6,066 matches
-
ale lui don Calabria referitoare la suferință și la cei suferinzi. Dacă ar fi fost spuse de un om sănătos, tânăr, puternic, am putea zâmbi de milă. Dar au fost articulate de un om care știa ce era durerea, a gustat-o până la ultima picătură. Și a văzut-o ca pe o monedă prețioasă pentru mântuire și răscumpărare. - Suferința e un mister de credință și de iubire. - Fericiți sunt cei care au spiritul credinței, fiindcă pot să-și sfințească încercările vieții
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
care îl voia mort prin otrăvire. Don Calabria s-a dus la directorul spitalului și a cerut să fie găzduit singur într-un salon. În timpul meselor era mereu lângă el, pentru că nu ar fi atins mâncarea dacă nu ar fi gustat-o mai întâi don Calabria. Au înștiințat poliția ca să intre în legătură cu colegii austrieci și să-i înștiințeze de prezența acestui medic bolnav la Verona. După aceste evenimente, în doar câteva zile, rudele au venit de la Viena ca să-și reia propriul
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
lui, iar eu nu trebuia să uit asta. Că aveam un astfel de fiu era uimitor pentru mine în această dimineață de 4 noiembrie, însă trebuia să înțeleg cum ajunsesem în acest moment - și de ce mă aflam aici - pentru a gusta cu plăcere din această uimire.) Robby se încruntă la ceva ce îi spusese Jayne apoi o privi cu un zâmbet șiret, dar când ea ieși din bucătărie, zâmbetul se stinse și atunci m-am ridicat un pic de pe scaun (pentru că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
Alexandru de Battenberg ordonă încetarea înaintării și începerea tratativelor de pace. Opozițiunea în contra guvernului Ion Brătianu hotărăște, în sfârșit, să se unească și să dea lupta decisivă împotriva Cabinetului. George Panu, care dirija ziarul Lupta la Iași, scrie articole foarte gustate la București. În același timp, George Lahovary, noul proprietar și director al ziarului l’Indépendance Roumaine, îi propune să colaboreze la foaia sa. Articolele lui Panu apar în foaia franceză, dar nu au, nici pe departe, savoarea articolelor din Lupta
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
s-ar fi codit ca să mențină ordinea cu mijloace violente, însă cu o deosebire: pe când Lascăr Catargiu ar fi ordonat represiunea numai cu părere de rău și spre a salva un interes de mare preț, generalul Florescu ar fi reprimat gustând voluptatea acțiunii represive. În vara anului 1875, generalul Florescu, ministru de Război, plecând în concediu, a fost condus la gară de unii ofițeri și așteptat de alții spre a-l saluta. Cu acel prilej, generalul a rostit o cuvântare în
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
liberalii conservatori, partizanii lui Lascăr Catargiu menajați întru câtva, dar ai lui Gheorghe Vernescu combătuți cu ultimă energie. Propaganda junimiștilor la guvern începe să producă, căci foarte mulți conservatori, obosiți de cei 12 ani de opoziție cer, în sfârșit, să guste din binefacerile puterii. În special, după cum am spus mai sus, grupul militanților de la Epoca sunt aplecați către înțelegere și o cooperare în alegeri cu guvernul pentru ca nu numai liberalii disidenți să fie înfrânți, dar înșiși vernescanii să fie inferiorizați. Dar
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
S-a făcut oare vreun progres pe calea fericirii? A susține acest lucru ar însemna să se confunde pe nedrept bunăstarea materială cu traiul fericit. Este incontestabil că hiperconsumatorul poate accede la plăceri tot mai numeroase și mai frecvente, poate gusta bucuriile fără număr ale timpului liber, ale evadării din cotidian și ale schimbării. Dacă aceste consumuri nu sunt totuna cu fericirea, nu înseamnă că ele n-ar fi, cel mai adesea, surse de reale satisfacții. Contrar poziției ipocrite a unei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
a profita de viață”, a te bucura de confort și de noutățile din comerț apar ca niște drepturi ale individului, niște scopuri în sine, niște preocupări zilnice în proporții de masă. Se desfășoară o întreagă cultură care te invită să guști plăcerile clipei, să profiți de fericire aici și acum, să trăiești numai pentru tine; ea nu mai prescrie renunțarea, ea face să strălucească literele de foc ale noii Evanghelii: „Cumpără, bucură-te, aceasta e legea și aceștia sunt profeții!”. Aceasta
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
o masă bună. Omul e făcut în așa fel încât îi este imposibil să trăiască într-un confort complet și, în același timp, să se bucure de maximum de plăcere. Conflictul dintre plăcere și confort este deci inevitabil; pentru a gusta o plăcere confortul trebuie să nu fie total. De unde dilema în fața căreia se află consumatorul: ori plăcere în detrimentul confortului, ori un confort perfect, dar în detrimentul plăcerii. Bineînțeles, comoditățile materiale ale vieții procură inițial o oarecare plăcere, dar ele cad destul de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
sensibile: nu avem de ce să plângem dispariția lui Dionysos. Estomparea principiului carpe diemtc " Estomparea principiului carpe diem" Furnizor de bucurii nenumărate, Dionysos era zeul care-i îndemna pe oameni să se bucure fără inhibiții, să se lase în voia firii, gustând atât plăcerile simple, cât și satisfacțiile bacanalei extatice. Tocmai acest etos al bucuriei îl redescoperim noi, declară noii apostoli, insistând asupra culturii cotidiene, caracterizată prin cultul senzațiilor imediate, al plăcerilor trupului și simțurilor, al voluptăților prezentului. Hedonism accentuat, sărbătoarea simțurilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
-ți „trăiești” viața, ci să depistezi factorii de risc, să faci gimnastică de întreținere, să-ți supraveghezi alimentația. Nu delectarea lui carpe diem bate la ușă, ci Knock 23: aceasta e ironia civilizației hedoniste, care te învață nu atât să guști puritatea clipei, cât să-ți proiectezi la nesfârșit ființa în viitor, nu atât să cauți plăcerea, cât să-ți supraveghezi trupul, nu atât să trăiești intens, cât să te protejezi pentru a-ți prelungi durata vieții. În cursul anilor contraculturii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
puritanism: ea se hrănește din idealul secular al sentimentului și al fericirii asimilat cu „fericirea în doi”. Într-o societate care nu încetează să consacre un adevărat cult idealului iubirii și în care „adevărata viață” este asociată cu ceea ce se gustă în doi, relația stabilă și exclusivă constituie în continuare o năzuință ideală. În felul acesta, prețul recunoscut al iubirii și al sentimentului, căutarea unei intimități relaționale, nevoia de a atribui un sens consistent vieții și raporturilor cu celălalt contribuie, în afara
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
rafturile magazinelor și ale supermagazinelor: plăcerea de a participa la veselia colectivă, de a trăi o stare de efervescență împărtășită, de a te simți aproape de ceilalți. Dar, paradoxal, universul fericirii private este cel care a dus la nevoia de a gusta bucuriile trăite în comun, și asta ca o nouă modalitate de a diversifica tehnologiile fericirii. Nu este nici o contradicție între gustul pentru marile adunări festive și hipertrofia individualistă contemporană și nici o depășire a cunoscutului principium individuationis, ci doar o altă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
înrădăcinare și de re-identificare de sine. Petrecerea „super”tc "Petrecerea „super”" Muzica tehno este, în prezent, unul dintre fenomenele care ocazionează petrecerile cele mai străine de ordinea vieții cotidiene. Departe de locurile convenționale și de practicile divertismentului de masă, tineretul gustă plăcerea de a trăi împreună o muzică definită prin repetiție, de a se lăsa în voia dansului, de a vibra la pulsațiile coloanei sonore, de a evada din sine în beția pe care o procură substanțele psihotrope. Orgie muzicală, extaz
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
și reflexivă, centrată pe corpul trăit, pe atenția acordată sieși, pe creșterea registrului senzațiilor intime (relaxare, respirație, vizualizare, formă, calm și echilibru). Constatarea e destul de clară: în societatea de hiperconsum, „eroismul” autodepășirii este înlocuit masiv de pasiunile narcisiste de a gusta din plăcerile ameliorării formei, de a te simți pur și simplu bine. Sporturile nautice și de iarnă ilustrează și ele, prin căutarea senzației de „amețeală” și prin plăceri coenestezice, această promovare a corpului senzațiilor. A pune în paralel sporturile fun
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
e legea comună a unei societăți, nici cele mai mari inegalități nu sar în ochi; când toți sunt aproape la același nivel, chiar și cele mai mici rănesc”29. Instituind egalitatea și permițând unui număr mai mare de oameni să guste dintr-un număr mai mare de bucurii materiale, societatea democratică n-a făcut decât să răspândească niște comparații pline de invidie și să intensifice resentimentele tuturor. Interpretarea conform căreia modernitatea democratică favorizează invidia și nivelul general al frustrărilor se prelungește
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
de snobi. Totuși, apar și alte tipuri de cumpărături care, având la bază motivații mai personale, vizează, înainte de toate, experiențe mai rafinate, senzualiste și estetice. În cazul acesta, scopul este de a trăi bucuria intimă a diferențierii de mase, a gusta plăceri rare pentru uz propriu, nu pentru a ațâța invidia cuiva. A trăi luxul pentru sine în loc de a-l etala: faza III se distinge prin reculul comparațiilor provocatoare în beneficiul unui neoaristocratism „interior”, al experienței emoționale a lucrurilor frumoase, al
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
creștere a cererii de artă și de frumusețe, de stiluri și de experiențe estetice în toate dimensiunile existenței. Cu cât eficacitatea tehnico-mercantilă guvernează mai ferm lumea, cu atât oferta e mai estetizată, iar cererea mai marcată de dorința de a gusta din bucuriile „impresiilor inutile”33. Barbarie morală?tc "Barbarie morală ?" Există o sumedenie de voci ce se ridică împotriva naufragiului unei civilizații în care se dezlănțuie egoismul fiecăruia, banul-rege, delincvența, marea criminalitate economică și financiară. Aceste fenomene care însoțesc individualizarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
primăvară, Cea mai minunată-ntre femei, Iezii pasc năframa ta ușoară, Tu, cu muguri, bluza ți-o închei. Sigilat de taine nepătrunse Cerul bate drumul tău îngust, Trupul tău de muguri și de frunze De la cine să învăț să-l gust? Amintirile sunt tare frumoase și nu le pot uita, așa cum nu pot uita nici amintirile cu dumneavoastră, cu grupul de la Iași care mă face să mă simt că trăiesc printre oameni. În același plic se aflau și versurile intitulate
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
însoțesc la această bucurie trupească dată de el. Cât au stat la masă toți și-au văzut de hrana lor, cu gesturi de mulțumire față de cei ce au pregătit-o, iar moș Neculai îndemna, din când în când, să se guste din vinul cel alb, din Nohan, sau adus din beci, roșu din tireaz amestecat cu coarnă, după cum spunea el, ca să-i dea mai mare consistență. Săndel se pricepea, ceva, la vin, dar nu se lăsa antrenat în aprecieri pentru un
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
cum mergea luminat de beculețe până se pierdea după cotitura străzii ca un pui de balaur. Într-o seară, ne-am hotărât să facem și noi plimbarea la Platamonas cu acest trenuleț. Fusesem în Platamonas de atâtea ori, dar nu gustasem farmecul unei astfel de plimbări, mai ales că una din stațiile lui de oprire era chiar lângă vila noastră. Zis și făcut. Am coborât în stație cu câteva minute înainte de ora sosirii trenulețului, care era afișată pe program. Când
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
i-a spus că „tovarășile” roagă să le se permită ca la plecare fiecare femeie să ia câte un ciorchne să ducă acasă la copiii care știu că mama a fost la cules de vie și așteaptă și ei să guste un strugure. Fratele Dinu, care știa că la cules de vie, pentru o zi lucrată se da o găleată de struguri, cam 7-8 kilograme, s-a bucurat că femeile au procedat legal și le-a aprobat, cu prevderea ca nici una
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
am simțit că fără Hristos nu se poate face nimic, că împreună cu Hristos putem trece prin moarte și tot revenim la viață. Cred că sunt puțini muritori care pot să vadă cu ochi vrăjiți frmusețile dumnezeiești pe care le-am gustat pe drumul prin munți de la Mănăstirea Sucevița până la mănăstirea Vatra Moldoviței. Atunci, urcând și coborând munții, am înțeles că pământul a fost făcut de Dumnezeu ca să fie rai pentru om. Am înțeles că numai monstruozitatea omului face din acest rai
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
soliditatea ei prozaică, nu prea impresionabilă (dar nici nesimțitoare), scoate și mai bine în evidență absurditatea lirică a efuziunilor lui Maurice. Nimeni nu e mai conștient de absurditatea asta decît Maurice însuși. Un băiat ? Ce băiat ? , își iscodește el dulcineea, gustînd din plăcerea geloziei ca dintr-un vin vechi. ̨ n cel mai uimitor moment al filmului, el se învoiește să și pună apartamentul la dispoziția lui Venus și a băiatului respectiv, apoi se gîndește mai bine și hotărăște să facă
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
magistral ideile, pătrunse de un profund umanism, pe care le-au promovat cu strălucire marii noștri înaintași. Astfel, Avram Iancu, marele revoluționar de la 1848, scria: «Firea ne-a așezat într-o patrie ca împreună să asudăm cultivând-o, împreună să gustăm dulceața fructelor ei.» În anii glorioși ai socialismului aceste cuvinte au căpătat în România concretizarea cea mai elocventă, toți fiii patriei bucurându-se de drepturi egale, putând să-și afirme din plin personalitatea.“ („O politică științifică, umanistă“, Argeș, martie 1987
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]