4,159 matches
-
cu o voce destul de puternică. Samuraiul se întreba dacă fusese chemat atâta drum doar ca să i se spună acest lucru. Poate că seniorul Ishida voia să-i arate că era de prisos să mai vină cu vreo jalbă. Tristețea îi inundă sufletul ca o apă revărsată. El însuși iubea valea aceea, dar asta nu însemna că uitase vreo clipă de pământul îmbibat de sudoarea și de amintirea străbunilor săi. Acum, când seniorul Ishida îi poruncea limpede să se lase păgubaș, îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
să afișeze un chip zâmbitor, misionarul își compuse un surâs în timp ce asculta cheia răsucindu-se în broască. Dintotdeauna se gândise să întâmpine moartea cu zâmbetul pe buze. Ușa se deschise cu un scârțâit și o lumină de culoarea cositorului topit inundă podeaua de lut. Clipind, misionarul zâmbi în direcția luminii. În locul gardianului, văzu uitându-se la el doi slujbași în kimonouri negre. Ieși afară! porunci unul dintre ei cu voce trufașă. În momentul acela în mintea misionarului încolți cuvântul „eliberare” dublat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
de grea o să fie călătoria, nici către ce fel de țară ne ducem. De aceea... mi-ar prinde bine să te am alături. Samuraiul zâmbi, rușinat parcă de lașitatea sa. Yozō își feri privirea ca să-și stăpânească simțămintele ce-i inundau sufletul. Intră în grajd, adună tăcut paiele murdare într-un colț și întinse paie uscate. Se mișca întruna ca pentru a-și alunga neliniștea și teama de călătorie. Zece zile mai târziu, samuraiul îl luă cu el pe Yozō și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
împrăștiate vraiște pe podea. Slavă Domnului, cabina noastră aflată cu un etaj mai jos decât cea a japonezilor nu luase apă. Cel mai greu atinsă a fost cabina cea mare a negustorilor, mai cu seamă paturile de lângă încărcătură au fost inundate și nu mai puteau fi folosite. Se pare că apa a pătruns și în cămara de provizii. Am luat o parte din hainele și din așternuturile mele și le-am dat unui bărbat care stătea împietrit lângă cabina cea mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
cabina udă în căutarea lui Yozō și a celorlalți trei însoțitori ai săi. Spre deosebire de cabina cea mare, cabina solilor era construită pe o treaptă mai sus decât culoarul, departe de scara ce urca pe punte și de aceea, cu toate că fusese inundată, apa se scursese imediat și cabina nu avusese chiar atât de mult de suferit. Slavă Domnului, scrisorile Stăpânului nu se udaseră. Samuraiul străbătu culoarul în care apa era încă până la glezne și coborî la etajul de dedesubt unde negustorii zăceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
amintească priveliștile din vale, una câte una. Câmpurile sau munții acoperiți încă de zăpadă... În cea de-a doua furtună San Juan Baptista a suferit pagube destul de mari. A pierdut o pânză și o barcă de salvare, cala a fost inundată, iar pe punte s-au împrăștiat în dezordine uneltele marinărești stricate de furtună. Eu însumi am fost rănit la cap, dar nu e ceva grav. Marinarii spanioli și mateloții japonezi trudesc cât e ziua de lungă să arunce apa peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ce domnea peste o țară întreagă! Pentru ei era de neînchipuit, era ca și cum s-ar fi dus la Edo și ar fi fost primiți de Măria Sa naifu și de Măria Sa shōgunul. Bucuria țâșnea ca un val din adâncul sufletelor lor, inundându-le trupurile. Din această cauză, îndoiala și neîncrederea în Velasco aproape că se risipeau. Însă oboseala unei zile întregi de drum îi cufundă într-un somn adânc. Din pricina aceleiași bucurii, când plecară din Córdoba a doua zi dimineață sub un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Stăpânului pe care le aduseseră cu ei solii și avea să chibzuiască asupra lor cu judecata dreaptă ce li se cuvenea. Dacă așa stăteau lucrurile, atunci vor putea să se întoarcă acasă în curând. La gândul acesta, sufletele solilor erau inundate de o bucurie asemenea celei a țăranilor din vale când după o iarnă lungă venea mult așteptata primăvară și topea zăpezile. — Botezul dumneavoastră a dat roade, zise Velasco cu zâmbetul său obișnuit. Domnul îl răsplătește pe acela care trece pragul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ascultau cu sufletul la gură. „Oh, mulțumescu-Ți Doamne!” zise el încleștându-și mâinile pe genunchi. „Toate lucrările Tale sunt bune. Ai avut într-adevăr nevoie de mine.” Ciudat, dar bucuria nu-i clocotea în suflet ca un șuvoi, ci îi inunda încet tainele sufletului așa cum valurile scaldă țărmul. Avea chiar impresia că această hotărâre fusese statornicită cu mult timp înainte și că el însuși se așteptase la o astfel de hotărâre. — Înainte ca episcopii să consimtă din nou la hotărârea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
îndepărteze pe japonezi de palanchin, trăgându-i cu putere. Dar japonezii își înfipseră picioarele în pământ și nu se clintiră cu nici un preț. Va rugăm! cei trei rămaseră fără cuvinte. Zicând acestea, nu-și mai putură stăvili simțămintele care le inundau sufletul și se uitară la Paul al V-lea. Pe buzele celor trei stăteau cuvintele „rugăminte nemijlocită”, dar nu le puteau da glas. Lacrimi mari izvorau din ochii solilor și se prelingeau încet pe dragii lor arși de soare. Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ghețărie, n-am prins decât puține momente din Sfânta Liturghie, dar am trăit iarăși bucuria Împărtășaniei, care m-a făcut să uit că-mi Înghețaseră mâinile și picioarele, iar pentru un timp chiar am simțit o căldură care mi-a inundat tot corpul. După Vecernie, Părintele Casian ne-a invitat să vedem un film egiptean consacrat Sfântului Pavel Tebanul, pustnicul născut În anul 227 și care a trăit 114 ani, dintre care 90 i-a petrecut În pustie, fără să Întâlnească
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
dimineață la ora 11, pe un timp de primăvară, am survolat Odessa salutând drapelul românesc ce fâlfâie pe clădirea monumentală a operei. Trei <în text, scris: "3"> imobile incendiate fumegau încă, în partea de est a orașului. Cartierul fabricilor era inundat prin ruperea voită a unor zăgazuri. În mijlocul marelui stadion sunt 4 mari găuri de bombe. Orașul este măreț și de o frumoasă arhitectură. Populația aclamă trupele noastre pe marile bulevarde și salută avioanele noastre care trec la 10 m<etri
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
haine de pe el jos și a sărit în apa adâncă de 3-4 m de pe pod care avea o înălțime de 4m și apa dădea din când în cînd peste pod. Au fugit câțiva oameni pe malul stâng (cel drept era inundat)și după 2, 5 km au reușit să l scoată din furia apei. L-au certat, eu am spus: am vătzut și eu un bețiv, care a zis sunt beat și fac ce vreau! După două decenii, în locul podului din
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
populație ca neștiutori de carte. Sarcina lichidării acestui flagel i-a revenit școlii. S-au întocmit liste și cataloage cu repartizarea fiecărui cadru didactic și pe lângă munca la catedră, cadrele didactice făceau recenseminte de câte ori ordona partidul. Imediat după secetă a inundat invazia de șoareci la care au fost antrenate și cadrele didactice, iar pe izlazul comunal erau prea mulți mărăcini, și tot cadrele didactice ieșeau, după ore, cu elevii și tăiau mărăcinii. Doar toamna, copiii se bucurau, mărăcinii fiind uscați, se
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
haine de pe el jos și a sărit în apa adâncă de 3-4 m de pe pod care avea o înălțime de 4m și apa dădea din când în cînd peste pod. Au fugit câțiva oameni pe malul stâng (cel drept era inundat)și după 2, 5 km au reușit să l scoată din furia apei. L-au certat, eu am spus: am vătzut și eu un bețiv, care a zis sunt beat și fac ce vreau! După două decenii, în locul podului din
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
populație ca neștiutori de carte. Sarcina lichidării acestui flagel i-a revenit școlii. S-au întocmit liste și cataloage cu repartizarea fiecărui cadru didactic și pe lângă munca la catedră, cadrele didactice făceau recenseminte de câte ori ordona partidul. Imediat după secetă a inundat invazia de șoareci la care au fost antrenate și cadrele didactice, iar pe izlazul comunal erau prea mulți mărăcini, și tot cadrele didactice ieșeau, după ore, cu elevii și tăiau mărăcinii. Doar toamna, copiii se bucurau, mărăcinii fiind uscați, se
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
însă a rămas pe vechea matcă. Lucrarea a fost redusă la lărgire și adâncire. Cu vechiul traseu întregul cartier dinspre strada Izvorului era supus inundațiilor și nu o dată apele Dâmboviței, venind mari, au acoperit orașul până aproape de actualul Grand Hotel, inundând Cișmigiul, strada Plevnei (Podul de Pământ) etc. Totuși lucrarea este astfel executată încât - la nevoie - apa să fie dată navigațiunii, iar Bucureștii să devie port al Dunării. Planurile pentru abaterea Argeșului în matca Dâmboviței sunt făcute, iar actuala matcă, spre
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
visez de obicei în frânturi de propoziții, un fel de gângurit de copil imbecil și asta se mai combină și cu impotența acțiunii. Recunosc că am avut momente rare de luciditate în vis, când un flux de cuvinte vrăjite îmi inunda cugetul și care păreau că vor rămâne acolo întipărite etern în memorie, dar când "starea" de vis se destrăma și încercam să îmi aduc aminte și să notez "revelația" respectivă, nu-mi găseam cuvinte în nici o limbă. Nu sunt în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
a crescut considerabil în timpul domniilor fanariote. Domnitorii fanarioți au condus administrația prin despuierea locuitorilor, prin degradarea caracterului național, prin corupția clasei superioare, la care au injectat degradatele și servilele lor moravuri. Odată cu demnitarii fanarioți, moravurile practicate în fanar veneau să inunde țările române, să înlocuiască obiceiurile austere ale poporului român<footnote Munteanu, I. (1931), La corruption des fonctionnaires publics en droit pénal roumain, Genève, p. 24. footnote>. Regulamentele și legile edictate de predecesorii fanarioților erau adesea abolite, pentru a fi înlocuite
Integritate publică şi corupţie:abordări teoretice şi empirice by Florin Marius POPA () [Corola-publishinghouse/Administrative/230_a_217]
-
Spera să își inspire familia să caute să aibă o zi la fel de plină de promisiuni și activitate ca a lui. Când făcea baie, lovea cu putere gălețile de metal una de alta și turna apă peste el în cascade puternice, inundând toată baia, astfel că valurile miniaturale se revărsau prin crăpătura de sub ușă. Când ieșea, cu obrajii netezi și proaspeți, mirosind puternic a săpun Lifebuoy, stârnea o asemenea agitație în casă, că familia credea că va avea nevoie de tot restul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
am ieșit, mama noastră, și care înconjoară cu albastrul ei strălucitor globul pămîntesc? DESPRE EVAZIONISM, LITERAR Șl SOCIAL Mi-aduc aminte că mă indignam odată împotriva făcătorilor de cuvinte care, spre deosebire de scriitorii preocupați de o problematică veritabilă, se mulțumesc să inunde hârtia cu torente de imagini și cuvinte care nu spun nimic. Astăzi mi se pare că am găsit pentru ei o nouă denumire: scriitori evazioniști. Nu voi face imprudența să concretizez scriitori evazioniști și cărți evazioniste, deoarece nimeni nu poate
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
le vor doborî fiindcă au fost ridicate datorită științei noastre de a specula ceea ce au în ei imbecil, oamenii, dar care își revin totuși repede îndată ce murim." "Și pe urmă? Cum te-ai trezit?" l-am întrebat. S-a trezit inundat de o imensă fericire. Așadar, nu fusese decât un vis! Și s-a culcat la loc. Coșmarul însă a revenit. Se făcea că se afla la o masă, la o petrecere, la care era prezent și chirurgul cu echipa lui
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
fac nici un rău... dar îmi dau seama că ți-am făcut... nici eu nu știu ce mi-a venit împotriva dumitale... te rog, dragul meu, să mă ierți... Și vocea i se sparse și din ochii bătrânului domn țâșniră lacrimi și îi inundară profilul său blând și distins îndreptat țeapăn spre cotoarele cărților. Nu știam, pe atunci, nici să acuz și nici să iert, încît am tăcut câtva timp, apoi fiindcă nici bătrânul domn nu mai spunea nimic m-am răsucit spre ușă
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
PROBABIL \ INTRAREA 808-B ÎN ADĂPOSTURI. ERA NORMAL CA JUDECĂTORUL SĂ ÎȘI ASIGURE UN MIJLOC DE RETRAGERE RAPIDĂ ÎN CAZ DE URGENȚĂ. SE AUZI UN ȘUIERAT UȘOR, APOI O MIȘCARE DE ALUNECARE ȘI UȘA LIFTULUI SE DESCHISE. UN FASCICUL DE LUMINĂ INUNDĂ HOLUL ȘI PĂTRUNSE ÎN SALA MARE PRIN CARE TRECUSE, FĂCÂNDU-L SĂ TREMURE. DAR RĂMASE PE LOC. APOI PĂȘI ÎN INTERIORUL CABINEI. AICI AVU UN NOU TREMUR, DE UȘURARE ÎNSĂ. PANOUL DE COMANDĂ ERA UN SISTEM DE COMBINAȚII CU ZECE BUTOANE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
fiindcă era bizar și de necontrolat. Nu la asta trebuia să se gândească acum, în dimineața celei de a treia zile, când avea atât de multe de făcut. 18 MARIN DESCHISE UȘA APARTAMENTULUI LUI TRASK ȘI INTRĂ. SALONUL LARG ERA INUNDAT DE LUMINA STRĂLUCITOARE A DIMINEȚII. O CLIPĂ I SE PĂRU CĂ NU ERA NIMENI ÎNĂUNTRU, APOI O VĂZU RIDICÂNDU-SE DINTR-UN FOTOLIU PE RIVA ALLEN, CARE SE ARUNCĂ ÎN BRAȚELE LUI CU UN STRIGĂT DE BUCURIE. SE ZVÂRCOLEA ȘI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]