9,812 matches
-
a o întâlni pe Julia în Republica Vandana de Nord, fie ea pentru a mai putea veni o dată în Republica Vandana de Sud. Cine perseverează câștigă! Frumoasa domnișoară Julia Zimberlan, la doar douăzeci de ani a primit sublima viză și, tremurând de emoție, a plecat să-l întâlnească pe Raul B.. Inima îi bătea cu putere: "Oare o mai așteaptă Raul? Oare n-a găsit o altă fată, după atâta vreme?". Nu, Raul i-a rămas fidel, chit că nu-l
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
trei stăpâni ai pământului. Însă, când Nero se va arăta din iad, Ilie va veni și‑i va pecetlui cu semn pe cei aleși, înainte De întoarcerea regelui din sfârșit, și de urgia întregii lumi. Vreme de șapte ani, pământul va tremura din toate părțile. Dar o jumătate de vreme, va stăpâni Ilie, cealaltă jumătate, Nero. Atunci desfrânata Babilon va fi scânteie și cenușă. Apoi, peste Ierusalim va păși învingătorul latin. Zicând deci: „Eu sunt Cristos, cel căruia neîncetat vă rugați”. Și
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
vreme de douăzeci de ani. Dar profeția a fost numai în parte împlinită de Samson; ea se va împlini cu totul în Anticrist, după cum spune Ieremia: „Auzi‑vom nechezatul cailor sprinteni [veniți] de la Dan; la nechezatul cailor călărimii lui a tremurat pământul” (Ier. 8,16). Iar Moise spune, la rândul lui: „Dan, pui de leu, care se va avânta din Basan” (Deut. 33,22). Trebuie să luăm bine seama și să nu ne înșelăm crezând că aceste cuvinte: „Dan, pui de
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
foarte verosimil” (ualde uerisimile). Credem că traducerea corectă este „dintre numeroase nume”, subînțelegem, „propuse”, „alegem” pe cel de Titan. Traducerea din SC are însă rațiunile sale. . „Auzi‑vom nechezatul cailor sprinteni [veniți] de la Dan; la nechezatul cailor călărimii lui a tremurat pământul; el va veni și va mânca pământul și tot ce e pe el, cetatea și pe cei ce locuiesc într‑însa.” . Lista numelor propuse pentru identificarea Anticristului este enormă (cf. articolul lui Renoir, „Chiffre de la bête”, in DACL, vol
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
aripi încă o vară și-i gata, gata să ia cu el și toamna asta mohorâtă. E sfârșit de noiembrie. Natura pare amorțită. Din veselă si verde cum era până nu demult, câmpia e acum tristă și pustie. Copacii goi tremură în bătaia vântului. Nori negri se adună pe cer ca niște dragoni furioși. Soarele reușește din ce în ce mai rar să-și trimită razele spre pământ. Timpul a luat cu el fluturi, albine, tot soiul de insecte. A dus
Prieteni de poveste. Teme de vacanţă. Limba română, clasa I by Cecilia Romila () [Corola-publishinghouse/Science/91492_a_92303]
-
rupt și o miasmă de nesuportat a izbit pe cei ce se aflau acolo", miasmă care nu a putut fi acoperită de nici o cantitate de tămâie. "Astfel, preoții s-au grăbit să termine ritualurile funerare și s-au întors imediat tremurând la casele lor" (107). Pentru Vitalis, moartea regelui a fost o omilie - o alegorie spirituală - despre vanitatea rangului lumesc: "Iată, vă arăt la toți din ce este făcută loialitatea oamenilor... Atunci când domnitorul drept a căzut, au început fărădelegile și s-
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
ireală, inumană. Simțeai că acea cortină de fier, zdrăngănind și pocnind și trimițând scântei fierbinți spre a întâlni stelele calme era numai un fundal pictat; apoi zgomotul împușcăturilor venind dinspre ruinele întunecate, magazinele de muniții goale, și apoi acești negustori tremurând și țăranii strânși între baionete păreau că nu vor muri cu adevărat peste câteva minute, că vor fi trimiși la casele lor, la copiii și soțiile lor" (95). Ultima parte a pasajului riscă să fie considerat sentimentală, o acuzație care
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
puterea noastră, căci noi nu stăm în afară de cea universală, care este expresia legii universale". Între înțeleptul indian și Destin se încleștează o luptă uriașă, fără putință de conciliere, și nu înțeleptul este acela care să fie mai prejos. Zeii înșiși tremură, cînd înțeleptul e în culmea meditației: ei cunosc puterea imensă de care acela dispune și căruia nimeni nu i se poate împotrivi. Înțeleptul depășește astfel cadrele umane, proiectîndu-se în domeniul nemuritorilor și al cosmosului. De aceea, are perfectă dreptate C.
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
Atribuind, integral, eului liric propria biografie, poetul îi conferă implicit și calitatea de „stelar”: „Vântură vântul șiroaie,/ Stelaru merge în ploaie./ I-e foame!”. „Stelarul” cară geamantane, cufere, saci de ciment, așa cum Iisus își ducea crucea („Vom porni în Gara de Nord tremurând,/ Strecurându-ne, urmăriți, pe lângă porți./ Alături de hamali vom duce bagaje...”; „Sunt hamal în portul Constanța./ Car saci de ciment,/ Duc lăzi cu geamuri/ Și mănânc ce găsesc”), „caută pâinea în taverne, în șanțuri,/ Ca un lup rătăcit”, „vântură străzile orașelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289917_a_291246]
-
urmare, plenar implicat și în ceea ce astăzi am puteadefini echilibrul ecologic care domnește în lume. Așa cum rezultăcând zice că: „Toate viețuitoarele pământului Te așteaptă ca să ledeschizi Tu mâna Ta ca să se sature de bunătăți, iar dacă îți întorcifața proniatoare ele tremură, iar de îți retragi Tu suflarea Ta, ele pier”(Psalm 104, 27). Credinciosul psalmist era deci convins că toată lu-mea este descoperită înaintea lui Dumnezeu în orice moment alexistenței sale și își primește existența de la El în permanență ca șicând
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
dezordine, a doua serie intratextuală. Rezultă imaginea unei noi constelații intratextuale: painjiniș/dezordine (3). (S3b) Pe ici pe colo pe la mese se zăreau grupe de jucători de cărți, oameni cu părul în dizordine (s.n.), ținând cărțile într-o mână ce tremura,...(Eminescu: 2011, II, 36). (S3c) El trecu prin hățișul (s.n.) grădinei și prin zaplazurile năruite și urcă iute scările (Eminescu: 2011, II, 36). (S3d)/ (S4b) Înaintea patului o masă murdară, al cărei lemn grunzuros de vechime era tăiat cu litere
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
că numele îi vine de la un oraș în Spania (Avila). Era de o violență nespusă și martiriza strașnic, deși o iubea, pe biata lui nevastă. Când îl apucau nebuniile, răsturna masa cu tot serviciul, spărgând pahare, sticle, trântea ușile de tremura casa” (Sabina Cantacuzino, op. cit., p. 26). Pentru biografia sa: G.Z. Petrescu, Viața și opera lui Carol Davila 1828-1884, Cultura Națională, București, 1929; M.Șt. Butoianu și I Bălănescu, Carol Davila 1828-1884, viața și faptele sale, Tipografia Ziarului Universul, București, 1930
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
aparținând grupurilor minoritare sau religioase, respectiv a convergențelor lor cu intelectualitatea laică și bisericească a românilor. Timișoara, 11 aprilie 2006 Victor Neumann Capitolul I TENTAȚIA LUI homo europaeus SENS ȘI MOTIVAȚIE Când mă veți crede mort de-a binelea, voi tremura din nou în mâinile voastre. Iată, vă las sufletul meu - carte, omule -, adevărată lume. Când vei vibra din toată ființa, sunt eu, Cititorule, cel ce vibrează în tine. MIGUEL DE UNAMUNO Stadiul actual al istoriegrafiei, rolul pe care îl joacă
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
și pe Lucy! Fug pe scări, și mama tocmai coboară scara de la pod, cu un pachețoi alb, învelit în plastic. — Ce-i asta? o întreb, ajutând-o. Nu spune nimic, zice, făcând eforturi să-și camufleze încântarea. Doar... Mâinile îi tremură în clipa în care desface fermoarul husei de plastic. Doar... uită-te! — E rochia ta de mireasă! zic uluită, în clipa în care scoate dantela albă. Nu știam că o mai ai! — Firește că o mai am! Dă la o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
ochii îi strălucesc și arată de parcă ar fi stăpâna lumii. Alicia Billington. Alicia Scorpia cu picioare lungi. Îi întâlnesc privirea - și parcă întregul corp îmi e străbătut de un șoc electric. Picioarele, acoperite de pantalonii gri strâmți, încep să-mi tremure. N-am mai dat ochii cu Alicia Billington de mai bine de un an. Ar trebui să fiu în stare să fac față situației. Dar pare că tot timpul ăsta care a trecut s-a topit în neant. Amintirile tuturor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
uitați mai bine peste el când aveți timp... — Nu am nevoie să mă uit mai bine peste el. — Să înțeleg că refuzi să-l semnezi? Elinor mă privește victorioasă, de parcă tocmai i-am confirmat toate bănuielile. Nu! zic cu glasul tremurându-mi. Nu refuz să-l semnez! Semnez tot ce vrei! N-am de gând să te las să crezi că sunt ahtiată după banii lui Luke! Înșfac stiloul de pe masă și încep să-mi scriu semnătura pe prima pagină, atât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
plec. La revedere, Elinor. — Becky... spune Luke. Mamă, ce naiba te-a apucat să faci așa ceva? Ies valvârtej din apartamentul lui Elinor, cu creierii duduindu-mi. Aștept câteva momente liftul, dar, văzând că nu vine, mă reped pe scări. Simt că tremur de furie, de umilință. Ea crede că eu nu vreau altceva decât să pun mâna pe banii lui Luke. Crede că nu sunt decât o pipiță pusă pe căpătuială. Oare asta crede toată lumea? — Becky! Luke coboară în grabă scările în urma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Nu știu ce-o fi fost în mintea mea... Se oprește în clipa în care îmi vede lacrimile de pe față. Ești bine? — Da. Mă șterg la ochi. Și, Luke... și mie îmi pare rău. Luke mă privește lung. Chipul îi tremură, ochii îi ard. — Becky Bloomwood, zice în cele din urmă. Ești cea mai generoasă... cea mai darnică... cea mai iubitoare... nu merit... Nu mai poate continua și se apropie de mine, cu o expresie extrem de hotărâtă. În timp ce mă sărută, picăturile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
mea că sunt plecați, nu? — Ești sigură? spune Janice. Dacă e important, fac imediat rost de număr... — Nu, sincer, nu e nici o problemă! Nimic important, mă trezesc spunând. Păi, îmi pare bine că te-am auzit... pa! Las receptorul jos, tremurând vag. E doar pentru câteva zile. Ce contează câteva zile? Mă întorc în sufragerie, unde Danny stă într-o rână pe canapea, zapând. — Toate bune și frumoase? zice, ridicând capul. Da, spun. Parcă ziceai ceva de o băutură. — E în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
plictisit. Pe care să-l iau? — Nu trebuie să cumperi nici unul! zice Danny iute. O să-ți fac eu unul special pentru tine. Cadou. — Insist, spune Randall. Dacă nu pot să-mi sprijin propriul frate... — Randall, te rog. Vocea lui Danny tremură de atâta sinceritate. Lasă-mă să-ți fac și eu un cadou. Măcar atâta lucru să fac și eu în schimbul bunătății cu care m-ai ajutat toți anii ăștia. Te rog. Dacă ții tu neapărat, spune Randall în cele din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
deloc. S-a folosit de el cu nesimțire. Dar ce zic s-a folosit, pur și simplu a abuzat de el. Iar el se simte complet trădat. Dar nu vrea să vorbească cu mine despre asta. Vocea începe să-mi tremure. În momentul ăsta nu vrea să vorbească cu mine despre nimic. Nici despre nuntă, nici despre luna de miere... Nici măcar despre unde o să ne mutăm! Proprietăreasa vrea să ne dea afară din apartament și încă nu ne-am găsit o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
și, firește, o să vină la nuntă! Ia zi, parcă spunea tati că vrei să-mi spui ceva. — Ăă... Îmi dreg glasul, brusc conștientă de ecoul tăcerii la celălalt capăt; de distanța dintre noi. Păi, voiam să... ăă... O, Doamne. Îmi tremură bărbia și vocea mea de prezentatoare de știri s-a transformat într-un scâncet nervos. Ce-i, Becky? Mami ridică vocea, îngrijorată. S-a întâmplat ceva? — Nu! Doar că... că... Așa nu merge. Știu că Christina are dreptate. Știu că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
New Yorkului. E ca atunci când oamenii se întorc în timp și schimbă cursul celui de-al doilea război mondial. — E o prietenă de-a ta? zice mami inocentă. Am avut o mică discuție amicală despre nuntă... Pământul începe să-mi tremure sub picioare. — Și... ce ți-a spus? reușesc să îngaim. Nimic deosebit! Mami mă privește ușor mirată. M-a întrebat în ce culoare mă îmbrac... și tot zicea nu știu ce despre niște violoniști. Doar nu vrei violoniști la nuntă, nu? — Bineînțeles
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
trebuie să faci și îmi povestești tot când vin săptămâna viitoare. — Nici o problemă. Înțeleg. Ai nevoie de o pauză. Becky, îți promit, dacă nu e o urgență, te las în pace. Hai, vacanță plăcută! — Mersi. Pa, Robyn. Pun receptorul jos, tremurând de ușurare. Slavă Domnului că am scăpat de ea. Dar nu mă simt deloc în siguranță. Acum Robyn are numărul de aici. Și ar putea să mă sune la orice oră. Zău, ce înseamnă urgență la organizarea unei nunți? Probabil
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Suze când ne apropiem de King’s Road. Dar, chiar dacă se suie imediat în avion, tot o să rateze momentul. — Poate că nu! spun ca s-o încurajez. Nu se știe niciodată! — Ba da. Spre îngrijorarea mea, vocea începe să-i tremure. O să lipsească de la nașterea primului lui copil. După ce a așteptat atâta. După ce a fost cu mine la toate cursurile, și s-a agitat atâta. E foarte bun la exerciții de respirație. Profa l-a pus să ne arate în fața clasei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]