36,856 matches
-
preistorie a zoroastrismului, adică În cadrul unui politeism arhaic, cu trăsături proprii, dar foarte apropiat de politeismul vedic. Este posibil ca teoria lui A. Christensen (1982; 1932, pp. 10 sqq.) despre „zoroastrianizarea” diferitelor elemente ale unei religii arhaice să nu se regăsească În realitățile textuale reprezentate de așa-numiții „mari Yașt” (cf. mai jos, „Religia zoroastriană”, subcapitolul 1.1), după cum a demonstrat I. Gershevitsch (1959, pp. 22 sqq.) referitor la imnul către Mithraxe "Mithra" (foarte unitar În ceea ce privește inspirația, limba și stilul); cu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
metalele, pământul, apa, plantele și, desigur, lumea umană. Un sistem de corespondențe ale cărui urme se Întâlnesc deja În G³th³ (Lommel, 1930, pp. 123 sqq.) este coerent atestat În toată tradiția religioasă a zoroastrismului; iar un ecou al acestuia se regăsește și În doctrinele maniheiste ale celor cinci elemente luminoase (aer, vânt, lumină, apă, foc), prin faptul că În persana medie și În sogdiană cu numele acestora se desemnează chiar „elementele”. Dacă se Întregește, așa cum s-a spus, lista celor șase
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
inclusiv În formarea identității naționale, rod al unui lung proces istoric și al unei construcții conștiente În plan ideologic. Acest proces a fost desăvârșit În secolul al III-lea d.Hr., ca parte a unei evoluții mai ample ce se regăsește În diferite forme În toată regiunea unificată de imperiul lui Alexandru și de occidentul roman (Gnoli, 1989, pp. 129 sqq.). Însuși conceptul de „Iran” dobândește, din punct de vedere ideologic, o puternică valoare religioasă (Gnoli, 1993). Așadar, zoroastrismul a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
endoreic al H³m¿n-i Hilmand În regiunea Sistan, Între Iran și Afghanistan) și Arcosia (regiunea Kandahar) etc., cât și În Iranul occidental, Între Media și Persia (Gnoli, 1989a, pp. 29 sqq.). O urmă evidentă a „arianizării” tradiției zoroastriene se regăsește În ideea de „extensie (sau spațiu) arya” - Airyana Va¶jah (În limba pahlavi, xr³nw¶z) - care, absentă În G³th³, Îmbracă În veșminte zoroastriene concepția indo-iraniană antică a centrului lumii. În mod semnificativ, aceasta este prezentă mai ales În Yașt, dar
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
au intensificat legăturile, prin organizarea periodică a unor congrese naționale și internaționale (cf. Boyce, 1979, pp. 226 sq.) care cooperează cu asociații și instituții diverse tocmai pentru a dezbate problemele actuale ale credinței. BibliografieTC "Bibliografie" Pentru titlurile care nu se regăsesc În această bibliografie, să se consulte bibliografia de la capitolul precedent. Alram, M. (1986), Nomina Propria Iranica in Nummis (Iranisches Personennamenbuch), Viena. Ambashthya, B.P. (coord.) (1976), Contributions on Akbar and the Parsees, Patna. Andreas, F.C. (1904), Die Entstehung des Awesta-Alphabetes undsein
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
indo-europeni; chiar și observațiile care au urmat (de exemplu, Grottanelli, 1983) nu par a fi cu adevărat fondate. Însă aspectul cel mai important este că tripartitismul rămâne, În orice caz, trăsătura esențială și fundamentală a culturii indo-europene, astfel Încât, chiar dacă se regăsește și În altă parte, totuși acesta va constitui mereu informația primară cu care se Începe reconstrucția. Ideologia tripartită este deci grila În care trebuie Încadrate toate rezultatele reconstrucției noastre, nu ca o schemă pe care noi am suprapune-o peste
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
fides, o valoare a cărei protecție i se potrivește unei divinități de tip mitraic; mai mult, tradiția cea mai veche amintește de faptul că Dius Fidius era divinitatea care garanta jurămintele; de altfel, o rămășiță clară a acestei situații se regăsește În exclamația mediusfidius „Pe zeu! Jur!” Pe de altă parte, este evident că, În perioada istorică, acest Dius Fidius ajunge, ca divinitate, doar o relicvă a trecutului, astfel Încât nici la nivelul ritualului, nici la cel al textelor nu putem găsi
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
sunt atât de evidente Încât acesta a ajuns să desemneze zeul creștin, cu totul diferite sunt caracteristicile celuilalt membru al perechii divine, lituanianul Vëlinas (și Vëlenas, Vélniasxe "Vélnias"; În letonă, Velnsxe "Velns"), al cărui nume indică astăzi diavolul și se regăsește Într-o serie amplă de cuvinte referitoare la fantasme, umbre, morți, spectre etc. Vëlinas este opusul lui Diëvas; este zeul nopții, al magiei, al obscurității. Din acest punct de vedere, cei doi formează o pereche perfect complementară. Diëvas aduce bunuri
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
zeu - Martexe "Marte" - care are În stăpânire tot ceea ce ține de război (a doua funcție) și două divinități cu atribuții de natură economică (a treia funcție). Se pare că ideologia indo-europeană a fost bine conservată la gali, deși se pot regăsi și unele infiltrări de origine probabil non indo-europeană, reprezentate de prezența unei importante divinități feminine. Cu toate acestea, diferiți cercetători sunt de părere că imaginea oferită de Cezar este esențialmente iluzorie, pentru că pornește de la premisa că galii ar fi avut
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În Irlanda a dispărut cu totul În secolul trecut; este Însă evident că În Galia antică fusese indispensabil. Așadar, dacă adunăm Într-o singură figură competențele pe care izvoarele noastre le atribuie În mod distinct poeților inspirați, barzilor și druizilor, regăsim și În Galia interesanta figură a intelectualului polivalent care reprezintă una dintre trăsăturile caracteristice ale civilizației indo-europene; iar pluralitatea numelor indică doar specificul funcției care, din când În când, este exercitată. Cezar a trasat bine, chiar dacă nu pe deplin, complexitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
timp, această descriere a fost considerată o parte Înșelătoare a unei fantezii antiirlandeze (așa cum Încă mai susțin unii cercetători irlandezi), Însă În 1927, un cercetător german, F.R. Schröder, a demonstrat că Gerad nu mințise, pentru că o ceremonie analoagă (așvamedha-) se regăsește și În lumea indiană. Confruntarea cu ceremonia indiană nu numai că garantează relatarea lui Gerald, ci permite și o interpretare clară a ritului: este vorba despre o hièros gamos. Regele era Înscăunat printr-o căsătorie cu o zeiță indigenă care
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de mai multe ori „tată al tuturor” (În limba nordică antică alfoär, alfaär). Nu există nici un motiv pentru care să credem că acest element ar presupunerea cunoașterea unor elemente de cultură creștină, având În vedere că echivalentul etimologic precis se regăsește și În termenul irlandez vechi ollathir, „mare tată”, epitet al zeului Dagdaxe "Dagda" („Zeul cel Bun”) și, În plus, conceputul de paternitate universală este un atribut des Întâlnit În culturile indo-europene și aparține În general divinităților majore. În Homer (Iliada
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
mai există și alte elemente de tip șamanic care pot fi identificate la Odin: calul său, Sleipnir, avea opt copite; el se folosea de două duhuri ajutătoare, În formă de corbi, pentru a afla ce se Întâmplă În lume. Se regăsesc aici infiltrări culturale de proveniență orientală În sânul religiei germanice. În același timp, deși elementele șamanice identificate sunt bazate pe texte și pot fi verificate, totuși sunt mai demne de crezut considerațiile făcute de Scardigli În legătură cu influențele șamanice asupra lexicului
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
tuturor, l-a Înlănțuit Încălcându-și promisiunea și pierzându-și astfel mâna. Deși detaliile nu sunt prea clare, ne aflăm cu siguranță În fața unei tradiții și a unei concepții străvechi. Trebuie să observăm mai Întâi că astfel de mutilări se regăsesc și la personaje din alte mitologii. În Irlanda, Îl găsim pe zeul Nuaduxe "Nuadu" Argatlám, „Nuadu cel cu mâna de argint”, care avea o mână de argint tocmai pentru că mâna sa adevărată fusese mutilată; lui Îi corespunde În Walles Lludd
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
21, 3); aceasta Înseamnă că germanii nu practicau agricultura și se dedicau În totalitate activităților militare și paramilitare: lipsește deci În viața socială - sau este oricum redus la minim - aspectul fundamental al celei de-a treia funcții. Aceasta se va regăsi În lumea nordică medievală unde țăranii constituiau o clasă socială amplă și robustă; Însă aici, prima funcție - cea sacerdotală - este redusă la minim și foarte slab reliefată, astfel Încât simplificarea observată de Cezar corespunde unei simplificări diferite, dar analoage. A fost
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
așadar marele merit al lui Dumézil (1958) de a fi pus În lumină faptul că, Într-un poem eddic, Rígsthula, există urme clare ale conceperii societății Într-un mod cât se poate de asemănător cu cel indo-european pe care Îl regăsim păstrat cu fidelitate În India (și În Iran). Acest poem povestește că zeul Heimdallrxe "Heimdallr", călătorind sub numele de Rígrxe "Rígr", „Rege”, a fost primit de către doi soți; acesta a lăsat femeia gravidă, care a adus pe lume un băiat
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
romane? Ajunși la acest punct, trebuie să introducem o distincție importantă, mai întâi pentru a ne asigura, dar apoi și pentru a face un pas înainte în înțelegerea Bibliei. A spune că Biblia utilizează unele mijloace literare pe care le regăsim astăzi în romanul modern nu înseamnă sub nici o formă că Biblia este un roman. Înseamnă doar că modul de a scrie al autorilor biblici este mai apropiat de cel al romancierilor moderni decât cel al cronicarilor, jurnaliștilor și corespondenților televiziunilor
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
și a fiecărei ființei din această lume este sănătoasă. Dacă există decăderea, moartea și răul, acestea au apărut într-un al doilea moment. E suficient (ca să zicem așa) să „săpăm” dedesubtul decăderii și răutății care se găsesc în univers ca să regăsim un strat intact al bunătății inițiale a creației așa cum a ieșit din mâinile lui Dumnezeu la răsăritul universului. Pe acest fundament se poate reconstrui speranța lui Israel. Al patrulea aspect A patra afirmație pune radical în discuție sentimentul de superioritate
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
adică strămoșii „eponimi” ai celor doisprezece triburi)? Răspunsurile la aceste întrebări, ca și în cazul altora, rămân, obligatoriu, foarte vagi. Există cu adevărat un „fundament” în patrimoniul popular al ceea ce a devenit „poporul lui Israel”, dar nu este posibil să regăsim ușor dedesubtul a tot ceea ce a adăugat tradiția pentru a celebra aceste figuri ale strămoșilor. III. Data redactării unor texte cheie Cu privire la povestirile despre strămoșii lui Israel trebuie să mai adăugăm un ultim aspect. Multe texte fundamentale din aceste capitole
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
10-20) sau în Filisteea (20). Povestirea din Gn 24, în care slujitorul lui Abraham se întoarce la Haran pentru a găsi o soție pentru Isaac este un text tardiv. Textul utilizează apelativul divin „Dumnezeul cerului” (24,7) pe care îl regăsim în edictul lui Cirus (2Cr 36,23; Esd 1,2). Expresia este tipică limbajului din epoca persană. Și Iacob este prezentat ca model al israeliților care au mers în exil și apoi s-au întors acasă. Călătoria lui Iacob este
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
succesorul acestui faraon au rămas fără ecou în istoria egipteană. Din punct de vedere strict istoric, un singur lucru este cert despre Moise: numele său este de origine egipteană. Rădăcina mose înseamnă în limba egipteană „născut de”, „fiul [lui]”. Se regăsește în numele faraonilor, precum Ramses, „fiul lui Ra” (zeul soarelui); Tutmoses, „fiul lui Tot” (ibisul, zeul scribilor); Ahmoses, „fiul lui Ah”. Acest aspect este important. Putem susține că numele acesta nu se poate să fi fost „inventat” cu ușurință. Dacă israeliții
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
-și construiască propria identitate pe valori umane fundamentale, fără să aștepte să-i fie satisfăcute toate condițiile materiale pentru realizarea „proiectului său de societate”. În acest punct Biblia se dovedește a fi extraordinar de modernă. c) Cultul Aceeași situație se regăsește în cultul instituit de Moise în pustiu. Caracteristica fundamentală a „sanctuarului” din pustiu este, de fapt, mobilitatea sa. În cuvinte simple, simbolul cel mai important al prezenței lui Dumnezeu este un cort care se mută, care călăuzește și însoțește poporul
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
evrei nu sunt înrudite. Baza filologică a acestei apropieri este prea firavă. Al doilea, hapiru nu este o denumire etnică, ci mai degrabă sociologică. Hapiru nu formează un popor, ci un strat al populației care trăiește deplorabil. De aceea îi regăsim printre mercenari sau în slujba marilor regate și imperii. Câteodată sunt reduși în mizerie și constrânși la o viață în afara legii. Pentru a supraviețui atacă sate sau cetăți. Trebuie să fim prudenți, așadar, înainte de a-i echivala pe evreii Bibliei
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
până în prezent. Repere în zig-zag (2000), cuprinzând o selecție din publicistica autorului din perioada exilului, reprezintă, în plan simbolic, o „revenire” în literatura română. Cele trei domenii de interes prezente în întreaga sa creație (teoria literară, comparatistica și hispanistica) se regăsesc în mod echilibrat în structura cărții : Repere (mai mult sau mai puțin) teoretice reunește contribuții privind teoria limbajului, a textului, a traducerii, dar și discursul identitar în condițiile exilului; Balcania și Mitteleuropa reconsideră câteva probleme ale literaturilor română și greacă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287653_a_288982]
-
Buchenwald. După terminarea războiului s-a stabilit în Germania, la Freising, lângă München. A trăit până la moarte „fără salariu, fără siguranță, de pe azi pe mâine, în contact doar cu câteva persoane, cu câțiva prieteni, cu o familie în care își regăsea atmosfera din țară” (Octavian Bârlea). Precaritatea acestei existențe indică și starea de provizorat pe care R. înțelege să și-o asume, viețuind numai între parametrii spirituali ai românității și preocupat doar de realitățile politice ale patriei pierdute, față de care se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289082_a_290411]