4,904 matches
-
Ashling. Șoc - și încă ceva. Joy o privea nerăbdătoare. Cunoști fata, explică Ted. Suzie, vorbeam eu cu ea la acea petrecere din Rathmines și apoi am plecat cu tine. Îți amintești? Ashling dădu din cap. Își amintea de o roșcată micuță și simpatică. Ted spusese că e admiratoarea tuturor comicilor. Așa că, ăăă, am întrebat prin jur, continuă Ted. —Și? — Și își bagă mai mult decât limba în ea, dacă înțelegi ce vreau să spun. —O, Dumnezeule mare! — Pentru un ticălos pistruiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
răspicat. Figura lui furioasă exprima faptul că înțelesese mesajul și că se pregătea să-și ia revanșa. — A, apropo, spuse el peste umăr, după ce se întorsese pentru a pleca, are douăzeci și doi de ani și nu are copii. Acompanie micuța informație cu un semn din ochi. Știa că Clodagh are o problemă cu vergeturile ei. Dezgustată, a trântit ușa în urma lui. Până la urmă, prima rafală de furie oarbă a trecut și ea a încercat să își inducă o atitudine pozitivă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ei. —Ți-e foame? întrebă Jack, întinzându-i un pahar cu vin. — Mor, minți ea. Pe o masă mică, Jack aranjase bețigașe și sos de soia și ghimbir și alte nebunii din seria sushi, apoi, cu maximă grijă, a preparat micuțele pachețele de orez pentru Ashling. Nu e ceva exagerat, promise el. E sushi pentru... —...începători, știu. Și ea era atinsă până la suflet, într-un fel în care ar fi fost imposibil cu șase luni în urmă, când sufletul ei era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ea. —Ești gata? întrebă el, ridicând bucata de sushi către ea. Ashling se panică pentru o clipă. Nu era sigură că e gata. Se simțea de parcă deschidea mai mult decât doar gura și l-a lăsat să pună un pachet micuț pe limba ei. Jack îi urmărea nerăbdător reacția. —Bun, spuse ea într-un final, zâmbind. Înfricoșător, dar bun. La fel ca și tine. A încercat una cu castravete, una cu tofu, una cu crab și una cu avocado și apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
goale, și cu informații dintre cele mai seci, neactualizate dar nici nu aduc elemente istorice esențiale despre localitatea respectivă. Astăzi, prin intermediul acestei autoare, care provine din localitatea Moldova Noua vom parcurge o monografie a localității de pe malul Dunării, o localitate micuță, dar totodata amplă prin obiceiuri, descoperiri, tradiții, turism etc. Autoarea menționează faptul că își dorește ca orașul natal să fie unul cunoscut, cu mulți turiști care să aprecieze frumusețile naturale ale orașului, județului și de ce nu, al Țării noastre. poet
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
el și se apropia de trecătorii uluiți, Întorcîndu-se totodată ca să verifice dacă ne țineam după ea și dacă ne făcea să rîdem. Imita de minune gesturile lui Hulot jucînd tennis, chiar dacă aducea mai degrabă cu eroina din La Strada, acea micuță Gelsomina care are În filmul lui Fellini calitățile pe care tata le atribuie femeii: răbdarea tăcută și refuzul oricărei violențe. În acel recital pe care mama Îl oferea copiilor ei după filmul lui Tati, ne-a dezvăluit o Înclinație spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
perioadă a vieții lor, se adresează astfel logodnicei lui: „Din ziua În care mama m-a părăsit, băiat mare fiind, pe drumul care duce spre bărbăție, rămăsesem cu rana aceea În suflet... Dar ai venit tu, cu aceleași gesturi materne, micuță cum era și mama, și m-am simțit mai puternic“. Intră amîndoi Într-o biserică, iar tata i se adresează lui Hristos: „Aș putea oare, Doamne, să compar cu al Tău chipul uneia din făpturile Tale pe care o iubești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
să-i duc ghiozdanul. De fiecare dată minunea se Înfăptuia: ea accepta să mi-l Încredințeze, iar eu i-l Înapoiam două străzi mai Încolo, cînd drumurile noastre se despărțeau. Idila asta a ținut aproape un trimestru, pînă ce mama micuței Elisabeth a venit la mama mea și a rugat-o să mă facă să renunț la circul ăsta. Părinții mei nu-și dăduseră seama de nimic. CÎnd m-am Întors Într-o zi la amiază, mi-a ieșit Înainte tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
sînii ei. La sfîrșitul lunii august, a venit să ne spună la revedere. Se Întorcea la Toulon și nici măcar nu mă prevenise! Toată lumea a ieșit din bucătărie ca s-o Însoțească pînă la camioneta tatălui ei: am asistat la plecarea micuței și cărnoasei domnișoare Patakis În vehiculul magazinului familiei. Plecarea Marysei a fost urmată de o altă catastrofă. Tata a făcut o călătorie dus-Întors pînă la Paris, unde a aflat că nu se intra atît de ușor cum crezusem eu la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
plăcerea să te urci Înapoi În mașina tatălui dumitale. — Pe drum, uneori Îi semnalam apropierea unui camion de mare tonaj, alteori Îi citeam o pagină din Pascal. Nu plecam niciodată În călătorie fără ediția mea din Meditații și opuscule În micuța colecție cartonată de Clasici francezi scoasă de Hachette. Îi spuneam: atenție, două semi-remorci vin una după alta, apoi, obstacolul fiind depășit, declamam În gura mare ca să acopăr zgomotul motorului de 2 CP: „Smerește-te, gîndire neputincioasă! Amuțește, natură stupidă, Învață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
de situația copiilor... autiști ! (De altfel, domnul Funeriu l-a rugat pe inspectorul general Carcalete să-l invite, cât de curând, să și vadă pe viu aspecte din procesul instructiv-educativ dedicate copiilor-autiști; ne folosim de prilej pentru a releva că micuții actori ai Humorului sunt, de altfel cooptați în Compania Teatrală Bucovina și cu concursul cărora Teatrul sucevean va și elabora un spectacol de dans comunitar, pregătit pentru prestigiosul Festival „George Enescu”; Viziune economicoasă, pragmatism lucid (stoparea defrișărilor de păduri, schimbarea
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
cale de valorizare a patrimoniului cultural tradițional și a ambientului rural. Proprietarii acestor case sunt țărani, pensionari, persoane fără ocupație, mai ales persoane care nu dispun de resurse financiare deosebite și care își manifestă disponibilitatea de a primi turistul în micuța lor casă tradițională. Sezonul turistic diferă de la o regiune la alta, căsuța tradițională oferind găzduire ocazional, fie în perioada verii, fie în cea a sărbătorilor de iarnă sau de Paște etc. În Franța, asemenea locații turistice sunt reglementate prin lege
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
acest timp, stătuse În bibliotecă, În compania unei misterioase femei de culoare, care Îi arătase fotografii vechi și Îi zisese că toate femeile din familie aveau să moară În casa aceea pentru a ispăși păcatele bărbaților. Misterioasa doamnă Îi dezvălui micuțului Jorge chiar și data la care maică-sa urma să moară: 12 aprilie 1921. E de prisos să spunem că presupusa doamnă neagră n-a fost găsită niciodată, cu toate că, peste mai mulți ani, doamna Aldaya a fost descoperită fără suflare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
și a Încuviințat. Julián Carax avea cel mai frumos zîmbet din lume. Era singurul lucru care mai rămăsese din el. Julián ocupa o mansardă În cartierul St. Germain. Locuința lui se reducea la două Încăperi: un hol cu o bucătărie micuță ce dădea spre un balconaș de unde se zăreau turnurile de la Notre Dame ridicîndu-se dintr-o junglă de acoperișuri și de ceață, și un dormitor fără ferestre, cu un pat de o persoană. Baia se afla la capătul culoarului de la etajul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
schimbări importante; fu angajată o respectabilă guvernantă în vârstă, cu mare experiență în educarea superioară a fetelor, care era o elvețiancă foarte instruită și, în afară de limba franceză, îi preda și felurite științe. Se instală în casa de la țară și învățătura micuței Nastia luă un avânt deosebit. Exact peste patru ani, această învățătură luă sfârșit; guvernanta plecă, iar după Nastia veni o doamnă, tot moșiereasă și tot vecină de moșie cu Toțki, dar dintr-altă gubernie, foarte îndepărtată, care o luă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ce va fi putut acționa această amintire atât de puternic asupra generalului care, ca de obicei, era puțin cu chef; însă, din senin, se înduioșă neobișnuit de mult. Îmi amintesc, îmi amintesc totul! strigă el. Pe-atunci eram locotenent-colonel. Erați micuță, frumușică. Nina Alexandrovna... Ganea... La dumneavoastră eram... primit. Ivan Feodorovici... — Și vezi până unde ai ajuns! îi luă generăleasa vorba din gură. Înseamnă că nu ți-ai băut toate sentimentele frumoase, dacă te-a impresionat atât de mult. Dar soția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
încruntă apoi, perplex. Nu se poate să-i fi servit de muză. Este încă o copiliță cu forme neîmplinite. Un oftat adânc îi umflă pieptul. El, personal, nu a întâlnit decât o singură femeie cu asemenea picioare de zeiță: Mariamne, micuța prințesă herodiană... Alungă cu mânie gândul din minte și întoarce o privire haină către Trio. Acesta se sperie. Dă să se disculpe: — Le-a dat copiilor alte nume... Augustus nu se ostenește să-l întrebe care. Din ce în ce mai disperat, mai face
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
îngropată de vie lângă Poarta Collina de pe Quirinal. — N-o să fie însă cazul, îl aude pe Lucius Ventidius murmurând. Ai să fii ascultătoare, nu? Asta nu face parte din canon, surâde Occia. Om bun la suflet, încearcă să-i dea micuței curaj. Se trezește fornăind zgomotos. Asta-i bună! S-a înduioșat. Dar sărmanul de el iubește într adevăr copiii. Și e atât de singur. Soția lui ar fi trebuit să i se alăture astăzi. Doar este Regina Sacrificiilor și datoare
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
celorlalți drept o recompensă. Ca un copil mare ce a rămas, tânjește după ea și își dorește cât mai multă. Dacă vrei s-o pedepsești, mai bine n-o bagi în seamă. Își croiește drum încercând să se apropie de micuța preoteasă. Se lasă liniște. Oarba coboară mâinile pe capul fetiței și pipăie cu vârful degetelor forma pomeților, arcada sprâncenelor și fruntea bombată. Obrajii sunt încă umezi. — Cum te cheamă, drăguță? o întreabă cu blândețe. — Domitia, șoptește pierită de spaimă copila
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
mișcă în chipul cel mai grațios. — Salve, Thoas! îl salută Rufus. Necunoscutul ridică mâna drept răspuns, cu ochii fixați însă asupra lui Pusio. — Vino-ncoace! îl cheamă. Se oprește lângă cușca de alături, unde se lăfăie o tigroaică imensă. — Mama micuților? întreabă călărețul. Dresorul dă din cap. — E un animal teribil de rapid, șoptește misterios. Germanul se uită derutat la fiara tolănită și apoi la Rufus. — Parcă dormitează. — Moțăie, dar nu doarme, îl corectează Thaos. Glasul i se înalță maiestuos: — E
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
cu grijă. Atinge în treacăt, mângâietor, pântecul umflat. Degetele sesizează mișcările zbuciumate ale fătului. I-a deranjat liniștea. Genele i se umezesc. Ros de remușcări, înalță în pripă o rugă către zeii atotputernici să nu i fi făcut cumva rău micuțului. Să nu se nască infirm, cu malformații, precum fratele său Claudius. O groază irațională pune stăpânire pe el și alungă orice urmă de toropeală. Doar capul și-l simte în continuare greu. Poate pentru că nădușește. E prea cald. Se zbuciumă
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
specta colul ce i se oferă. Puppus, ultimul lor născut, gol-goluț sub o pânză roșie, stă în leagănul lui balansoar și se ciondănește cu o femeie în vârstă, care caută să-i ia dulciurile din poală. — Leao! Leao! se zvârcolește micuța creatură dolofană, lovin du-se cu pumnișorii în cap de furie. — Ce se întâmplă, Pomponia? o întreabă tulburat. Bătrâna cu părul cărunt se ridică greoi în picioare, pufnind mânioasă pe nări: — Uite și tu, Tiberius, dacă așa ceva e cu putință
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
la frații ei Nero și Drusus, ba sărută în învălmășeală și câteva proge nituri de sclavi. Chiar și morocănoasa Pomponia trebuie, mai de voie, mai de nevoie, să se supună. Tatăl o privește, topit de admirație. Cât e de frumoasă, micuța lui zeiță! Merită nu numai o viață lungă și fericită, dar poate chiar și nemurirea. Câtă dragoste și decență, cum îi iubește și-i îmbrățișează pe toți, fără nici o deosebire! Cum se joacă cu băgare de seamă și cu măsură
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
chemați mai repede să-i ajute pe preoți. Grațioși, cu părul aranjat grijuliu de mămici, bunici și doici iubitoare, respiră cu toții o eleganță inocentă. Strâng la piept, vădit emoționați, unul o pateră, altul, cutia cu tămâie sau vasul de libații. Micuțele dom nișoare ce-și poartă deja cu cochetărie rochițele au rulat pe braț câte un șervet cu franjuri. Partenerii lor sunt înveșmântați în tunici scurte, strânse pe talie. Mângâie în treacăt niște căpșoare și încearcă să treacă mai departe. Instantaneu
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
ar fi posibile fără succesele noastre militare. Paterculus încuviințează impresionat de expresivitatea metafo rei: puterea și gloria Romei ca izvor de prosperitate generală față în față cu fertilitatea umană și agricolă a întregului Pământ, aflat acum sub conducerea principelui... Un micuț camillus, rătăcit de grup, se încurcă printre picioarele lor. — Loc, loc, strigă înecându-se în plâns. În acest moment apare grupul de flamines. În fruntea lor pă șește cu demnitate dialul, slujitorul lui Jupiter, urmat îndeaproape de flaminii lui Marte
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]