4,258 matches
-
ritm... Ceva mai recent? — Acum cinci ani am fost invitată la o nuntă pe un vapor, cu trei sute de oaspeți. Erau acolo mulți prieteni pe care nu-i văzusem de mult, deci bucurie mare. Mireasa adorabilă, era mare dansatoare, mirele drăguț, muzica - frenetică. Puteam eu să rămân locului, senină și impa sibilă? Mi-am acaparat partenerul de masă, l-am luat de mână și hai la dans! Săracul era cam perplex, iar ritmul fiind extrem de dinamic am început să țopăim până la
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
și el dintre cei șase șerpălăi mai mult sau mai puțin încolăciți, pe care puteai să-l pui oriunde în grădină, lângă casă, în pom sau chiar în lac. Cu aceste elemente m-am apucat eu să fac un peisaj drăguț, armonios, bine pro porționat. Casa mea era înaltă, cu frumoase ferestre arcuite în partea de sus, luminată de un soare mare și strălucitor, pe care norișorul firav nu-l împiedica să ardă cu putere. Lacul se afla lângă casă ca
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
N-o condamnă cu asprime, Că-i la unul talentat, Să mai fure niște rime. Fetele de la liceul teatral Când cu sânii lor șprințari, Vin la lecții, optimiste, Doar vreo două-s fete mari; Celelalte-s mari artiste. Unei absolvente drăguțe Cum ești versată în științe, E clar, departe ai s-ajungi, Având atâtea cunoștințe, Și, mai ales, picioare lungi. Examinatorul și studenta Ea trupu-și dezgoli, nurliu, Pornind un dulce monolog Și el i-a spus, într-un târziu, Că nu
ION DIVIZA by ION DIVIZA () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83938_a_85263]
-
bine ca să învețe perfect, îndoirea și dezdoirea tablei, sau mai pe scurt spus, legile de bază a tinichigeriei. Ca urmare a acestui neocurent „cultural”, putem să spunem fără să greșim băscienist, iată ce găsesc într-un articol a unei jurnaliste drăguțe. Povestea ea, că se întâlnise cu niște prieteni care aveau o fetiță în clasa I-a. I-a explicat jurnalistei, că au hotărât să nu necăjească fetița cu tot felul de chestii (gimnastică, pian, etc...), cum fac unii părinți, dar
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
-i în regulă: - Nu se poate! zicea, dar realitatea o contrazicea, spre distracția lui. Mergea rar pe la reuniuni nu îl pasiona dansul, numai muzica și mai ales finalul cu cine pleca deacolo! La română a venit un profesor de la Inspectorat. Drăguț, elegant, le explica doct lecțiile însă asta o considera treaba fetelor. Să vadă nivelul elevilor profesorul le-a cerut într-o zi să facă o compunere ,,Cel mai important moment din viața mea,,. Stani s-a încurcat în amănunte și
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
care se minuna. Stelică părea că a luat-o razna, își descoperise vocația; cânta la chitară, doar la sport avea note de promovare. În trimestrul II a mers la fel de rău iar în următorul trebuia să se salveze. Probabil avea vreo drăguță și nu îi mai stătea capul la învățătură, însă nu a aflat nimic era convins că a prins gustul femeilor, observa că le face curte la toate colegele, poate pica ceva din cântecele sale! Pe băieți îi mutase diriginta pe
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
prindă, însă Stani păstra distanța de siguranță în veselia generală. Râdeau toți colegii cu profesoara în frunte își revenise din șoc. A întâlnit-o după un timp, surprins că este tot în Constanța. Tot așa cu pulovăr pe trup, tot drăguță, la un amic. Era însoțită de soțul ei, profesor de sport. Nici nu se putea altfel însă bărbații nu aveau timp să depene amintiri, sărbătoreau o onomastică. Fiana, cu trăsăturile ei perfecte de creolă, avea trei mari defecte, din punctul
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
prea lungă și de aia își încingea mijlocelul de credea că l-a sugrumat, una îl deranja cu un neg ascuns și câțiva pistrui extrem de bine aranjați, alta că era grăsuță, dar numai bună de mozolit, una că era prea drăguță și avea nasul borcănat, iar alta că-l avea mic și buzele prea roșii. Alta mai practică, că a făcut rost de-un balon simplu, de culoare albă l-a umflat și se jucau fericiți amândoi, cu Stani până s-
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
problemelor, iar fetele, imediat găseau soluția pe care tot el le-o sugera, anunțându-i de fiecare dată nota pe care o stabilea . Se uita triumfător la ei, neputincioșii, iar la fete cu o admirație nedisimulată, mai ales dacă erau drăguțe. Avea niște chei pe care le zornăia prin buzunar. Era grețos și avea pentru băieți o adversitate neînțeleasă. Bănuia că profesorul, fiind chel, nu suporta băieții cu părul lung. Când îi asculta stătea pe scaun atent la ce scriau pe
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
grăbea. Dintr-o cofetărie iese precipitată fata de dimineață l-a observat prin geamurile uriașe și s-a apropiat veselă de el. Cât pe-aici să nu o recunoască parfumată, șpreiată, cu haine bune pe ea, era bine făcută și drăguță, nici nu se compara cu fata din dimineața aceea și lui îi plăcea, mai ales că nu mai mirosea a tutun. - Ce bine îmi pare că ne-am întâlnit hai să mergem la o bere! îi propune fata. - Nu am
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
găsit de ocazie care se îndrepta spre capitală. Ținta lui era Gara de Nord iar șoferul va face un mic ocol să își lase noua cunoștință în preajma gării. Omul a fost încântat de veselia debordantă ce a întrezărit-o în tânărul acela drăguț, care nu s-a sfiit să-i dezvăluie că timpul irosit la lucrările de pe podul unde fusese repartizat să dea cu lopata, îl considera pierdut după cum trebuia să facă obligatoriu și în facultate multe materii inutile din programa școlară. Toate
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
prin parcuri, pe străzile umbrite sau prin Grădina botanică a dat peste Marina, studentă la Universitate locuia în Militari cartier nou în construcție și extindere. Nu auzise de Gabriela și până una alta a început să o sărute. Era foarte drăguță, o asemuia cu ea. La a doua întâlnire când au ajuns la întuneric, l-a surprins cât de pasională putea fi< i-a umplut pur și simplu gura, îl sufocase, credea atunci că a rămas fără cele 3-4 amigdale. Era
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
fi dorit un suflet de femeie care să îl liniștească cu vorbe dulci și afectuoase. În zilele următoare s-a întâlnit în troleibuz cu o fostă colegă din școală, vecină în cartierul din copilărie; înaltă, îmbrăcată decent, cu gust, foarte drăguță, cu buzele senzuale, pline și roșii pe care a încântat-o imediat cu glumele sale. Își revenise< era iar în formă dar trebuiau să se despartă la Drept, fiecare la cursurile lui și în loc de ,,la revedere,, fata îl
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
până unde va ajunge Marinică. Laur o admira în acest timp pe Flora, neavând curajul să o abordeze direct. Îi treceau prin minte felurite variante plauzibile: probabil un cineva, necunoscut s-a lipit de ea, este imposibil să fie liberă. Drăguță, grațioasă, cu corpul ei de silfidă, cu gura ca o fragă, cu sânii fabuloși, e plină de șarm, incredibilă din toate punctele de vedere< îi plăcea această fată și acum, se uita la ea pe furiș. Ea a perceput mulțumită
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Degetele lor, pe măsură ce trecea timpul, se împleteau și se cercetau pline de nerăbdare. Trupurile care se lipeau întruna, simțurile și instinctele traduse numai prin transpirația fierbinte se reduseseră practic numai la palme care se frământau încordate. Îl atrăgea fata aceasta drăguță, pasiunea puse repede stăpânire pe el, limbajul mâinilor, intraductibil dar riguros de exact, i se destăinuia fetei, te vreau! Toți din jur sunt edificați, Laur a pus mâna pe Flora, sunt și puțin invidioși însă nicio grijă, ’’are balta pește
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
nevastă-sa. Era tare mândru de realizările obținute și astfel cei doi tineri sau cunoscut mai bine. Baia l-a reconfortat și nu putea să-l refuze. Soția era de înălțimea lui Paul cu ochii albaștri, o dobrogeancă veselă și drăguță care îl șicana mereu. Paul o contrazicea puțin însă în final dădea din mână plictisit. Aveau un apartament cu două camere mobilate frumos și un prunc pe care îl iubeau... într-un cuvânt era o familie fericită! Paul ar fi
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
pentru unii dintre prietenii lui Laur un idol. Peste câteva zile Mioara, una din surorile lui Marinică, îl abordează direct: - Laur, am o prietenă care te-a văzut și îi place de tine! Vreau să vă fac cunoștință. Este tare drăguță și stă pe lângă Stănică*, deci este din mahalaua noastră. O cheamă Ileana. A doua zi fetele au venit împreună. Într-adevăr, era înaltă, zveltă, bine făcută cu părul lung castaniu asortat cu ochi căprui, vaporoși și frumoși. Fața o
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Nu este vorba de nici un ban sau de vreo altă obligație din partea dumneavoastră - apoi o dirijează spre canapea. Așezată în fața femeii, cu genunchii aproape atingându-li-se, Helen se apropie de ea cu o pensulă și zice: — Suge-ți obrajii, drăguță. Îi apucă o buclă mare și o ridică drept în sus. Părul femeii e blond, cu vreo doi centimetri de rădăcini șaten. Cu cealaltă mână, Helen îi trece un pieptăn prin păr cu mișcări rapide, ținând șuvițele mai lungi ridicate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
față. Și Helen dă din cap spre camera din capătul celălalt al rulotei. Mă duc. Îndesând o pensulă de rimel în tub, zice: — Nu te superi dacă soțul meu se duce la toaletă, nu? zice Helen. Acum privirea în tavan, drăguță. În baie, pe jos, sunt haine murdare separate pe culori. Albe. Închise la culoare. Blugii și cămașa cuiva, pătate de ulei. Prosoape, cearșafuri și sutiene. O față de masă în carouri roșii. Trag apa, ca să se audă. Nu sunt nici scutece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
informații despre el, vă rugăm să sunați la 911 și să cereți poliția“. Să fi băgat Stridie anunțul, să-l fi băgat poliția, nu știu. Stând amândoi în picioare și uitându-ne la fotografie, Helen zice: — Soția ta era foarte drăguță. Și eu zic mda, era. Degetele lui Helen, costumul ei galben, biroul de epocă, sculptat și lăcuit, sunt pătate și mânjite peste tot cu roșu și mov, de la tinctura de iod și zeama de varză. Petele miros a amoniac și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
tu te apuci să-i vorbești dspre căsătorie... Dar bătrâna nu păru să se sinchisească de vorbele fetei. Am mai auzit că ai și niște rude-n Italia, vorbi ea netulburată mai departe. Ne pare foarte bine!... Dar să știi, drăguță, îl preveni ea, că noi nu prea avem ce zestre să-i dăm fetei, când o să se mărite, fiindcă asta e situația... Mamă, lasă poveștile astea cu zestrea, o întrerupse stânjenită Felicia. Ce dumnezeu!... Hai să vorbim despre altceva... Doamnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
am venit aici ca sa emit pretenții... Eu nu sunt vânător de zestre! Vai, ce bine! se bucură doamna Măgureanu, împreunându-și palmele. Mi s-a luat o piatră de pe inimă... Că au fost tot felul de situații... Noi, după cum vezi, drăguță, suntem oameni scăpătați... Trăim așa cum dă dumnezeu, amândoi dintr-o pensie... Nu face nimic, doamnă, o liniști Victor, Fiți fără grijă!... Urania mea și-a adus aminte de buclucul pe care l-a avut cu zestrea, când am luat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
-ntr-o poveste De demult cu-a fost odată. Peste case, peste pomi Se așterne ea deodată Cu veșmânt frumos și alb Cu steluțe asortată. Pe stradă sus, la un urcuș S-a și făcut alunecuș, Băieței, și chiar fete drăguțe Trag de zor la săniuțe. Iar prin curți apar degrabă Mândri oameni de zăpadă Cu cărbuni în loc de ochi Și nas roș, să nu-i deochi. Ce vrem, noi, copiii? Noi copii vrem de toate: Ursuleți, baloane colorate, Păpușele, mașinuțe Mari
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
săniuțe. Iar prin curți apar degrabă Mândri oameni de zăpadă Cu cărbuni în loc de ochi Și nas roș, să nu-i deochi. Ce vrem, noi, copiii? Noi copii vrem de toate: Ursuleți, baloane colorate, Păpușele, mașinuțe Mari și mici, dar și drăguțe. Vrem și joacă și odihnă Dar mai vrem și traista plină Cu bomboane delicioase Și prăjituri făinoase. Însă când la școală mergem... Vrem sau nu, nu mai alegem. Iar noi învățăm cu spor Deși nu e prea ușor. Copii în
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
profesor coordonator Avram Laura-Mădălina Copilăria mea Am primit prima păpușică Cu păr lung, subțire și dulcică O pieptănam, o îmbrăcam mereu Să fiu ca aceasta era visul meu. E simplu atunci când ești micuț: Toți îți spun că ești dulce și drăguț. Cadouri și jucării vin din plin Iar mie toate astea-mi convin. Șotron, pititea ne jucam, Eu cu prietenii mei multe inventam Și rămâneam afară până târziu. Tot timpul copil aș vrea să fiu! Făt-frumos Făt-frumos din lacrimă Are acum
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]