente originale ale acestui studiu, întrucat literatura de profil a acordat atenție doar componentelor generate de cortexul specific, atât
ANUAR ŞTIINłIFIC COMPETIłIONAL în domeniul de ştiință - Educație fizică şi Sport by Denisa Enescu Bieru, Maria Iancău, Adrian Bălşeanu, Germina Cosma, Bogdan Cătălin, Daniel Georgescu, Florin Romanescu, Mirela Călina, Germina Cosma, Cătălin Forțan, () [Corola-publishinghouse/Science/248_a_794]
-
și de Ibrăileanu, ca exponent al „echilibrului clasic”; dar spre deosebire de „critica sincronică”, înclinată să privească opera cu „legitimă simpatie”, rolul „criticii târzii” e de a merge spre opera integrală și a o reevalua dincolo de ideile primite. Din această perspectivă, aprecierea centrată pe „echilibrul clasic” nu mai rezistă; altfel spus, fără să se prefacă într-un defect, meritul devine „de o importanță secundară și unilaterală”. În esență, principiul revizuirilor propus de L. stă în picioare oricând. Frecvent se repetă ideea de axă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
tendințe (sămănătorism, poporanism, mișcarea modernistă), operația implicând redefinirea conceptelor de tradiționalism și modernism, încorporând polemici cu N. Iorga și G. Ibrăileanu, precizări vizând statutul romanului și observații despre influențe străine. Strâns legate de aceste direcții, comentariile din al doilea volum, centrate pe Evoluția criticei literare, demonstrau prin trimiteri la Dobrogeanu-Gherea „confuzia eticului cu esteticul”, iar prin referiri la N. Iorga, totdeauna tratat cu răceală, cea a „etnicului cu esteticul”. Odată cu următoarele două volume - Evoluția poeziei lirice și Evoluția poeziei epice - erau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
fundamentale ale realității mitice, construite pornindu-se de la aceleași scheme conducătoare, în jurul acelorași arhetipuri, din aceleași imagini și din aceleași simboluri".196 Evident, analiza ar fi incompletă fără viziunea istorică, în completarea sondării mitologice, care să confere o nouă perspectivă, centrată pe eveniment, pe context, pe ceea ce asigură unicitatea evenimentului sau a personajelor. Mitul nu exclude evenimentul ci dimpotrivă, "mitul a fost mereu mitul unui eveniment și al unei împliniri, mitul Evenimentului absolut, fondator. Societățile care au trăit din mit și
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
lui Walter Burkert, care consideră mitul arhaic biologic, ulterior devenind intelectual (spre deosebire de Eliade ori Strauss, care îl considerau primordial, absolut încă dintru început). În schema pe care o propune, pe modelele comportamentale biologice care reies din necesitatea satisfacerii nevoilor biologice (centrate pe violență, pe vânătoare și conflict), se dezvoltă "regulile tradiției culturale" care li se vor substitui, păstrând totuși modelele, și care, schematizându-se, în asociere cu factori psihologici și sociali, nasc riturile, cele care conferă forma tradițională miturilor și societății
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
seductiv decât forța pusă în slujba distrugerii, în deplină desfășurare elementară."877 Muncitorul nu deține cu adevărat o identitate, continuă Mitchievici, el putând fi "citit" ca o fișă în datele lui genetice, o "schemă menită să funcționeze în reflexe riguros centrate de programul care-l verifică", însă devine un "Superman al revanșei", care nu se mulțumește să-i salveze pe cei buni, dar îi și pedepsește cumplit pe cei răi: fie muncitor, fie țăran, în imagistica omului nou se află proiectat
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
textului. Manualul nu prezintă o teorie unificatoare originală, ci liniile generale ale unui demers abolut eclectic. Mai restrînsă din punct de vedere al disciplinelor de referință, La construction du texte (1998) de J. Gardes Tamine și M.-A. Pelliza rămîne centrată pe scriitura literară, fapt confirmat de exemplele studiate și de subtitlul ales: "De la grammaire au style". Spre deosebire de cele două manuale, paginile pe care le vom citi pornesc de la o critică de fond, și aspiră totodată să aducă răspunsuri la cererea
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
18 și 190 din Linguistique textuelle (1999), o carte viitoare care mi-a cerut mai mult timp decît prevăzusem, precum și o schimbare a editorului. Paginile care vor urma dezvoltă materia primelor două capitole ale lucrării precedente. În așteptarea unei prelungiri centrate asupra problematicii genurilor discursului, celelalte capitole ale cărții mele din 1999 rămîn complemente importante ale teoriei generale expuse aici. Tezele dezvoltate în Les textes: types et prototypes (1992) fac obiectul unei părți din capitolul 5. Ele au fost completate de
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
al cărui determinant anumite semnalează caracterul nedefinit). Textul fiind inserat în secțiunea cu titlul "Despre om", ne așteptăm la o izotopie umană, or textul se deschide prin instaurarea unei izotopii animale. Segmentul (A) ia succesiv forma unei descrieri de stare, centrată asupra proprietăților (sălbatice, masculi, femele etc.), apoi a unei descrieri de acțiuni în ultimele două relative. Prima proprietate aleasă (sălbatice) dovedește că evidența sensibilă, presupusă a fi obiectivă, este de fapt o judecată, o evaluare. Într-adevăr, sălbatic (în latină
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
narative sînt subliniate de schimbări de paragrafe 8. Aplicarea schemei de punere în intrigă este un proces interpretativ de construire a sensului. Acest proces, ghidat de segmentare și de mărci lingvistice foarte diverse, este supus alegerilor și deciziilor de structurare centrate pe identificarea unui nod și a unui deznodămînt. Înscrierea unei secvențe narative într-un cotext dialogic (oral, teatral sau a unei narațiuni încastrate într-o alta) se traduce prin adăugarea, la uvertură, a unei Intrări-prefață sau a unui simplu Rezumat-Pn0
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
de un Vai! blocul celor două mari perioade este ușor perceptibil. Să notăm, în fine, că omogenitatea perioadei care acoperă versurile 999-1006 este dată de mărcile interogativ-exclamative (De cîte ori și Ce...), în timp ce omogenitatea perioadei 1007-1014 rezidă în verbele modale centrate asupra subiectului enunțării (a se frămînta, a i se părea, a se teme). 2. Structurarea secvențială Din combinațiile mai multor secvențe rezultă două tipuri de fapte: • Combinații de secvențe fie identice (de același tip), fie diferite (cazul cel mai frecvent
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
servește doar la introducerea referentului cu identitate problematică (un indian). Alegerea lui Caillois de a decupa P3 în două fraze tipografice confirmă apartenența lui e3a la situația inițială-Pn1 și a lui e3b nodului-Pn2. Nodul-Pn2 acoperă propozițiile-enunțuri [e3b], [e4a] și [e4d]. Centrat asupra problemei identității nesigure, acesta orientează intriga. Cum întîmplarea nu are ca nod despărțirea părinților și a fiului lor, Borges deplasează intriga în direcția problemei identității narative. Dacă nu am ține neapărat să respectăm cu scrupulozitate litera textului lui Borges
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]