38,095 matches
-
primăvară din Luna a Treia, orășenii se întorceau să privească și se întrebau ce se întâmpla, dar nimănui nu i-ar fi trecut prin minte că asistau la o plecare pe front. La doar trei leghe depărtare de Ogaki, în timp ce trupele se adunau, din nou, laolaltă, Shonyu le vorbi: — Să sfârșim această bătălie până-n zori și să ne întoarcem acasă înainte de a se însera din nou. Trebie să vă deplasați cât puteți de ușor. Orașul Inuyama și castelul său se aflau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
denși, păreau încruntate cu mică. De pe mal nu se vedeau decât lucirile slabe ale lămpilor de pe țărmul opus. — Descălecați! Ikeda Shonyu coborî primul de pe cal și-și instală scăunelul de campanie, pe malul râului. — Seniorul Yukisuke a sosit la timp. Trupele lui sunt acolo, arătă unul dntre vasalii lui Shonyu. Shonyu se ridică în picioare, cătând spre amonte. — Cercetaș! Cercetaș! strigă el, neîntârziat. Unul dintre cercetași o luă la fugă într-acolo, pentru a confirma raportul. Nu peste mult, o unitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Dar nu se referea la diplomația de dragul diplomației. Și nici nu-și găsea sursa în slăbiciunea militară. Diplomația lui era, întotdeauna, susținută de puterea militară și era folosită după ce se asigurase de autoritatea sa militară și de buna pregătire a trupelor sale. Cu Ieyasu, însă, diplomația nu dăduse rezultate. Nu vorbise cu nimeni despre asta, dar, cu mult timp înainte ca situația să fi ajuns în acest impas, Hideyoshi trimisese la Hamamatsu un om cu următorul mesaj: Dacă vei ține cont
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
am câștigat din curățirea pământurilor nefolosite din această regiune. — Ei bine, vino, Sakichi. Alăturați-vă convoiului de provizii, în coadă. Oameni și cai în valoare de peste zece mii de banițe - Hideyoshi era impresionat de ingeniozitatea lui Sakichi. În ziua aceea, majoritatea trupelor trecură prin Kyoto și porniră pe drumul spre Omi. Pentru Hideyoshi, acolo se găseau amintiri ale vicisitudinilor tinereții sale în fiecare trunchi de copac și în fiecare fir de iarbă. — Uite și Muntele Bodai, murmură Hideyoshi. Ridicând privirea spre munte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
lui Hideyoshi. Dar prima lovitură din ziua precedentă fusese un truc al lui Hideyoshi, în timp ce adevăratele manevre constaseră în pregătirile de la Inuyama pentru atacul prin surprindere al lui Shonyu asupra Castelului Okazaki. Strategia urmărea să abată atenția lui Ieyasu, în timp ce trupele lui Shonyu porneau pe drumuri lăturalnice și loveau castelul principal al clanului Tokugawa. Armata lui Shonyu consta din patru unități: Unitatea Întâi: Ikeda Shonyu cu șase mii de oameni. Unitatea a Doua: Mori Nagayoshi cu trei mii de oameni. Unitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Doua: Mori Nagayoshi cu trei mii de oameni. Unitatea a Treia: Hori Kyutaro cu trei mii de oameni. Unitatea a Patra: Miyoshi Hidetsugu cu opt mii de oameni. Prima și a doua unitate din avangardă reprezentau principalele forțe ale acestor trupe - războinici care erau gata pentru victorie sau pentru moarte. Era a șasea zi din Luna a Patra. Așteptând până în puterea nopții, cei douăzeci de mii de oameni ai lui Shonyu plecară, în sfârșit, din Inuyama, în cel mai mare secret
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
dinăuntru, iar un glonț zgârie coastele calului lui Shonyu. Calul se cabră, aproape aruncându-l pe Shonyu din șa. — Ce obrăznicie! Ridicând cravașa, Shonyu le strigă soldaților din Unitatea Întâi: — Lichidați-mi imediat castelul ăsta! Prima acțiune de luptă a trupelor fusese aprobată. Își dezlănțuiră toată energia ce li se acumulase. Cei doi comandanți, în fruntea a câte o mie de oameni, luară castelul cu asalt. Nici chiar o fortăreață mult mai puternică n-ar fi putut rezista în fața unor luptători
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
era atât de blajină și binevoitoare - cu o piele atât de palidă și carnea așa de moale - încât cine-l vedea s-ar fi putut îndoi că trecuse prin toate situații limită și că purtase bătălii în care își însuflețise trupele fără nimic mai mult decât expresia ochilor. — Cine e? Naomasa? Intră, intră. Închizând Analectele, Ieyasu își răsuci taburetul în loc. Cei doi țărani raportară că, în aceeași dimineață, câteva unități din armata lui Hideyoshi plecaseră din Inuyama și se îndreptau spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
umbra copacilor, în adânciturile solului, siluetele oamenilor din armata urmăritoare se culcară repede la pământ. Ciulind urechile, puteau auzi armata din apus deplasându-se într-o coloană lungă și neagră pe singurul drum care dispărea într-o pădure din depărtare. Trupele de urmărire se împărțiră în două, pornind, în secret, pe urmele inamicului, reprezentat de Unitatea a Patra a armatei apusene, condusă de Mikoshi Hidetsugu. Astfel se arăta soarta ambelor armate în acea dimineață a celei de-a noua zile din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
în fruntea invaziei din Mikawa, Hidetsugu era cel pe care-l desemnase comandant suprem. Hidetsugu, însă, era doar un băiat de abia șaisprezece ani, așa că Hideyoshi alesese doi generali cu experiență și le ordonase să-l supravegheze pe tânărul comandant. Trupele erau încă obosite, pe vremea când soarele anunță pașnic zorii celei de-a noua zile din lună. Știind că oamenilor le era foame, Hidetsugu dădu ordinul de oprire. La comanda de a-și desface merindele, generalii și soldații se așezară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Pământul se cutremura, caii nechezau, ofițerii și soldații strigau care-ncotro. În cele câteva momente necesare pentru a preface odihna în luptă, comandanții armatei clanului Tokugawa dăduseră ordin să se dezlănțuie o rafală nebunească de gloanțe și săgeți, drept asupra trupelor lui Hidetsugu. — Foc! Trageți săgețile! — Loviți-i! Observând deruta inamicului, călăreții și corpul de lăncieri atacară dintr-o dată. — Nu-i lăsați să se apropie de Domnia Sa! Strigătele care-l înconjurau pe Hidetsugu nu mai erau decât glasuri disperate care cereau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
spre Inaba. Astfel fu împrăștiată Unitatea a Patra. Unitatea a Treia, condusă de Hori Kyutaro, cuprindea cam din trei mii de oameni. Între unități se păstra o distanță de o leghe, una și jumătate, iar mesagerii asiguraseră mereu comunicarea între trupe, astfel încât, dacă Unitatea Întâi se odihnea, celelalte unități se opreau, și ele, una după alta. Deodată, Kyutaro își puse mâna pâlnie la ureche și ascultă: S-au auzit împușcături, nu-i așa? Chiar în acel moment, unul dintre vasalii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
ofițerii se strânseră în jur, cu chipurile palide. — Forțele clanului Tokugawa sunt pe cale să ne atace. Nu vă irosiți gloanțele. Așteptați ca inamicul să ajungă mai aproape de șaizeci de pași, înainte de a trage. După ce-i instrui cum să-și dispună trupele, încheie: — Dau câte o sută de banițe pentru fiecare războinic inamic mort. Ceea ce anticipa nu era prea departe de adevăr. Armata clanului Tokugawa care dăduse unității lui Hidetsugu o lovitură nimicitoare se năpustea acum, cu ferocitate, asupra propriei sale unități
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
anticipa nu era prea departe de adevăr. Armata clanului Tokugawa care dăduse unității lui Hidetsugu o lovitură nimicitoare se năpustea acum, cu ferocitate, asupra propriei sale unități. Comandanții din clanul Tokugawa erau ei înșiși înspăimântați de forța neînduplecată a spiritului trupelor lor. Caii făceau spume la gură, chipurile oamenilor erau încordate cu îndârjire, iar armurile care veneau în valuri, se acoperiseră de sânge și praf. În timp ce forțele clanului Tokugawa presau din ce în ce mai aproape, intrând în bătaia armelor, Kyutaro privea atent, până când, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
-se la pământ, răniți fără număr. — Sunt pregătiți! — Stați! Înapoi! Comandanții clanului Tokugawa răcneau ordine de retragere, dar soldații intrați deja în vârtoarea luptei nu puteau fi opriți chiar atât de ușor. Kyutaro văzu că sosise clipa și le strigă trupelor să contraatace. Acum victoria era limpede, atât pe plan concret, cât și psihologic, fără ca nimeni să mai aștepte rezultatul propriu-zis. Corpul de războinici care înregistrase o victorie atât de strălucită trăia acum ce trăise Hidetsugu, cu doar câteva momente în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
în toate culorile curcubeului. Pacea revenise deja pe acele locuri, dar soldații care aduseseră cu ei carnagiul se îndreptau, acum, spre Yazako, precum norii unei ploi de seară. Fuga unora atrăgea și fuga altora, nesfârșite refugieri și distrugeri. În timp ce urmărea trupele clanului Tokugawa, Kyutaro nu-și pierdea concentrarea. — Ariergarda nu trebuie să vină după noi. S-o ia pe drum ocolit, spre Inokoiski, și să-i urmărească pe două direcții. O unitate se desprinse și porni pe alt drum, în timp ce Kyutaro
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
miasma de fum și sânge și, atins de un glonț rătăcit, căzu mort înainte de a-și fi putut ajunge din urmă propria armată. Kyutaro răgușise de atâtea urlete: — N-are rost să-i fugăriți prea mult timp. Genza! Momoemon! Opriți trupele! Spuneți-le să se întoarcă! Câțiva dintre vasali se repeziră înainte și, cu mare dificultate, opriră soldații. — Înapoi! — Retragerea sub stindardul comandantului! Hori Kyutaro descălecă și ieși de pe drum, pe vârful unei movile. Din locul unde se opri, putea vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
lui Ieyasu - stindardul de comandant cu evantaiul auriu? Kyutaro ridică glasul, cu amărăciune: — E trist s-o spun, dar nu avem nici o modalitate de a ține piept unui dușman atât de puternic. Misiunea noastră s-a încheiat aici. Adunându-și trupele, Kyutaro începu rapid retragerea. În acel moment, însă, patru mesageri de la Unitățile Întâi și a Doua sosiră împreună dinspre Nagakute, căutându-l. — Vi s-a trimis ordin să vă înapoiați și să vă uniți forțele cu avangarda. E comanda directă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Nagayoshi! Și, cu aceste cuvinte de despărțire, porni în galop. Unitatea lui Hori Kyutaro îl regăsi pe Hidetsugu și ostașii săi rămași în viață în apropiere de Inaba. Apoi, dând foc fermelor de pe drum, se apărară, în repetate rânduri, de trupele urmăritoare din clanul Tokugawa, pentru ca, în cele din urmă, să revină la tabăra principală a lui Hideyoshi din Gakuden, înainte de apusul soarelui. Mesagerii care veniseră să ceară ajutorul lui Kyutaro erau revoltați. — Ce fel de lașitate mai e și asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
idee despre dezastrul care se petrecuse în spatele lui. Privind doar ruinele fumegânde ale castelului inamic din față, se lăsa îmbătat de mica plăcere căreia războinicul îi cade pradă atât de ușor. După inspectarea capetelor și consemnarea faptelor de merit ale trupelor sale, fu servit micul dejun. În timp ce-și mestecau mâncarea, soldații priveau orar spre nord-vest. Deodată, ceva din acea direcție îi atrase și lui Shonyu atenția. — Tango, ce se vede pe cer, într-acolo? întrebă Shonyu. Generalii din jurul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
mesager de la Nagayoshi veni în fugă, spre ei: — Am fost atacați prin surprindere! Ne-au luat pe la spate! strigă omul, în timp ce se prosterna în fața taburetului de campanie al lui Shonyu. — Cum adică, v-au luat pe la spate? întrebă Shonyu. — O trupă inamică a urmărit ariergarda Seniorului Hidetsugu. — Ariergarda? — Au executat un atac neașteptat din ambele flancuri. Shonyu se ridică brusc în picioare, în momentul când sosi un al doilea mesager de la Nagayoshi. N-avem timp de pierdut, stăpâne. Ariergarda Seniorului Hidetsugu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
unitatea lui Ii ucise câteva sute de dușmani. Garda Roșie, însă, nu scăpă nici ea fără victime și mulți dintre subordonații lui Ii își găsiră moartea. Ikeda Shonyu se gândise de mai mult timp la planul de luptă. Văzu că trupele comandate de fiii lui se angajaseră în lupta corp la corp cu Garda Roșie, iar bătălia se întețea treptat. Acum e momentul! răcni el spre cei din spate. Un batalion de vreo două sute de oameni, care erau gata să învingă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
gata să învingă sau să moară, își pregătiseră dinainte lăncile și așteptau comanda. De cum li se dădu ordinul de înaintare, se repeziră spre Nagakute. Lui Shonyu îi plăcea să aleagă tactici de luptă neobișnuite, chiar și în asemenea situații. Unitatea trupelor de atac primi comanda, ocoli Nagakute și ținti trupele care rămăseseră, după ce aripa stângă a clanului Tokugawa năvălise înainte. Planul consta în a ataca rapid centrul inamicului și, cât timp formațiunea de luptă a acestuia cădea pradă dezordinii, a-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
lăncile și așteptau comanda. De cum li se dădu ordinul de înaintare, se repeziră spre Nagakute. Lui Shonyu îi plăcea să aleagă tactici de luptă neobișnuite, chiar și în asemenea situații. Unitatea trupelor de atac primi comanda, ocoli Nagakute și ținti trupele care rămăseseră, după ce aripa stângă a clanului Tokugawa năvălise înainte. Planul consta în a ataca rapid centrul inamicului și, cât timp formațiunea de luptă a acestuia cădea pradă dezordinii, a-l captura pe comandantul suprem, Tokugawa Ieyasu. Planul, însă, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
moment, stindardul de comandant cu evantaiul aurit care rămăsese nevăzut până atunci, fu ridicat, dintr-o dată, pe colinele de la poale, în locul unde aștepta Ieyasu. Jumătate din armata lui Ieyasu se repezi spre Tanojiri, în timp ce oamenii rămași, ridicând glasurile, atacară Gifugadake. Trupele lui Nagayoshi năvăliră în calea lor și, odată cu ciocnirea celor două armate, toată depresiunea Karasuhazama se transformă într-o vâltoare de sânge. Împușcăturile nu conteneau o clipă. Era o luptă disperată, într-un loc îngrădit de coline, iar nechezatul cailor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]