6,679 matches
-
pare cu neputință. Un supraeu care-și proclamă iluzia eroică: „La șaisprezece ani știam: noi sîntem altfel./ Noi ne vom purta corect. Nouă nu ni se va întîmpla/ Tot ce se întîmplă vîrstnicilor,/ noi vom fi altfel, noi nu vom urla niciodată;/ noi vom evita smoala întîmplărilor” (Sunt atîtea întîmplări). Ce se întîmplă însă în această poezie? Nu o dispariție a viziunii de sine tinere și niciun totalitarism al bătrîneții celei pline de deziluzii, ci o alternanță ludică a vîrstelor. Nici măcar
O poetă din Israel by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/3186_a_4511]
-
Sară (4 ani) și Robi (12 ani), Brigitte s-a răstit la Ilie, pe motiv că acesta a iesit val-vârtej din restaurant, fără să-i țină ușa și puștoaicei. Sară s-a lovit puternic la cap și a început să urle de durere. Brigitte s-a speriat cumplit și a început să țipe la Ilie, supărată că le-a lăsat să iasă ultimele din local și că nu e atent. Iritat de țipetele iubitei sale, Ilie a trecut la contraatac și
Ilie Năstase şi Brigitte Sfăt s-au certat ca la uşa cortului în plină stradă () [Corola-journal/Journalistic/67521_a_68846]
-
speriat cumplit și a început să țipe la Ilie, supărată că le-a lăsat să iasă ultimele din local și că nu e atent. Iritat de țipetele iubitei sale, Ilie a trecut la contraatac și a început și el să urle la Brigitte în plină stradă. Cei doi s-au certat de mai multe ori în public, ambii fiind cunsocuți ca având firi vulcanice.
Ilie Năstase şi Brigitte Sfăt s-au certat ca la uşa cortului în plină stradă () [Corola-journal/Journalistic/67521_a_68846]
-
viitor șef de stat și de guvern”. Utilizează perfect plecările neinspirate ale lui Ponta și Antonescu „Băsescu, lăsat liber să joace tontoroiul pe un pustiu politic, utilizând perfect neinspiratele plecări ale Titulescului Mic și Crinului Mare, cândva regal, lăsat să urle și să latre, face ce trebuie - urlă și latră. Punctează. Nu are dreptul la concediu Ponta? Are. Nu are, în schimb, dreptul la dezertare dintr-un câmp fierbinte de luptă, nu are dreptul la concediu de odihnă în timp ce speranțele publice
Apel violent la Ponta și Antonescu, al lui Lucian Avramescu by Florin Pupăză () [Corola-journal/Journalistic/35944_a_37269]
-
Utilizează perfect plecările neinspirate ale lui Ponta și Antonescu „Băsescu, lăsat liber să joace tontoroiul pe un pustiu politic, utilizând perfect neinspiratele plecări ale Titulescului Mic și Crinului Mare, cândva regal, lăsat să urle și să latre, face ce trebuie - urlă și latră. Punctează. Nu are dreptul la concediu Ponta? Are. Nu are, în schimb, dreptul la dezertare dintr-un câmp fierbinte de luptă, nu are dreptul la concediu de odihnă în timp ce speranțele publice fac metastază. Ponta, în numele a ceea ce am
Apel violent la Ponta și Antonescu, al lui Lucian Avramescu by Florin Pupăză () [Corola-journal/Journalistic/35944_a_37269]
-
ai făcut:/ În ce an și-n ce hotar/ a domnit Menumorut?/ Ce oraș e capitală/ în Volta Superioară?/ Saltă-te la verticală,/ pune mâna pe vioară,/ și pe loc interpretează/ Capriciul de Paganini.../ Nu te-ascunde după vază,/ nu urla, c-aud vecinii! Ah, copil fără conștiință/ Dă-te jos de pe dulap,/ Că de nu - mă amenință -/ Îți trag cu bazooka-n cap!ť/... Nu c-ar vrea să mă termine,/ dar vrea să-și descarce oful,/ c-așa-i ea
Un liric satiric by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/9548_a_10873]
-
își tîrăsc părul peste frunzele ruginii de toamnă și el lasă în urmă dîre șovăitoare, ca șerpii, vrăjitoare voluptoase și senzuale pe care le visezi nopțile, te înspăimînți, te cuprind friguri, culmea, incandescente, îți vine să plîngi, să rîzi, să urli și nu știi de ce, dacă toate astea ți se întîmplă inevitabil, din clipa în care ai răcnit prima oară, ca o fiară minusculă, atunci cum să nu cauți toată viața paradisul matricial, hăul suav al picioarelor desfăcute, țîțele ermetice, deambulînd
Cu Pavel Șușară despre femei by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7025_a_8350]
-
Caută ei ce caută și nu găsesc nimic. La un moment dat se trezește nevasta lui Bulă: - Bulă! Bulă! Bulă, trezește-te, au venit hoții!! - Taci femeie! Eu mă ascund de rușine că nu avem nimic în casa și tu urli în gura mare. Citește și:
BANCUL ZILEI: Băsescu la înmormântarea lui Boc () [Corola-journal/Journalistic/68189_a_69514]
-
acesta, potrivit prosport.ro. În replică, Mircea Sandu l-a amenințat că îl va da afară din sală: Iar ne facem de râs în fața lumii?" Când cei însărcinați cu numărarea voturilor pentru cluburile afiliate s-au încurcat, Mircea Sandu a urlat: "Hai, băi, Mititelule, nu ești sănătos la cap? Ai înnebunit? Lasă oamenii în pace". Nervos, "Nașul" s-a apucat să numere el voturile, cu voce tare. O altă replică pe care Mircea Sandu i-a adresat-o lui Mititelu: "Grea
Scandal la FRF. Sandu: "Cum se descurcă nevastă-ta cu tine, băi, nene?" by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/74372_a_75697]
-
clasice: "Miracolul mă-nfrînge și mă izbeste-n fibre,/ Cel zburător e poate încremenit în rai/ Și-mi face semne albe. Parcă mă-nstrăinai./ Mediterana-ti musca tăcerile, felibre!/ Zice un glas apropiind polipii,/ Meduzele, urzici căzînd polog/ Pe sînii Afroditei. Urlă știrbii/ Nebuni pe lînga rozele din orb./ Alteța m-a facut mama din flori/ Și mă înfățișez tot sfiiciune/ Cu lira-n brațul care fierbe./ Pîndesc lumină pentru a scoate cornul de licorn./ Mirajul bestialității mă părăsește, somn,/ Și-și
Un rimbaldian român by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17982_a_19307]
-
acest plan al mărturisirii estete, care, cu aceeași premisa afectiva, ar putea fi de o platitudine dezarmanta, în absența artei: "Bătrîn poetul se trage/ Fetus în melc/ Și rostogolește lumea/ Pînă la prăpastie./ La cel mai mărunt uruit al afundului/ Urlă în el fierea măiastra/ Și de pînzele păianjenilor își atîrnă capul./ Pînă la ceruri își vede sfîrșire./ Pînă la Dumnezeu i se deșira limba/ Pe care s-au lipit condurii tăi, amoroaso,/ Cînd ai fugit priveghind luna? (Vreasc). Deși tatuat
Un rimbaldian român by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17982_a_19307]
-
să convertească datele cotidianului, într-o realitate inexistentă până la intrarea lui în scenă, atât de familiară și, totuși atât de neobișnuită prin originalitatea expresivității ei. Victor Rebengiuc este un actor modern nu pentru că ar ști să danseze, să cânte, să urle și să se urce pe pereți, ci pentru că folosește datele școlii realiste, însușită la nivel de performanță, pentru a lustrui oglinda de unde ne vine imaginea sufletului omului modern. Talentul lui s-a maturizat și s-a împlinit în spațiul unde
Omul din artist și invers by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/14729_a_16054]
-
diferite teme muzicale. Ca și revoltele, mai tîrziu, ca și batjocura, ca și durerea. Pînă cînd, Bufonul intră în poveste, în partea a doua, și își abandonează instrumental-partener. Pianina cîntă singură, într-un colț al scenei. Magic. Un mecanism care urlă neînțelegerea și moartea. Care duce sunetul ei și dincolo de spectacol, de seara în care l-am văzut, de furtuna de afară care concurează furtuna lui Dodin, de trupurile dezgolite ale lui Lear, Gloucester, Kent, al lui Edgar, al Bufonului care
Shakespeare mai presus de orice by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8474_a_9799]
-
șuieru^ și ropotele multe/ Și să coboare molcom suspinul să-mi asculte.// Când auzit-a vântul ce-i cer cu neobrăzare,/ M-a măsurat în grabă din cap până-n picioare/ Și-a năvălit asupră-mi, cu gând să mă doboare/ Urlând în toată zarea că asta e sfidare.// -Ascultă, pământene! - îmi zise plin de ură -/ Tu crezi că măreția-mi de oameni se îndură?/ Nu te-ai uitat la tine? - ești doar ca o furnică/ Și sigur și simțirea îți e
Poemul și scrisoarea by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/7859_a_9184]
-
puternică și fără un aparat represiv gata să înăbușe orice rezistență semnificativă. România de azi a atins culmi ale rafinamentului și în acest domeniu. Deși de ani de zile miniștrii de Interne - indiferent de provenineță, capacitate intelectuală și servilism politic - urlă ca din gură de șarpe că n-au cadre suficiente, că n-au echipament, că nu fac față criminalității în creștere, realitatea e cu totul alta. Purcedeți la următoarea verificare empirică: faceți raportul între civili și "gradați" la manifestările publice
Economia de piață între bulanul dogmatic și oul pragmatic by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15209_a_16534]
-
ceva nou!) în fine, iată o mostră și din poeziile personale ale încântatei tinere, că își vede publicată una din (dintre n.m.!) ele: "Picături de cerneală învelite cu venin/ se scurg pe lacrima/ albă că tricoul Corinei.// Diversitate ce doare. Urlă sângele de frică,/ Tremurul ființei se zdrobește/ de indiferență furtunii// Neînțelegere, nepăsare/ culese cu furca/ de viață.// Vorbe, frișca/ pe tort de gheață.// Privire diabolica/ cu cremă de sarcasm.// Greșeli strecurate prin nori/ Umbre căzute din idei,/ Credință colorată/ Cu
Post restant by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/7721_a_9046]
-
înștiințare a detonării: cu cinci minute înainte - racheta de semnalizare; cu 10 secunde înainte - voce. Detonările vor avea loc în data de.... Am remarcat, de fiecare dată, vocea care anunța prin megafon: „La ora... începe operațiunea“. La un moment dat, urlă sirena. În momentul în care racheta țâșnește spre cer, lucrătorii părăsesc perimetrul demolării pentru a se adăposti. În final, se aude „Zece, nouă, opt... trei, doi, unu“. Este sâmbătă, ora 18,30. Senzațiile trăite din clipa în care licăresc luminile
Agenda2005-41-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/284306_a_285635]
-
ai lui, lucidul agonic. Roi Petaud al suprarealismului. O schiță a lui Man Ray arată masa de disecție, umbrela, mașina de cusut, întîlnirea frumoasă, fiindcă stranie, gîndită de Lautréamont, în ale cărui cînturi "cuvintele despletesc vălvătăile revoltei pure. Un adevăr urlat din toate fibrele în delir." Sadismul purcede de aici. Iar lui, închipuitului conte, fie-i infernul ușor! Sașa Pană nu scrie, înșirînd vieți pilduitoare din sau prin greșeală (deși nu și-au propus-o niciodată...), un manual al bunului suprarealist
Unicate by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8274_a_9599]
-
de chei și bocănitul Trufașelor cizme soldățești. Ne sculam ca pentru liturghie, Traversam orașul câinoșit, Ne-adunam stafie cu stafie Să sorbim pe Neva cea pustie Al speranței cântec răgușit. I s-a spus sentința. Se mai ține. Și deodată urlă tremurând, Cum i-ar smulge inima un câine, Cum ar biciui-o un oricine. Dar se duce... Singură... Căzând... Unde-mi sunt azi soațele cu care Am trăit doi ani de iad tocmit? Unde zac? Prin ce Siberii oare? Discul
Anna Ahmatova: RECVIEM 1935-1940 by Aureliu Busuioc () [Corola-journal/Journalistic/7188_a_8513]
-
pe ea... I Te-au luat când e rumenă zarea, Te-am condus ca un dus peste veac, La icoană scădea lumânarea Și copiii plângeau în iatac. Rouă rece pe fruntea cu riduri, Ș pe buzele tale - îngheț. Am să url la Kremlin lângă ziduri, Cum a fost de-au bocit pe streleți... 1935, toamna, Moscova II Lin e Donul prin stuhac. Luna spelbă dă-n iatac, Dă zurlie și-a deochi, Vede-o umbră - numai ochi. Bolnavă-i femeea cea
Anna Ahmatova: RECVIEM 1935-1940 by Aureliu Busuioc () [Corola-journal/Journalistic/7188_a_8513]
-
tânguiască spre gaura aceea de tăcere. - Să știți că deranjați, zise mama. Dacă vreți să vă certați, vă rog să mergeți afară. - Știu, nu mai e nevoie să-mi spui! Mă car imediat și nu mai calc pe-aici niciodată! urlă femeia, de data aceasta către mama. - Nu vreau probleme cu poliția, dar va trebui să mă despăgubiți. Păi, ce mai e și asta? Haideți, vă rog frumos pe toți să vă liniștiți și să mergeți la culcare. Îmi cer scuze
Yōko Ogawa Hotel Iris by Iuliana Oprina () [Corola-journal/Journalistic/2840_a_4165]
-
noi nu prea avem unde să vă culcăm... Bunica i-a dat un cot televizorului care prindea doar TVR1, singurul canal pe care se putea vedea câte ceva. Bunicul l-a dat la maximum, iar Haralampy, după zece minute, mi-a urlat la ureche: -Bade, mi-e dor de Andreea Esca, Mihai Tatulici, Silviu Brucan, Valentina Fătu, Florin Călinescu, Alessandra Stoicescu, Rodica Culcer, Andreea Marin și... și mă duc să mă sinucid. Și dus a fost. Dacă-l găsesc, și Revelionul îl
Amintire de la Crăciun by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/12079_a_13404]
-
satisfăcut din plin, ca pentru două mandate întregi. E o poveste din Berceni, cu tot ce-i acolo. Berceni însemnând un cartier, nimic mai rău și nimic mai bun. Lumea aia merita cunoscută. Acel personaj se urcă pe bloc și urlă omenirii niște adevăruri simple, normale, naturale, dar pe care le ascundem. Ca personaj am putut să țip omenirii mai bine decât am putut să o fac decât atunci când eram senator. Toți ziceau că voi senatorii cu privilegiile voastre. Pai da
Mircea Diaconu: Ca personaj am putut să mă exprim mai bine decât în două mandate de senator by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/35779_a_37104]
-
spre comunism în zbor...". Sau: "Băieții de la intrare îmi spun: "Să trăiți tovarășu'Titus, vă rugăm legitimația dumneavoastră". Nu mă miră stupida formalitate de-a întreba un om pe care-l cunoști cum îl cheamă". Sau: "Tudor Postelnicu începe să urle: "Ceaușescu-pecere! Ceaușescu-paaaa-ce!" În ritmul scăpat din frîu se aude: Pa-ce-pa-ce-pa-ce-pa!". Este reconstituită astfel atmosfera de formalism stupid, de birocrație ridicolă, de solemnitate vacuă a unor inși care pretindeau că reprezintă clasa muncitoare, întregul popor ce le-ar fi încredințat mandatul
Duplicitatea lui Titus Popovici by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16589_a_17914]
-
tipei, așa că abia intrat în București, țipă, excitata la culme, îi spune: - Am chef de...! - Ai puțină răbdare, într-un sfert de oră ajungem la mine și o facem! - Nu, eu acum vreau! Dacă nu o facem acum pe loc, urlu, tip, sar din mers! Bietul om, ce să facă? Oprește mașină, o salța pe cric, bagă o pătură sub mașină și încep dezbaterile. Deodată se simte bătut pe umăr. - Ce vrei, dom'le, nu vezi că am treaba? Bătaia pe
BANCUL ZILEI: Băsescu şi copilul () [Corola-journal/Journalistic/68597_a_69922]