4,105 matches
-
evitând întrebarea, nu mai avem ce face aici. Putem să ne ducem la casele noastre. Cocoșii au cântat pentru a treia oară și vâlva se va duce la culcare flămândă. Care cocoși? se miră inspectorul. Eu nu am auzit nici un cocoș. E numai un fel de a spune, măi, băiete! Puterea bestiei e legată într-un fel de întuneric, de întunericul nopții în mod special. Lumina zilei o arde, o secătuiește și o alungă înapoi în adăpostul subpământean. Nu voiam să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
teama îi încolțea iarăși în suflet, își dorea din toată inima să fi rămas nemișcată tot acolo. Ce face? nu se putu el abține să întrebe. Vine încoace? Nu, stă pe loc. Ai răbdare! Nu mai e mult până ce cântă cocoșii, poate avem noroc și pleacă singură înapoi în bârlog. A trecut atât de mult timp? Mă înnebunește așteptarea asta. Dacă se mișcă, te rog să-mi spui! Nu vreau să mă ia pe nepregătite, Nu pricep de ce stă acolo, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
pe nume, în sfârșit, acel enervant "băiete" dispăruse. Stai liniștit și spune-mi dacă te doare ceva! îl întrebă Cristian pe bătrân. Toate, icni Calistrat, mă simt ca și cum am trecut prin mașina de tocat carne. Unde-i vâlva? A plecat, cocoșii au cântat a treia oară și s-a retras în bârlog. În timp ce vorbea se întreba de unde știa că bestia plecase în bârlog. Nu auzise nici un cocoș, pur și simplu știa că sosise vremea ca aceasta să plece. No, bine, șopti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
simt ca și cum am trecut prin mașina de tocat carne. Unde-i vâlva? A plecat, cocoșii au cântat a treia oară și s-a retras în bârlog. În timp ce vorbea se întreba de unde știa că bestia plecase în bârlog. Nu auzise nici un cocoș, pur și simplu știa că sosise vremea ca aceasta să plece. No, bine, șopti Calistrat, înseamnă că în noaptea asta ne-am liniștit. Da, ne-am liniștit. Important acum este să știu dacă nu cumva ești rănit. Nu mi-e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Petruș cu cine are voie și cu cine nu să vorbească. Într-una din zile, îi urmăream cu privirea de pe banca mea. Erau în fața internatului, lângă intrarea de la fete. Nu deslușeam ce-și vorbesc, dar Petruș pășea nervos ca un cocoș, gesticulând excesiv și ea îi striga isterică. La un moment dat el se întoarse și o lovi peste față. Șocul fusese atât de mare pentru biata Creață Lîncât picioarele i se muiaseră și dădu să cadă. El o prinse de după
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
au descurcat așa. Și nici n-o să-mi smulg părul din cap din cauză că am pierdut ore-n șir povestind de-a fir a păr, într-un fel de birou-depozit, Cel mai iubit dintre pământeni, Shogun și Vraciul șefei de la rotiseria „Cocoșul“. Istoriseam ce istoriseam, apoi extrăgeam ideile principale, caracterizam personajele, desprindeam câteva citate despre dragoste bune de ținut minte și de plasat într-o discuție, plăteam ce era de plătit fără bacșiș, după care plecam acasă în triumf cu doi pui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
BĂTRÂNA („Creion” Tudor Arghezi) Era prima zi de duminică a acestei primăveri în care Tudor a reușit performanța de a nu merge la serviciu. Nu-i venea să creadă că este acasă. S-a putut trezi târziu, nu la cântatul cocoșilor, când cerul abia se mijea sub lumina roșiatică a răsăritului de soare. Ieșise în curte și privea cu mirare florile din fața casei, proaspete, pline de sănătate și culoare. Orânduite de mama sa, potrivit perioadei în care trebuiau să înflorească, păreau
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
Cred că ai face mai bine s-o ștergi din Marsilia înainte de a ieși Bill Ghioagă din spital, îi zise el lui Strickland, după ce se întorseseră la hanul chinezului și se spălau. A fost mai grozav decât o luptă de cocoși, spuse Strickland. Parcă-i vedeam zâmbetul sardonic. Căpitanul Nichols era îngrijorat. Cunoștea bine spiritul răzbunător al lui Bill. Strickland îl îngenunchease de două ori pe mulatru, iar acesta, când era treaz, era un om cu care nu te puteai juca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
măiastră, ciocârlia, era mare dirijor cu brotacul la trombon, rândunica la chitară, vrăbiuța la vioară, ursul la violoncel. Lupul își ascuțea dinții în coada unui miel, iepurele bătea step în pălăria unui vânător iar vulpea fericită pentru că în poieniță un cocoș îi închina batista la o periniță. Când o porumbiță curta un cioroi mititel, mierla fredona un nou cântecel și greierul s-a abonat la corul ce-ndată s-a înființat. În timp ce pițigoiul își pieptăna creasta la ocarină, privighetoarea scărpina o
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
Vântul flutura perdelele lăsând o mărgea ruptă din ploaie să se rostogolească pe covor. CINE SAPĂ GROAPA ALTUIA CADE SIGUR ÎN EA Într-o gospodărie aflată la capătul satului Cristinești înspre Dămileni, printre alte orătănii, trăiau în bună înțelegere doi cocoși, Pripone și Cocone, până când într-o zi din te mir ce fălindu-se prin ogradă, s-au luat la sfadă. Cocone era tânăr, frumos și mândru de tinerețea lui, de aceea când se afla prin ogradă totdeauna mergea și se
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
care câștigă rămâne stăpân deplin peste ogradă, a fost de părere Pripone. Au bătut aripile prietenește stabilind ca peste două săptămâni, să se întâlnească la proces. Fiecare la rândul lui, spera că va rămâne stăpân peste ogradă; Pripone că este cocoș cu vechime și are trecere printre găini... Cocone că este mai tânăr. Zis și făcut, au trecut cele două săptămâni și cu toții s-au prezentat la proces. Curcanul ogrăzii s-a prezentat primul la proces. Fiindcă îndeplinea funcția de judecător
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
-Cocone! Cocone! S-au auzit mai multe glasuri păsărești din mulțime. -Spun pentru ultima oară; închidem aici cazul fără rezultat dacă nu faceți liniște, s-a adresat curcanul mulțimii păsărești. -Are cineva de zis cu referire la procesul celor doi cocoși? a întrebat judecătorul. A urmat un timp de așteptare când nu se auzeau decât șușoteli. -Bine! Nu aveți, atunci grupul de jurați se retrage pentru deliberarea cazului, a anunțat curcanul audiența păsărească. După câteva minute grupul de jurați a revenit
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
ce-și scutura de zor coada albă dar murdară, vă aducem la cunoștință următoarele: Pripone și Cocone vor fi vânduți la târg iar banii astfel obținuți vor fi dați fostului lor stăpân pentru a-și cumpăra un singur și bun cocoș pentru ograda lui. CALUL ȘI CĂȚELUL Un om din Cristinești s-a întors de la pădure obosit și flămând. A deshămat calul și l-a slobozit prin grădină. După ce a mâncat omul s-a dus la cârciumă să se cinstească. După ce
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
într-o bună zi Dondică s-a gândit să plece în lume. Și-a orânduit hainele ponosite și sărace pe care le avea, și-a cioplit un băț dintr-un salcâm tânăr și într-o dimineață, înainte de primul cântat al cocoșilor dus a fost. A mers prin păduri, câmpii și văi. După o bună bucată de vreme a ajuns într-un sat. Și mergând tot așa, pentru că era liniște, Dondică a început a fluiera. De după un gard, înalt peste măsură, cineva
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
pe razele blânde umbra își desenau, animale peste tot mișunau iar păsările pe la cuiburi sporovăiau. După un somn profund, crăiasa a fost întâmpinată cu zâmbete molatice de flori și foșnet viu al pădurii. Își aținti urechile după tufișuri, când un cocoș dădu semnalul să anunțe că peste bătătură este stăpân și nu are chef de izbitură. Dacă totuși încearcă cineva a-l supăra, va fi vai de creasta sa. Așa a aflat crăiasa că a ajuns și a găsit unde locuiește
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
aceea întotdeauna am fost convins că fagul este alesul spiritelor dintre aștri. Prima plantă care se naște în pădurea de fag este sfântul ghiocel care anunță primăvara, urmat de către floarea-paștelui care se naște în prima zi de Paște, apoi coada cocoșului care se naște în ziua a doua de Paște și leurda în ziua a treia de Paște a acestei sfinte sărbători. Toate aceste flori au culoarea albă care simbolizează Marea sărbătoare a pământului Învierea Domnului Iisus Hristos. După sărbătorile de
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
alte orașe, trecerea de la noapte la zi. Liniștea e egală, continuă, aceeași. Și deși despre Los Angeles se spune, ironic, că este "cel mai mare sat din lume", nu aud, ca în București, nici lătrături de câini, nici cântece de cocoși! Am mai fost o dată aici, în toamna lui 1990, chemat de românii din Los Angeles, care auziseră că mă aflam pe coasta de Est. Pe atunci ― era la nici un an de la căderea lui Ceaușescu ― exista un mare interes în exil
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
că m-am vindecat complet de răceală. O expresie de bucurie, care reflecta și propria lor stare de bine, apăru pe chipul vasalilor. Nu peste mult, Mitsuhide le dădu vasalilor săi o comandă: — Diseară, în jumătatea a doua a Orei Cocoșului, vom pleca din Sakamoto, vom traversa râul Shirakawa, vom trece pe la miazănoapte de Kyoto și ne vom înapoia la Kameyama. Luați măsuri ca toate pregătirile să fie gata. În Kameyama aveau să-l însoțească peste trei mii de războinici. Seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
om care să fie surprins de un sunet, dar acum, când un războinic începu să bată toba în fața castelului, fața păru să i se golească încet de orice culoare. Chokansai se întoarse spre Mitsuhide, spunând: — În curând va fi Ora Cocoșului, așa că asta trebuie să fie toba care-ți cheamă trupele pe terenul de adunare. Mitsuhide era din ce în ce mai deprimat. — Știu, spuse el, pe un ton ce părea înverșunat, și-și goli ultima ceașcă. În mai puțin de-o oră, era pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Kyoto. Am să v-o citesc, ca s-o înțeleagă toată lumea. Desfăcu scrisoarea și citi: — „Din ordinul Seniorului Oda Nobunaga, urmează să veniți în capitală, pentru ca Domnia Sa să treacă în revistă trupele înaintea plecării spre apus.“ Vom pleca la Ora Cocoșului. Până atunci, dați soldaților comanda să-și pregătească merindele, să le dea cailor de mâncare și să se odihnească. Dacă imaginea a treisprezece mii de oameni pregătindu-și proviziile pe câmp era un spectacol nemaipomenit, era, în același timp, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Când Mitsuhide se ridică, oamenii se cutremurară de atâta simțire. Îl felicitară zgomotos, conform datinii onorate de vremuri la plecarea pe front. Yomoda Masataka ridică privirea spre cer, apoi îndemnă oamenii să se pregătească sufletește: — În curând va fi Ora Cocoșului. Avem cam cinci leghe până în capitală. Dacă o luăm pe scurtături, am putea înconjura Templul Honno la crăpatul zorilor. Iar, dacă ne ocupăm de Templul Honno înainte de Ora Dragonului și apoi distrugem Templul Myokaku, totul ar trebui să fie gata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
convingere. Desigur, acest discurs nu era nici o recomandare, nici un sfat. Avea rolul de-i înștiința pe principalii comandanți că țara era deja în mâinile lor și de a-i face să-și înfierbânte sângele. Era jumătatea a doua din Ora Cocoșului. În umbra muntelui drumul se întunecase deja. Oamenii în armuri străbătură, într-un șir negru, satul Oji și, în sfârșit, ajunseră la colina Oinosaka. Cerul nopții era spuzit de stele, iar capitala, dedesubt, părea oglindirea lui. „CINCIZECI DE ANI SUB
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
presus de orice altceva și nimeni, de la Seniorul Terumoto până la cel mai de jos vasal al său, nu s-ar supăra pentru acest sacrificiu, chiar dacă înseamnă pierderea tuturor provinciilor de la apus. Cerul începea să pălească; în depărtare, se auzea un cocoș. Noaptea făcea loc zorilor celei de-a patra zi din lună. Ekei nu voia să accepte, iar Hikoemon refuza să cedeze. Se blocaseră. — Ei bine, nu mai e nimic de spus, conchise fatalist Ekei. Cu posibilitățile mele limitate, se scuză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
legume. La răsărit era Kuga Nawate; la miazănoapte, munți, la apus, Râul Enmyoji. Dar, în întuneric, numai licărirea palidă a stelelor strălucea peste câmpul de luptă. Nu trecuseră decât trei ore între Ora Maimuței și a doua jumătate din Ora Cocoșului. Drapelele lui Mitsuhide umpluseră toată câmpia. Acum unde erau? Toate fuseseră doborâte. Ascultase numele morților până nu le mai putuse ține socoteala. Nu durase mai mult de trei ore. Nu încăpea nici o îndoială că Yojiro tocmai primise încă o veste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
sa. Surprins, îl întrebă: — Încă nu v-ați scos hainele de pe drum, stăpâne? — A, Miyoshi. De ce nu stai jos? Aș dori, dar n-ar fi bine să faceți mai întâi o baie? — Da, ai dreptate. Condu-mă, Nene. Auzind cântatul cocoșului, Hideyoshi se miră. Stătuse de vorbă toată noaptea și nu dormise decât puțin. În zorii zilei, își puse un kimono și o pălărie ceremonială și se duse să se roage în capela castelului. Apoi, mâncă turte de orez și supă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]