38,095 matches
-
românii spânzurați pe valea Nistrului de agenții lui Rakovschi căruia nu-i reușise planul de sovietizare a României așa cum i-a reușit lui Bellakun la 21 Martie 1918, în Ungaria declarată Republică sovietică. Este interesant de reținut că sub presiunea trupelor românești care eliberaseră Transilvania și intrau în Budapesta, Bela Kun i-a cerut sprijinul lui Rakovschi, acesta neîntârziind să-i trimită ucrainieni înarmați, prin Bucovina și Galiția. Cum într-un război luptătorii nu se opresc decât la victoria finală, românii
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
stat în România și nici nu va pretinde anexiuni teritoriale, Gheorghiță Savel cu perspicacitatea sa de ofițer destoinic salvează comandamentul cu ofițerii săi superiori și alte acțiuni de vitejie care-l propun pentru Ordinul “Mihai Viteazu”. La 6 Aprilie 1944, trupe ale Frontului II ucrainean intrau în Botoșani, Rădăuți, Suceava. În acest timp, armata germano-română încă era stăpână pe situația din Crimeea până în următoarele zile când ofensiva sovietică s-a dovedit copleșitoare. Deși Hitler nu aproba părăsirea Crimeei, atacurile rusești tot
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
moarte nu-i trecea prin imaginație ce viață insuportabilă va trăi în România comunistă și postcomunistă. În ochii memoriei îi defilează castelele nobililor ruși, transformate în magazii, centre agricole, săli de dezmăț, etc, în care a fost și el, cu trupa, cantonat. Ei, vânătorii de munte, au cunoscut arșița stepei tătărești Nogai spre munții ce-și înălțau crestele Iaila pe cenușiul zării. În repausuri, doritor să cunoască felul de a fi al oamenilor locului, cu toată oboseala nu putea să nu
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
prin intrarea lor în Sevastopol, care va avea loc la data de 12 Mai 1944. Mai întâi este luat cu asalt istmul Perekop, împingând armata a 17-a germană spre centrul Crimeii. Pentru a evita încercuirea, generalul german cere evacuarea trupelor dar Hitler o respinge și ordonă rezistență cu orice preț. Pe 11 Aprilie pornește atacul generalul A.I. Eremenko. Acesta eliberează localitatea Kerci, lăsând în urmă peninsula cu același nume și ocupând în înaintare Feodosia, iar tancurile Corpului 19 intrând în
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
Între timp, este eliberată Yalta. Toate sursele de foc din aer, de pe uscat și de pe mare sunt concentrate, la 19 Aprilie, asupra portului Sevastopol, care de fapt era o imensă și ramificată cazemată, aproape inexpugnabilă. Hitler numește la comanda trupelor germane pe generalul K. Altmedinger. Dar întrucât apropierea înaintării adverse nu mai era imposibilă s-a hotărât evacuarea organizată de către comandamentul germano-român. După o lună de luptă cu toate armatele de care dispuneam și cu mari sacrificii, trebuia să ne
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
să-și ardă coardele vocale, terminând cu cântatul pentru totdeauna. A dispărut cu totul și din Bucureștiul real, și din celălalt București, fan tomatic și cețos, din memoria oamenilor. Unchiul meu dinspre mamă, care este actor, făcea un turneu cu trupa lui când l-a întâlnit prin 1959 la Piatra-Neamț. A găsit acolo, pe post de mașinist (trăgea în fiecare seară cortina), un bătrân cu aspect de boschetar, căruia teatrul îi dădea, de milă, o pâine. Cineva i-a spus că
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
Copii, dom’ profesor... se adresă el rânjind suprave ghetorului Carara. Și cu pași mari, Încercând să plutească o infimă clipă În aer, pentru prestanță, deși nu măsura mai mult de un metru șaizeci, se trase mai la o parte de trupă, Își duse mâinile la centură și se puse pe privit câmpul Însorit de dimineață. — Bă, frumoasă țară Buzău’ ăsta, mai zise, și Își aprinse un Snagov. Apriga ședință de s-a Încheiat apatic, după două ore de bătut pas de
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
brațului și ale umărului, întinderea încheieturii, jocul genunchiului și al piciorului, ciocnirile, desprinderile, fulgerătoarea lovitură finală. Toți tinerii aristocrați romani trebuiau să efectueze o perioadă de antrenament în cadrul legiunilor, un serviciu militar dur; după un timp, li se încredința comanda trupelor aflate de-a lungul nesfârșitelor granițe sau - cel mai puternic motiv de mândrie - comanda unei legiuni în vreme de război. Acum însă scopul antrenamentului era altul. În apropierea fierăriei se aflau grajdurile. Băiețelul se ascundea printre cai, unde era greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
fost frică să le aducă la Roma“, comenta lumea. Amestecat în mulțime, un învățat palid, pe nume Cremutius Cordo (încă nu apăruseră semnele persecuției ce avea să-l ucidă), văzu ziua aceea cu ochii istoricului și scrise că Germanicus, în ciuda trupelor puține și a absenței lui Tiberius, a avut parte de cel mai entuziast triumphus pe care Roma l-a închinat vreodată unui învingător. Dar își puse întrebarea: „Ce anume aclamă de fapt? Victoria asupra popoarelor îndepărtate și, în mare parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
duhnește parfumuri acre de cea mai pură esență națională... Ieftin, domnilor!... Cumpărați ideal național!... poftiți, poftiți...” („Impresii de iarmaroc“). „Jurnalul săptămînii“ (realizat, probabil, de Ion Vinea) polemizează, pe același ton violent pînă la trivialitate, cu represiunea instituită în Capitală de trupele Gărzii Demnității Naționale. Toposurile tradiționaliste, denunțate drept mistificatoare, sînt flagelate într-un limbaj scatologic și sexualizant, în care „marca” pamfletară a lui N.D. Cocea și Tudor Arghezi indică o radicalizare a limbajului specifică epocilor de criză. Vitriolarea literaturii „patriotice”, „cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
scenei românești, întreținînd un climat de efervescență favorabil înnoirii creative. Printre animatorii lor s-au numărat Ion Marin Sadoveanu, B. Fundoianu, Armand Pascal, Sandu Eliad și cuplul Scarlat Callimachi - Dida Solomon. Un ferment l-a reprezentat și activitatea scenică a trupei idiș din Vilna (director: Iacob Șternberg), desfășurată o vreme la București, în cadrul programului „Dramă și comedie” susținut de A.I. Zissu și Ion Călugăru. Modestele experimente futuriste publicate ici-colo în revistele de avangardă rămîn simple curiozități ludice. În schimb, estetica expresionistă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Insula» pentru ilustrele noastre mumii”. Peste aproape un deceniu, în panorama „Contribuțiuni sumare la cunoașterea mișcărei moderne de la noi” (în unu, nr. 33, feb. 1931), M.H. Maxy consemna retrospectiv „prima încercare a chinuitului Armand Pascal cu «Insula» pînă la apariția trupei din Vilna, prin intermediul regizorului Daniel și al poetului Sternberg”. („Regizorul Daniel” era fratele scriitorului Paul Daniel, cumnatul lui Fundoianu, rămas în țară ca „element de legătură”.) Dintre dezideratele modeste, de bun-simț ale „Insulei”, ceva rămăsese totuși valabil pentru insurgenții avangardiști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
manuscrisul piesei Les puits de Maule, o dramatizare în patru acte și patru tablouri a scenei de vrăjitorie din romanul Casa cu șapte frontoane al lui Nathaniel Hawthorne. Toate cele trei texte menționate au rămas în sertarele autorului... Expresionism iudaic. Trupa de teatru idiș din Vilna Stabilită din 1924 la București prin eforturile lui A.I. Zissu, trupa de teatru idiș din Vilna a adus cu sine - pe filiera culturii ruso-germane - o autentică experiență expresionistă în regia de teatru din România interbelică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
de vrăjitorie din romanul Casa cu șapte frontoane al lui Nathaniel Hawthorne. Toate cele trei texte menționate au rămas în sertarele autorului... Expresionism iudaic. Trupa de teatru idiș din Vilna Stabilită din 1924 la București prin eforturile lui A.I. Zissu, trupa de teatru idiș din Vilna a adus cu sine - pe filiera culturii ruso-germane - o autentică experiență expresionistă în regia de teatru din România interbelică. Actorii Iosif Bolov, Iacob Weisliz, Hana Braz, Liuba Kadison, Beniamin Ehren-Krantz, Alexandr Stein, Judith Lares, Hana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Molière, Leonid Andreev, Ibsen, Gorki, Arțîbașev ș.a.). Interesul extraordinar pe care l-au stîrnit a depășit cu mult granițele lumii idiș, în mai multe orașe ale țării înființîndu-se asociații de „Prieteni ai teatrului evreiesc”, menite să sprijine material și organizatoric trupa. Într-un moment de recrudescență a manifestărilor antisemite, mai ales în rîndul studenților, spectacolele au contribuit - dimpotrivă - la crearea unui climat de solidaritate româno-evreiască în jurul emoțiilor artistice autentice (v. articolul „Trupa din Vilna”, în Cuvîntul liber, nr. 34, 24 octombrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ai teatrului evreiesc”, menite să sprijine material și organizatoric trupa. Într-un moment de recrudescență a manifestărilor antisemite, mai ales în rîndul studenților, spectacolele au contribuit - dimpotrivă - la crearea unui climat de solidaritate româno-evreiască în jurul emoțiilor artistice autentice (v. articolul „Trupa din Vilna”, în Cuvîntul liber, nr. 34, 24 octombrie 1925). Primul director al ansamblului a fost M. Mazo, iar cel care a intermediat aducerea la București, în 1923, a trupei a fost actorul Isidor Goldenberg. Activitatea trupei a fost legată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
climat de solidaritate româno-evreiască în jurul emoțiilor artistice autentice (v. articolul „Trupa din Vilna”, în Cuvîntul liber, nr. 34, 24 octombrie 1925). Primul director al ansamblului a fost M. Mazo, iar cel care a intermediat aducerea la București, în 1923, a trupei a fost actorul Isidor Goldenberg. Activitatea trupei a fost legată de cea a grupului Integral, prin intermediul a cel puțin doi dintre redactorii revistei: M.H. Maxy și Ion Călugăru. Rubrica de „notițe” îi consemnează conștiincios manifestările. Încă din nr. 2 putem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
autentice (v. articolul „Trupa din Vilna”, în Cuvîntul liber, nr. 34, 24 octombrie 1925). Primul director al ansamblului a fost M. Mazo, iar cel care a intermediat aducerea la București, în 1923, a trupei a fost actorul Isidor Goldenberg. Activitatea trupei a fost legată de cea a grupului Integral, prin intermediul a cel puțin doi dintre redactorii revistei: M.H. Maxy și Ion Călugăru. Rubrica de „notițe” îi consemnează conștiincios manifestările. Încă din nr. 2 putem citi următoarele informații: „ansamblul rătăcitoarei trupe din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Activitatea trupei a fost legată de cea a grupului Integral, prin intermediul a cel puțin doi dintre redactorii revistei: M.H. Maxy și Ion Călugăru. Rubrica de „notițe” îi consemnează conștiincios manifestările. Încă din nr. 2 putem citi următoarele informații: „ansamblul rătăcitoarei trupe din Vilna se stabilește în țară, după o epocă de turneu prelungit. Se fixează cu program, care nu mai oscilează între melodramă și pictură expresionistă, aparent. Prospectul lansat zilele trecute e precis. Noua grupare tinde să se îndrume pe căile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Iacob Șternberg - director artistic, A. Mazo - director administrativ și Ion Călugăru - secretar al comisiei artistice. Printre redactorii teatrului s-a numărat și M.H. Maxy, care a montat cîteva piese și a realizat o parte dintre decorurile scenice. Principalul sponsor al trupei ambulante și al proiectului „Dramă și comedie” (din care făceau parte Călugăru și Maxy) a fost scriitorul, industriașul și liderul sionist A.I. Zissu, fostul cumnat al lui T. Arghezi. Reprezentările cu Cîntărețul tristeții sale de Ossip Dimov (1924-1925) și Noapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
valori permanente în orice fel de text; se poate deda la oricîte operații de alhimie vrea. Susceptibilitatea noastră ar fi preferat un text acrobatic. Să nu-l învinovățim însă pe Sternberg...”. Pe lîngă deja citatul Arghezi, susținător neobosit al spectacolelor trupei din Vilna, s-au pronunțat elogios și alți scriitori români, oameni de teatru cu grutate în epocă, de la Ion Marin Sadoveanu (care compara montarea cu Cîntărețul tristeții sale - „poveste tristă de dragoste a unui tînăr și anonim evreu din nesfîrșita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
nu este o simplă fanfaronadă, ca atîtea alte naționalisme” (Lupta, 22 ianuarie 1925). Altminteri, membrii „stîngii moderniste” autohtone - Cocea, Galaction, Arghezi, Vinea - și-au manifestat constant solidaritatea cu minoritatea iudaică de pe teritoriul României. Un moment semnificativ în istoria românească a trupei l-a contituit „procesul literar de la Teatrul Barașeum”, intentat - potrivit revistei democratice evreiești Adam (dir.: I. Ludo) - de intelectualitatea bucureșteană poetului Iacob Sternberg, care „a montat într-o formă cu totul neobișnuită misterul lui I.L. Peretz Noaptea în tîrgul vechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
a devenit azi o știință. Pictorul Kolnik - cel care a lucrat decorurile pentru Neofitul - se vădește a fi la curent cu evoluția acestei științe. Fără alte calități excepționale, spectacolul de deschidere al societății „Dramă și Comedie” (instituție creată pe nucleul trupei din Vilna) are meritul de a ni-l fi făcut cunoscut”. Revista Punct nu excelează prin articole de estetică teatrală. Rubrica „Etuva” dedicată știrilor din teatru, se războiește însă constant cu „spectre hidoase” ca A. de Herz, Mircea Rădulescu, Mihail
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
de creație, care l au, animator și conducător, pe acest distins domn. Prieten permanent cu toți prefecții și primarii, cu toți șefii poliției, jandarmilor, pompierilor, patronilor și susținătorilor echipei de fotbal, ce pare cusută cu fire de mătase,în coroana trupelor din grupa A, a țării. S-ar putea adăuga, alte și alte elemente, care să-i întregească un portret, din fuga calului, acestui Emil Râșcanu. Mă opresc însă aici, cu osanalele, trecând vârful pixului pe alte planuri. Nu știu dacă
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
multă putere,în toate! Și, bine-ai venit,în rândurile miliardarilor de început de secol al douăzecișiunulea! VRAIȘTEA Când Ion Antonescu a ordonat, din bordeiul militar, situat în vecinătatea localității Fălciu, armatelor române: TRECEȚI PRUTUL!, Maricel Dumistrăcel era copil de trupă,în una din unitățile de infanterie, de prin Moldova. Era cel mai mic soldățel din întreagă acea armată, care s-a aruncat, ca bleaga, în apele râului Țiganca. Mulți au murit,înecați. Mai puțini - împușcați. Dar, marea majoritate, a ajuns
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]