4,507 matches
-
gală și se desfășoară în conformitate cu protocoale atât de fine și neasemuite încât par nepământești, eterice, o formă platonică de campanie politică. Anul acesta, sir Wyndham a rămas la Fatehpur până târziu, la începerea sezonului. Se apropie vremea caldă, când toți englezii devin nervoși și indeciși. Se pare că va fi necesar să i se satisfacă mai multe plăceri decât de obicei. Mașinile aleargă de colo colo să aducă alimente de la Lahore. Argintăria este curățată, sticlăria strălucește. Se insistă asupra detaliilor. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cu public a evenimentului. Nu mai sunt primejdii acum. Se îndreaptă spre holul palatului pentru recepție. De stâlpii sălii enorme fuseseră agățate un fel de tende înzorzonate. Un vânt ușor răcorește podeaua de marmoră și obrajii aprinși de căldură ai englezilor, aducând zâmbete pe chipurile asudate. În timp ce își ocupă locurile, fragmente de conversație ajung la urechile zăpăcite ale lui sir Wyndham. — Vă voi recomanda croitorului meu de la Londra, îi spune prințul Firoz lui Vesey. — Era la Borders, zice Minty către doamna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
urmați. În grădină. În timp ce stau pe veranda din spate, dinspre mulțime se ridică un ropot de aplauze. Atât nababul cât și sir Wyndham își permit să zâmbească. Și să facă semne cu mâna. Apoi, se confruntă cu lumea. Indieni și englezi. Bărbați englezi și doamne. Doamne indiene? Nu. Toți discută adunați în ciorchini, ca o enormă cultură socială de spori, un experiment desfășurat aici pe farfuria pietruită din mijlocul pajiștii bine udate a celor doi Privett-Clampe. Servitori cu mănuși albe poartă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
fotograf, în ultima mașină din convoi. Pe drumul care-i zgâlțâie oasele spre pădurile Fatehpurului, el moțăie în timp ce nobilul predică despre onoarea regatului și răsplata fabuloasă pe care o va primi, dacă-i ajută să-i convingă pe blestemații de englezi că trebuie să-l sprijine pe nabab. Când fotograful îl scutură ca să se trezească, restul convoiului a dispărut. Mașina lor s-a oprit într-un luminiș, iar șoferul stă lângă ea, trăgând câteva fumuri dintr-un bidi. În jurul lor, copacii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
tigri, în cuști. Se uită leneși la el cu limbile scoase și ochii apoși, abia îi înregistrează prezența. Se întoarce spre fotograf în căutarea vreunei explicații. Toți bărbații rânjesc la el de parcă a picat direct în mijlocul unei farse. — Când vin englezii la vânătoare, râde fotograful, e mai bine să nu lași unele lucruri la voia întâmplării. Unul din trib înaintează spre cușcă, vâră mâna printre bare și mângâie un nas mare, catifelat. Tigrul se freacă de mâna lui ca o pisică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cu vreo 5 centimentri mai mult, de la cap la coadă, decât tigrul pe care l-a împușcat predecesorul său cu trei ani în urmă. Dacă lucrurile merg conform planului, cel de al doilea tigru va fi împușcat de un alt englez. Această repartizare a vânatului poate că-i dezamăgește pe unii invitați. Evident, gazdele merg pe principiul că politica cere sacrificii, în detrimentul sportivității. Sir Wyndham trebuie, mai înainte de orice, să asocieze Fatehpurul cu succesul. Chiar dacă acesta n-ar fi elementul principal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
detașat, ca un turist? Cupola Templului Auriu scânteiază peste acoperișurile pline de funingine. Ignorând reacția pe care o stârnește, Pran se îndreaptă spre templu. Prin tot orașul, amintiri. Incendii, jafuri. După bancă, a urmat oficiul poștal. Secția de poliție. Magazinele englezilor din bazarul Hall. Albi morți în urma bătăilor, violențelor. Doamna Easdon, doctorul spitalului de la zenana, care și-a mânjit fața cu cerneală neagră, luptându-se să-și tragă un sari pe cap, în timp ce în dispensar era distrusă aparatura și asistentele anglo-indiene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
fără un plan anume, fără să creadă că va reuși să evadeze. Cinci zile a umblat prin lumea largă, care l-a atras spre acest oraș al morții, așa cum duce apa un fir de păr din chiuveta de porțelan a englezului. Dar nu poate rămâne aici. Va fi ucis. Se oprește și întreabă o femeie uimită cum poate să ajungă la gară. Fără o vorbă, ea îi arată drumul. Pornește în direcția indicată de ea, alergând din ce în ce mai încet, până când străzile întortocheate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Indiei, este șocantă. O notă distinctă de ulei de trandafir din sticluțele vreunui vânzător de parfumuri, un miros pur, necombinat, pișcător. Greieri și furnici în cort, vino-ncoace viu sau mort, își aminti brusc Pran. Acesta este mirosul dominant al englezilor, incită mulțimea, miros de căpcăun, îndeamnă la atac. Majoritatea sunt femei și copii, care probabil stau aici de zile întregi. Fiecare familie și-a demarcat un spațiu, uneori prin despărțituri improvizate din covorașe sau așternuturi, separându-se de ceilalți. Ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
N-a mai făcut asta până acum. El își trece greutatea corpului de pe un picior pe altul, nefiind prea convins că vrea să ia parte la experiment. Oamenii care cântă în jurul mesei nelustruite a doamnei Pereira, alcătuiesc un grup pestriț. Englezul înalt, de vârstă mijlocie, stă țeapăn, cu mâinile strânse la spate, proiectând cuvintele ca un șef de clasă care interpretează un cântec de școală. Tânărul hindus, mic de statură și spilcuit, nu-și mai descleștează degetele de pe gulerul lui apretat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
sinteza mistică a lucrurilor. A ascultat predici uluită, cu sufletul deschis, așa cum fusese cu ani în urmă în biserică, numai că acum asculta povestiri despre Frăția albă a maeștrilor din Himalaia, despre Stăpânul Lumii, Buddha, Mahachohan, Manu, Maitreya. Propovăduitorul, un englez entuziast, îmbrăcat într-o kurta albă, simplă, le povestea despre cheia misterelor pe care o dețineau adepții, obținută numai după o pregătire esoterică îndelungată și disciplină spirituală severă, o cheie care-i oferea nemurirea și șansa de a se alătura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
îi vine foarte bine. Bobby s-a hotărât să facă o plimbare pe șoseaua Hornby, ca să mai admire vitrinele magazinelor europene. Trece ușor pe străzi, simțind (nu fără justificare) că arată de o mie de ori mai bine decât orice englez asudat sau indian murdar, pe lângă care trece. Se oprește să se uite într-o vitrină la niște mașini portabile de scris (destul de ușoare, pretabile de a fi folosite în călătorie sau la picnic), când ușa magazinului se deschide și un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
să spună ceva, dar bărbatul a pornit-o deja pe drum, fluierând. Este uimit. Pe ce ton ciudat i se adresase! Ca de la bărbat la bărbat. Nici o distanță. Nici o rezervă. Pălărie? Abia atunci realizează. Omul l-a considerat englez. Doi englezi discutând despre vreme. După o oră, Bobby intră în Laidlaws și-și cumpără o pălărie mare, Curzon, care-i vine pe cap ca un mic monument. În loc să se ducă la Shuchi, își pierde după-amiaza hoinărind și salutând englezii. Unii chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
englez. Doi englezi discutând despre vreme. După o oră, Bobby intră în Laidlaws și-și cumpără o pălărie mare, Curzon, care-i vine pe cap ca un mic monument. În loc să se ducă la Shuchi, își pierde după-amiaza hoinărind și salutând englezii. Unii chiar îi răspund la salut. Pagină separată După acel incident, Bobby recurge la alt tertip. Pierde vremea prin locurile frecventate de englezi, încercând să intre în vorbă cu ei. N-o face pentru bani. Doar ca să se amuze. Apollo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
pe cap ca un mic monument. În loc să se ducă la Shuchi, își pierde după-amiaza hoinărind și salutând englezii. Unii chiar îi răspund la salut. Pagină separată După acel incident, Bobby recurge la alt tertip. Pierde vremea prin locurile frecventate de englezi, încercând să intre în vorbă cu ei. N-o face pentru bani. Doar ca să se amuze. Apollo Bunder este un astfel de loc. Când acostează vreun vapor, docul se umple de lume și printre aceștia sunt mulți nou-veniți, care au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
oprit. Singura pierdere este pălăria Curzon, care-i cade când încearcă să scape. Aleargă prin căldura toridă și se pierde curând printre clădiri. Mai târziu, ascuns în brațele Pescărușului, la Madame Noor, a tras concluzia că nu era cine știe ce pierdere. Englezii adevărați nu par să poarte acest gen de pălărie, decât dacă îndeplinesc o funcție oficială. După câteva zile, iese și-și cumpără o pălărie obișnuită, din piele de porc. Este mai puțin impozantă. Discreția, începe el să-și dea seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Shahid Khan. La început, este mai stângaci, dar curând află că felul în care arată și accentul, nu sunt de ajuns. Mai este și problema mirosului, de exemplu. Ca toată lumea, Bobby s-a mirat întotdeauna de războiul încrâncenat dus de englezi împotriva artei culinare tradiționale, preferința lor inexplicabilă pentru carnea fără gust, legumele fără mirodenii și amestecurile îndulcite de făină și grăsime. O discuție cu un ofițer de marină, i-a relevat efectele colaterale ale unei diete fără usturoi și ceapă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
igienă care domnește peste tot. Expuneți-le una câte una, ca și cum ați face pasențe. Nu contează dacă crezi în ele. Credința este o senzație trivială la nivelul stomacului. Oricum, pe măsură ce Bobby construiește și dă viață păpușilor sale, înțelege că în englezi există ceva minunat. Viețile lor sunt structurate ca niște piese de motor, de locomotivă sau de vapor, demontate și reasamblate pe malurile unor noi fluvii. Fiecare dintre ele este rigidă și asigurată, construită în conformitate cu caracteristicile clasei sau clubului de apartenență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
strict. Îndreptându-se din hol spre sala de joc, Bobby este întâmpinat de o mare de fețe rozalii; sunt bărbați aproape beți, doar în cămăși, dând indicații, cu tacurile în mână, însemnându-și punctele, lovind bilele cu mare viteză. Sunt englezi care se relaxează, aruncându-și toate frustrările și îngrijorarea pe care le-o provoacă India, într-o competiție mai degrabă alcoolică. Își dă seama, nu fără oarecare șoc, că nu va scăpa de aici până nu se va termina totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
în față cu ceilalți. Din fericire, regulile jocului de biliard sunt relativ ușor de deprins, iar ritmul jocului la concursurile săptămânale de la Majestic, este foarte lent. Curând, se mișcă aproape ușor în jurul mesei verzi, capitonate cu catifea verde, ascultând cum englezii râd și-și povestesc despre afacerile pe care le-au încheiat, despre cum i-au păcălit pe localnici, cum jocul a mai slăbit și cum noaptea e încă tânără. Bobby reușește o lovitură dificilă și Philips îl bate ușor pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ori de câte ori poate, părăsește și chițimiile de pe Falkland Road, grăbindu-se să ajungă în zonele mai bune ale orașului, să se plimbe printre arcade, să salute albii. O caută din priviri. Și-o imaginează ca pe o tânără bogată, fiica unui englez înstărit și se roagă să se mai afle încă la Bombay. Se uită pe ferestrele de la Evans & Fraser, sperând s-o vadă la cumpărături. Mănâncă o înghețată la Cornaglia, dorindu-și ca ea să intre și să se așeze la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
bărbații fac glume obscene. Apoi, cu discreție, când nu-l vede nimeni, face un pas în față și atinge piatra ca să aibă noroc. Este prea preocupat ca să se mai gândească și la politică, abia înregistrează că agitația din jur împotriva englezilor, pare să atingă apogeul. Salonul doamnei Macfarlane este plin de tineri studenți care au ascultat ordinul de a părăsi școlile conduse de englezi și de a-și dedica tot timpul mișcării de eliberare. Sunt Parsis îngrijți și serioși, musulmani, tineri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Este prea preocupat ca să se mai gândească și la politică, abia înregistrează că agitația din jur împotriva englezilor, pare să atingă apogeul. Salonul doamnei Macfarlane este plin de tineri studenți care au ascultat ordinul de a părăsi școlile conduse de englezi și de a-și dedica tot timpul mișcării de eliberare. Sunt Parsis îngrijți și serioși, musulmani, tineri Hindu din casta superioară care citesc pamflete împreună, cu voce tare și comentează ultimele discursuri ale lui Ghandi, Patel și ale altor conducători
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
în cale, oprindu-l. Frate, unde pleci? De ce nu vrei, camarade, să rămâi și să lucrezi în folosul țării? Scutură din cap, făcându-și loc printre ei. Când trece de ei, aceștia scuipă pe jos și îl insultă. Corcitură, lacheul englezilor. Când va veni ziua, strigă unul după el, tu și cei ca tine veți fi alungați de aici. Sunt îngrijorată din cauza ta, Chandra, îi spune Elspeth într-o dimineață când el coboară la micul dejun. Ți-ai pierdut direcția. Bobby
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
începe să toarne. La mesele din jur, ca niște sori mici ce gravitează în jurul acestui soare special, sunt luminițe mai puțin importante ale lumii sportive din Bombay, alcătuitori de pariuri, antrenori, jucători înfometați care umblă după informații. Bobby observă un englez gras care-l privește cu interes deosebit. Se așază lângă el și-l întreabă ce se petrece acolo. — Calul lui Readymoney a câștigat din nou. — Care? —Cum care? Pot of Gold, desigur. Iar acum te rog, eliberează locul acesta, aștept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]