5,342 matches
-
Tudorel Urian O carte cu titlul Portretul scriitorului în secol. Eugène Ionesco 1909-1994, semnată chiar de fiica marelui dramaturg, Marie-France Ionesco, este, a priori un best-seller. Alături de Mircea Eliade și Emil Cioran, Eugène Ionesco reprezenta, pînă în 1989, latura "mitică" a culturii române. Cărțile lui se citeau mai mult pe sub mână, numele său era ( din rațiuni de "corectitudine culturală") o veșnică paranteză necesară la cursurile de literatură universală, iar intervențiile politice ale dramaturgului - devenit membru al Academiei Franceze - împotriva ubuescului
Ionesco după Ionesco by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13978_a_15303]
-
sînt: Cassirer (etapă intermediară), Jung și Bachelard.13 Note: 1. Gilbert Durand, op. cît.,pp. 43-44. 2. Fundamentarea ontologica a imaginarului este o constantă a gîndirii durandiene. V., în acest sens, Structuri antropologice ale imaginarului, ed. cît., pp. 24-50, Figuri mitice și chipuri ale operei. De la mitocritică la mitanaliză, ed. cît., pp. 17-36. 3. Ioana Em. Petrescu, Eminescu și mutațiile poeziei românești, Ed. Dacia, Cluj, 1999, pp. 83-91. 4. Lucian Blaga, Opere, vol. 9, Ed. Minerva, București, 1985, pp. 349- 365
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
lui Llamazares (fără titlu, doar numerotate, pentru a sublinia unitatea ansamblului), creează, pe baza alternanței și osmozei de imagini plastice, evocări și reflecții, un univers poetic care se articulează și capătă sens pe "spirala timpului", unde se reunesc un "odinioară" mitic al originilor, un "ieri" al strămoșilor, un "astăzi" deziluzionant și un viitor previzibil, al eului emitent, într-un mod care permite transgresiuni temporale (lunecări, suprapuneri, alternări), cuprinderea eternității și a intemporalității. În volumele de poeme, Julio Llamazares inaugura un univers
"Construirea" memoriei by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/11987_a_13312]
-
cu sufletul la gură pînă la ultima pagină. Deopotrivă frescă a Americii contemporane, scrisă cu o acuitate a observației demnă de John Steinbeck și cu un umor debordant, dar și roman psihologic, Ziua Independenței reușește să conserve statutul de personaj mitic al lui Frank Bascombe. Romanul este în curs de apariție în colecția Raftul Densei, la Editura Humanitas Fiction, în traducerea Iuliei Gorzo. N-ar fi prea interesant să mă ascultați cum înșir tot ceea ce am încercat și m-am apucat
Richard Ford - Ziua Independenței by Iulia Gorzo () [Corola-journal/Journalistic/7326_a_8651]
-
ar fi mesaje publicitare de tipul idealapte, deliciosuc, minunatelefon. În plus, fabulospirit are defectul de a folosi termeni profund ambigui, care pot trezi asociații de idei divergente și chiar neconvenabile. Fabulo- trimite la fabulă, fabulos, a fabula; fabulos are sensurile "mitic", "imaginar" - și, doar în anumite contexte și cu o anume intonație afectivă, "extraordinar"; spirit înseamnă "suflet, principiu vital", "intelect", "inteligență", "umor", "caracter specific", "fantomă". Cel puțin la fel de multe și divergente sînt și sensurile din engleză (în plus, la spirit se
"Fabulospirit" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/9522_a_10847]
-
văzut prietenii din tinerețe abandonându-l rând pe rând. A trăit la propriu simbolica „răstignire” de odinioară, „sfânt și martir” laic al teatrului francez, care, dăruinduse trup și suflet scenei, a înfăptuit miracolul acelor reuniuni efervescente care au fost serile mitice de la Avignon sau de la Chaillot. Vilar a ridicat la rangul de program estetic faimoasa definiție dată de el statutului pe care și-l acorda: acela de „régisseur”, cum nota el (un fel de „regizor tehnic”, s-ar putea spune), adică
Jean Vilar, o legendă by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/4342_a_5667]
-
Philippe Noiret și Daniel Sorano la Michel Bouquet și la atâția alții. Vilar îi descoperea și îi dirija discret, zgârcit cu indicațiile, căci, spunea el, „dacă autorul se pricepe la vorbe, actorul se pricepe la tăceri”. Deasupra trupei plana umbra mitică a lui Gérard Philipe, căruia, prin 1950, în cabina în care se demachia, Vilar îi propusese rolurile Prințului de Homburg și Cidului! Philipe acceptase, iar această alianță pecetluită atunci avea să asigure momentele triumfale ale T.N.P. și ale Festivalului de la
Jean Vilar, o legendă by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/4342_a_5667]
-
și democrație, Horia Lovinescu folosește drept suport, uneori prin preluare directă, capitolele din cronica lui Titus Livius în care sunt descrise izgonirea lui Tarquinius Superbus și instalarea republicii romane. Desigur, mai frecvent, autorii de teatru români care optează pentru subiecte mitice intră în dialog cu operele tragicilor greci, modelele consacrate ale genului. În Prometeu, Thebaida și Atrizii, nesatisfăcut de simplitatea monocordă a intrigii originale, Victor Eftimiu o îmbogățește prin contaminare, procedeu folosit și de scriitorii latini când împrumutau de la precursorii greci
Dramaturgii români și Antichitatea by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/3035_a_4360]
-
pildă, Iosif Naghiu și Vlad Zografi recurg la formula teatrului în teatru, prilej de a reflecta asupra raportului dintre realitate și ficțiune. Ei apelează adesea la anacronismul și la limbajul familiar des întrebuințate de autorii francezi moderni atrași de tematica mitică. În schimb, când reconstituie faptic și chiar textual expunerea lui Titus Livius despre înlăturarea regalității la Roma spre a-și dezvolta meditația despre dictatură și democrație, Horia Lovinescu exprimă programatic refuzul acestei soluții la modă considerând că, datorită caracterului ciclic
Dramaturgii români și Antichitatea by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/3035_a_4360]
-
însă, intervențiile în desfășurarea evenimentelor temporizează doar împlinirea destinului funest. La Nicolae Iorga, troienii ajung să-i dea crezare Casandrei, ceea ce nu salvează cetatea, căci tânăra înzestrată cu harul profeției interpretează acum greșit semnele. Schimbând o trăsătură esențială a eroinei mitice, faptul că nimeni nu o ascultă, autorul trebuie să modifice și cealaltă însușire definitorie a ei, capacitatea de a cunoaște adevărul. Într-un posibil preambul al tragediei eline, Oedip, protagonistul lui Vlad Zografi, caută să împiedice prin imobilitate, prin refuzul
Dramaturgii români și Antichitatea by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/3035_a_4360]
-
l-a orbit pe Polifem. Așa-i, vom spune noi. Ce, parcă Ulysses O. Hayssam nu putea face la fel? Ba bine că nu!". Așa da, aferim. Trebuie, însă, adîncită ipoteza și mergem la personaj; iată: "Odysseus (lat. Ulysses). Erou mitic grec, personajul central al epopeii homerice Odiseea, participant la războiul troian; rege în Ithaka (fiul lui Laertes sau al lui Sisyphos), căsătorit cu Penelope și tatăl lui Telemahos. Remarcabil prin inteligență, dar și viclenie (la întoarcerea în Ithaka, zeița Athena
Ulysses, contemporanul nostru by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/8134_a_9459]
-
compartimente obscure, în care neoliticul, arta sepulcrală și ornamentica pastorală și agrariană fuzionează iarăși într-o unitate misterioasă. Privită astfel, arta Paulei Ribariu este o artă a memoriei, o formă de resuscitare sau, poate, numai de prezervare, a unui timp mitic, ieșit din circuitul istoriei. Formele lui, sustrase și ele oricărei funcții previzibile, nu par a avea decît un singur sens: acela de a media între om și univers, de a celebra frumusețea creației sau de a sancționa dezordinile și erorile
Memoria și visul by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7164_a_8489]
-
ca echivalent al Creației. Paula Ribariu construiește prin imagine, dar, în aceeași măsură, construiește prin Cuvînt. Lumea se naște pe măsură ce este formulată, iar expresia, odată eliberată, se ordonează de la sine în adevărate arhitecturi. Dintr-un univers al arhetipurilor, al începuturilor mitice, această pictură tinde să devină un model ideal, nelocalizat încă și aparținînd unui viitor continuu. Prezentul acestei lumi, disputată în aceeași măsură de memorie și de visul proiectiv, este unul tentacular în care intră, deopotrivă, discursul și logica formelor, provocările
Memoria și visul by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7164_a_8489]
-
Mediu și Renaștere, pleacă de la perioda Medici și Pazzi, de la Leonardo și Savonarola, de la papa Alessandro VI (alias Rodrigo Borgia, becher cu 7 copii) și Carol, regele Franței, pentru a plasa în interstițiile istoriei ficțiunea sa romanescă, focalizând figura deja mitică a Monei Lisa, enigmaticul personaj din probabil cel mai faimos tablou din lume. Romanul face din ea eroina unei vieți aventuroase și tulburătoare, a unei iubiri pe viață și pe moarte, a unor bucurii (nașterea și creșterea copilului lui Giuliano
Mona Lisa, fiica lui Leonardo? by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/3331_a_4656]
-
de revelații fie și precare, spațiu de indeterminări în care se poate inventa, unde se poate răspunde unor întrebări pe care comoditățile noastre de gândire le lasă în suspensie. Este "nebuloasa" la care se referă romancierul, nestrăină, desigur, de acel mitic pământ virgin ori de tabula rasa visată de dadaiști, repopulată de fantasme prin intervenție onirică suprarealistă. Oricum, realitatea dată, lipsită de consistență și de sens (despre "puțina realitate" vorbise și Breton) cheamă reversul relativ compensator al irealității ca teritoriu al
Ramon Goméz de la Serena în româneste by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/12246_a_13571]
-
intrau, în șir indian, la întîlnirea cu consulul. Aș minți dacă aș zice că nu am luat mereu viza cu ușurință, chiar și în aceste condiții, dar vecinătatea „peștilor" și a „dansatoarelor" lor, îmbulzeala „căpșunarilor", „dă"-urile și „pă"-urile miticilor de tot felul, dornici de voiaj în Englitera, îmi produceau un disconfort greu de suportat. Mai apoi, făceai încă un drum Iași-București pentru a lua avionul Tarom de la Otopeni la Heathrow (singura legătură rezonabilă atunci, pe calea aerului, dintre România
România - o perspectivă londoneză by Codrin Liviu Cuțitaru () [Corola-journal/Journalistic/6875_a_8200]
-
sunt reproduse aproape textual în interviurile despre carte pe care autorul le-a acordat după căderea comunismului. Romanul Blocada a pus în evidență formidabilul talent de povestitor al lui Pavel Chihaia. În evocare sa, vechiul port Constanța devine un tărâm mitic, încărcat de pitoresc, populat de oameni cu destine grele în spate. Un loc aflat la îngemănarea istoriei cu mitul, cu eroii lor puternici, supraviețuitori într-un mediu arid, în ochii cărora strălucește însă perpetua promisiune de libertate a mării. Aceste
Destine în derivă by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8265_a_9590]
-
sfârșit de 2010, Ion Cristoiu i-o atribuie lui Zelea Codreanu. Este legitim să răspundem reflecției lui Ion Cristoiu utilizând elementele ficțiunii? Da, în măsura în care Cristoiu însuși îl propune pe Zelea Codreanu ca pe o imagine culturală, ca pe o figură mitică. El nu este, să zicem, „liderul de necontestat al Mișcării legionare”, ci un „personaj romantic”, „un personaj tragic”, ceea ce oferă posibilitatea unui răspuns care să vină din partea unui romanicer, Dinu Pillat, care a scris, în chip vizibil, un roman „cu
Perspective epice asupra legionarismului by Andrei Bodiu () [Corola-journal/Journalistic/5794_a_7119]
-
o bănuiau de participare la o miscare portoricana independentistă, ca o repetare - de cealaltă parte a baricadei - a asasinatului Alexandrei. Toată cartea este construită pe astfel de simboluri care au un rol precis în structura ei și amintesc diferite formule mitice ale narațiunilor folclorice, obstacolele din calea eroului, prietenii năzdravani, caracterul premonitoriu al unor întîmplări etc. (C. Eretescu este și un cunoscut folclorist, care a publicat, înainte de plecarea să în S.U.A., lucruri esențiale despre elementele mitologice din folclorul românesc), dar ele
Căutarea ca initiere by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Journalistic/17797_a_19122]
-
tot cuprinsul lumii o ficțiune, iarăși vorba lui Michnik, sau o realitate care a dus la condamnarea lui Eichmann, a lui Papon și a altora dintre miile de naziști dați în urmărire internațională ca niște criminali de rând? Sunt oare mitice legile care interzic în mai multe țări negaționismul, adică nerecunoașterea existenței holocaustului? Și, la urma urmelor, un proces al comunismului n-ar fi fost, mai cu seamă imediat după apusul regimurilor din Europa de Est și Centrală, necesar și eliberator, fie și
Când n-am mai fost de acord cu Adam Michnik by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5750_a_7075]
-
după conferința pe care am susținut-o la universitate să fiu abordat de mai mulți studenți americani care, în românește, voiau să afle cât mai multe lucruri despre țara care în mintea lor - și prin harul profesoarei lor - căpătase dimensiuni mitice. într-o vreme când bătălia pentru fonduri se dă, în domeniul educației, cu baioneta în poziție de atac, profesoara din Bloomington a reușit imposibilul: a convins conducerea Universității Indiana să instituie burse pentru studenții americani care doresc să studieze în
Chibiț în Dupont Circle by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17136_a_18461]
-
Patrick Modiano sunt încărcate de farmecul unei vieți trăite parcă doar pentru a discuta despre sensul existenței și despre artă. Dar paradisul acesta nu le este oferit pentru totdeauna. Asemenea unor îngeri alungați dintr-un spațiu și dintr-un timp mitice, eroii lui Modiano se trezesc în cenușiul vieții cotidiene, lipsite de farmecul de altădată, când totul părea posibil. Romanul lui Modiano, dincolo de atmosfera nostalgică a unui Paris la care visăm cu toții, dincolo de frivolități, aventuri și iubiri pierdute, este și un
PATRICK MODIANO - În cafeneaua tinereții pierdute () [Corola-journal/Journalistic/4425_a_5750]
-
o structură mentală de profunzime, cu grijă ascunsă în straturile textuale. Selecția materialului (lumea sub toate formele ei haotice) aparține în această poezie unui Subiect care urmărește o coerentă semnificativă, incluzînd toate gesturile noastre mărunte, cele mai banale (repetînd elemente mitice uitate), scoase din mecanică uzuală și reinvestite cu substanță (sensibilitate, spirit, simboluri etc.). Selecția subiectului nu e făcută à batons rompus, cititorule, privirea este dirijata în așa fel încît să prindă (și să prinzi) un fir invizibil și inextricabil". Ne
Poezia ca vis, visul ca poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17914_a_19239]
-
poleiul, răspunzând, când i se face observație, în stilul miticist al unui "farniente" dâmbovițean: "Ce să pun cenușă, nene? Las-o-n plata Domnului, că iese mâine soarele și se duce" ( Țara lui "las-o-n plata Domnului" 1934). Acestui Mitică îi place să trăiască bine, să mănânce mult; a păstrat obiceiul turcesc de a fi servit, de a fi "măgulit cu «sărumâna» și cu «să trăiți șefule». Nu are spirit arhitectonic, îl domină prostul gust, este individualist, "descurcăreț". Mai toți
G. Călinescu despre cultură și națiune by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/13662_a_14987]
-
unui model irlandez ca și dealurile stâncoase, spuma mării sau râul Loue izvorând dintr-o grotă, Courbet a reușit însă să ridice, ca puțini alții, comunul, banalul vieții de zi cu zi la nivelul de "seriozitate" al picturii cu subiect mitic sau religios atât de apreciată de lumea academică. Există o tendință recentă a organizatorilor de expoziții de a exagera rolul fotografiei în evoluția picturii secolului al XIX-lea. Aproape jumătate dintre lucrările incluse într-o expoziție destul de anostă pe care
Între tradițional și modern: doi corifei ai artei secolului al XIX-lea by Edward Sava () [Corola-journal/Journalistic/7741_a_9066]