38,095 matches
-
sergentul Fogarty, cu prudență. Că tot vorbeam de Marie Lavelle, avem niște informații cum că a făcut parte dintr-o trupă de circ care dat spectacole aici, cam acum trei ani. Mai e cineva pe aici care făcea parte din trupă... —Sophie Sandeman, interveni agenta Hamlin. Știți ceva despre trupa de teatru? —Păi, Sophie face costumele pentru piesa asta, zisei eu. Nu știam că a mai lucrat aici. Singura persoană de pe aici pe care o cunosc de mai mult de câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
Lavelle, avem niște informații cum că a făcut parte dintr-o trupă de circ care dat spectacole aici, cam acum trei ani. Mai e cineva pe aici care făcea parte din trupă... —Sophie Sandeman, interveni agenta Hamlin. Știți ceva despre trupa de teatru? —Păi, Sophie face costumele pentru piesa asta, zisei eu. Nu știam că a mai lucrat aici. Singura persoană de pe aici pe care o cunosc de mai mult de câteva luni e Sally - Salvatore Santorini, cel acare face decorurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
practic n-a jucat aici? A venit numai la probe? Nu-și mai aduce nimeni aminte. Deci presupun că, cel puțin, n-a jucat în nici un spectacol de-al nostru. Deși se poate să fi apărut pe undeva, în genul trupei de circ. Dar nu în trupa respectivă. Au verificat. Margery își revenea în fire. — Cu cine ar fi trebuit să se întâlnească acum trei ani, dacă ar fi venit la probe? insistai eu. Ah, păi sunt o grămadă de oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
venit numai la probe? Nu-și mai aduce nimeni aminte. Deci presupun că, cel puțin, n-a jucat în nici un spectacol de-al nostru. Deși se poate să fi apărut pe undeva, în genul trupei de circ. Dar nu în trupa respectivă. Au verificat. Margery își revenea în fire. — Cu cine ar fi trebuit să se întâlnească acum trei ani, dacă ar fi venit la probe? insistai eu. Ah, păi sunt o grămadă de oameni, zise Margery obosită. De fapt, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
vrăjmașii noștri se bucură de sprijinul Romei și al tuturor creștinilor; am pierdut Gibraltarul, Alhama, Ronda, Marbella, Málaga și multe alte locuri și, atâta timp cât pacea nu va fi restabilită, lista lor nu va înceta să crească; livezile sunt părăduite de trupe, iar țăranii se plâng; drumurile nu mai sunt sigure, negustorii nu se mai pot aproviziona, fortăreața regală și suk-urile se golesc, iar prețurile alimentelor cresc, în afară de acela al cărnii, care se vinde la un dirham livra, căci am fost nevoiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
aveau să se confirme în ziua de Anul Nou, în cursul discuțiilor cu vizitatorii Alhambrei. Am aflat într-adevăr că Yahya, „Luptătorul pentru Credință“, „Paloșul Islamului“, hotărâse nu doar să dea Basta pe mâna necredincioșilor, ci și să se alăture trupelor castiliene spre a le deschide drumul către celelalte orașe ale regatului, în special Guadix și Almería, și, în cele din urmă, Granada. Îndemânarea supremă a acestui prinț fusese aceea de a le distrage atenția musulmanilor cu ajutorul așa-zisei sale viclenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
înconjurul orașului, crescând peste măsură și îmbogățindu-se constant cu amănunte, astfel că a doua zi, de la Alhambra pâna la Mauror și de la Albaicin până în cartierul Olarilor, oricine ar fi încercat să pună la îndoială sosirea iminentă și masivă a trupelor egiptene era privit cu mare dispreț și cu adâncă neîncredere. Unii dădeau chiar asigurări că o imensă flotă musulmană apăruse în largul La Rabitei, la sud de Granada, și că egiptenilor li se alăturaseră turci și maghrebini. Dacă veștile astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
zăpada l-a silit să-și reducă atacurile. Se adăpostește îndărătul zidurilor din Santa Fe și a fortificațiilor pe care le-a construit, mulțumindu-se să ne interzică accesul pe drumuri. Peste trei luni, va fi primăvară, Ferdinand va avea trupe proaspete, gata să dea atacul decisiv împotriva orașului nostru pe care, până atunci, foamea îl va fi vlăguit deja. Acum e momentul să negociem! Acum va accepta Ferdinand condițiile noastre, căci încă îi putem oferi ceva în schimb.“ Abu-Khamr, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
în mantale grele de lână, înconjurați de vreo mie de soldați pedeștri sau călări, care nu arătau față de ei nici un fel de brutalitate, nici măcar în vorbe, mulțumindu-se să-i înconjoare pentru a-i împiedica să se îndepărteze. Apoi, imensa trupă s-a pus tăcută în mișcare, având în frunte un călăreț înfășurat în văluri, cu soldații înșiruiți în ordine pe laturi. Trupa a trecut prin fața porții celor Șapte Caturi, a mers de-a lungul meterezelor, a ieșit din cetate prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
brutalitate, nici măcar în vorbe, mulțumindu-se să-i înconjoare pentru a-i împiedica să se îndepărteze. Apoi, imensa trupă s-a pus tăcută în mișcare, având în frunte un călăreț înfășurat în văluri, cu soldații înșiruiți în ordine pe laturi. Trupa a trecut prin fața porții celor Șapte Caturi, a mers de-a lungul meterezelor, a ieșit din cetate prin poarta către Najd spre a ajunge la Genil, a cărui suprafață era înghețată. Caravana tăcută și tremurătoare se opri pentru prima oară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Era nevoie să ieșim din oraș spre a evita orice incident, orice reacție nechibzuită. Ferdinand a cerut ca cinci sute de oameni cu vază, aparținând marilor familii din Granada, să-i fie lăsați ostateci pentru ca el să-și poată introduce trupele în oraș fără a se teme de vreo capcană. Iar noi avem tot interesul ca această capitulare să se petreacă fără nici o violență. Liniștiți-i și pe ceilalți, spuneți-le că vor fi bine tratați și că totul se va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
voința Celui-de-Sus trebuia să se împlinească până la capăt. Pauza n-a durat mai mult de o jumătate de ceas, apoi au pornit spre apus, fără să se îndepărteze de Genil la mai mult de o aruncătură de piatră. Curând o trupă de castilieni s-a ivit în zare, iar când a ajuns în dreptul nostru, șeful ei a stat de vorbă deoparte cu al-Mulih, apoi, la porunca acestuia, soldații din Granada au făcut stânga-mprejur și s-au întors la trap în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ani, care fusese luat ostatec o dată cu tatăl meu, a fost adus înapoi acasă; se prefăcuse că nu se simte bine, iar castilienii se temuseră că va muri în mâinile lor. Au aflat din gura lui pe ce drum o pornise trupa, iar maică-mea s-a hotărât să se ducă încă de a doua zi în zori să stea la pândă la poarta către Najd, în sudul orașului, nu departe de Genil. A socotit că e mai înțelept să fie însoțită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
a cedat fără greutate, căci era deja întredeschis. Am ieșit din oraș, fără să știm prea bine încotro s-o apucăm. Eram încă la câțiva pași depărtare de zid, când un spectacol ciudat s-a oferit ochilor noștri holbați: două trupe de călăreți păreau să se îndrepte spre noi, una la dreapta, urcând dinspre râul Genil, dar înaintând la trap deși era drum în pantă, cealaltă la stânga noastră, venind dinspre Alhambra, cu mers greoi. Curând un călăreț s-a desprins din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
după care Ferdinand și Isabela și-au continuat drumul în direcția Alhambrei, în vreme ce Boabdil, rămas o clipă fără grai, a întors capul o dată înainte de a-și continua drumul. Mergea atât de încet, încât a fost iute ajuns din urmă de trupa sa, formată din mai bine de o sută de cai și catâri care transportau bărbați, femei, copii, precum și un mare număr de cufere și de obiecte înfășurate în postavuri. Se povestea a doua zi că dezgropase cadavrele strămoșilor săi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
înălțat bariere în calea dușmanilor, au fost masacrați soldați, funcționari, călugări. A fost o adevărată răzmeriță. Desigur, orășenii nu erau în măsură să țină piept armatei de ocupație Cu câteva arbalete, câteva săbii, ceva lănci și câteva bâte, ei interziseră trupelor castiliene accesul în Albaicin și începură să se organizeze într-o mică armată spre a duce războiul sfânt. Însă, după două zile de lupte, au fost striviți. Și a început masacrul. Autoritățile proclamară că toți musulmanii aveau să fie executați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
că Andaluzia va redeveni musulmană și fiecare se va putea întoarce acasă. Nu știa când, nici în ce împrejurări, recunoștea el, dar putea să dea mărturie de puterea de neînfrânt a turcilor, de teroarea pe care o inspira oricui vederea trupelor turcești atât de numeroase. Se arăta convins de interesul lor imens pentru soarta Granadei, de voința lor de a o dezrobi de necredincioși. Dintre toți cei de față, nu eram printre cei mai puțin entuziaști. Când am rămas singuri, seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
află pe acel meleag un curs de apă de-a lungul căruia merg caravanele și se zice că orice om care trece pe acolo trebuie să înainteze doar în pași de dans și țopăind, altfel e lovit de friguri. Toată trupa noastră s-a pus veselă pe dănțuit, și eu, și gărzile, până și neguțătorii cei grași, unii făcând-o din joacă, alții din superstiție, alții spre a se feri de înțepăturile insectelor, cu excepția unchiului meu, care a socotit că demnitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
-mi lucrurile. Iscoditorul mi-a relatat ultimele bârfe din Fès: Astaghfirullah murise, ca și Hamza bărbierul, Domnul să aibă milă de ei! Ahmed Șchiopul se întorsese în ținutul lui, la miazăzi de Marrakech, unde conducea împreună cu fratele lui o mică trupă de mujahedini care se luptau cu portughezii. Acasă la Khâli, femeile erau deja în doliu, vestea tristă luând-o înaintea caravanei. Salma se afla acolo, bucuroasă de venirea mea și grăbindu-se să-mi povestească în taină că se recăsătorise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
nimeri peste un ținut aflat în plină forfotă. Nici nu trecusem bine de poarta orașului când populația se îngrămădise deja în jurul meu, unii adresându-mi-se arțăgoși, alții sâcâindu-mă cu întrebările. Încercam să stau liniștit, nu, nu am văzut trupele din Fès venind încoace; da, mi-au ajuns și mie la urechi niște zvonuri, dar nu le-am dat atenție. În vreme ce mă străduiam în van să-mi croiesc drum, s-a apropiat un bărbat înalt, înveșmântat ca un prinț; mulțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
necesară echipării a cinci sute de călăreți, cât și a mai multor mii de pedeștri. Eram așadar dator să fac o încercare împotriva Agadirului, dar nu doream nicidecum să pun mâna pe oraș, căci mi-aș fi pierdut jumătate din trupe în bătălie și, lucru încă și mai grav, aș fi fost silit să-mi stabilesc acolo restul armatei pentru ani buni de atunci înainte, spre a apăra orașul împotriva asalturilor succesive ale portughezilor. Am ceva mai bun de făcut astăzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
trebui să-i răspund; dar la douăzeci de ani nu ești prea temperat în ce faci. — Așadar, am spus rostind cuvintele rar, de parcă aș fi vrut doar să pricep, vrei să lupți împotriva portughezilor, dar nu împotriva lor îți asmuți trupele: oamenii ăștia, care ți-au auzit chemarea la războiul sfânt, îți sunt trebuincioși ca să cucerești Fès-ul, Meknès-ul și Marrakech-ul! Fără să dea atenție sarcasmelor mele, Ahmed mă cuprinse pe după umeri: — Pentru Dumnezeu, Hassan, tu nu pari să înțelegi ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
sol al șerifului de la Mecca și pe un ambasador hindus, sosiți amândoi cu câteva zile în urmă în capitală pentru a-i înfățișa aceeași problemă: portughezii reușiseră să ocupe insula Kamaran, controlau cu strășnicie intrarea în marea Roșie și debarcaseră trupe pe coasta Yemenului. Șeriful se temea că vor ataca și convoaiele de pelerini din Egipt care obișnuiau să treacă prin porturile Yanbuh și Djeddah, de acum direct amenințate. Emisarul hindus venise cu mare pompă, însoțit de doi elefanți uriași cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
cu stăpânul lui. N-a fost nevoie să aștept prea mult pentru a-mi da seama de motivul unei asemenea agitații. Dinspre strada Saliba sosea într-adevăr un detașament de soldați, precedat de toboșari și de purtători de făclii. În mijlocul trupei se târa un individ cu bustul gol, cu mâinile întinse în față, legate cu o funie de care trăgea un om călare. Cineva citea o proclamație care spunea că omul, un servitor acuzat că fura turbane din suk în timpul nopții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
prea tare când o pornise în primejdiosul ei demers. Zvonurile care circulau erau atât de contradictorii, încât confuzia totală stăpânea toate mințile, nu doar printre oamenii de rând, ci și în Citadelă. Sultanul hotărâse să plece în Siria, în întâmpinarea trupelor otomane, apoi, în temeiul unor informații liniștitoare, își anulase expediția. Regimentelor care primiseră ordin s-o pornească la drum, li se ceruse să se întoarcă în cazărmi. Califului și celor patru mari cadii li se ceruse în două rânduri să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]