35,543 matches
-
republicile nordice s-au desprins de federație, chestiunea a revenit la ordinea zilei. După 1991, era firesc ca musulmanii și croații din Bosnia să prefere suveranitatea, și nu statutul de minoritate În ce mai rămăsese din Iugoslavia luiMiloševiæ; ei au votat Întocmai la referendumul de la sfârșitul lui februarie 1992. Dar sârbii din Bosnia, expuși de luni Întregi aluziilor Belgradului la masacrele ustașilor și la un viitor jihad musulman, preferau, se Înțelege, unirea cu Serbia (sau, cel puțin, autonomia locală) unui statut
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
o formă sau alta, În favoarea albanezilor asediați. Dar la ONU (care ar fi trebuit să aprobe acest amestec În treburile aparent „interne” ale unui stat suveran) se Înregistra o puternică opoziție din partea Chinei și a Rusiei - al cărei parlament a votat o rezoluție ce condamna orice acțiune viitoare a NATO drept „agresiune ilegală”. În cadrul Uniunii Europene și al NATO, Grecia se opunea din motive proprii oricărei intervenții În afacerile iugoslave. Iar Ucraina și Belarus Își ofereau „solidaritatea necondiționată” și „sprijinul moral
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
un sfert din cea a Germaniei), ci și fiindcă erau, indiscutabil, bogate. Prospere erau și țările care au rămas În afara Uniunii: Norvegia și Elveția. Dar, În ciuda unui entuziasm considerabil printre liderii din mediul de afaceri local, populația ambelor țări a votat Împotriva aderării, speriată de pierderea autonomiei și inițiativei Într-o federație supranațională și sceptică În privința avantajelor adoptării noii monede. Un scepticism comparabil se reflectă și În votul strâns din Suedia. În noiembrie 1994, când ideea aderării la UE a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
o federație supranațională și sceptică În privința avantajelor adoptării noii monede. Un scepticism comparabil se reflectă și În votul strâns din Suedia. În noiembrie 1994, când ideea aderării la UE a fost supusă unui referendum, numai 52,3% din participanți au votat pentru și numai cu condiția ca țara să nu adopte moneda comună (zece ani mai târziu, când guvernul de la Stockholm a recomandat națiunii să renunțe În sfârșit la coroană și să adere la euro, a suferit o Înfrângere decisivă și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
transforme Suedia dintr-o națiune independentă Într-un soi de provincie a unei superputeri În expansiune și să devină el Însuși, dintr-un corp legislativ, un biet consiliu consultativ”. Mulți nordici Împărtășeau sentimentele lui Gahrton, inclusiv unii dintre cei care votaseră pentru aderare. Chiar și membrii elitei politice și de afaceri din Elveția și Scandinavia care doreau să intre În UE pentru a profita de avantajele pieței unice recunoșteau că această opțiune avea incnvenientele ei economice și politice: În particular, ei
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de un serios „deficit democratic”. Cu fiecare scrutin direct pentru Parlamentul European, participarea a scăzut; singura excepție de la regulă o constituie cazurile În care alegerile europene au coincis cu cele naționale, iar alegătorii mobilizați de chestiuni locale sau naționale au votat, dacă tot ajungeau la urne, și pentru alegerile europene. În rest, declinul a fost continuu: În Franța de la 60% În 1979 la 43% În 2004; În Germania de la 66% la 43%; În Olanda de la 58% la 43%11. Contrastul dintre
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Tiparul este mult prea coerent ca să poată fi pus pe seama circumstanțelor locale. Pe deasupra - și cu implicații mai grave pentru viitorul Uniunii -, el s-a reprodus și În noile state membre din Est, deși aceasta era prima lor ocazie de a vota pentru parlamentul acelei Europe În care au așteptat atât de mult să intre. În Ungaria, procentul participanților la alegerile europene În iunie 2004 a fost cu 32 de procente mai scăzut decât cel de la ultimele alegeri naționale; În Estonia cu
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
2004 a fost cu 32 de procente mai scăzut decât cel de la ultimele alegeri naționale; În Estonia cu 31 de procente; În Slovacia, unde ultimul scrutin național suscitase o participare de 70%, numai 17% dintre alegători s-au obosit să voteze la alegerile europene. În Polonia, participarea de numai 20% reprezenta o scădere cu 26 de procente față de alegerile naționale din 2001, fiind cea mai redusă de la căderea comunismului. De ce erau europenii, cei „noi” și cei „vechi” deopotrivă, atât de indiferenți
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
din diverse partide nu o contrazic, iar demagogii naționaliști o alimentează cu osârdie. Nu Întâmplător, la aceleași alegeri europene din 2004 care au ilustrat o scădere bruscă a interesului electorilor, mulți dintre cei care s-au ostenit să participe au votat pentru candidați cu antipatii europene fățișe, uneori chiar virulente. În Europa de Vest, același efect se datora extinderii. În Regatul Unit, Partidul Independenței Marii Britanii (eurofob) și Partidul Național Britanic (care susține supremația rasei albe) au obținut Împreună 21% din voturi pe baza
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
este o garanție a sensibilității. Faptul că la Dachau, o suburbie a Münchenului, se putea ajunge cu un tramvai luat din centrul orașului nu i-a ajutat pe localnici să Înțeleagă ce se petrecuse acolo: În ianuarie 1948, parlamentul bavarez vota În unanimitate pentru transformarea locului pe care se aflase lagărul nazist Într-un Arbeistlager, un lagăr de muncă forțată pentru „elementele parazite, asociale”. Hannah Arendt remarca În 1950, În cursul unei vizite În Germania: „Peste tot se poate observa lipsa
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
adultă. Întâmplarea a făcut ca difuzarea lui să coincidă cu un alt proces, cel al foștilor gardieni din lagărul morții de la Maidanek, reamintind publicului că subiectul era foarte actual. Impactul public a fost enorm. Cinci luni mai târziu, Bundestagul a votat abrogarea termenului de prescripție pentru crimă (Însă trebuie menționat că printre cei care au votat Împotrivă se afla și viitorul cancelar Helmut Kohl). Din acel moment, germanii au fost printre europenii cel mai bine informați despre Shoah și s-au
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
foștilor gardieni din lagărul morții de la Maidanek, reamintind publicului că subiectul era foarte actual. Impactul public a fost enorm. Cinci luni mai târziu, Bundestagul a votat abrogarea termenului de prescripție pentru crimă (Însă trebuie menționat că printre cei care au votat Împotrivă se afla și viitorul cancelar Helmut Kohl). Din acel moment, germanii au fost printre europenii cel mai bine informați despre Shoah și s-au străduit să mențină crima singulară a țării lor În conștiința publică. Dacă În anul 1968
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
interesele franceze) era cea care ducea Înainte, În termeni francezi, proiectul unui continent unit. Până când ea a reușit să-și Înfrunte trecutul, peste noua Europă a planat umbra minciunii. Problema Vichy este ușor de formulat. Regimul mareșalului Pétain a fost votat În iulie 1940 de ultimul parlament al celei de-a Treia Republici franceze: era astfel singurul regim din timpul războiului care putea revendica o continuitate, oricât de neverosimilă, cu instituțiile democratice antebelice. Cel puțin până la sfârșitul anului 1942, o majoritate
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
fusese doar o minciună comunistă, devenea acum foarte tentant să Îi privești cu simpatie și chiar cu admirație retrospectivă pe toți anticomuniștii discreditați până atunci, inclusiv pe fasciști. Scriitorii naționaliști din anii ’30 au revenit la modă. Parlamentele postcomuniste au votat moțiuni care Îi proslăveau pe mareșalul Antonescu al României sau pe omologii lui din Balcani și Europa Centrală. Denunțați odinioară ca naționaliști, fasciști și colaboratori ai naziștilor, lor li se ridicau acum statui pentru eroismul dovedit În război (parlamentul român
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
interzise pe teritoriul Statelor Unite timp de un an de la ratificarea prezentului articol. Patruzeci și trei de state împotriva a trei (New Jersey, Rhode-Island, Connecticut) l-au ratificat în 1918 și în 1919. Legea Volstead (după numele inițiatorului ei Andrew Volstead) votată în octombrie 1918, interpreta amendamentul 18 declarând că prohibiția se aplica vinului, berii și tuturor băuturilor cu un conținut de alcool de 0,5%. Lăsând la o parte viile mânăstirilor necesare pentru producerea vinului de împărtășanie, viticultura americană a fost
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
al vinului avea sa aibă cel puțin cinci efecte benefice pentru viticultori: în primul rând, pe 1 august 1907 a fost înființată Confederația generală a Viticultorilor (CGV), Ernest Ferroul fiind primul președinte al acesteia; în al doilea rând s-a votat legea din 29 iunie 1907 ce instaura declararea recoltei, interzicând îndulcirea și accentuând interdicția stabilită prin legea din 24 iulie 1894 cu privire la diluarea vinurilor; în al treilea rând, legea din 15 iulie 1907 a instaurat un control al circulației vinurilor
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
Vezi ungurii, inclusiv cei de la Budapesta, care pentru toate sărbătorile lor șiau mutat sediul în România, hăulind și voind descompunerea Statului Român Național. Parlamentul a fost transformat într-o instituție antisocială, în vechea mare adunare de altădată în care se vota cu unanimitate directivele partidului comunist. Samsarii, incurabilii care vând totul, uzurpatorii, au fost înscăunați prin lașitatea mulțimii care i-a votat cu ochii închiși și mintea înghețată, seduși iarăși de sloganele îmbrăcate în luciul hârbuit al minciunii. Copleșiți de sărăcie
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
Român Național. Parlamentul a fost transformat într-o instituție antisocială, în vechea mare adunare de altădată în care se vota cu unanimitate directivele partidului comunist. Samsarii, incurabilii care vând totul, uzurpatorii, au fost înscăunați prin lașitatea mulțimii care i-a votat cu ochii închiși și mintea înghețată, seduși iarăși de sloganele îmbrăcate în luciul hârbuit al minciunii. Copleșiți de sărăcie, mulți români, milioane, tineri mai ales și oameni valoroși, pleacă în străinătate în exil. Rupți de familie, copiii lor cresc orfani
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
urmat țăranii la rând, li s-a luat pământul pană la ultima brazdă iar cei care s-au opus au fost întemnițați. Mulți români, ba chiar foarte mulți, după anul 1989, au rămas cu sechele pe creier și l-au votat cu scrutin impresionant pe bolșevicul kaghebist Ioan Ilici Iliescu, șarpele, demonul răutăților. Mă întreb dacă din statisticile noastre s-a stabilit că România are 87% ortodocși. Ce fel de creștini sunt acei ortodocși și ce fel de păstori îi conduc
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
În cel mai comic chip: Agamiță, Gagamiță. Cetateanul turmentat este alegătorul anonim; el trăiește comedia alegerilor necinstite, amețit și nedumerit de tot ce se petrece În jurul lui. Este Îmbătat cu vorbe de Nae Cațavencu, de aceea Întreabă: „Eu cu cine votez?” I se indică și cu cine trebuie să voteze, chiar i se completează buletinul de vot. (ca azi) Comicul de limbaj este cu totul remarcabil și un mijloc de caracterizare menit să-l individualizeze pe Caragiale, unicul din Întreaga literatură
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
este alegătorul anonim; el trăiește comedia alegerilor necinstite, amețit și nedumerit de tot ce se petrece În jurul lui. Este Îmbătat cu vorbe de Nae Cațavencu, de aceea Întreabă: „Eu cu cine votez?” I se indică și cu cine trebuie să voteze, chiar i se completează buletinul de vot. (ca azi) Comicul de limbaj este cu totul remarcabil și un mijloc de caracterizare menit să-l individualizeze pe Caragiale, unicul din Întreaga literatură română. Scriitorul nu construiește fraze cuprinzătoare, dimpotrivă, elimină tot
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
a Forței de Muncă. În timpul negocierilor aferente Tratatului de la Maastricht a devenit din ce în ce mai clar că majoritatea statelor membre au dorit să continue direcția inițiată de principiile Cartei Drepturilor Sociale Fundamentale ale Muncitorilor. Toate cele 11 state membre - cu excepția Marii Britanii - au votat un număr de capitole majoritare de interes. Acestea sunt: sănătatea și securitatea, cadrul standardelor minime pentru mediul de muncă, informarea și consultarea celor care muncesc, egalitatea între bărbați și femei și integrarea celor excluși de pe piața muncii. Restul capitolelor încă
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
documentele cercetate. 709 Profesorul Gheorghe Alexianu.. 710 Vezi documentul nr. 167. 711 Gherman Pântea (1894-1968), avocat, funcționar public, militar și om politic român. Licențiat în Drept la Universitatea din Iași. A participat la primul război mondial în armata rusă; a votat în Sfatul Țării unirea Basarabiei cu România. Maior în rezervă (din 01.03.1918); membru al Partidului Țărănesc din Basarabia (1918-1923); membru al Partidului Național Liberal (din 1923); deputat în toate Legislaturile României Mari (1919-1940); expert în delegația României la
"Chestiunea evreiască" în documente militare române. 1941-1944 by Ottmar Traşcă [Corola-publishinghouse/Science/913_a_2421]
-
luni, partidele politice s-au pregătit pentru alegerile din noiembrie. Legile electorale prevedeau înregistrarea alegătorilor. Guvernul i-a înregistrat imediat pe toți comuniștii și simpatizanții cunoscuți, amînînd, însă, înregistrarea persoanelor care nu erau "de încredere". Conform legii, aveau dreptul să voteze bărbații și femeile ce depășeau vîrsta de 19 ani333. Pe 19 noiembrie a votat 89% din electorat, adică aproape 7 milioane de alegători. Comuniștii dominau blocul de stînga, beneficiind de 348 de locuri dintr-un total de 414, național-țărăniștii aveau
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
alegătorilor. Guvernul i-a înregistrat imediat pe toți comuniștii și simpatizanții cunoscuți, amînînd, însă, înregistrarea persoanelor care nu erau "de încredere". Conform legii, aveau dreptul să voteze bărbații și femeile ce depășeau vîrsta de 19 ani333. Pe 19 noiembrie a votat 89% din electorat, adică aproape 7 milioane de alegători. Comuniștii dominau blocul de stînga, beneficiind de 348 de locuri dintr-un total de 414, național-țărăniștii aveau 32, național-liberalii 3 și Uniunea Populară Maghiară, un partid de stînga al minorității ungare
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]