6,297 matches
-
s-au înfățișat ca monarhie, oligarhie și pletoarhie (democrație). Corect ar fi însă ca, după analiza aporiilor legate de criteriu, să rebotezăm ultimele două dintre aceste genuri: Criteriul celor care conduc Genuri structurale Actualizarea corectă a structurii în forme pozitive Declinul formei în excrescențe abnorme negative Un unic conducător Monarhia Regalitate Tiranie Bogăție plou=toj Accidental, cei puțini Oligarhia ca plutoarhie Aristocrație Oligarhie Sărăcie peni/a Accidental, cei mulți Democrația ca penioarhie Politeia/Timocrație Democrație O ultimă observație: dacă genurile structurale
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
tirania, dacă folosul este propriu. 2. Deși Aristotel se referă la formele deviante cu termenul său consacrat eroziunii naturale (phtora) de care au parte toate formele fizice care au o geneză, o creștere și o decădere, registrul de discuție a „declinului” fiecăreia dintre ele nu este nicidecum natural. „Există trei forme pentru constituțiile unui polis și tot atâtea deviații în calitate de degenerări ale celor dintâi.” Termenul parekbaseis, prin care Aristotel caracterizează constituțile deviante, se referă la o alunecare alături care are loc
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
Politicii. Conflictul (he stasis) care stă la baza inițierii unui proces de schimbare (he metabole) se produce peste tot (panthou) din cauza lipsei de egalitate (diato anison) proporționale. Dincolo de acest principiu al lipsei de egalitate, schimbarea, care nu este întotdeauna un declin, după cum arată Aristotel, se produce fiind propulsată și de anumite habitudini sociale: câștigul și onoarea, frica, dezvoltarea disproporționată a unui nivel social, intrigile, neglijența, absența neamului comun, diverse fleacuri (t¦ mikr¦), situarea geografică (geo-strategică, am spune astăzi), înșelăciunea sau forța
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
cel mic îi corespunde răul cel mic, nu înseamnă, după cum am arătat, că o cetate politeică se va declina neapărat într-una democratică și, apoi, mai departe, în mod liniar, într-una oligarhică și, în sfârșit, într-una tiranică. Dimpotrivă, declinul poate fi și un „salt” ori schimbarea poate să reprezinte, pur și simplu, o ameliorare. Imaginea cetății care decade continuu este doar o posibilitate logică pe care sistemul morfologic aristotelician o include alături de altele. În fond, nu există vreun scenariu
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
că avem capacitatea de a inversa un proces pe care îl credeam ineluctabil și degenerativ. După cum subliniază Meydani și colaboratorii săi53, „această observație este extrem de semnificativă deoarece intervenția dietetică reprezintă abordarea cea mai practică pentru a întârzia sau a inversa declinul funcțiilor imunitare legat de îmbătrânire”. Numărul bolilor degenerative curente la persoanele în vârstă ar putea fi asociat cu o creștere a daunelor provocate membranelor de radicalii liberi din cauza unei diminuări a nivelului de antioxidanți 54. Între altele, aceste concluzii se
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]
-
și în viziunea lui Homer: Astfel e voia lui Zeus / Care-a surpat așa multe cetăți cu mândrețe de ziduri / Și o să surpe mereu...". O tramă a vieții, supusă formelor prin care trece pulberea își lasă lințoliile în toată poezia declinului grecesc. Încet încet, pe lângă exaltarea gloriei eroilor și faptelor omenești, surprinse în toată măreția lor, apare și sentimentul de perisabilitate, a contrastului dintre slavă și spulberare, dintre opulență și gol.35 Asupra cetăților ilustre odinioară, falnice, nebiruite, "apărate de cununa
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
Theofil Simenschy, p. 146. 29 Homer, Iliada, trad. G. Murnu, Ed. Albatros, Buc., 1973, 7-8. 30 Op.cit., 6. 31 Op.cit., Cîntul XII, 25-30. 32 Op.cit., 98. 33 Op.cit., Cîntul XXIV, 17-18. 34 Op.cit., Cîntul XXII, 319. 35 Despre perioada de declin helen (Grecia epică, Grecia cetăților, Grecia elenistică), privită prin prisma poeților timpului, ne-am lăsat călăuziți de Petru Creția, vezi art. "Despărțirea de sine a Helladei", în Secolul 20, nr. 1-3, 1977, pp. 112-116. 36 Poemele citate din Euenos, Alfeios
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
Ed. Humanitas, trad. de Liana Micescu și Alexandru Al. Șahighian, Buc., 1994, p. 209. 27 N. Berdiaev, Un nou Ev Mediu, Ed. Omniscop, 1995. 28 Vezi semnificația Ghicitorului la Nietzsche: omul care vrea să piară, omul care își vrea propriul declin. El spune mereu: "totul e zădărnicie" (Așa grăit-a Zarathustra...). 29 S. Munteanu, Op.cit., p. 56. 30 Textul latin după Hermetis Trismegisti Tabula Smaragdina: "... Quod est inferius est sicut quod est superius. Et quod est superius est sicut quod est
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
mass-mediei crează condițiile conștientizării relațiilor de forță cu ordinea politică activă. Dominația ideologică și administrativă e supusă criticii și în cadrul teoriei post-colonialiste căreia îi este specifică abordarea diferitelor problematici legate de evenimentele sociale, culturale și politice manifestate ca urmare a declinului colonialismului european începând cu cea de-a doua jumătate a secolului al XX-lea. Concentrându-se asupra persistenței formelor de putere colonială, în principal asupra felului în care construcția socială a diferențelor rasiale, etnice, de gen sau de clasă menține
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
ar putea face o lume16. Conceptul de "experiență estetică" a ținut capul de afiș al discuțiilor cu privire la legitimitatea și relevanța teoriei estetice în raport cu statutul și funcția lucrărilor de artă. Sintetizând istoria canonică a discuțiilor cu privire la experiența estetică, în contextul sesizării declinului acesteia de la Dewey la Danto, datorită trecerii de la o cultură experiențială la o cultură informațională, filosoful american Richard Shusterman identifică patru trăsături caracteristice tradiției acestei experiențe, respectiv dimensiunea sa evaluativă, în care experiența estetică era văzută ca o experiență valoroasă
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
motivația, contextul, circumstanțele, materialele, tehnicile, codurile, strategiile și finalitatea unei manifestări artistice (fie ea sub forma unei picturi, sculpturi, fotografii, instalații, acțiuni, opere multimedia), discurs ce se diferențiază de cel al istoriei artei ce are în vizor apariția, evoluția și declinul curentelor artistice, s-ar putea pune în discuție posibilitatea remodelării sale identitare din perspectiva auto-reflexivității și a activismului social, de pildă. Unul dintre teoreticienii care au încercat să codifice prin protocoalele sale de observație și reflecție o nouă identitate a
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
opiniei, raporturile de egalitate/inegalitate bazate pe diverse diferențe (de sex, de vârstă, de poziție socială) dintre indivizi. Percepția vârstelor se formează tot în familie: valorizarea pozitivă sau negativă a bătrâneții (asociată cu înțelepciunea acumulată prin cunoștințe sau, dimpotrivă, cu declinul), rolurile sociale în funcție de vârstă, ierarhiile determinate de vârstă. În familie se formează deprinderile de acțiune și de comunicare. Comportamentul adulților față de copii determină modalitățile specifice de integrare a acestora în societate: gradul de autoritate a părinților asupra copiilor, implicarea copiilor
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
ândemână, aur, mult aur... Cristofor Columb a intuit corect că pentru Occident esențială este bogăția. Dar Vestul, în germană Abenland, în franceza veche couchant sau ponant, în românește apus și în ungurește nyugat, semnifică în aceste limbi și locul de declin, de îmbătrînire, de epuizare... Occidentul este în declin sau îl așteaptă gloria finală, alt semn al sfârșitului? În ceea ce mă privește, prefer gloria apoteotică, deoarece unii o știu: „Orice imperiu piere”. Titlul acestei cărți de Jean-Baptiste Duroselle (este vorba despre
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
corect că pentru Occident esențială este bogăția. Dar Vestul, în germană Abenland, în franceza veche couchant sau ponant, în românește apus și în ungurește nyugat, semnifică în aceste limbi și locul de declin, de îmbătrînire, de epuizare... Occidentul este în declin sau îl așteaptă gloria finală, alt semn al sfârșitului? În ceea ce mă privește, prefer gloria apoteotică, deoarece unii o știu: „Orice imperiu piere”. Titlul acestei cărți de Jean-Baptiste Duroselle (este vorba despre Istoria relațiilor internaționale) poartă intuiția unei istorii desfășurate
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
trăiește la Bagdad”. În realitate era vorba despre mica comunitate creștină existentă în evul mediu în insula Socotra (afiliată Bisericii nestoriene din Mesopotamia), rămasă pe insulă ca o reminiscență din epoca preislamică. 3. Cunoașterea și situația spațiului arab în perioada declinului lumii arabe (sec. XV - XX) Bazinul Mării Mediterane a rămas pentru multă vreme apanajul stăpânirii arabe - ciclul arab al Islamului (secolele VIII-XII) și otomane - ciclul otoman (secolele XIII-XVI), perioadă în care arealul arab a devenit puțin interesant pentru lumea occidentală
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3040]
-
încadrează și McClellan (apud Fernback & Thompson, 1995), care critică ideea de comunități virtuale, numindu-le pseudocomunități, care păstrează doar aparența unor legături sociale reale. În realitate, susține autorul mai sus menționat, în loc de a înlocui spațiile publice, comunitățile virtuale contribuie la declinul lor, fiind un mijloc de a ține indivizii departe unii de ceilalți, dependenți de mijlocul tehnologic de comunicare. În consecință, cultura online creează oameni care se ascund de viața reală și își petrec întreaga viață simulând relații în cyberspațiu. Calhoun
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
informale, cărora le lipsește o istorie comună și care sunt bazate mai mult pe schimburi de informații și pe știrile cu privire la noutăți personale. Acest argument se înscrie în linia raționamentului lui Senett (1992, apud Wall & Williams, 2007), care pornește de la declinul relațiilor sociale puternice, de durată și de la pierderea obiceiului de a juca roluri sociale publice, ceea ce face ca indivizii să fie incapabili să regăsească comunitatea și spiritul ei veritabil. Astfel, comunitatea, în forma sa organică și satisfăcătoare, este imposibil de
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
scopurile comune. Acest ciclu de evoluție a integrării unui participant în comunitatea virtuală nu este parcurs în mod necesar de toți membrii. Unii dintre aceștia își păstrează pentru o perioadă indefinită statutul de lideri, chiar dacă frecvența participării lor suferă un declin. O proporție mare dintre persoanele care accesează o comunitate nu depășește niciodată prima barieră de comunicare, mulțumindu-se să observe pentru o perioadă de timp interacțiunile celorlalți. Neparticiparea unora dintre membrii comunităților virtuale reprezintă o problemă pentru creatorii și administratorii
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
patimă ori menajamente, tot ceea ce este menit să aducă vreun prejudiciu situației noastre economice și să influențeze în sens negativ mersul economiei și finanțelor.”... În ce privește literatura „ne-am făcut o datorie să mânuim bisturiul literar...” Apar articolele: „Criza economică în declin”, de Leon Proca, „Reîntoarcerea la etalonul aur” de Lascăr Gane, „Nevoia unei școli critice în literatură” de Epicadus. Mai semnau: Adrian Ion Popa, Petre Vornic, dr. Valentin Al. Georgescu, Mathias Rolh, ing. Gh.Brânduș. Rubrici: Gânduri patriotice, Gânduri corecte, Gândiri
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
răspunsului imun (12). 7.2.3. Sindromul de fragilitate Sindromul de fragilitate este definit de caracteristicile disfuncționale ale variatelor sisteme și organe, apărute ca urmare a procesului de îmbătrânire, inducând un status vulnerabil, cu impact asupra morbidității și mortalității. Acest declin funcțional conduce la o scădere a capacității individuale de a rezista la stresul biologic de orice natură, chiar în absența statusului de dizabilitate (8). Prevalența estimată a acestui sindrom este maximă la populația foarte vârstnică (25% la vârste peste 85
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aursulesei, Florin Mitu, Doina Clementina Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/91924_a_92419]
-
avea implicații prognostice diferite, nivelul plasmatic înalt fiind corelat cu creșterea mortalității de orice cauză, în special la bărbați. Acest excedent de adiponectină, în ciuda amplificării masei grase, poate fi explicat la pacienții geriatrici prin alterarea clearance ului renal, în contextul declinului funcțional legat de vârstă (24,25). În ultimii ani, noi biomarkeri au legat adipozitatea de insulino rezistență și de sindromul metabolic. Un studiu efectuat pe a treia generație de pacienți înrolați în Framingham Heart Study a analizat relevanța fetuinei A
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aursulesei, Florin Mitu, Doina Clementina Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/91924_a_92419]
-
din 1996, au diminuat mult această aură de basm. Ștefan a rămas în interiorul aceluiași grupaj de voievozi, plasat însă într-un context mai degrabă neutru ("Țările Române și Imperiul Otoman în secolul al XV-lea"50, "Moldova Medievală. Apogeul și declinul ei"51), decât combativ ("Lupta Țărilor Române pentru apărarea independenței"52). Informațiile despre Ștefan au fost reduse cantitativ și, în plus, redistribuite în mai multe lecții despre relațiile țărilor române cu vecinii sau despre cultura medievală românească. Fragmentarea a diminuat
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
relație directă cu cel în cauză 56. Astfel construită, povestirea trimitea firesc spre concluzia că, în timpul lui Ștefan, "Moldova atinge apogeul puterii în evul mediu (s.n. C.M.)", aserțiune confirmată retoric printr-o judecată istorică simplistă: "după anul 1504, începe însă declinul (s.n. C.M.)"57. Acest gen de formule erau, cu siguranță, destul de solicitante pentru elevii de clasa a IV-a, dar autorii au insistat asupra lor și în "Ghidul" însoțitor, destinat învățătorilor 58. Comparativ cu manualele anterioare, Ștefan a fost tot
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
Povestiri" (după J.F. Lyotard), pare mai curând o reașezare a narativului în forme miniaturizate, diseminate, personalizate. Ca fapt cultural, narațiunea se află în general într-o "condiție postmodernă" a multiplicării, a fragmentării, a subiectivității și tehnicismului 287, nu a eradicării. Declinul povestirii de manual a fost acutizat și de noua preferință pentru documente, modernizarea lecțiilor devenind sinonimă cu identificarea surselor istorice, scoase din instrumentarul exclusiv al profesioniștilor și lăsate la îndemâna "ucenicilor". Se credea că elevul ar trebui să chestioneze el însuși
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
cabinete după 1989 s-a dovedit, în general, dificilă, poate nu neapărat datorită crizei financiare și bugetului redus al Ministerului Educației, cât mai ales din cauza unei dorințe difuze de "pedepsire" a istoriei pentru regimul preferențial deținut anterior. Aflată în vizibil declin de-a lungul anilor '90, producția de suporturi didactice vizuale a revenit mai serios pe piață abia după 2000. Prețurile s-au dovedit însă destul de prohibitive, în contrast cu situația din școala socialistă, unde majoritatea materialelor didactice erau distribuite gratis sau la
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]