8,226 matches
-
ardă deasupra) și se scoteau mai devreme, decât colacii și cozonacii. Eram nelipsită la scoaterea lor din cuptor. Mama scotea mai întâi tava mea și mă punea să ung fierbinți ștrițelii, cu pămătuful muiat în ulei. Arătau așa de bine! Miroseau așa de frumos, încât nu mă înduram, să nu-mi bag mâinile în tavă, să scot măcar unul. Așa s-a întâmplat o dată, țin bine minte, că, m-am fript la degete și la limbă. N-am spus însă nimic
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
să amestece. Apoi, luând căzănelul de cele două torți, au turnat amândouă compoziția în niște "forme" de lemn, cu grijă să nu se stropească. Abia după ce s-a răcit s a tăiat direct în forme, în cuburi mari. Ce frumos mirosea! Era alb și bine reușit. Vecina Verona s-a arătat foarte mulțumită de noi, cum i-am urmat rețeta. Săpunul ne-a prins tare bine. Spălam cu el rufele și covoarele. De atunci, în fiecare an, făceam săpun de casă
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
părea să aibă treabă, totuși mi-l închipuiam în tot felul de situații lubrice, în pat (câteodată, când tocmai plecase de acasă și lăsase ușa deschisă ca să i se facă curățenie în odaie, intram să-i contemplu așternutul răscolit și mirosind încă a trup de bărbat), luând imaginar locul uneia dintre partenerele plăsmuite de fantezia mea deșănțată. Mătușă-mea Virginia îl ținea în pensiune („cost“, „vipt“), împreună cu alte două-trei persoane ce veneau din oraș, cărora în bunătatea-i nesocotită le servea
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
de dispreț. Majoritatea erau copii de țărani sau din rândurile ceferiștilor din apropiatul Teiuș, important nod de cale ferată (și unii, și alții făceau naveta ca să urmeze cursurile la Aiud). Mizerabil (sau doar rudimentar) îmbrăcați, mi se păreau murdari (unii miroseau îngrozitor a transpirație, ceea ce îmi producea greață la orele de educație fizică în sală) și, în general, erau de o vulgaritate pentru mine scandaloasă. Limbajul părinților mei a fost întotdeauna de o decență simplă, naturală, cuviincios burgheză și orice vocabular
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
Coșciugul agentului K-05, București, [1991]; Suspecta moarte a lui Mario Campanella, I, București, 1991; Temerarul, București, 1991; Interpolul transmite: „arestați-l”, I-II, București, 1993; Moartea m-a bătut pe umăr, București, 1993; „Spion” prin arhive secrete, București, 1993; Moartea mirosea a Christian Dior, București, 1997; Noiembrie însângerat, București, 2000. Traduceri: Kertapati Rukiah, Scrisori din munți, București, 1963; Vasili Ajaev, Preludiul vieții, București, 1964; Vasili Axionov, Bilet spre stele, București,1966; Iuri Bondarev, Tăcerea, București, 1968. Repere bibliografice: Eugenia Tudor, Figura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290740_a_292069]
-
care să le am în vedere; cu nonșalanță, ministrul mi-a spus că știu eu mai bine ce am de făcut și am plecat cum am venit; flatarea pe care o afișa mi-a gâdilat orgoliul, dar nu mi-a mirosit tocmai bine, pentru că, dincolo de ceea ce știam eu pe fond, existau lucruri pe care nu aveam cum să le cunosc și mi-ar fi prins bine să-mi atragă atenția; dar el s-a spălat pe mâini; explicația că nu se
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
decurgeau de aici autorul le trăsese chiar în restul cărții și ele se pot formula cam astfel : față de iminența morții, precum și de imanența ei („...prezența cea mai tulburătoare este această prezență a morții, care trăiește în noi, pe care o mirosim, pe care o aspirăm din flori, din văzduh ; pe care o văd pe buzele iubitei mele, al cărei gust îl simt în gură amar”, Nu, p. 294), față de această realitate, ce derizorie, ce vană e „viața literară” cu ambițiile, gloriolele
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
ca de obicei, mai special. Pe de o parte, Întâlnim o mefiență cronică față de acest corpus literar din partea teologilor, a așa-zișilor „creștini adevărați”, a zelatorilor „ortodoxiei pure”, a păzitorilor „tradiției nealterate”. Pentru aceștia, nu mai Încape vorbă, cuvântul „apocrif” miroase a pucioasă și nu-și are locul În vocabularul pravoslavnic. Dacă te ocupi, În România ortodoxistă, de apocrife, imediat ajungi „eretic”, prin urmare direct În fundul iadului. De partea cealaltă, Întâlnim o pasiune smintită, necontrolată pentru aceste scrieri, văzute ca un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
mai multe activități: Orezul proaspăt cules ia calea fabricilor de bere. Deja cel pus la fermentat în luna septembrie este gata de filtrare. Au trecut cele 30 de zile necesare pentru a se transforma într-un lichior gustos și aromat. Miroase a proaspăt și a dor de viață. Zilele s-au micșorat, iar nopțile s-au lungit spre bucuria petrecăreților. Castanele culese pe lună plină te îmbie, fierbinți și gustoase, la fiecare colț de stradă. La o cupă de sake încălzit
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
mai văzut. Pare un peisaj de basm, parcă-i un castel de gheață, castelul în care locuiește Crăiasa Zăpezii. Pe măsură ce ne apropiem de munte, norii devin închiși la culoare. Se apropie ploaia, norii devin plumburii, aerul este curat și rece. Miroase deja a munte. Yugawara-Hakone se numește localitatea de destinație și este una dintre cele mai populare și vizitate zone din Japonia, căutată fiind pentru peisajul deosebit de frumos, lacul „Ashi”, dar și pentru panorama oferită spre Muntele Fuji, în zilele senine
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
prinsă cu un elastic sau în copci. Să ne ridicăm gulerele pentru a nu fi recunoscuți. Să avem tot timpul gumă de mestecat la noi sau, și mai bine, frunze de pătrunjel sau rămurele de tisă, pentru a nu ne mirosi gura (pătrunjelul și tisa făceau minuni, iar tisa avea și avantajul că putea fi culeasă de pe drum). Să tragem, de fapt, aerul, făcîndu-ne că-l dăm afară, atunci cînd vreun profesor ne punea să suflăm. Să avem șervețele parfumate cu
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
bărbie și înnodată sus, în creștet, și, după cum mi s-a părut timp de o secundă, cît am aruncat o privire cînd ieșeau cu el pe ușă, cu limba scoasă. În ziua înmormîntării, în tot blocul și afară, în fața blocului, mirosise a lemn lăcuit și a lumînări - acesta era de bună seamă mirosul de sicriu. După ziua respectivă, miro sul cu pricina se restrînsese la etajul unu. Văduva se purta foarte elegantă, iar doliul, blondă fiind, o prindea tare bine - aș
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
pe la ce doctori a mai fost. Nu știu de ce bunica mea îi zicea „cuscră“. Eu nu cunoșteam acest cuvînt, dar îl înțe legeam apropiat de „zacuscă“. Uneori pu team fi sigur că îi zice astfel. Bineînțeles că la etajul trei mirosea aproape mereu a zacuscă. Totul a fost bine, pînă cînd doamnei i-a murit bărbatul și și-a pus o fundă mare și neagră deasupra ușii. Nu i-am văzut omul mort, pentru că își dăduse duhul pe la un spital și
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
și ce povestise omul acela, părinții se supărară foarte rău. În perioada aceea, Dănuț începu să-și cunoască mai bine colegii și se împrieteni cu cîțiva. De pildă, cu Marinescu, care, chiar dacă era tuciuriu la față, era deștept și nu mirosea a țigan ca Tănase. Sau cu o colegă pe care o chema Teacă Violeta și care îi făcea inele de plastic, din semnele de carte, sau solnițe și avioane din hîrtie. Teacă era o fată bună, dar îl deranja la
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
noi. Tipul s-a ferit. A încercat la altul, dar și ăla s-a ferit. Bulgarul și-a dat seama și a luat-o mai ușor : mai întîi și-a dus dopul la nas, a făcut un gest că adică miroase frumos și apoi ne-a dat și nouă să mirosim. Era parfum de trandafiri. Să vezi atunci cum au început să se îmbulzească cu toții : „Dă-mi și mie ! Dă-mi și mie !“. Bulgarul nu mai prididea, dar ne ungea conștiincios
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
și ăla s-a ferit. Bulgarul și-a dat seama și a luat-o mai ușor : mai întîi și-a dus dopul la nas, a făcut un gest că adică miroase frumos și apoi ne-a dat și nouă să mirosim. Era parfum de trandafiri. Să vezi atunci cum au început să se îmbulzească cu toții : „Dă-mi și mie ! Dă-mi și mie !“. Bulgarul nu mai prididea, dar ne ungea conștiincios după urechi și la încheieturile mîinilor. La un moment dat
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
avem relații cu străinii. Că nu numai ea putea s-o pățească, dar și noi, la o adică ! Una peste alta, tot timpul excursiei a existat o dovadă certă, imposibil de ascuns, a relațiilor nostre cu străinii : în autocarul nostru mirosea numai a parfum de trandafiri. ...Ultimul din lista de muzee vizitate avea să fie cel al tehnicii militare, unde, după ce am trecut prin toate sălile, am găsit în curte mai multe tunuri, tancuri și tanchete, pe care am putut să
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
sîrmă, în cotețe. Erau albe, nu cotcodăceau, nu dădeau din aripi, și aproape tuturor le atîrna creasta pe unul din ochi. Asta le făcea să se uite la tine pieziș, de parcă te-ar fi suspectat de cine știe ce. În apropierea lăzilor mirosea și găinile erau foarte murdare pe la fund. Cînd venea mașina de la avicola, se forma imediat coadă în spatele aprozarului, acolo unde se descarcă. Oamenii stăteau înghesuiți, băgați și ei unu-ntr-altul, pentru că nu era prea mult spațiu. Cînd le venea rîndul, își
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
în pom - nu am chemat pom pierii, ci m-am cățărat eu și am scuturat creanga pe care stătea, pînă a căzut -, a luat o bătaie zdravănă de la un alt motan etc.). În vremea aceea, în camera noastră de cămin mirosea numai a amoniac, dar ne putem socoti fericiți că nu ne-a făcut, în plus, și bucuria cu puricii. Deocamdată, puricii stăteau numai pe el. Avea să ne facă bucuria asta ceva mai tîrziu, cînd l-am dus la părinții
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
și să se lase mîngîiat și pupat pe mîini și pe față, la întîmplare. În ultima vreme, bunica devenea din ce în ce mai aprigă în a-și arăta afecțiunea și acest lucru îl deranja puțin pe băiat (fiindcă atunci cînd venea de la liceu mirosea destul de tare a tutun și, în consecință, nu prea tînjea după apropieri). Bunica nu lua în seamă nazurile nepotului și, cu toate că era pornită împotriva fumatului, în dezlănțuirea ei afec tivă nu observa nimic suspect. Scena din hol dura multă vreme
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
voi încerca să găsesc pe Gaby, pentru ca aceste pagini, scrise cu o nuanță de libertate mai reală, să-ți poată ajunge, mai repede. Fii atentă la sănătate, te rog mult, mult. Nu fuma mult; aș avea oroare să știu că miroși a tutun, ca doamnele din cancelarie care îmi dau nausées. Gândește-te că ești singură, străină, și că ceea ce aici era uneori îngăduit, având ca decor de fundal casa, familia, numele, acolo ar fi tratat de bohemă (sic), rasta, métèque
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
e singurul lucru care contează pentru mine. Ca și purtarea ta, integră, demnă, cinstită. Îngrijește-te! Nu fuma prea mult - asta mi ar purta ghinion! Știi ce mult țin la acest lucru, fiindcă vreau să mi te întorci sănătoasă și mirosind minunat. Am rămas aceeași, după cum vezi, cu maniile mele, cu ideea mea fixă. De aproape o săptămână nu am mai primit nimic de la tine. Repede, între două telefoane, o carte poștală și pentru mine, care te iubesc și aștept. M.
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
caii de la rădvan, fantome ca și stăpâna ei. Viața este reprezentată de Egor și aliații lui : Nazarie, doctorul și, în final, țăranii din sat. Egor și Sanda aparțin alternativ celor două lumi. Camera, un alt element lugubru, este descrisă astfel: „Mirosea ciudat în odaie; nu a mort, nici măcar a flori funerare, ci un miros de tinerețe oprită pe loc, oprită și conservata aici, între patru pereți“. Prezența Christinei este sugerată de faptul că, în camera acesteia, nimic nu s-a schimbat
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
o legătură între linguriță și simțul vizual. Omul (de îndată ce i se dezleagă ochii) distinge toate lingurițele deoarece, prin pipăire, stimulul se transmite de la centrii tactili din creier la centrii vizuali, gustativi și olfactivi. El simte gustul cafelei sau al ceaiului, miroase aromele asociate noțiunii de linguriță. Cimpanzeul nu poate face această legătură, având un număr insuficient de conexiuni interneuronale. El nu poate "uni" procesul tactil cu cel vizual, gustativ, olfactiv, nu poate lega noțiunea de linguriță de cuvânt decât prin învățare
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
malurile Siretului. Ce credea el despre boeri și despre drepturile lor de proprietate. Ura împotriva ciocoiului. Tare și neînduplecat suflet, ca de criță. Cum își ducea el singur gospodăria, ce curățenie era în ograda lui, în casa largă în care mirosea totdeauna a flori. Cum mergeam cu el peste Siret la fân; cum dormeam ostenit în mirosul fânului cosit. Cum istorisea istorii bunicul. Cum se aprindeau focuri pe Osoiu. Cântarea buciumului. Cum ne întorceam în zori de ziuă, eu în vârful
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]