37,616 matches
-
3. Principiul delimitării cheltuielilor pe produs, presupune individualizarea cheltuielilor pe producția care le-a ocazionat, în așa fel incât cheltuielile directe se impută produsului, lucrării sau serviciului în momentul efectuării lor, iar cheltuielile indirecte se impută prin diferite procedee de repartizare. 4. Principiul delimitării cheltuielilor privind producția finită de cheltuielile aferente producției în curs de execuție, presupune o determinare din punct de vedere cantitativ a acestor producții și ulterior valoric, prin reflectarea în contabilitate.Modul în care se face evaluarea are
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
profitului obținut de unitatea patrimonială. în literatura de specialitate mai sunt prezentate și alte principii ale contabilității de gestiune și calculației costurilor, dintre care amintim: principiul documentării, principiul calculației unice, principiul eficienței calculației, principiul cauzalității, etc. III.5. Identificarea și repartizarea cheltuielilor Contabilitatea de gestiune și calculația costurilor folosește procedee ce fac parte din sfera calculului matematic (operațiuni simple aritmetice, algebrice, grafele și modelarea matematică). Dintre procedeele utilizate, amintim: *Procedee de determinare și delimitare a costurilor pe purtători și pe sectoare
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
de gestiune și calculația costurilor folosește procedee ce fac parte din sfera calculului matematic (operațiuni simple aritmetice, algebrice, grafele și modelarea matematică). Dintre procedeele utilizate, amintim: *Procedee de determinare și delimitare a costurilor pe purtători și pe sectoare; * Procedee de repartizare a cheltuielilor indirecte; *Procedee de delimitare a cheltuielilor de producție în variabile și fixe; *Procedee de evaluare și calculare a costurilor privind producția de fabricație interdependentă; *Procedee de determinare a costurilor pe unitatea de produs. III.5.1. Procedee de
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
nu întotdeauna producția este omogenă a necesitat apelarea la unitățile de calculație convenționale. Se creează astfel o omogenitate care mai poartă denumirea de omogenitate convențională sau omogenitate calculatorie. în practica ecomonică de calculație a costurilor și în mod deosebit în repartizarea cheltuielilor asupra produselor și analiza și compararea științifică a costurilor, unitățile de calculație convenționale pot avea diferite forme: caracteristica calitativă esențială a produsului, numărul de ore-producție, ore funcționare mașină, forma abstractă a unor cifre de echivalare obținute din calcul prin
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
sector; Va reprezintă valoarea de amortizat; i reprezintă categoria de mijloace fixe; nai-reprezintă norma de amortizare pe fiecare categorie de mijloace fixe. III.5.1.3. Procedeul defalcării de cote în raport cu numărul perioadelor de gestiune Acest procedeu se utilizează pentru repartizarea unor consumuri productive, cu ajutorul unor cote părți, stabilite prin raportarea sumelor totale la numărul perioadelor de gestiune. Modelul matematic de calcul primește următoarea formă: iCh = CH / N, în care: iCh reprezintă cota medie a cheltuielilor de producție, anticipate care se
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
reparația S.D.V. urilor, etc. Procedeele prezentate grupează și cheltuielile pe articole de calculație, în cazul purtătorilor de costuri și pe poziții de cheltuieli diferențiate în funcție de conținutul economic și destinația lor, în cazul sectoarelor de cheltuieli. III.5.2. Procedee de repartizare a cheltuielilor indirecte Cheltuielile comune și cele generale colectate pe zone sau sectoare de cheltuieli, urmează a fi repartizate la sfîrșitul lunii asupra produselor, lucrările sau serviciilor. Repartizarea cheltuielilor comune și a celor generale mai este cunoscută și sub denumirea
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
destinația lor, în cazul sectoarelor de cheltuieli. III.5.2. Procedee de repartizare a cheltuielilor indirecte Cheltuielile comune și cele generale colectate pe zone sau sectoare de cheltuieli, urmează a fi repartizate la sfîrșitul lunii asupra produselor, lucrările sau serviciilor. Repartizarea cheltuielilor comune și a celor generale mai este cunoscută și sub denumirea de metoda majorării sau metoda adăugării cheltuielilor indirecte. În principiu, acest procedeu se aplică în două variante: a) procedeul de repartizare prin diviziune simplă (forma clasică); b) procedeul
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
sfîrșitul lunii asupra produselor, lucrările sau serviciilor. Repartizarea cheltuielilor comune și a celor generale mai este cunoscută și sub denumirea de metoda majorării sau metoda adăugării cheltuielilor indirecte. În principiu, acest procedeu se aplică în două variante: a) procedeul de repartizare prin diviziune simplă (forma clasică); b) procedeul suplimentării. III.5.2.1. Procedeul de repartizare prin diviziune simplă Aria de aplicabilitate a acestui procedeu se restrînge doar la unitățile patrimoniale cu o producție omogenă, fără producție neterminată la sfîrșitul perioadei
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
este cunoscută și sub denumirea de metoda majorării sau metoda adăugării cheltuielilor indirecte. În principiu, acest procedeu se aplică în două variante: a) procedeul de repartizare prin diviziune simplă (forma clasică); b) procedeul suplimentării. III.5.2.1. Procedeul de repartizare prin diviziune simplă Aria de aplicabilitate a acestui procedeu se restrînge doar la unitățile patrimoniale cu o producție omogenă, fără producție neterminată la sfîrșitul perioadei, iar dacă totuși există, se menține la un nivel relativ constant de la o perioadă la
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
efectuează vizează: *stabilirea unui element comun pentru toate produsele, lucrările ori serviciile prestate și pentru care se calculează costul, dar diferit ca mărime; *calculul coeficientului de suplimentare ca un raport între totalul cheltuielilor indirecte de repartizat și suma bazelor de repartizare aferente fiecărui produs, sector sau activitate. Modelul matematic în baza căruia se determină coeficientul de suplimentare poate avea următoarea formă: Ks-reprezintă coeficientul de suplimentare; Chr reprezintă cheltuiala indirectă de repartizat; b reprezintă baza de repartizare; I reprezintă sectorul, activitatea sau
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
repartizat și suma bazelor de repartizare aferente fiecărui produs, sector sau activitate. Modelul matematic în baza căruia se determină coeficientul de suplimentare poate avea următoarea formă: Ks-reprezintă coeficientul de suplimentare; Chr reprezintă cheltuiala indirectă de repartizat; b reprezintă baza de repartizare; I reprezintă sectorul, activitatea sau produsul în cauză; n reprezintă numărul produselor, sectoarelor, etc. *calculul mărimii cheltuielilor indirecte cu care se afectează fiecare sector, activitate, produs, conform relației: Procedeul suplimentării se poate aplica în mai multe variante, funcție de caracterul și
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
activitatea sau produsul în cauză; n reprezintă numărul produselor, sectoarelor, etc. *calculul mărimii cheltuielilor indirecte cu care se afectează fiecare sector, activitate, produs, conform relației: Procedeul suplimentării se poate aplica în mai multe variante, funcție de caracterul și numărul coeficienților de repartizare calculați. Se disting patru variante ale procedeului suplimentării: a) varianta coeficientului unic sau global; b) varianta coeficienților multipli; c) varianta coeficienților colectivi; d) varianta cifrelor relative de structură. Varianta suplimentării prin coeficientul unic sau global Această variantă realizează repartizarea cheltuielilor
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
de repartizare calculați. Se disting patru variante ale procedeului suplimentării: a) varianta coeficientului unic sau global; b) varianta coeficienților multipli; c) varianta coeficienților colectivi; d) varianta cifrelor relative de structură. Varianta suplimentării prin coeficientul unic sau global Această variantă realizează repartizarea cheltuielilor indirecte pe baza unui singur coeficient de suplimentare cu o singură bază de repartizare. Etapele de lucru sunt cele enunțate mai sus, formula de calcul aplicându-se întocmai. Varianta suplimentării prin coeficienți multipli întrucît cheltuielile indirecte de repartizat diferă
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
global; b) varianta coeficienților multipli; c) varianta coeficienților colectivi; d) varianta cifrelor relative de structură. Varianta suplimentării prin coeficientul unic sau global Această variantă realizează repartizarea cheltuielilor indirecte pe baza unui singur coeficient de suplimentare cu o singură bază de repartizare. Etapele de lucru sunt cele enunțate mai sus, formula de calcul aplicându-se întocmai. Varianta suplimentării prin coeficienți multipli întrucît cheltuielile indirecte de repartizat diferă în funcție de natura lor, apare necesitatea folosirii mai multor coeficienți de suplimentare. Pentru aceasta se aleg
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
33.750 W. b) suprafața ocupată cu cele trei secții este: secția S1: 42.000 mp; nr. personal TA = 47; -secția S2: 50.000 mp; nr. personal TA = 60; -secția S3: 38.000 mp; nr. personal TA = 33. Criteriile pentru repartizarea cheltuielilor indirecte sunt, deci, suprafața ocupată de fiecare din secțiile de producție pentru cheltuielile cu amortizarea, iar pentru cheltuielile cu energia electrică în scopul ilunimării, nr, de personal tehnic administrativ. Rezolvare: a) Repartizarea cheltuielilor cu amortizarea clădirii monobloc în care
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
mp; nr. personal TA = 33. Criteriile pentru repartizarea cheltuielilor indirecte sunt, deci, suprafața ocupată de fiecare din secțiile de producție pentru cheltuielile cu amortizarea, iar pentru cheltuielile cu energia electrică în scopul ilunimării, nr, de personal tehnic administrativ. Rezolvare: a) Repartizarea cheltuielilor cu amortizarea clădirii monobloc în care funcționează cele trei secții (tabel 13): Varianta suplimentării prin coeficienți selectivi Acest procedeu de repartizare a cheltuielilor indirecte se folosește exclusiv pentru repartizarea cheltuielilor cu întreținerea și funcționarea utilajelor (CIFU) și a cheltuielilor
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
cu amortizarea, iar pentru cheltuielile cu energia electrică în scopul ilunimării, nr, de personal tehnic administrativ. Rezolvare: a) Repartizarea cheltuielilor cu amortizarea clădirii monobloc în care funcționează cele trei secții (tabel 13): Varianta suplimentării prin coeficienți selectivi Acest procedeu de repartizare a cheltuielilor indirecte se folosește exclusiv pentru repartizarea cheltuielilor cu întreținerea și funcționarea utilajelor (CIFU) și a cheltuielilor generale ale secțiilor (CGS), generic denumite cheltuieli comune. Fluxul tehnologic al unei unități patrimoniale este diferit de la produs la produs, deci și
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
în scopul ilunimării, nr, de personal tehnic administrativ. Rezolvare: a) Repartizarea cheltuielilor cu amortizarea clădirii monobloc în care funcționează cele trei secții (tabel 13): Varianta suplimentării prin coeficienți selectivi Acest procedeu de repartizare a cheltuielilor indirecte se folosește exclusiv pentru repartizarea cheltuielilor cu întreținerea și funcționarea utilajelor (CIFU) și a cheltuielilor generale ale secțiilor (CGS), generic denumite cheltuieli comune. Fluxul tehnologic al unei unități patrimoniale este diferit de la produs la produs, deci și cheltuielile comune trebuiesc imputate numai categoriilor de produse
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
unei unități patrimoniale este diferit de la produs la produs, deci și cheltuielile comune trebuiesc imputate numai categoriilor de produse care parcurg același traseu pe filiera produsului tehnologic. Varianta suplimentării prin coeficienți selectivi se individualizează prin aceea că folosește baze de repartizare care diferă de la o categorie la alta, precum și 86 Moise Cîndea prin faptul că selectează produsele asupra cărora se impută cheltuielile comune, în funcție de parcursul tehnologic al fiecăruia în parte. Exemplu: Presupunem o unitate patrimonială care înregistrează următoarele cheltuieli pentru fabricarea
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
de calcul sunt redate în tabelul 15). Produsul P1 parcurge toate cele trei secții (S1, S2, S3), produsul P2 se fabrică numai în secțiile S1 și S2, iar produsul P3 se fabrică în secțiile S1 și S3. Criteriul (bază de repartizare) pentru cheltuielile cu întreținerea și funcționarea utilajelor se consideră numărul orelor de funcționare al utilajelor (tabel 16), iar pentru cheltuielile generale ale secției, criteriul este manopera directă (tabel 17). Varianta cifrelor relative de structură Această variantă conduce la afectarea pe
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
Varianta cifrelor relative de structură Această variantă conduce la afectarea pe produse, lucrări sau servicii cu aceeași mărime a cheltuielilor ca și în varianta anterioară, dar determinarea acestora se face printr-un calcul intermediar, calculînd ponderea (Pi) fiecărei baze de repartizare în totalul acestora, conform relației: III.5.3. Procedee de delimitare a cheltuielilor de producție în variabile și fixe Separarea cheltuielilor de producție în variabile și fixe are o mare însemnătate, atât la momentul antecalculației cât și în postcalcul, deoarece
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
furnizează celorlalte secții cuplate cele mai mari cantități de produse și servicii și au primit cele mai mici cantități. Deci, se începe cu calculul costului unitar pentru AIR, deoarece primește cele mai puține prestații reciproce și cedează cele mai mari. Repartizarea cheltuielilor indirecte se face utilizând procedeul suplimentării, varianta coeficientului unic (K s ), baza de repartizare (B r ) fiind manopera directă. Se face precizarea că este considerată cheltuială indirectă și contravaloarea prestațiilor cedate de secțiile cuplate (tabel 26). III.5.5
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
cele mai mici cantități. Deci, se începe cu calculul costului unitar pentru AIR, deoarece primește cele mai puține prestații reciproce și cedează cele mai mari. Repartizarea cheltuielilor indirecte se face utilizând procedeul suplimentării, varianta coeficientului unic (K s ), baza de repartizare (B r ) fiind manopera directă. Se face precizarea că este considerată cheltuială indirectă și contravaloarea prestațiilor cedate de secțiile cuplate (tabel 26). III.5.5. Procedee de determinare a costurilor pe unitatea de produs Procedeele de determinare a costurilor pe
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
pentru produsul secundar „i”. Metode și procedee de calculație a costurilor IV.1. Calculațiile privind costurile producției și clasificarea lor Calculația costurilor constă în totalitatea proceselor și tehnicilor folosite în scopul determinării cheltuielilor pe locuri de producție și produse, ale repartizării juste a acestora în funcție de obiectul și de unitatea de calculație, spre a obține în final, costul unitar al produselor. Deși în literatura de specialitate se întâlnesc și alte definiții referitoare la calculația costurilor, esența din definiția precedentă se regăsește aproape
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
anumite criterii. Astfel, metodele de calculație a costurilor pot fi grupate în funcție de momentul apariției lor în: a) metode clasice de calculație (metoda globală sau a calculației simple, metoda pe faze, metoda pe comenzi, metoda coeficienților de echivalență și procedeele de repartizare a cheltuielilor indirecte). b) metode moderne (evoluate) de calculație a costurilor (metoda normativă, metoda costului normal, metoda standard-cost, metoda direct- costing, metoda costurilor marginale, metoda PERT-cost, metoda T.H.M., metoda Georges Perrin, metoda costurilor bazate pe activități [ABC], metoda throughput [TA
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]