4,932 matches
-
-și trece degetele prin păr. Căci mântuirea nu o capeți, ci se întîmplă prin tine, e minunea trecerii de la un strat al lumii la altul. Tu ești numai cheia porții dintre lumi, dar o cheie ce s-ar topi în broască și împreună cu ea ar genera ușa și spațiul magic de dincolo. Pe care-l contemplu acum, singur în frigul coridorului, coborând tot mai mult în trecut, așa cum tragi tot mai în spate piatra din praștie ca s-o proiectezi apoi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de cerc pe toată lățimea covorului, și ale cărui litere se compun din bazilici, păianjeni, șosele, ciorapi de damă, mașini de zburat și galaxii. Lipită cu omoplații goi de răcoroasa ușă de la intrare - pe când eu mă chinuiam să scot din broască mecanismul ciudat al cheii de siguranță - mama văzu deodată, în ziua terminării covorului, cuvântul scris, ca o-mpletitură arabă, pe vasta suprafață de pluș colorat. "", șoptise mai întîi pentru sine, iar apoi, ridicîndu-mă-n brațe și arătîndu-mi cu degetul, în depărtare
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
președinta, Pena, ieși în fața clasei și dădu raportul tovarășei, salutând. Tovarășa salută și ea. Briza caldă, filtrată prin duzii scorburoși din curtea școlii (cu un an înainte Mircea găsise într-o scorbură sute de ascuțitoare de plastic viu colorate: girafe, broaște țestoase, mașinuțe, butoiașe transparente...) pătrundea-n clasă o dată cu dungi late de lumină în care plutea praful. Pena vorbea atât de repede, turuia cuvintele învățate pe de rost cu atâta detașare, că nu se-nțelegea absolut nimic. Dar după raport, tovarășa
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
schilodită pentru totdeauna. Capul ei mare, însîngerat, cu fire de păr hpite de țeasta murdară de meconiu, dislocase cu un troznet de oase fluturele iliac ce-o purtase până atunci, tandru, între aripe. Craniul fetiței, moale ca un ou de broască țestoasă, suferise și el presiuni și deformări tragice în tunelul de carne și pielițe prin care alunecase. Dar supraviețuiseră și copilul, și mama, chiar dacă mama avea să poarte de-atunci pentru toată viața un corset de plexiglas pe sub rochie, închis
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
intimă de dantelă, roșie, neagră și sidefie, portjartiere complicate ca niște harnașamente, sutiene cu pernițe-n interior, chiloți ca niște mici triunghiuri mătăsoase susținute de ațișoare și ciorapi de plasă ghemuiți în ei înșiși, în cutii de pantofi, ca niște broaște râioase. Dar în budoarul mamei Herman pătrunsese mult mai târziu. Urmaseră seri fericite. Herman îi vorbise Soilei și ea-i răspunsese, și vocea ei Herman și-o amintea, "o știusem dintotdeauna, Mircea, voce de băiat dinainte de adolescență, voce dulce și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
chiar om, deveneai un fel de ființă neobișnuită și totul în jurul tău devenea ciudat și diferit. Caleidoscopul nu era o jucărie prea complicată. Câte nu stricase pînă-atunci! De altfel, toate jucăriile le desfăcea ca să vadă ce-au în ele. Nici broaștele și păsările de tablă cu cheiță, nici fata din nufăr n-avuseseră viață prea lungă la el. În toate era același mecanism cu un arc de tablă răsucit, un tambur greu și câteva rotițe dințate, ca de ceas. Nu se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
privindu-i mișcarea dezordonată a picioarelor și mandibulele ca niște coarne de cerb. Vroia s-o ducă acasă și s-o pună mtr-un borcan. "Ce rău îmi pare că nu mai știi nimic! Câte ai mai făcut! Ai sărit ca broasca, ai făcut chiț-chiț ca șoriceii, groh-groh ca purcelul... Nici când i-ai spus cucoanei ăleia câți bani are-n poșetă nu-ți mai aduci aminte? Dar câte n-ai făcut... Numai eu am stat tot timpul cu inima strânsă să
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un băiețel mic, cel mai mic, negricios, rătăcit pe undeva prin fundul clasei. La joacă, de asemenea, abia dacă ceilalți îl băgau în seamă. Chiar și acum, în mod sigur aveau mai curând să râdă de el, că sărise ca broasca sau chițcăise ca șobolanii. Deși chiar și Mimi sau Vali și-ar fi dat și pielea de pe ei să-i fi chemat la el Omul Șarpe. Ce-i păsa însă? Ce-i mai păsa? O fericire care semăna mult cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ridica zăvorul, trăgea de ușiță și găsea... ce cu gândul nu gîndeai: un vaporaș de plastic cu un scafandru pe punte, gata de scufundare, o cutie de sticlă cu scheletul unei mâini adevărate, un aeromodel de balsa și celofan, o broască vie, cu ochi roșii, mare cât un iepure, patru păpuși rusești așezate în ordine descrescătoare, o carte bogat ilustrată, scrisă cu litere necunoscute, o bilă albastru-străvezie care plutea în micul spațiu fără s-atingă pereții, o cutie de insectar cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se-mbrățișau în spațiul acela înțesat cu obiecte obscene: dildouri și capete de femei cu guri căscate ca ale peștilor, și cravașe și lanțuri și zgărzi și lenjerie roșie aprinsă și nelipsita femeie gonflabilă, și vulve cu pompiță, ca ale broaștelor de cauciuc cu care Maarten se jucase când era mic... Femeia-manechin își sprijinea picioru-ndoit, în ciorap negru cu jartieră, pe șoldul gol al bărbatului. Pulpa, chiar deasupra jartierei, avea două urme vînăt-gălbui de degete. Foarte, foarte atent și îndelungat trebuia
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
acum decât una dintre miliardele de fețe care avuseseră vreodată ființă, fețe de muște și de păianjeni, de lipitori și de sarcopți ai râiei, de acarieni și de oameni, de vulpi și de vipere, de îngeri și de ploșnițe, de broaște și de fetuși, fețe foindu-se, mișcând mandibule și maxile, palpi labiali, căscând boturi pline de colți, încruntîndu-se mânios sau zâmbind cu duioșie, fețe pline de ochi, de nări, de limbi despicate și de antene... Și toată marea aceea de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Pădurea ocupă suprafețe reduse în estul și vestul comunei, din cauza defrișărilor. Pădurile (178 ha) sunt formate din fag, carpen, gorun, tei, mesteacăn, stejar, iar după război s-au plantat și molizi. În locurile mlăștinoase crește papura, rogozul, nufărul galben, mătasea broaștei, săgeata apei și zăvoaie de plop și răchită. Suprafața afectată de umiditate este de 120 ha. SOLURILE Factorii pedoclimatici au favorizat formarea solurilor argiluviale podzolite și cernoziomuri levigate slab și moderat în locurile mai înalte, iar pe șesul Siretului soluri
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
nu-și puteau imagina momente infinit mici. Sfântul Augustin din Hippona era prizonierul paradoxului lui Ahile. - Stai că nu înțeleg, protestă împăratul. Cine era Ahile? - Un erou care alerga foarte repede. Dar care n-ar fi putut prinde niciodată o broască țestoasă, dacă asupra timpului ar fi funcționat concepțiile vremii. Ei credeau că, pentru a prinde broasca, e nevoie să parcugi mai întîi jumătate din distanță, apoi jumătate din distanța rămasă, apoi jumătate din ce mai e... La infinit, se constată
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Stai că nu înțeleg, protestă împăratul. Cine era Ahile? - Un erou care alerga foarte repede. Dar care n-ar fi putut prinde niciodată o broască țestoasă, dacă asupra timpului ar fi funcționat concepțiile vremii. Ei credeau că, pentru a prinde broasca, e nevoie să parcugi mai întîi jumătate din distanță, apoi jumătate din distanța rămasă, apoi jumătate din ce mai e... La infinit, se constată că Ahile are nevoie de o infinitate de momente pentru a prinde broasca... - Și nu și-
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pentru a prinde broasca, e nevoie să parcugi mai întîi jumătate din distanță, apoi jumătate din distanța rămasă, apoi jumătate din ce mai e... La infinit, se constată că Ahile are nevoie de o infinitate de momente pentru a prinde broasca... - Și nu și-au dat seama că sunt în eroare? - Ba da, grecii recunoscuseră cu aproape șase sute de ani înaintea Sfântului Augustin că ăsta este un paradox, dar nu știau cum să scape de el. Sfântul Augustin însuși a fost
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
ușoară contaminare. Ca și cum s-ar fi dedublat brusc, Diribal dădu să întrebe ceva, dar în drumul ei spre vorbire, ideea se topi și se ascunse undeva în subconștient. Atâta vreme cât nu a înțeles cum curge timpul, Ahile nu a prins niciodată broasca, fiindcă se împiedica perpetuu de jumătatea distanței dintre ei... Creștinii știu asta. Ei au căutat broasca aproape un mileniu, neștiind că o țin în buzunar. Iată de ce, în locul vostru nu aș disprețui experiența creștină și lecțiile ei despre vâltorile Timpului
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
ei spre vorbire, ideea se topi și se ascunse undeva în subconștient. Atâta vreme cât nu a înțeles cum curge timpul, Ahile nu a prins niciodată broasca, fiindcă se împiedica perpetuu de jumătatea distanței dintre ei... Creștinii știu asta. Ei au căutat broasca aproape un mileniu, neștiind că o țin în buzunar. Iată de ce, în locul vostru nu aș disprețui experiența creștină și lecțiile ei despre vâltorile Timpului. Fiindcă întîiul învățămînt al creștinismului este furia distrugătoare cu care a început atunci Omul să recupereze
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
la colibă, își ușurară caii de încărcături, luară cu ei tot ce se putea căra prin apa până la genunchi și sosiră în final la ostrov. Aprinseră focul la adăpostul copacilor și mâncară, înconjurați de întuneric și aproape asurziți de orăcăitul broaștelor. în sfârșit, înveliți în pături, se întinseră care cum putu, pe câte o palmă de loc mai puțin umedă. Lui Maliban îi reveni primul tur de pază. Liniștit, își luă cu el arcul și tolba și merse să se posteze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
al Școalei și s-a sporit cu alți membri, pentru a aduna fonduri pentru clădirea noului local de școală în mahalaua noastră Corni, care de la 1 trece la comuna Huși, după noua lege a administrației.” Toponimul Broșteni este pus în legătură cu „broaștele din bălțile formate de acest pârâu”. Redăm opinia despre Broșteni, dintr-o lucrare mai veche. „Broșteni, numită și Coloarea de Verde, suburbie a orașului Huși, județul Fălciu. Tradițiunea, despre numirea acestei localități, zice că locul fiind mlăștinos și cu multe
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
din bălțile formate de acest pârâu”. Redăm opinia despre Broșteni, dintr-o lucrare mai veche. „Broșteni, numită și Coloarea de Verde, suburbie a orașului Huși, județul Fălciu. Tradițiunea, despre numirea acestei localități, zice că locul fiind mlăștinos și cu multe broaște, orăcăitul lor asurzitor a provocat numirea locului de Broșteni. Această mahala din vechime forma sat aparte, tot cu numirea de Broșteni, care sat a fost dăruit Episcopiei de Huși de Domnul Irimia Movilă”. „ Broșteni vrea să zică locuitori ai unei
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
a provocat numirea locului de Broșteni. Această mahala din vechime forma sat aparte, tot cu numirea de Broșteni, care sat a fost dăruit Episcopiei de Huși de Domnul Irimia Movilă”. „ Broșteni vrea să zică locuitori ai unei regiuni bogată în broaște”, adică „băltoasă sau mlăștinoasă”(din cauza apei stătătoare sau curgătoare care se află în apropiereă”. Se avansează chiar ipoteza denumirii primei așezări de pe Drăslăvăț numită „Huși sau chiar Broșteni”. Hotarele târgului Huși sunt întărite la 18 ianuarie 1646 de către Vasile Lupu
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
colibei și sub căruță locul coteiului lângă o roată acoperită cu fân ca să aibă și el umbră. Mai departe, cujba pentru așezat ceaunul. Cu toată apa din apropiere, căldura parcă denaturaliza tot, pâlpâirile cerului lungeau în sus sămănături și arbori, broaștele dormeau, cerul era alburiu-metalic fără pată de nori. Încet și răcorindu-se puțin, veni seara, cu imense roiuri de țânțari, cu țârâitul ușurel al greierilor, cu pregătirea cinei și a fumarului pentru vremea nopții. Moș Gavril a pregătit mămăliga și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
până târziu după miezul nopții, când se potolesc țânțarii. Mâncarăm și ne așezarăm în latura colibei dinspre gârlă, la odihnă. De după înălțimile de peste Prut, se ridica o lună mare și roșie din baltă și de peste tot un cor imens de broaște. Culcatul a fost devreme și somnul agitat, spre ziuă a căzut puțină rouă și câinele neliniștit de dihăniile nopții. După vreo trei zile, nu știu ce-i abate lui moș Gavrilă că-l văd punând calul la căruță, îmi lasă totul în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
reliefau siguranță, răceală, detașare, încât eu, copil fiind, „înghețam” și mă înfricoșa insistența cu care ne privea și îndemna la negoț. De cum îi auzeam vocea pe stradă, lăsam orice provocare a jocului nostru stradal, intram în curte, trăgeam cheia în broasca porții de două ori și m-ascundeam sub pătuțul meu cu tăbliile metalice, trăgând bine cearceaful dantelat așezat cu mare grijă de mama. Stăteam acolo preț de câteva zeci de minute, timp în care socoteam eu c-a ieșit de pe
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
Dealul Buzoele” rezervație naturală geologică, unde poți contempla în liniște, granitele și varietățile sale în zona Măcin; - Pădurea Valea Fagilor (Rezervație Naturală Biologică); - Popina Blasova (Rezervație Naturală în Balta Brăilei); - Dunărea Veche (Brațul Măcin); - Izvorul de leac din Munții Măcinului; - Broasca țestoasă dobrogeană (monument al naturii) și „Balaurul dobrogean” (cel mai mare șarpe veninos din țară, 2,6 m.); - Castrul roman Arrubium - Măcin (sec. I. e.n.) localizat la 467 m; - Cetățile romane de la Troesmis, lângă Turcoaia (sec. al III-lea - al IV
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]