4,904 matches
-
Stanhope Gardens, mai repede, Paul, mai vrei un whisky. Sue?, aș vrea ca nimeni să nu se amestece În viața mea, aș vrea să mă simt Întotdeauna liberă. Paul, good-by, baby. Paul!, Paul!, Întoarce-te, Paul!, mucoasă nebună ce ești, micuța mea Sue, mă duc să mai aduc gheață, nici atunci n-am plîns, n-am plîns nici În noaptea aia, da, atunci a fost Elizabeth, cît timp ai rămas cu el, Susan?, aproape un an, Elizabeth, ce-o să faci cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
să nu se depărteze prea mult de ea, fiindcă decoratorul pusese ochii pe el. Era dintr-o familie bună, la fel de elegant ca Juan Lucas, numai că purta culori mai țipătoare, bineînțeles și nu era din cei care se leagă de micuții vînzători de bomboane din sălile de cinematograf, nici vorbă de așa ceva!, ăsta era din cei care pot pătrunde În palatele din Monterrico ori San Isidro și Încep să se joace cu copiii și tot glumind cu ei Îl vezi că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
duseseră la spălător gemînd de furie și cu nasul roșu de sînge. Încercă să intre În pielea Supra Șoricelului și Într-adevăr tipul nu făcea altceva decît să se Întîlnească tot timpul cu ziduri, dar niciodată nu se făcea țăndări; micuțul animal justițiar Învățase bine lecția asta și nu greșea niciodată, dar ce să fac eu Închis aici În baie și năpădit de tristețe... Lui Julius Îi fu puțintel rușine, se sperie de acest fel de singurătate Într-o baie imensă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
zic, bunicuțo, te rog, nu mai vorbi că mi-e rușine și mîine sigur o să mă trădeze: În timpul ceaiului bunica aduse o sticlă de coca-cola din cele mici, Del Castillo, te rog și ne servi la amîndoi În niște pahare micuțe și mai rămase puțin pe fundul sticlei și o astupă ca s-o păstreze. Toată clasa rîdea de el și Încerca și el să rîdă Împreună cu ceilalți, dar nu putea, nu știu, uneori aș vrea s-o urăsc pe bunica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
aceea Susan Îl anunță că avea un alt cadou pentru el și că i-l cumpărase gîndindu-se că poate ar fi vrut să se distreze cu ceva pînă veneau operele complete ale lui Mark Twain. Julius primi pachetul gîndindu-se că micuța ghitară n-avea nimic de-a face cu volumele lui Mark Twain și că sigur era ceva la care mama se gîndise În ultimul moment. Și a ghicit, pentru, că Într-adevăr Susan, rătăcind complet dezorientată și milionară printr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
săracilor ei de la hipodrom, văzu vioara Într-o vitrină și i se păru că lui Julius la cei cinci anișori ai lui, urechiat cum era, i-ar sta foarte bine să cînte la vioara, Julius reuși să desfacă pachetul cu micuța ghitară și văzu ca e o vioară. „O vioară fără profesor, din fericire“ Își spuse, uitîndu-se la Juan Lucas, care poruncise să fie adus curcanul și chiar În clipa aceea Își Întorcea fața spre locul unde stătea Julius. — Chiar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
talia, dar, ca de obicei, în ceea ce privește veștile proaste, ea fusese ultima care aflase. Abia la cincisprezece ani a făcut șocanta descoperire, când prietena ei cea mai bună, Clodagh, oftase: „Ești atât de norocoasă că nu ai talie. A mea e micuță și îmi face fundul să arate mai mare“. În timp ce orice altă fată de pe strada ei și-a petrecut adolescența în fața oglinzii, întrebându-se dacă unul dintre sâni este mai mare decât celălalt, atenția lui Ashling era concentrată mai jos. Până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
și simplu un bun organizator, cu un puternic simț al detaliilor. Departamentul de reviste al Randolph Media se afla la etajul trei al unei clădiri de birouri de pe chei. Ashling aflase că Randolph Media deținea și un post de televiziune micuț, dar din ce în ce mai apreciat, denumit Channel 9, și un mare post de radio comercial, dar se părea că acestea operau în altă locație. Ashling a coborât din lift și a înaintat pe coridor, către recepție. Locul părea să zumzăie de oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
școlii de aplicare masivă a fardului. Sprâncenele ei erau pensate până la limita existenței, conturul buzelor era atât de gros încât arăta ca și cum ar fi avut mustață, iar întregul arsenal de păr blond era prins cu agrafe în formă de fluturași micuți și sclipitori, așezați ordonat. Probabil că s-a trezit cu trei ore mai devreme pentru a face chestia asta, se gândi Ashling impresionată. —Bună, spuse Trix cu o voce care suna de parcă ar fi fumat patruzeci de țigări pe zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de norocoasă că ai personalitatea asta. Eu nu am decât aspectul fizic“. Nu că Ashling s-ar fi supărat vreodată. Clodagh nu era răutăcioasă, era doar sinceră, și ar fi fost o pierdere absolută de timp să-i negi frumusețea. Micuță și cu forme, cu ten scandinav și păr blond, lung și ondulat, era în stare să oprească traficul. Nu că asta ar fi însemnat ceva în Dublin, unde traficul era aproape inexistent. Ashling avea vești monumentale. —Am primit postul. —Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
casă. Femeia care stătea la coadă în fața ei avea un look atât de rafinat, încât Ashling a simțit nevoia să se dea înapoi pentru a o admira mai bine. Purta pantaloni de trening, la fel ca Ashling, și un hanorac micuț, dar, spre deosebire de hainele ei, totul părea strălucitor și frumos, în felul în care arată hainele înainte de a fi spălate pentru prima dată și de a-și pierde strălucirea de haină nouă. Pantofii sport erau o pereche roz de la Nike pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
pentru altcineva în afară de prieteni și familie, iar Ashling și Joy mergeau să-l susțină și să o facă lată la petrecerea de după. Joy, al cărei nume de familie era, memorabil, Ryder, locuia în aparatamentul de sub cel al lui Ashling. Era micuță de statură, plinuță, avea părul creț și era periculoasă - în special datorită apetitului său uluitor pentru băutură, droguri și bărbați, asta pe lângă dorința ei misionară de a o transforma pe Ashling în partenera sa de viciu. — Hai la mine în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
au ieșit să ia prânzul în unul dintre acele locuri în care nu se simțeau prost pentru că veniseră cu doi copii mici după ei. Dylan a plecat să aducă o pernă pentru Molly, iar în timp ce Clodagh încerca să îi ia micuței un cuțit din mână, l-a văzut pe Dylan pălăvrăgind încântat cu o chelneriță - o adolescentă slăbănoagă - care roșea din cauza proximității față de un bărbat atât de arătos. Dar acel bărbat arătos era soțul ei, realiză Clodagh și, dintr-odată, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
acum? Al doilea loc era ceva mai bunicel. Asta până când un șoricel maroniu a apărut pe podeaua din bucătărie, ascunzându-se în spatele frigiderului. Lisei i se ridicase părul în cap de scârbă. Iar al treilea loc era descris ca fiind micuț și elegant, în timp ce cuvântul corect pentru a îl descrie ar fi fost insuportabil de strâmt. Era o garsonieră cu baia cât o debara și fără bucătărie. —Spune-mi tu acum de ce ai nevoie de bucătărie. Voi, femeile de carieră, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
toți copiii pe care îi întâlnea. Nu era mereu ușor să fii mamă, recunoscu Clodagh visătoare. Dar în momente ca acesta nu și-ar schimba viața pentru nimic în lume. Vânzătorul de ziare o admira în mod vizibil pe femeia micuță și cu corp frumos care ducea o fetiță după ea. —Herald? oferi el cu speranță în voce. Clodagh se uită la el cu regret. — Dar care ar fi sensul? răspunse ea. Nu am mai avut timp să citesc un ziar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
până la Lisa. —Scuze, bâigui el, râzând. M-am exprimat greșit. Și-a trecut agitat mâna prin părul răvășit, astfel încât bretonul i s-a ridicat pentru scurt timp, înainte să pice înapoi pe frunte. Nici o problemă, zâmbi Lisa politicos, deși firele micuțe de păr de pe ceafă i se ridicaseră brusc. Era șocată și excitată de ideea de a se dezbrăca pentru Jack în mașina lui, să simtă acea privire întunecată pe corpul ei gol, răcoarea scaunelor de piele pe corpul ei fierbinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
s-a abținut să îi spună că oricine are ceva cunoștințe în domeniu știe că parchetul este deja de domeniul trecutului și că acum covoarele sunt din nou la putere. —Camera de zi. Jack a condus-o într-o cameră micuță cu podele cenușii, în care se aflau o canapea roșie, un televizor și un șemineu din fier forjat. — Aceea este o piesă originală, spuse Jack, indicând către șemineu. —Mmmmm. Lisa ura șemineurile din fier forjat. I se părea că încărcau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
cu pânză sunt frumoase, valurile de opt metri sunt frumoase. Dar țigările să fie frumoase? De fapt, poate că ai dreptate. Credeam că vrei să mă dai afară, spuse Ashling. Fața lui era complet surprinsă. —Să te dau afară...? Dar, micuță domnișoară Repară-Tot, spuse el cu o voce dintr-odată dulce și cu ochii jucăuși, cine ne-ar mai da plasturi, medicamente, umbrele, ace de siguranță, cum e chestia aia pentru șoc - leac de nu-știu-care...? —Leac salvator. Avea și ea nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
este timp destul. Deschide o sticlă cu vin și îți povestesc ce lucruri frumoase mi-a spus Mick aseară. Ashling abia putea face față suișurilor și coborâșurilor relației dintre Joy și Mick. Erau aproape la fel ca Jack Devine și micuța sa prietenă care mușcă degete. A localizat tirbușonul, a turnat două pahare cu vin și s-a pus pe analizat, silabă cu silabă, tot ce îi spusese Mick lui Joy. —...și apoi mi-a spus că sunt genul de femeie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Ar fi putut fi Jack, care făcea una dintre vizitele lui surpriză. A aruncat o privire în oglindă pentru a verifica dacă este prezentabilă și și-a șters rapid mascara de sub ochi. Aranjându-și părul, a alergat către ușă. Un băiat micuț, îmbrăcat într-un tricou cu Manchester United și cu o frizură elaborată, pe jumătate ras în cap și cu chică, stătea în dreptul ușii ei. Toți băieții de pe stradă aveau frizuri similare. —CE FACI, Lisa? întrebă el, cu o voce uimitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
arătându-i lui Mai o poză cu un Jack frumos la vârsta de patru ani, în prima lui zi de grădiniță. Și uită-te la asta, spuse ea, arătându-i o poză cu un Jack adolescent, stând lângă o masă micuță. — Eu făcusem masa aceea, spuse Jack mândru. —E foarte îndemânatic, se confesă Lulu. Știu, aprobă Mai, după care, pentru o fracțiune teribilă de secundă, se întrebă dacă a spus asta cu voce tare. Mai a continuat să fie bombardată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
copil. Înainte ca Lisa să poată exclama de plăcere, el luase folia de anticoncepționale de pe noptieră și o aruncase în toaletă. — Fără măsuri de siguranță, iubita. În fanteziile ei, Lisa deja legăna un bebeluș de culoarea cafelei pe șoldul ei micuț. Nu e o păpușă, îi explică Fifi. E o ființă umană și presupune multă muncă. — Știu asta, sărise Lisa. Dar nu știa cu adevărat. Apoi, cineva de la muncă a rămas însărcinată. Arabella, o femeie ascuțită și ușor periculoasă, care era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
a mia oară numărul de acasă al lui Marcus. Robotul telefonic. Apoi numărul lui de la serviciu. Mesageria vocală. Într-un final, a încercat mobilul. — Tot nu răspunde? întrebă Joy, în timp ce ea și Ted se înghesuiau alături de Ashling pe patul ei micuț. Nu. Doamne, cât îmi doresc să răspundă. Vreau doar niște răspunsuri. —E un laș ordinar. Treci pe la locul lui de muncă, stresează-l la numerele de comedie. Asta chiar ar fi bine, de fapt, spuse Joy entuziasmată. Chiar ai putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Sushi! Asta e o chestie ciudată. Au dat târcoale pungii de hârtie de parcă era radioactivă. —Să ne uităm? întrebă Ted într-un final. Dacă vreți... La auzul acestor cuvinte, el scoase o cutie neagră, lucioasă și începu să privească fascinat micuțele rulouri cu orez, frumos aranjate. —Nu-mi imaginam că așa arată, remarcă Joy. Și ce sunt toate celelalte? întrebă Ted, apăsând un săculeț argintiu. —Sos de soia, spuse Ashling neinteresată. —Și asta? Ted dădu la o parte capacul unui recipient
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
nu aveau nimic și care nici nu vor avea - învinși de viața care îi catapultase pe străzi și chinuiți de foame, disperare, frică, plictiseală și de ura celorlalți oameni. S-a auzit soneria. Era Ted, ținând de braț o fată micuță și simpluță. —Te-ai întors, anunță el, apoi se înclină pentru a prezenta persoana de lângă el. Ea este Sinead. Sinead a întins o mânuță. — Încântată de cunoștință, spuse ea, plină de încredere. — Intrați. Ashling era surprinsă. Sinead nu părea una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]