4,159 matches
-
cu infinită delicatețe să-i dau voie să culeagă din grădina mea și cîteva roșii. — nu știu cum se face, dar sunt la fel de parfumate ca și trandafirii dumneavoastră, spuse ea. mirosul de cărbune încins și imediat cel de cîrnați puși la grătar inundară aerul spre disperarea trandafirilor mei. I-am simțit de altfel cum se repliau cu dezgust în fața unei forme de barbarie olfactivă, dar nu era nimic de făcut. tot mai mulți locatari coborau acum cu scaune pliante și cu coșuri pline
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
Giovanni Croce, un adevărat Caton al contabilității, să-și pună În joc prestigiul, făcând o vizită aici, la penitenciar, chiar cu puțin Înainte s-o șteargă; i-am oferit nu mai puțin de un exemplar din viperina broșură care a inundat Capitala Federală și localitățile suburbane, al cărei autor s-a acoperit de cel mai suveran ridicol, la adăpostul măștii anonimatului și În fața cenotafului Încă deschis, denunțând nu știu bine ce absurde coincidențe Între romanul lui Ricardo și Sfânta Viceregină de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
fericire, am amețit lângă Costa Rica, care mi-a lăsat ceva vreme, și-așa am ajuns pă juma la nouă neața. Poate că chiar atunci mi-a fredonat la cord un sfânt binecuvântat și-am Început să mă rog. M-a inundat o prospețime și cre că foarte repede s-a pus bezna. O săptămână după, am aflat că io nu mai gândeam În timp. Pă bune, conașule Larramendi, când s-a-mplinit ăi doi coți dă pedeapsă, mi-a părut că s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
fac nici un rău... dar îmi dau seama că ți-am făcut... nici eu nu știu ce mi-a venit împotriva dumitale... te rog, dragul meu, să mă ierți... Și vocea i se sparse și din ochii bătrânului domn țâșniră lacrimi care îi inundară profilul său blând și distins îndreptat țeapăn spre cotoarele cărților. Nu știam, pe atunci, nici să acuz și nici să iert, încît am tăcut câtva timp, apoi, fiindcă nici bătrânul domn nu mai spunea nimic m-am răsucit spre ușă
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
cunoșteam, dar să fiu apucat de braț, oprit și să recunosc un vechi prieten sau pe cineva în amintirea căruia stăruiam eu mai mult decât el într-a mea. M-am uitat țintă la el și a surâs cu chipul inundat de bucurie intensă. - Codrine, am strigat. L-am recunoscut după această expresie a chipului său în care bucuria de a trăi nu era umbrită decât la lecții, acolo la Cristur-Odorhei, unde mi-era coleg de bancă, și când era ridicat
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
lua de la capăt ritualul la care asistasem înainte, dar m-am înșelat. M-a rugat numai din nou să-l aștept și, zîmbindu-mi, dispăru pe ușă lăsîndu-mă iarăși singur în încăpere. Spre deosebire de coridoarele întunecoase, camera în care mă aflam era inundată de soare. O lumină gălbuie, învechită, cădea peste mobile, atenuând aspectul lor rudimentar, și pe hârțoagele care asfixiau pur și simplu încăperea. Pe toți pereții, inclusiv între ferestre, de sus până jos erau îngrămădite, unele peste altele, vrafuri mari de
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
Și m-a lăsat să înțeleg că avea treabă. Nici un semn care să-mi îngăduie să sper în revenirea frumoaselor timpuri de odinioară. A doua zi când m-am dus în bălării, manechinul dispăruse. Privind, culcat în iarbă, luminișul gol, inundat de soare, cred că am adormit cu gândul la visele mele de mărire spulberate, fiindcă am avut un vis în care lucrurile se petreceau pe dos. Oglinzile se întunecaseră, ca de aburul unei respirații otrăvite. Murise Bătrânul. L-am chemat
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de apă, că doar acest pârâu nu-i un sac fără fund? Are și el limitele lui. Așa se face că tot ce nu a încăput în acele limite, maluri adică, a dat pe de la-turi. A revărsat, sau a inundat, cum spun specialiștii în astfel de fenomene de pe la noi, care avem de mai multe ori pe an asemenea ocazii: să glossăm pe tema inundațiilor. Să nu se înțeleagă, însă, că a fost călcat de ape întregul oraș Brive. Nu! Doar
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
interval, pompierii noștri au văzut, cu mare mirare, că și apa făcuse același lucru: ieșise și ea la interval. Ba chiar se strecura și pe sub paturi. Derutați, militarii-pompieri au așteptat comenzile superiorilor. Care nu au întârziat prea mult: - Ostași, suntem inundați! Același mesaj fusese transmis și comandantului: - Domnule colonel, suntem inundați! - Acționați conform cu regulamentele în vigoare! a ordonat superiorul. - Am înțeles, domnule colonel, dar avem nevoie de ajutoare. - Cum ajutoare, ce ajutoare? Noi avem misiunea de a acorda ajutor. - Așa este
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
apa făcuse același lucru: ieșise și ea la interval. Ba chiar se strecura și pe sub paturi. Derutați, militarii-pompieri au așteptat comenzile superiorilor. Care nu au întârziat prea mult: - Ostași, suntem inundați! Același mesaj fusese transmis și comandantului: - Domnule colonel, suntem inundați! - Acționați conform cu regulamentele în vigoare! a ordonat superiorul. - Am înțeles, domnule colonel, dar avem nevoie de ajutoare. - Cum ajutoare, ce ajutoare? Noi avem misiunea de a acorda ajutor. - Așa este, domnule colonel, dar... în situația dată... - Care situație? - Așa cum v-
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
a ordonat superiorul. - Am înțeles, domnule colonel, dar avem nevoie de ajutoare. - Cum ajutoare, ce ajutoare? Noi avem misiunea de a acorda ajutor. - Așa este, domnule colonel, dar... în situația dată... - Care situație? - Așa cum v-am raportat, domnule colonel, suntem inundați. - Bine, dar cine v-a inundat? - Apa, domnule colonel, apa Corrèze ne-a inundat. - Deci nu e foc? - Nu, domnule colonel, dar e foarte multă apă. A pătruns pes- te tot. - Dați alarma! în câteva minute, vin și eu. Cum
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
colonel, dar avem nevoie de ajutoare. - Cum ajutoare, ce ajutoare? Noi avem misiunea de a acorda ajutor. - Așa este, domnule colonel, dar... în situația dată... - Care situație? - Așa cum v-am raportat, domnule colonel, suntem inundați. - Bine, dar cine v-a inundat? - Apa, domnule colonel, apa Corrèze ne-a inundat. - Deci nu e foc? - Nu, domnule colonel, dar e foarte multă apă. A pătruns pes- te tot. - Dați alarma! în câteva minute, vin și eu. Cum să ne inunde, domnule... abia ne-
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
ce ajutoare? Noi avem misiunea de a acorda ajutor. - Așa este, domnule colonel, dar... în situația dată... - Care situație? - Așa cum v-am raportat, domnule colonel, suntem inundați. - Bine, dar cine v-a inundat? - Apa, domnule colonel, apa Corrèze ne-a inundat. - Deci nu e foc? - Nu, domnule colonel, dar e foarte multă apă. A pătruns pes- te tot. - Dați alarma! în câteva minute, vin și eu. Cum să ne inunde, domnule... abia ne-am inaugurat... - Am dat alarma, domnule colonel. - Și
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
cine v-a inundat? - Apa, domnule colonel, apa Corrèze ne-a inundat. - Deci nu e foc? - Nu, domnule colonel, dar e foarte multă apă. A pătruns pes- te tot. - Dați alarma! în câteva minute, vin și eu. Cum să ne inunde, domnule... abia ne-am inaugurat... - Am dat alarma, domnule colonel. - Și? - Așteptăm ajutoare... A doua zi, dimineața, prin tot orașul Brive la Gaillarde ploaia mai slăbise în intensitate. Dar se auzeau tot felul de țiuituri, mai ales de la mașinile Poliției
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
să fie. - Sigur e ceva important... - Eu am să dau pe Radio, poate... - Chiar așa, dau și eu pe Radio... ei trebuie să știe și să ne informeze. Au deschis aparatele și au aflat: orașul Brive la Gaillarde era parțial inundat, nu s-au înregistrat victime, situația e sub control, Pom- pierii au nevoie de ajutor. S-a transmis și un apel, al autorităților: „Sti- mați cetățeni, vă rugăm să acționați organizat, cu calm și fără panică!” - Ai auzit, vecine? - Am
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
întorc la calculator, visătoare, gândurile nedespărțite de mișcările mâinii de afară, înfrigurate și atât de puțin reale. Se opresc cândva și pare că am uitat. Peste mai mult de o oră, este acum spre unu și jumătate, un zgomot infernal inundă strada. Sar din nou la geam: mii de faruri în culori variate străpung noaptea, desfac zăpada în curcubeu, mii de rotițe și lanțuri extraterestre zdrăngăne ca în clipele de pe urmă ale invaziei Terrei, iar Pythia din mine este mută. Într-
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
cot distanță, caligrafia ce conține un singur caracter, mu, vidul. În spațiul rupt de mundan al celei care ar fi trebuit să fie o încăpere de ceai, o cultură străină, celebrând revărsarea, excesul, amestecul strălucitor, clocotul greu, violența și senzualitatea, inundă ca un torent de nezăgăzuit. În tăcerea care s-a lăsat, cele două femei, exponente a două moduri de locuire heideggeriană total opuse, se privesc față în față. Femeia japoneză, în mijlocul dreptunghiului desenat de o rogojină de bambus, stă cu
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
nu, eu am o coloană vertebrală prostesc de țeapănă, care încă n-a învățat să fie flexibilă, cât mai flexibilă. Iar lucrul ăsta, pe mine mă cam costă... 7 ... tic-tac... Razele poznașe ale soarelui primăvăratic s-au instalat pretutindeni, au inundat aproape toate băncile, după ce, la început, au cotropit, pur și simplu, catedra. Acum, stingheresc discret munca încordată a elevilor care, absorbiți de locuri geometrice, cotangente, matrice și ecuații de tot felul nu mai au nici cum, nici când să le
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
valori maxime, se-nșeală. Păi, profesorul de servici e director atunci...” “Dar directorul?...” întreabă o voce rămasă neidentificată din sală. “Directorul are și alte treburi, mai tu o ședință, mai ... altceva...” V.4. ... Jupiter! Acordurile maiestuoase ale muzicii mozartiene îmi inundă sufletul. Zeul e, parcă, mai altfel aici. Sigur, la fel de puternic, de măreț, însă mai pământean, mai uman. Ai crede că Wolfgang Amadeus Mozart l-a surprins exact în momentele sale de supremă slăbiciune. Sau de măreție fără seamăn. Forța nu
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
rând, tabloului, dar efectul ar fi același și pentru propria-mi persoană ...-tac,... Căci abia acum înțeleg: eu sunt totul pentru el, viața aflată într-o luptă continuă cu acea culoare perfidă și atotpătrunzătoare, negrul cel plin de cutezanță care inundă și-ncearcă să analizeze totul... ...tic-... Însă, mai presus de toate, sunt convins că eu sunt cel care aduce întunericul culorii pe pânză, eu sunt, cu sau fără voie, autorul acestui tablou... -tac... Așa este. Iată, cum înțeleg mult mai
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
am fost un măgar. Neluțu. Roxana Oroian Eva Azi-dimineață aveam o presimțire ciudată, ca și cum urma să se întâmple un lucru neobișnuit. De obicei nu mă încred în intuiție, dar când am ieșit pe scara blocului și-am văzut că se inundase vecină-mea, intuiția a primit o bilă albă. M-am dus la cursuri doar ca să nu stau acasă; mi-am luat cu mine niște cărți pe care le citeam pe sub bancă, dar tot n-am rezistat prea mult. E un
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
înspăimăntate a umbrelor lacome asemenea unui trup de zeu închis într-un sarcofag. Dintr-odată, din trupul lui și de deasupra lui izbucnind ca o forță uimitoare închisă în cercul sângeriu, o explozie de lumină care distruge interdicția, pulverizează cercul, inundă spațiul sfârtecat și purtat afară într-o orbire în fața căreia umbrele hrăpărețe fug înspăimântate, chițcăind, călcându-se în picioare și transformându-se în fum. Vasăzică așa stau lucrurile - o voce, neauzită, dar ca și cum trebuia să fie auzită de toată lumea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
în piept. A înjurat. Apoi s-a auzit soneria. Ioana Sandi a reapărut în ușă, a intrat, a închis ușa în urma ei, „Nu pot să plec așa“, a spus. Ochii de culoarea alunei erau umezi. Andrei Vlădescu s-a simțit inundat într-o mare bucurie, privirile îi sclipeau, dar furia dinainte încă nu dispăruse, încă mai mișuna în venele lui. „Ia-o în brațe, își zicea, ia-o în brațe, ce mai stai?! Sărut-o și spune-i să mai rămână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
ce ar face, dar trăiește.“ În convalescență după o boală scurtă, Rodica Dumitrescu stătea între perne, rezemată de tăblia patului, slăbită, cu părul negru înfoiat, cu brațele pufoase ieșind din cămașa albăstriu vaporoasă întinse în fața sa pe pături. Lumina crepusculară inunda încăperea prin ferestrele înalte larg deschise și pictura abstractă atârnată deasupra patului strălucea. Andrei Vlădescu ședea pe un taburet, rezemat de perete și fumând. „Îmi zici că totul trece și că timpul vindecă sau alină orice și știu și eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
spre docurile din Nantao. Traversă orezăriile inundate, urmînd malul de pămînt al unui șanț de irigații. Chiar și aici, la peste un kilometru și jumătate la vest de rîu, combustibilul cargourilor eșuate se strecura prin golfulețe și canale, acoperind orezăriile inundate cu o strălucire sinistră. Jim se odihni pe drumul ce Înconjura aeroportul, apoi trecu prin gardul de sîrmă și merse pînă la cel mai apropiat avion abandonat. Departe peste aeroport, sub turnul masiv de antiaeriană al pagodei Lunghua, erau hangarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]