4,159 matches
-
Tulloch zăcea În praful alb care căzuse de pe fațada stadionului. Locotenentul Price alergă pe lîngă el spre șirul de camioane, cu fața ca o lanternă care cerceta pămîntul. Aruncîndu-și bandajele, el sări gardul din jurul parcării și se aruncă În orezăria inundată din partea cealaltă a șoselei. Ofițerul chinez mai trase un ultim foc de pistol spre silueta lui Price, apoi Îngenunche la intrarea stadionului. Cu puștile ridicate, oamenii lui se apropiară de vehiculele ruginite. Ei considerau o datorie simbolică a face să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
ne strivește buzele, nu pune mâna! nu pune mâna! ochii se măresc, nu mai poate, lasă-l, vinul se scurge pe barbă și se stropește pe sacul de dormit întins pe jos, cu asta ai șters tu gândacii când ai inundat în bucătărie? l-ai mai spălat? o întreb pe Prințesă, dar realizez că nu are nici un sens să mai pun nici o întrebare când îi văd fața expresivă, cum ai spălat tu sacul... lasă, când mă gândesc că am mai și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
telefonică, ăștia mi l-au oprit, îhîm, poate aveți noroc, zice tipa, să mai meargă, dacă nu, trebuie să vă duceți la sediu, factura e mototolită și ruptă și Prințesa Miau mi-a scris cu creionul de buze înainte să inunde și să-mi dea foc la păr: nici Marius, nici Filosoful n-o merită pe Toni și după ce-mi dă cu sticla în cap căzută și eu peste ea, mă mângâie scurt și mă pupă țoc! și Mami o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
neamul său. Își zări feciorul țopăind într-un fel bizar, în încercarea disperată de a ajunge la paravanul din colțul odăii, mergând tot cu spatele spre ea și săltându-și din mers pantalonii care-i alunecau mereu. Simți cum o inundă iar valul râsului, dar se stăpâni. ― Și... de când a apărut dorința asta, moțule? Hai, bagă-te în pat, mănâncă zakuska și să vorbim ce și cum. Înțeleg că ai o problemă extrem de serioasă. Întoarse capul, prefăcându-se că miroase ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
copiilor, orăcăitul broaștelor și mugetele prelungi ale bivolilor care, spre seară, veneau să se adape scufundați până la bot în apă. Nu se mai auzea nici clămpănitul continuu al morilor. Roțile lor mari zăceau înecate sub ape. Peste noapte, revărsarea râului inundase o bună parte din străzile orașului și inundația continuase pe tot parcursul zilei. Ca să ajungă la biroul lui de afaceri, Manuc luase o barcă și, tot cu barca, trecuse apoi prin fața bisericii Domnița Bălașa, până la han. Apa urcase mult. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
mușchii pântecului și să-i azvârle apoi ciozvârtele și capul peste uluca din fundul ogrăzii. Nimeni nu se mai arătă cu gamela la cazanul plin cu bunătăți. Se frigeau, pe deasupra imenselor jăratice, zeci de curcani, trecuți prin prăjină. Pivnița era inundată de vinuri. Ostașii treceau cu cizmele prin lichidul scurs din poloboacele cu caneaua lăsată dinadins deschisă de cei care își umpluseră gălețile. Poate fiindcă bubuiturile tunurilor abia se mai puteau desluși, o bucurie delirantă cuprinseră pe toți. Gâlgâia în beregăți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
cu fiecare mădular descoperit în țipăt. Intra în toate diminețile cu cârpa, măturoiul și fărașul. Mă găsea în pat, citind, sau la masa de scris, în fața paginilor încâlcite. Obișnuită cu indiferența mea, deschidea ferestrele și lumina zilei, caldă și binefăcătoare, inunda încăperea. Venea și pleca mută, deranjându-mă de fiecare dată, ca să măture de sub scaun și masă, cocoloașele de hârtie și mucurile de țigări. În fiecare dimineață, Albertina se apleca peste fereastră, să--mi scuture pijamaua. Erau momentele cele mai periculoase. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
loviturile din mâini și din picioare, în tăbliile de lemn, erau un spectacol care mă putea compromite. Mă miram chiar că nu s-au deschis încă ușile din coridor, ca lumina orbitoare a becurilor aprinse în toate camerele pensiunii să inunde ungherele cele mai întunecate. Așteptam ca dintr-o clipă în cealaltă, să apară în fiecare prag, bărbații și femeile în costume sumare, gata să pună mâna pe hoț și care, dând cu ochii de mine, să-mi arunce în obraz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
Domnii se retraseră cu toții în colțul cel mai îndepărtat al sufrageriei, unde Vladimir făcea chetă pentru cumpărarea unui buchet de garoafe italiene. Doamna Pipersberg le primi împreună cu cele mai distinse condoleanțe, mulțumind cu surâsul ei luminos, răsărit brusc pe obrajii inundați de lacrimi. Mariana care venise să mă caute, luă loc pe scaunul cu spătar înalt. Mângâia o pisicuță cafenie ce i se așezase în poală. O pată mare, sângerie i se ivi pe pometul obrazului drept și stăruia acolo, în timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
În apa neagră, formele lor destrămându-se și contopindu-se la loc sub ploaia torențială. Dacă exista un lucru pe lume pe care orașul Aberdeen Îl făcea temeinic, acela era fără Îndoială ploaia. Râul rupsese deja În multe locuri stavilele, inundând terenurile din jur și transformând câmpiile În lacuri. De aici, erau mai puțin de doi kilometri până la Marea Nordului și apa se deplasa cu mare repeziciune. Pe celălalt mal al râului, se puteau vedea blocurile-turn din Hayton, dincolo de o perdea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
ați fi găsit atunci când a dispărut, nu ar fi mort acum! Trei luni! Consiliera pe probleme de familie Începu să facă fluture din mâini, Îndemnând la calm, dar domnul Reid o ignoră cu desăvârșire. Tremura de furie, iar lacrimile Îi inundaseră ochii. — Trei! Luni! Nenorocite! Logan Își ridică mâinile. — Gata, domnule Reid, calmați-vă, bine? Știu că sunteți supărat... Lovitura nu ar fi trebuit să Îl ia prin surprindere pe Logan, dar o făcu. Un pumn ca de granit Îl izbi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
la râu și o echipă de căutări subacvatice, dar ploaia le-a făcut șansele de reușită nule. Deja a rupt malurile În mii de locuri. Avem noroc că totuși a fost găsit cadavrul. Încă două zile și râul ar fi inundat șanțul și ar fi trecut prin el ca un vârtej.... Înlătură aerul cu mâna, degetele strălucindu-i din cauza cristalelor de zahăr de pe sticlele de cola. — Corpul lui David Reid ar fi fost purtat direct În Marea Nordului. Următoarea oprire: Norvegia. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
de plastic fură Împinși cu piciorul afară În ploaie și generatoarele portabile de curent porniră. Se treziră la viață cu un muget, Învăluind zona Într-o lumină albă șuierătoare. Imediat după ce locul crimei fu amenajat astfel Încât să nu poată fi inundat de ploaie, apăru și doctorul Wilson, de serviciu În ziua aceea. — Bună seara, tuturor, spuse el ridicându-și gulerul cu o mână și apucându-și trusa cu cealaltă. Aruncă o privire către câmpul plin de gunoaie dintre drumul noroios și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Logan le pornise, la fel făcuse și cu Încălzirea, la maximum, dar lumea de afară se vedea În continuare În ceață În spatele geamurilor aburite. Inspectorul Insch stătea pe scaunul pasagerului, mestecând gânditor, În timp ce Logan privea prin parbriz străzile Întunecate și inundate de ploaie, Încercând să străbată orașul către Hazlehead, acolo unde dispăruse ultimul copil. Știi, spuse Insch, de când te-ai Întors la lucru, am avut parte de două răpiri, am găsit o fetiță moartă, un băiat mort și am scos un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
în ochi. În acea privire am văzut o revărsare de lumină azurie, ca dintr-un cer senin de primăvară. Fără să plece ochii, a murmurat: --Mulți ani fericiți, dra... Odată cu acest început de cuvânt, un val de roșeață i-a inundat chipul... Atunci parcă i-am auzit pentru prima oară glasul. Sevastița a șoptit doar “mulți ani, conașule”... Nu mi-am dat seama câtă vreme s-a scurs decât atunci când am privit spre fereastră. Ziua se îngâna cu noaptea... --După ce
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
cerului ori poate mîntuirea lui; dar dacă o fi tot vis? Străluminarea de care-și ferea ochii pînă n-avea să iasă cu totul din grotă, legănat ca-ntr-o barcă pe umerii robuști ai purtătorilor săi, care Îl va inunda ca o apă, Îi va scălda sufletul În limpezimea albastră, văluroasă, ca În apa botezului, pînă la gît, amețindu-l cu o blîndă desfătare care venea din trecutele trăiri ale sufletului său, vise depărtate ce-i biciuiau ochii ca o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
o activeze sau s-o dezactiveze, ca pe un robinet. Dar nimeni nu uita cum arată. ISABELLE S-a oprit În capul scărilor. Senzația atribuită săritorilor de la trambulină, solistelor În seara premierei și tinerilor viguroși În ziua Marelui Meci a inundat-o. Ar fi trebuit să coboare În răpăitul tobelor sau pe un potpuriu cacofonic de teme din Thaïs și Carmen. Niciodată nu fusese mai curioasă să știe cum arată, niciodată atât de satisfăcută În această privință. Împlinise șaisprezece ani acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Au intrat cu bicicletele În Princeton când soarele desena hărți colorate pe cerul din spatele clădirii masteranzilor și s-au grăbit să se bucure de Înviorarea unui duș, care trebuia să țină locul somnului. Spre amiază, absolvenții În haine țipătoare au inundat străzile cu orchestrele și corurile lor și În corturi s-au ținut mari reuniuni, sub flamurile negru-oranj ce fluturau și se-nvolburau În vânt. Amory a privit Îndelung o clădire ce purta numărul 69. Acolo, câțiva bărbați cărunți ședeau de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
o ușoară umbră de nemulțumire. A stat treaz În Întuneric, Întrebându-se cât de mult Îi păsa, În ce măsură nefericirea lui bruscă nu era decât orgoliu rănit și dacă era, În ultimă instanță, temperamental nepotrivit pentru dragoste. S-a trezit bucuros, inundat de un flux al conștiinței. Briza matinală umfla perdelele de creton de la geamuri și s-a mirat leneș că nu se află În camera sa de la Princeton, cu fotografia de la fotbal pe birou și afișul de la Triangle Club pe peretele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
spus el sever. Ai fost cu mine toată seara. Fata a aprobat din cap, cu un mic sughiț de plâns. Într-o secundă, Amory a deschis ușa celeilalte camere și Înăuntru și-au făcut apariția trei bărbați. Lumina electrică a inundat imediat Încăperea și Amory a rămas În picioare, clipind. - Te-ai prins Într-un joc prea periculos, tinere! Amory a râs: - Ei și? Căpetenia celor trei i-a făcut semn cu capul unui om solid, În costum cu carouri. - Dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Dumnezeule, a început iar vânătoarea de vrăjitoare? Buzz ieși pe sunetul produs de un nemernic trist bocind. În timp ce el făcea pe durul, afară plouase cu rafale puternice - genul de potop care amenința să topească poalele dealurilor în ocean și să inunde jumătate din zona bazinului L.A. Buzz parie trei contra unu că Hartshorn își va ține gura, doi contra unu că mai multe intervenții polițienești îl vor ajuta să sară de pe fix și unu contra unu că va cina la Nickodell
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Asculta, uitând de paharul cu băutură și încercând să descifreze muzica, să prevadă încotro se îndrepta. Tocmai avu impresia că înțelege sincronicitatea, când interveni un crescendo de niciunde, cântăreții se opriră, aplauzele se declanșară ca un tunet și lumini strălucitoare inundară localul. Claire îi lăsă mâna și începu să aplaude. Un mulatru, stâlp de local, alunecă până în dreptul mesei lor și zise: — Bună, dulceață. Nu te-am mai văzut de-un car de vreme. Claire își abătu privirea. Danny se ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
începuse filajul în parcarea de la Chateau Marmont. Gordean i-a stricat planurile - a sosit la birou însoțit de Christopher, Băiat Drăguț. A plouat fără încetare timp de trei ore, cât a ținut el sub supraveghere intrarea în agenție. Strada fiind inundată, în parcare n-a tras nici o mașină, iar Danny oprise într-o zonă unde parcarea era interzisă, lăsându-și legitimația și pistolul de calibrul 45 acasă, pentru că acum era de fapt Ted Krugman. Geaca de piele a lui Ted și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
calculată să-l facă să-și piardă mințile. Craig simți că fața lui își schimbă culoarea. Se gândi brusc: Asta era? Pentru un moment, luptă cu această bănuială teribilă. Căci Anrella nu ar fi putut... Îl cuprinse furia, alungând îndoielile, inundându-l cu o furie cumplită care-i anulă orice prudență, ca și cum n-ar fi existat. - Ei, voi, ticăloși de neînchipuit! urlă el. Anrella se întoarse spre el și-l privi, albă la față. Dar furia lui clocotea, prinzând putere. Strigă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
ai femeilor din Congres, vor deveni cu timpul dușmanii lor cei mai înverșunați. Zâmbi sardonic: - Pregătiți spitalele, continuă, pentru femei cu capetele sparte și închisorile pentru bărbații care le vor sparge țestele - și găsiți-l pe Craig, altfel vom fi inundați de o mare de emoții. Anul se apropia cu repeziciune de sfârșit și nu fără victime. În ajunul Crăciunului, cablurile vuiau, radioul îți întrerupea programele ca să anunțe: "Los Angeles - O coloană lungă de femei care defilează cu pancarde - TRĂIASCĂ DREPTURILE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]