7,774 matches
-
importă prioritar. Ceea ce deține importanță maximă aici este modalitatea de percepție a distanței dintre cele două suflete, mai precis, cum este ea percepută de către cel îndrăgostit. Astfel, o iubire lăuntrică extrem de puternică va proiecta rostirea te iubesc, presupunând că această mărturisire relevă apogeul respectivei iubiri, imprimându-i o mobilitate de ajungere accelerată, ceea ce va determina o străbatere în scurt timp a drumului spre inima persoanei iubite și o percepere a unei astfel de căi drept una de mică întindere și ușor
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
ajungere accelerată, ceea ce va determina o străbatere în scurt timp a drumului spre inima persoanei iubite și o percepere a unei astfel de căi drept una de mică întindere și ușor tranzitabilă. Dimpotrivă, o iubire lăuntrică mai diminuată va proiecta mărturisirea te iubesc, înțeleasă ca pisc ce arată dragostea respectivă în plenitudinea ei, cu o forță de impulsiune mai scăzută efectul generat fiind cel al unei deplăsări mai lente, într-un timp mai îndelungat, pe calea ce duce la sufletul apelat
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
tipologii, se încadrează în clasa iubirilor diminuate care atunci când își proiectează formula te iubesc din esență lor pulsativă îi imprimă o mișcare lentă, anevoioasă. Astfel eu resimt drumul spre sufletul de care m-am îndrăgostit drept lung și ostenitor pentru mărturisirea te iubesc. Acest drum este străbătut, totuși, până la capăt de confesiunea dragostei care mi-a tulburat fluxul interiorității, este tranzitat, deși încet, într-un final, declarația iubirii mele ciocnind la ușile de suflet ale persoanei iubite precum un călător istovit
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
tulburat fluxul interiorității, este tranzitat, deși încet, într-un final, declarația iubirii mele ciocnind la ușile de suflet ale persoanei iubite precum un călător istovit bate cu ritm de speranță în porțile unui castel unde domnesc muzele fericirii sale. Torentul mărturisirii te iubesc își întâlnește astfel ținta. Conștiința de care m-am îndrăgostit se manifestă precum o individualitate-sferă închisă spre interioritatea propriului spirit. Menținerea în starea închiderii ce nu permite nicio asumare a vreunei apariții exterioare sau deschiderea ce primește și
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
sa la unica zonă deplin compatibilă cu statutul său, numai în vizarea existenței sau nonexistenței acelui miraj-enigmă la nivelul persoanei prin care dragostea rostește te iubesc. Așadar, pentru persoana de care m-am îndrăgostit și la porțile căreia a ajuns mărturisirea iubirii mele te iubesc, nu importă cine sunt sau ce sunt pentru ceilalți semeni, ci doar cine și ce sunt pentru ea, adică dacă dețin indefinibilul atribut ce mă face să fiu pe placul inimii sale, determinându-i acea deschidere
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
placul inimii sale, determinându-i acea deschidere din interior a sferei conștiinței spre mine și confesiunea amorului meu. Atunci când m-am îndrăgostit, eu am descoperit în mijlocul acestei sfere parțial transparente o trăsătură-mister întru eros ce m-a sedus determinând ulterior mărturisirea te iubesc și proiecția acesteia. Acum mă aflu în fața încercării de a fi privit de ființa iubită care iscodește, la rândul ei, interioritatea mea, deasemenea ne-integral transparentă, căutând aceleiași inexplicabile calități-taină de care s-ar putea îndrăgosti. Dacă nu
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
ființa iubită care iscodește, la rândul ei, interioritatea mea, deasemenea ne-integral transparentă, căutând aceleiași inexplicabile calități-taină de care s-ar putea îndrăgosti. Dacă nu va găsi o astfel de calitate ce o seduce, sfera conștiinței sale va rămâne închisă mărturisirii mele te iubesc neasumând-o, iar eu voi intra sub zodia întunecărilor celui ce iubește fără a fi iubit. Dacă însă ea va afla prezența în lăuntricul meu a ceea ce o impresionează întru eros, atunci își va deschide sfera sufletului
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
a investit certitudinea vieții și ocolișul morții în împletiri din fire trainice precum curajul său de om al stâncii sfidând, din suspensie, genunea. Îndrăgostirea este un vis în mijlocul vieții. Timpul special survine punctând timpul cotidianității mundane. Când sunt îndrăgostit și mărturisirea te iubesc pleacă din lăuntricul meu spre ființa adorată, iubirea ce-mi aparține poate fi acceptată sublimându-se sau poate fi refuzată, preschimbându-se în ura cu sevele extrase din solurile erosului. În ambele situaționări, eu sunt ancorat temporalității inedite
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
Povestiri de carieră-viață, Alina Hurubean (coord.) Imaginar cultural și social. Interferențe, Horia Lazăr Însem(i)nările magistrului din Cajvana, Luca Pițu Jurnal londonez, Dumitru G. Danielopol Jurnal parizian, Dumitru G. Danielopol Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir Luminătorii timpului, Liviu Pendefunda Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia Mit, magie și manipulare politică, Nicu Gavriluță Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield Modernitate și tradiție în Est, Tănase Sârbu Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov Noi și postcomunismul, Sorin
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
coord.) Trei rîuri și-un ocean de poezie, Valeriu Stancu Zece eseuri, Mihai Pricop ASCUNDERI ȘI ÎNFĂȚIȘĂRI Prolog 2 1 Resemnări lângă drama aproapelui Tentația revoltării în situația labirintică Relaționări cu posibilitatea însoțirii divine a omului Extrapolări în damnările Apocalipsei Mărturisirea te iubesc în fenomenalitatea ...
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
Nicolai și Gheorghe Suțu, cu reprezentantul corporațiilor capitalei, D. Boțan, un detașament al miliției pământene, "străini de distincție" și, desigur, un numeros public. "Plăcută însărcinare este pentru mine declara Negruzzi la deschiderea ceremoniei a înfățoșa la acest prilej, cinstitei Epitropii, mărturisirea recunoștinței cetățenilor capitalei pentru acest folositor așezământ, ce va deschide un nou canal industriei naționale și care, sub protecția Preaînălțatului nostru domn și sârguința Epitropiei, nu va lipsi de a agiunge la înființarea cea de obște dorită". După ce arhimandritul Mardarie
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
metode lumești pentru a atrage tinerii” (Jackson, 1999, p. 140). După etapa atragerii, convertirii, urmează etapa de integrare. Fiecare biserică va tinde să înmulțească și să intensifice contribuțiile membrilor săi. Astfel, bisericile caută să întărească credința, să asigure devoțiunea prin mărturisiri publice și private ale credinței și devotamentului, precum și contribuțiile materiale de la membrii săi (Barnard, 2003, p. 244). Urmează etapa de menținere, pentru care sunt puse în joc anumite categorii de stimulente. În organizațiile religioase, rolul de stimulente par să-l
[Corola-publishinghouse/Science/2156_a_3481]
-
Indicând direcția și contribuind decisiv la modalitățile creării de cunoaștere, Eisai reprezintă un caz exemplar de strategie adaptată În societatea cunoașterii, În cadrul căreia viteza și pertinența reticulară triumfă În fața masei! Instalat În Franța 1, grupul se confrunta În 2003, după mărturisirile unora dintre manageri, cu dificultăți de ordin cultural În implementarea modelului său În cadrul filialei de aici. Totuși, cu ocazia unei Întrevederi personale cu un medic francez, am avut surpriza să aflăm că, În opinia lui, metoda agenților comerciali de la Eisai
[Corola-publishinghouse/Science/2271_a_3596]
-
dezamăgire personală din viața fostului secretar florentin și cancelar secundar. În 1512 Machiavelli a fost concediat de la cancelaria Republicii Florentine. În 1513 a fost arestat, pe baza unei acuzații probabil false de conspirație, torturat (deși el nu a făcut nici o mărturisire în acest sens) și apoi eliberat pe neașteptate printr-o amnistie generală care a urmat alegerii unui florentin, Giovanni de' Medici, ca Papă Leon al X-lea. În 1515, la momentul redactării acestor documente, Machiavelli era încă în dizgrație. Totuși
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
în sensul de villaggi (sate), însă în acest context el semnifică mai degrabă nazioni (națiuni). Machiavelli nu se întreținea cu localnicii (paesani), adică țăranii din Val di Pesa, ci mai degrabă cu călătorii ce se aflau în drum către Romă. Mărturisirea făcută lui Vettori că era lipsit de informații cu privire la cele mai importante evenimente era autentică, în sensul că Machiavelli era acum exclus de la accesul la corespondență diplomatică; dar, de asemenea, la ferma lui a putut să țină pasul cu cele
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
situată în teritoriul pistoiez 64; sau în 1494 când a fost jefuit palatul urmașului acestuia din Pistoia 65. Problemele majore apăreau în momentul în care speranțele pistoiezilor erau spulberate, în ciuda faptului că Lorenzo garantase pentru îndeplinirea acestora. O astfel de mărturisire a apărut în urmă torturii la care a fost supus Piero Baldinotti 66. Conform mărturisirii făcute de Baldinotti, exilat din comuna, Lorenzo se obligase față de acesta să-i anuleze exilul impus de Florența. Cu toate promisiunile făcute, Magnificul nu a
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
din Pistoia 65. Problemele majore apăreau în momentul în care speranțele pistoiezilor erau spulberate, în ciuda faptului că Lorenzo garantase pentru îndeplinirea acestora. O astfel de mărturisire a apărut în urmă torturii la care a fost supus Piero Baldinotti 66. Conform mărturisirii făcute de Baldinotti, exilat din comuna, Lorenzo se obligase față de acesta să-i anuleze exilul impus de Florența. Cu toate promisiunile făcute, Magnificul nu a reușit să îi convingă pe membrii Colegiului celor 8 să anuleze decizia de a-l
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
now write from his Dictate " (E: 705). Că Blake se bucură 90 de compania unor oameni iluștri, gata întotdeauna să ofere sfaturi, este mai presus de orice îndoială. Într-o epistola către Flaxman, datata 12 septembrie 1800, artistul oferă o mărturisire versificata a întâlnirilor cu diverși poeți și mistici: "Now my lot în the Heavens is this; Milton loved me în childhood & shewd me his face / [...] Shakespeare în riper years gave me his hand / Paracelsus & Behmen appeard to me [...]" (E: 707
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
doi soți își are originea într-o poziție tipic swedenborgiană 108, care încurajează obiectivarea intuițiilor personale că viziuni sau că dialoguri spirituale (Thompson, 1993, p. 134). Credință în factualitatea viziunilor blakeene este subliniată și de Arthur Symons, care, într-o mărturisire făcută lui Auguste Rodin, spune că artistul "obișnuia să vadă aceste figuri la modul literal; ele nu sunt doar invenții" (1973, p. 139). Symons merge chiar până la a susține că procesul blakean de creație artistică este spontan și că artistul
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
Hayley, datata 6 mai 1800 (E: 705) și Butts, datate 10 ianuarie 180[3] (E: 723), 25 aprilie 1803 (E: 728), respectiv 6 iulie 1803 (E: 729). 126 Într-o epistola către Butts, datata 6 iulie 1803, Blake face următoarea mărturisire: "I consider myself both Poet & Painter [...]" (E: 730-731). 127 Pentru o declarație în favoarea acestei interpretări, cf. scrisoarea pe care Blake i-o adresează lui Flaxman, datata 21 septembrie 1800 (E: 710). 128 Pentru detalii suplimentare, cf. Lacoue-Labarthe și Nancy, 1988
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
act de acuzare combinat cu laude pline de recunoștință și emoție pentru Judecătorul îndurător care l-a pedepsit, dar l-a și ajutat, făcînd din eretic un episcop. Termenul „confesiune” avea diverse semnificații în latina creștină, printre care acela de mărturisire a păcatelor, de mărturisire de laudă, de mărturisire de credință. Dintre acestea, cel puțin primele două (unii cercetători cred că și a treia) sînt prezente în dialogul lui Augustin cu Dumnezeu. De altfel, acesta e sensul pe care îl conferă
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
cu laude pline de recunoștință și emoție pentru Judecătorul îndurător care l-a pedepsit, dar l-a și ajutat, făcînd din eretic un episcop. Termenul „confesiune” avea diverse semnificații în latina creștină, printre care acela de mărturisire a păcatelor, de mărturisire de laudă, de mărturisire de credință. Dintre acestea, cel puțin primele două (unii cercetători cred că și a treia) sînt prezente în dialogul lui Augustin cu Dumnezeu. De altfel, acesta e sensul pe care îl conferă și autorul însuși operei
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
recunoștință și emoție pentru Judecătorul îndurător care l-a pedepsit, dar l-a și ajutat, făcînd din eretic un episcop. Termenul „confesiune” avea diverse semnificații în latina creștină, printre care acela de mărturisire a păcatelor, de mărturisire de laudă, de mărturisire de credință. Dintre acestea, cel puțin primele două (unii cercetători cred că și a treia) sînt prezente în dialogul lui Augustin cu Dumnezeu. De altfel, acesta e sensul pe care îl conferă și autorul însuși operei sale în Retractări (II
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
interioare ale omului, l-a împins pe Augustin, în urma unei judecăți de nepătruns, către un scop doar de El cunoscut; îndurarea divină a trasat itinerarul scriitorului de la păgînism la creștinism, de la viața păcătoasă din trecut la viața creștină; de altfel, mărturisirea propriilor păcate nu este altceva decît repetarea fără reținere a ceea ce Dumnezeu cunoaște deja, pentru că nimic nu-i scapă, nici măcar sentimentele din inima omului, nici măcar ceea ce este în subconștient (și aceasta a fost una din marile descoperiri din Confesiuni). Avînd
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
din cartea Facerii, interpretarea creației lumii, în timpul căreia Fiul era prezent într-un raport de co-eternitate cu Tatăl și, în consecință, interpretarea timpului, problemă care stîrnise interesul lui Plotin și reapare la neoplatonicii de după Augustin. Opera se termină cu o mărturisire de credință creștină și cu o nouă laudă adusă lui Dumnezeu; recunoașterea slăbiciunilor și a defectelor omenești, a caracterului meschin al vieții pămîntești, este asociată cu preamărirea bunătății Creatorului și cu recunoștința credinciosului care își încheie povestirea cu o emoționantă
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]