38,095 matches
-
Aceasta e lumea bărbaților, replică Mitsuhide, apoi adăugă: nu are nici o importanță. Râse. Cel puțin, suna asemănător cu un râs. Apoi, gesticulă brusc spre partea din spate a taberei, cerând, nerăbdător, să-i fie adus calul. Mitsuhide își trimisese majoritatea trupelor pe front, însă ar fi trebuit ca în tabără să rămână cel puțin două mii de oameni, împreună cu vasalii săi superiori. În fruntea acestei forțe, Mitsuhide era gata să se alăture resturilor unității lui Sanzaemon, pentru o ultimă bătălie. Încălecând, strigă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
drumul de uscat. Convoiul navelor care traversau lacul era împins de briza care făcea steagurile să fluture și reflecta armata terestră în marș, înaintând de-a lungul coastei. Dar din Azuchi nu mai rămăsese decât pământ pârjolit și, de îndată ce sosiră, trupele fură cuprinse de deznădejde. Zidurile albastre cu auriu din Azuchi nu mai existau. Toate porțile zidului exterior și streșinile înalte ale Templului Soken arseseră până-n temelii. În cetate, situația era și mai grea. Nici măcar câinii de pripas nu mai aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
rămaseră în Azuchi decât două zile. Convoiul corăbiilor ridică, din nou, pânzele, de astă dată pornind spre miazănoapte. Hideyoshi își ducea armata principală la castelul său din Nagahama. Castelul era în siguranță. Nu se zărea nici urmă de inamic, iar trupele aliate intrau deja în curtea castelului. Când fu înălțat stindardul comandantului, cu tigvele aurite, oamenii din cetate nu-și mai încăpură în piele de bucurie. Umplură străzile pe unde trecea Hideyoshi, în drum spre castel. Femei, copii și bătrâni se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
adevărat. Dacă informațiile despre ascunzătoarea lor ajungeau la urechile oamenilor de rând, inamicul le-ar fi urmărit și ar fi fost în pericol. Hideyoshi se întâlni cu un alt general și discutară un subiect întru totul diferit. În ziua aceea, trupele inamice de la Castelul Sawayama abandonaseră fortăreața și fugiseră înspre Wakasa. Generalul raportă că Sawayama revenise sub controlul fostului său comandant, Niwa Nagahide. Deodată, Ishida Sakichi și alți patru sau cinci membri ai grupului pajilor se întoarseră în mare grabă, dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
îngustă. După un timp, poteca se strâmtă atât de mult, încât Hideyoshi și însoțitorii săi fură nevoiți să descalece. Chiar în acel moment, oamenii din jurul lui Hideyoshi se opriră. Cred că e inamicul, spuse cineva, alarmat. Hideyoshi și mica sa trupă tocmai urcaseră spre vârf. Pe coastă, în depărtare, părea să se afle un grup de soldați. Și acești ostași păreau surprinși și se ridicară în picioare, toți odată. Unul dintre ei dădu niște comenzi, în timp ce soldații se risipeau în dezordine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
fi înaintat prea încet. Când un om asemenea lui Katsuie pornea într-o misiune atât de importantă, totul trebuia să se facă după reguli, ceea ce necesita o prudență corespunzătoare și un calcul corect al timpului. Iuțeala cu care-și mișca trupele i se părea lui Katsuie remarcabilă, dar, la vremea când principala sa forță ajunse la granița dintre provinciile Echizen și Omi, era deja ziua a cincisprezecea din lună. Abia la amiaza zilei următoare, ariergarda din Kitanosho îl ajunse din urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
plecase, într-a șaptea ajunsese la Himeji, în cea de-a noua cotise spre Amagasaki, într-a treisprezecea îl răpusese pe Mitsuhide în bătălia de la Yamazaki și, la vremea când Katsuie ajunsese la frontiera provinciei Omi, curățise deja capitala de trupele inamice rămase. Cu siguranță, drumul care ducea din Echizen în capitală era mai lung și mai dificil decât cel din Takamatsu, dar dificultățile cărora le făcea față Hideyoshi și cele cu care se confrunta Katsuie nu erau de același ordin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
în capitală era mai lung și mai dificil decât cel din Takamatsu, dar dificultățile cărora le făcea față Hideyoshi și cele cu care se confrunta Katsuie nu erau de același ordin. Katsuie avea un avantaj net. În ceea ce privește organizarea manevrelor de trupe și retragerea de pe câmpul de luptă, împrejurările în care se afla el erau mult mai ușoare decât cele ale lui Hideyoshi. Atunci, de ce întârzia atât de mult? Pur și simplu, deoarece Katsuie plasa prudența și respectarea regulilor înaintea repeziciunii. Experiența
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
cunoștința tuturor vasalilor clanului Oda aflați în provinciile de la miazănoapte și să trimitem imediat un rezumat. Nu mai este nevoie să spun că, deși decesul Domniei Sale ne-a pricinuit tuturor o durere insuportabilă, capul generalului răzvrătit a fost expus și trupele rebele au fost exterminate până la ultimul om, totul în răstimp de unsprezece zile de la moartea stăpânului. Nu ne mândrim cu aceasta, dar credem că va mângâia sufletul seniorului nostru în lumea de apoi, fie și numai puțin. Hideyoshi conchisese în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
însemnat de propria-i amărăciune. Dar n-avea de gând să se dea bătut, iar îndărătnicia i se manifesta până și prin atitudinea fizică a trupului. Niwa Nagahide continuă: — Pe vremea aceea, tu erai implicat în campania din miazănoapte. Chiar dacă trupele de sub comanda ta nu erau pregătite, dacă ți-ai fi biciuit caii spre capitală imediat ce auzeai despre moartea Seniorului Nobunaga, ai fi putut zdrobi clanul Akechi pe loc - la urma urmei, ai un prestigiu mult mai înalt decât al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
să îngenuncheze. Dacă sunteți pregătiți cu toții, porniți. — Da, stăpâne, suntem gata. Luând în grija lui stindardul cu tigve aurite al comandantului, care stătuse rezemat într-un colț al porții, îl duse în mijlocul rândurilor și încălecă rapid, pentru a se alătura trupelor. Hideyoshi porni călare, însoțit de pajii săi și de vreo treizeci de călăreți. În acel moment, ar fi putut suna din corn, dar împrejurările interziceau folosirea semnalelor sonore sau a torțelor. Yahei primise evantaiul auriu de comandă de la Hideyoshi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
făcea așa ceva, lumea ar fi crezut, fără-ndoială, că se temea de Hideyoshi - o rușine pe care Katsuie n-ar fi putut-o suporta. Când intrară în Mino, însă, această dilemă îl urmărea la fiecare pas. Rapoartele despre mișcările de trupe din munții aflați în fața lui îl siliră pe Katsuie să oprească înaintarea armatei și să-și dispună unitățile în formație de luptă, până puteau primi confirmarea rapoartelor. Apoi, se auzi zvonul că, în regiunea Fuwa, fuseseră zărite unități sub comanda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
sub comanda lui Hideyoshi, iar lui Katsuie și generalilor din statul său major, stând în șei, li se făcu părul măciucă. Încercând să-și imagineze efectivele și strategia inamicului care aștepta în calea lor, îi copleșiră simțăminte negre precum cerneala. Trupele fură oprite brusc în fața râului Ibi, în timp ce Katsuie și comandanții săi discutau problema în pădurea capelei locale a satului. Să atace frontal sau să se retragă? O strategie posibilă ar fi fost aceea de a se retrage pentru moment, luând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
sens, însă, în loc de a-l zdrobi pe Hideyoshi dntr-o singură lovitură fulgerătoare, nu ieșea complet din discuție nici propria lor înfrângere. Sigur că, teritoriul montan de la miazănoapte de Sekigahara era foarte avantajos pentru oamenii care așteptau în ambuscadă. În plus, trupele pe care Hideyoshi le retrăsese la Nagahama nu mai erau forțele puțin numeroase din trecutul apropiat. Din zona de miazăzi a provinciei Omu și până în unele regiuni din Fuwa și Yoro, un mare număr de oameni din castele mici, familii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
scară largă, executată aproape ca și cum Ujinao ar fi luat pur și simplu rimelul pentru a trage o linie pe hartă, luând în posesia lui tot ceea ce putea. Această acțiune i-a oferit lui Ieyasu un pretext ideal pentru a expedia trupe. Totuși, armata recrutată de el consta din numai opt mii de oameni. Avangarda de trei mii de oameni a făcut față unei forțe de peste zece mii de oameni ai clanului Hojo, înainte de a se alătura oștirii principale a lui Ieyasu. Războiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
precum și armata Seniorului Niwa. Dar vocile de pe marginea drumului erau nedumerite cu privire la destinația acelei expediții. Coloana șerpuitoare de armuri și coifuri trecu foarte rapid prin Keage și se uni cu efectivele care așteptau la Yabase. Corăbiile de război încărcate cu trupe începură să despice valurile albe în formație strânsă, îndreptându-se spre nord-est, pe când armata pornită pe uscat își făcu tabăra, pentru trei nopți, la Azuchi, sosind la Castelul Sawayama în ziua a zecea. În a treisprezecea zi, Hosokawa Fujitaka și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
imediat tabăra, ordonă Hideyoshi, adăugând: spre partea de miazănoapte din Omi. Lăsând campania din Ise în seama lui Nobuo și Ujisato, Hideyoshi își îndreptă armata spre Omi. În ziua a șaisprezecea, ajunse la Nagahama, iar, în cea de-a șaptesprezecea, trupele sale porniră pe drumul șerpuitor de pe malul lacului, spre nordul provinciei Omi. El, unul, se deplasa călare. Briza primăvăratică îi juca pe chip, în timp ce călărea sub stindardul de comandant cu tigve aurite. La granița cu Omi, în regiunea alpină Yaganase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
În zori, trăgătorii, care fuseseră trimiși să încerce linia întâi a inamicului, se retraseră. Hideyoshi le ordonă comandanților corpului de muschete să se prezinte la cartierul general, unde le ascultă, atent, rapoartele despre pozițiile inamice. — Ați văzut vreo urmă a trupelor lui Sassa Narimasa? întrebă Hideyoshi. Hideyoshi voia să se asigure, dar toți cei trei comandanți dădură același răspuns: — Drapelele lui Sassa Narimasa nu se zăresc nicăieri. Hideyoshi încuviință din cap, recunoscând că putea fi adevărat. Chiar dacă Shibata Katsuie venise, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
un expert militar și-ar fi stabilit baza pe acea bucată de pământ și cer și-și încerca mâna cu o cutremurătoare desfășurare a formațiunilor de luptă. Nu exista nici un spațiu sau fisură în subtilitatea aranjamentului sau în strategia poziționării trupelor. Grandoarea cu care se arătau gata să înghită inamicul nu se putea descrie în cuvinte. Hideyoshi privea tăcut scena. Apoi, reveni cu ochii spre tabăra principală a lui Katsuie de pe Muntele Nakao, privind-o fix mult timp. Cercetând mai atent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
un războinic gata să spintece vântul și cel mai viteaz dintre vasalii lui Katsutoyo, dar se abătuse deja de la Calea Samurailor, iar sunetele idealurilor cinstite și nobile nu se auzeau în ropotul copitelor în galop. Dintr-o dată, fu împresurat de trupele lui Hayato. — Nu-l lăsați pe trădător să scape! Începură să-i arunce lui Shogen invective, dar acesta se lupta ca și cum nu s-ar fi temut de moarte. Tăind din mers o brazdă de sânge, până la urmă reuși să scape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
păreau că ar fi mers prin apă. Erau apăsați de gânduri care le crispau piepturile. Pâcla rece li se aduna pe sprâncene și pe firele de păr din nări. Dinspre malul lacului se auzeau plescăituri, râsete și glasuri animate. Iscoadele trupelor atacatoare se lăsară imediat în patru labe, pornind târâș înainte pentru a cerceta să vadă cine se afla în mijlocul ceții. Găsiră doi samurai și vreo zece grăjdari din fortăreața de pe Muntele Iwasaki; tocmai intraseră în apa mică de la marginea lacului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
labe, pornind târâș înainte pentru a cerceta să vadă cine se afla în mijlocul ceții. Găsiră doi samurai și vreo zece grăjdari din fortăreața de pe Muntele Iwasaki; tocmai intraseră în apa mică de la marginea lacului și spălau caii. Isocadele așteptară ca trupele din avangardă să se apropie și le făcură semne cu mâna. Apoi, când nu se mai îndoiră că dușmanii erau prinși în capcană, răcniră pe neașteptate: — Prindeți-i vii! Luați pe nepregătite, războinicii și grăjdarii plescăia apa și o luară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
și mă îndoiesc că Muntele Iwasaki va putea să mai reziste. Niwa le ceru părerea unor ofițeri de stat major. — Situația nu se prezintă bine deloc, răspunse unul dintre cei doi. Inamicul a trimis o forță numeroasă și cred că trupele noastre nu vor fi suficiente pentru a ne ajuta aliații în această stare de urgență. Cel mai bun plan ar fi să ne întoarcem la Sakamoto și să ne fortificăm în castelul de-acolo. — Prostii, respinse Niwa propunerea. Debarcați imediat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
nici o valoare când se aplică în război. Simpla noastră prezență acolo va avea un deosebit impact. Vor avea nevoie de ceva timp până să-și dea seama cât de puțini suntem. Iar acest lucru îi va face să întârzie. Debarcați trupele și grăbiți-vă înapoi la Kaitsu. Armata debarcă la Ozaki, iar corăbiile ridicară pânzele numaidecât. Niwa își opri calul în sat, pentru a-i interoga pe localnici. Sătenii îi spuseră că bătălia începuse în zori și că era complet neașteptată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Avea intenția de a se reuni cu aliații din Kinomoto, așteptând apoi ordinele lui Hidenaga. Acum însă, pe drum, întâlnise un om din clanul Niwa care-l informa despre întăririle lui Niwa Nagahide. Recâștigându-și dintr-o dată curajul, își reorganiză trupele, făcu repede calea-ntoarsă și porni înapoi, spre Shizugatake. Între timp, Niwa îi liniștise pe săteni. Urcând pe Shizugatake, își uni, în sfârșit, forțele cu Kuwayama Shigeharu. Scrise imediat o misivă, trimițând-o prin curier la tabăra lui Hideyoshi din Mino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]