5,033 matches
-
am învățat-o mult prea bine!), acum se pare că n-am găsit cu cale decît să așteptăm. Trebuie ca cineva să ne ofere locuri de muncă! Tot anormalitatea determină completul dezinteres al oamenilor politici pentru însănătoșirea economiei și aproape desăvîrșita lipsă de sprijin pentru cei ce vor să muncească, să producă nu numai pentru ei, ci și pentru alții. Același fenomen obligă la împărțirea societății contemporane în două clase: una de sus, puțin numeroasă, a celor îmbogățiți - cu foarte rare
Eminescu despre ce se întîmplă azi la noi by Liliana Buruiană-Popovici () [Corola-journal/Journalistic/16587_a_17912]
-
semne (1982). anca din Oul și sfera (1967) peste poemele stănesciene ăncepe să coboare o aură melancolica, apar stări necunoscute până atunci: regretul, greață, presentimentul morții, tristețea unei ănfrângeri nenumite; o vagă atmosferă crepusculara ănvăluie extraordinare poezii, de o arhitectură desăvârșită. Semnele acestei oboseli existențiale prefigurând o "schimbare la fața" a liricii sale sunt vizibile și an Necuvintele (1969) și an dulcele stil clasic (1970), ăn care se dezvoltă sugestii anterioare an tonul unei profunde suferințe fără pricina aparentă, a unei
Utopia literaturii by Alexandru Con () [Corola-journal/Journalistic/17486_a_18811]
-
Nichita Stănescu și-l ănfrânge eliberându-se prin actul poetic de angoasa și durerea existenței. El se luptă cu ănsusi cuvântul și an această ămbrătisare combatanții nu se mai pot deosebi unul de altul. Este o victorie sau o ănfrângere desăvârșită, căci la Da sau la Nu cartea are paginile rupte. Cu fiecare volum al lui Nichita Stănescu s-a produs an literatura noastră o perpetua revoluție a limbajului poetic, ăn jurul cărților sale dându-se o adevarată "bătălie a (neo
Utopia literaturii by Alexandru Con () [Corola-journal/Journalistic/17486_a_18811]
-
acest conflict al minții grecești ar proveni însă „lucidele, tămăduitoarele speculații metafizice care, până în ziua de azi, fascinează o lume întreagă” (p. 21). La fel, autorul Tropicelor apreciază felul de-a umbla al grecilor, pentru că e „unul fără ținută, anarhic, desăvârșit și discordant omenesc” (p. 37) sau felul cum sunt dispuse casele pe insula Hydra, acestea oferind „exemplul tipic al acelei anarhii fără cusur care, incluzând și depășind, înlocuiește tot ceea ce imaginația poate închipui ca puritate a formelor” (p.51). Deopotrivă
Grecia lui Henry Miller by Dan Cristea () [Corola-journal/Journalistic/4991_a_6316]
-
când ia seama că viața literară nu-i nici pe departe un paradis. Fascinat de priveliștea sărbătorească a creației (împlinire de multe ori a unui martiriu), el are de ce să se întristeze, chiar dacă poate fi suspectat de inocență, căci concordia desăvârșită nu-i cu putință, nici nu se știe cât ar fi de profitabilă. Dar ce binefacere oferă, spre exemplu, spiritul de grup sau alergia scriitorilor (și nu numai a lor) la critică? "Zadarnic, ora criticii nu va bate niciodată, câtă
Arta de a admira literatura by Constantin Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7285_a_8610]
-
zice (fiindcă la majoritatea „credincioșilor” tocmai asta e) - de frica de pedeapsă, ci de cutremurarea produsă de sacru, cutremurare față de ceea ce A.P. numește maifestare de putere. Găsesc însă că nu e potrivire între „În iubire nu este frică; ci iubirea desăvârșită alungă frica, pentru că frica merge mână-n mână cu pedeapsa, iar cel ce se teme nu este desăvârșit în iubire” (Ioan) și cutremurarea în fața manifestării de putere a sacrului. E ori incoerență, datorată contaminării unor izvoare diferite, ori gândire contradictorie
Insemnari by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/2621_a_3946]
-
într-un cârnat! În atenția cititorului Autorul nu răspunde pentru neplăcerile pricinuite eventual de scrierile sale: Chiar dacă i-ar fi greu Cititorul va trebui să se arate întotdeauna satisfăcut. Sabelius, care nu numai teolog a fost, ci și un umorist desăvârșit, După ce-a făcut praf dogma Prea Sfintei Trinități A mai răspuns oare de erezia sa? Și dacă a răspuns, cum a făcut-o! Cât de anapoda! Bazându-se pe-atâtea contradicții! După doctorii legii această carte n- ar trebui
Premiul Cervantes pentru un antipoet by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/4636_a_5961]
-
a faptelor - ideal greu de atins de vreun istoric -, Dimitrie Cantemir își previne astfel cititorii: "Căci, de vreme ce nici cele ce se petrec dinaintea ochilor noștri nu suntem în stare să le istorisim astfel încât povestirea noastră să fie în orice privința desăvârșită și lipsită de greșeli, cine altul decât un smintit ar cuteza să afirme că va înfățișa fără nici o abatere care s-au petrecut cu atâtea veacuri mai înainte(...)?" Confruntând textul original al lui Cantemir - în primul rând, Prefață - cu ediția
O descoperire senzatională by G. Mihăilă () [Corola-journal/Journalistic/17520_a_18845]
-
decădere, se dispensează ostentativ de transcendență. E un revers exact al luminozității și pietății, un dezechilibru, bine calculat stilistic, al lumii diurne a binelui, frumosului și adevărului. Luciferismul o pune în chestiune sistematic. Expresivitatea unor atari stihuri constă în simetria desăvîrșită, realizată cu o mare acuratețe tehnică, a setului de valori negative în raport cu valorile pozitive: "Scrisul agonic este scrisul unui om/ în chiar noaptea lui/ în chiar noaptea vieții lui/ cu mîna lui fierbinte/ cu febra din cutele cărnii sale/ înfige
O energie neagră by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17329_a_18654]
-
isteț”!). Atmosfera literară propriu-zisă îmi era complet necunoscută. Când am debutat, cu totul întâmplător, pot spune, în 1961, cu trei recenzii la „Viața românească” și de-adevăratelea, în 1962, la cronica României literare, eram, în toate aceste privințe, un inocent desăvârșit. A fost bine? A fost rău? O vreme am socotit ignoranța mea un handicap. Lecturile și comentariile mele erau lipsite de cutia de rezonanță pe care era normal să le-o dea o mai profundă cunoaștere a vieții literare. În
Un lustru de tranziție by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/4347_a_5672]
-
desfășurarea unui recital liric, din dorința de-a ajunge repede la fraza memorabilă dinainte concepută, și nici nu lungește discursul la nesfârșit. Poemele sale durează exact cât trebuie. Arta de a provoca neliniștea într-un mod politicos Această eleganță stilistică desăvârșită ne impresionează cu atât mai mult cu cât poetul o practică inclusiv în momentele în care descrie situații înfricoșătoare, desprinse parcă dintr-un coșmar. Într-un poem, Puiul, ne este înfățișată, de pildă, scena răsfățării unui pui de monstru de către
Penelopa lui Matei Vișniec by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16248_a_17573]
-
se află localitatea Montdevergues, cu faimosul azil de boli mentale în care a fost ținută mai bine de treizeci de ani Camille Claudel. Cine a trimis-o acolo? Propriul frate, faimosul poet, dramaturg și diplomat, dar mai ales un catolic „desăvârșit”. Știam toate lucrurile astea din dramatica biografie a sculptoriței, scrisă de Odile Aryal- Clause. Ce nu știam este însă un amănunt tulburător. Scrisorile Camillei Claudel n-au fost publicate mult timp în Franța. Sunt scrisori impresionante, în care sculptorița - fosta
Fulgurări dintr-un univers al traducerii by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/3123_a_4448]
-
ranchiună, tragism, scepticism și resemnare. Povestea lui Fafner din clipa morții sale ne-a relevat încă o dată vocea lui Sorin Coliban, plină de culori uimitoare pentru registrul grav extrem în care se desfășoară intervenția sa. Cu ardoare și joc scenic desăvârșit, Coliban a susținut conștient evoluția dramaturgică a lui Vinke-Siegfried, de la statutul de tânăr neînfricat, dar naiv, la erou conștient de importanța acțiunilor sale. Dar cea mai interesantă relație din actul al doilea este poate cea dintre Waldvogel și eroul principal
Seria Wagner by Sabina Ulubeanu () [Corola-journal/Journalistic/83499_a_84824]
-
puțin decît toți poeții contemporani valoroși, de la Ion Gheorghe la Mircea Cărtărescu". Ca să vezi Pe cerul literelor românești actuale se răsfață norul lui Polonius. Nu mai puțin, cartea lui Mircea A. Diaconu rămîne meritorie din punctul de vedere moral prin desăvîrșita onestitate cu care sînt recunoscute impasurile subiectului, ca și din punctul de vedere al scriiturii critice, substanțiale, exacte, elegante, de-o elasticitate de bun augur. Ea ni se înfățișează precum plasa unui vrednic pescar în care se zbate la un
Subistorie și supraistorie (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13981_a_15306]
-
Antoaneta Ralian Truman Capote (1924-1984) este, categoric, unul dintre cei mai importanți prozatori americani ai secolului douăzeci, sau, ca să-l cităm pe Norman Mailer, "Truman Capote este cel mai desăvîrșit scriitor din generația mea" (pleonasmul îi aparține lui Mailer). Cititorii români au avut prilejul să-i citească, în traducere, cîteva dintre cele mai reprezentative opere: Harfa de iarbă, Mic dejun la Tiffany (tradus, cred, sub titlul Sandvișuri cu diamante), Copacul
Truman Capote O vară de răscruce by Antoaneta Ralian () [Corola-journal/Journalistic/10795_a_12120]
-
ne plasăm și setul de valori în care credem. Îți trebuie o anumită superioritate și detașare în raport cu propriile convingeri pentru a fi dispus să-ți ceri cu adevărat iertare. La noi, unde aroganța, orgoliul prostesc și mitocănia funcționează într-o desăvârșită, indestructibilă unitate, vei auzi arareori pe cineva cerându-și scuze altfel decât din vârful buzelor și cu sentimentul că-ți face un hatâr. Cunosc personaje care, deși obligate prin tribunal să prezinte scuze pentru jignirile aduse, au refuzat s-o
Știți să vă cereți iertare? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/8256_a_9581]
-
să ne citim epopeic propria existență și să delegăm trecutului mitic prerogativele de reprezentare a prezentului, ne-am trezit dintr-o dată, în plină libertate, mai aproape ca oricînd de acel scenariu de tip magic după care adevărata realitate, existența noastră desăvîrșită, sînt probleme care privesc lumea eroico-ficțională, aceea a imaginilor atemporale, și nicidecum aceea a gesturilor simple și a nenumăratelor evenimente pe care ni le oferă istoria mică. Prinși în această avalanșă a narcisismului magic și a mîntuirii în efigie, aproape
Istorie, ficțiune și monumente by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7858_a_9183]
-
pierde - în stil propriu. Viața este o continuă - și inutilă - căutare a ceea ce, prin tradiție, se consideră a fi o amintire mitică. A ceea ce, pentru alții, este o epifanie. Cu cît mai livrescă - biblică, originar - cu atît mai completă, mai desăvîrșită. Tautologic - paradiziacă. Paradisul este incomprehensibil. Noi sîntem aceia ce, zadarnic, disperați, îi căutăm un sens. Poate că aceasta e, de fapt, după o jumătate de mileniu, morala alegoriei lui Cranach, Bătrînul. Vaugham a scris, precum se știe, sute de nuvele
Despre Paradisul niciodata regăsit by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/12548_a_13873]
-
cultură generală, iar cultura generală nu se poate baza decât pe umanioare. Cu un veac și jumătate înainte, într-unul din primele sale texte, Titu Maiorescu mergea mai departe, susținând că singura disciplină gimnazială capabilă să conducă la o educație desăvârșită este studiul limbii latine. Argumentele lui, cunoscute de către foarte puțini astăzi, sunt, nu doar convingătoare, ci și de o mare frumusețe. Le voi prezenta pe larg săptămâna viitoare.
Școala și umanioarele by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5195_a_6520]
-
Literatură Comparată. A publicat peste 15 cărți și 600 de articole și recenzii pe patru continente. Domnule profesor, reprezentați în cultura română contemporană modelul, atît de rar întîlnit, al intelectualului "complet". Opera dumneavoastră "joacă", cu o erudiție și o siguranță desăvîrșite, pe patru registre, teologic, socio-politic, literar și etic. Care ar fi secretul perfectei "cooperări" dintre registrele respective? Cum este privită diversitatea centrelor dumneavoastră de interes în S.U.A., o țară a strictei specializări? Mă aflu în America de circa 30 de
Virgil Nemoianu - UN FENOMEN PRIMEJDIOS - UNIFORMIZAREA LINGVISTICĂ ȘI CULTURALĂ by Ovidiu Hurduzeu () [Corola-journal/Journalistic/16282_a_17607]
-
ajunge pînă la o viziune aparte, estetică și teoretică, asupra actului literar ca permanentă încercare de apropiere de perfecțiune. La începuturile experienței noastre de receptare a artei, ne reamintește Updike, noi toți credem inconștient că undeva trebuie să existe produsul desăvîrșit, acea capodoperă în căutarea căreia sîntem dispuși să citim munți de literatură, să colindăm toate muzeele și toate sălile de concerte din lume. Gazetarul este, într-un fel, descendentul indirect al acestei Ur-ipostaze a consumatorului de literatură, pentru că el produce
Gazetăria de substanță by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16829_a_18154]
-
au marcat definitiv teatrul românesc stăteau, ordonat legate, în mape și mape din biblioteca lui Paulică Bortnovschi. Un amestec de stîngăcie și precizie se plimba printre amintirile lui. Prin ceea ce ar fi vrut să arate și acel ceva al modestiei desăvîrșite, aproape inexistentă astăzi, care îl oprea. Sau îl făcea să ezite. Un mare boier îmi răsfoia teatrul românesc prin fața ochilor ca pe cea mai minunată poveste în imagini a lumii. Cu o tandrețe nesfîrșită!... Amintirile îl absorbeau, îl furau cu
Paul Bortnovschi by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9145_a_10470]
-
una inefabilă, de amplitudine a gîndirii și de energie a exprimării, și nu una de cunoaștere a meseriei, de stăpînire a tehnicilor sau de știință, în sensul strict, a picturii. Anvergura acestor culturi, amplitudinea respirației lor și chiar șansa expresiei desăvîrșite se leagă strîns de acest pămînt ferm al profesioniștilor, al meseriașilor înstruiți cu soliditate și plini de sfială în fața tentației demiurgice. Spre deosebire de culturile mici, care se manifestă sincopat, prin erupții spontane de genialitate, prin exemplare malformate în ultimă instanță, culturile
Decalogul artistului de mijloc by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7303_a_8628]
-
Șerban și George Banu. La interval de o zi, au împlinit șaizeci de ani. Au început împreună, la o clasă de actorie a Institutului de teatru din București. Aceeași persoană formidabilă, atît de prețioasă pentru sufletul meu, Radu Penciulescu, pedagog desăvîrșit și profesorul lor, a avut intuiția și, într-un fel, proiecția a ceea ce ar trebui să fie fiecare dintre ei. Nu actori. Le-a deviat destinele în sensul cel mai profund și benefic. Le-a revelat vocația. Și-au încheiat
Zile de naștere by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13775_a_15100]
-
este și iradierea simbolurilor credinței exprimate de Bach în operele sacre unde conceptul muzical este strâns legat de cuvânt. După cum se știe, limbajul lor este de o preciziune meticuloasă. Montarea scenică a oratoriului "Matthäus Passion" este o probă temerară, arareori desăvârșită. Spectacolul chiar iscusit imaginat ("ochiul care vede" - "urechea care aude"), pe care am avut norocul să-l întâlnesc în drumul meu la Berlin, mi-a amintit de pomenita mai veche împrejurare. Pe de o parte, ambele reprezentări arată cu mijloace
BACH - 2000 by Ada Brumaru () [Corola-journal/Journalistic/16954_a_18279]