6,034 matches
-
rost are el? E un imn, e un semn, e un ritual, un limbaj infinit nuan?at? [...] Brusc, am În?eles epitetul eminescian ad?ugat teiului: tei sfânt Deodat? am priceput adâncimea percep?iei eminesciene asupra teiului. Da, tei sfânt, tei sfânt, teiul poetic, neelucidabil, tulbur?tor". (Nichita St?nescu) Perspectiva luminii selenare, confer? tuturor acestor elemente ale materiei ce se circumscriu universului codrului identitatea esen?ei, dimensiunea ideii de „spe??", a „statornicului În curg?tor" (G. C?linescu): „De când codrul
Mihai Eminescu - imaginarul paradisiac by Luminiţa Teodorescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/1299_a_2381]
-
el? E un imn, e un semn, e un ritual, un limbaj infinit nuan?at? [...] Brusc, am În?eles epitetul eminescian ad?ugat teiului: tei sfânt Deodat? am priceput adâncimea percep?iei eminesciene asupra teiului. Da, tei sfânt, tei sfânt, teiul poetic, neelucidabil, tulbur?tor". (Nichita St?nescu) Perspectiva luminii selenare, confer? tuturor acestor elemente ale materiei ce se circumscriu universului codrului identitatea esen?ei, dimensiunea ideii de „spe??", a „statornicului În curg?tor" (G. C?linescu): „De când codrul, dragul codru
Mihai Eminescu - imaginarul paradisiac by Luminiţa Teodorescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/1299_a_2381]
-
În crea?ia să topos sacru În care, prin iubire, omul I?i reg? se?te identitatea ?i într? În eternitatea naturii, În ritmurile ancestrale ale acesteia {C?lin file din poveste, Dorin?a, Cr?iasă din pove?ți, Povestea teiului etc): „Adormi-vom, troieni-va Teiul floarea peste noi, ?i prin somn auzi-vom bucium De la stanele de oi. O, privi ?i-i cum viseaz? Visul codrilor de fagi! Amândoi ca-ntr-o poveste Ei I?i sunt a?a
Mihai Eminescu - imaginarul paradisiac by Luminiţa Teodorescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/1299_a_2381]
-
În care, prin iubire, omul I?i reg? se?te identitatea ?i într? În eternitatea naturii, În ritmurile ancestrale ale acesteia {C?lin file din poveste, Dorin?a, Cr?iasă din pove?ți, Povestea teiului etc): „Adormi-vom, troieni-va Teiul floarea peste noi, ?i prin somn auzi-vom bucium De la stanele de oi. O, privi ?i-i cum viseaz? Visul codrilor de fagi! Amândoi ca-ntr-o poveste Ei I?i sunt a?a de dragi!" (Povestea codrului) Visul de
Mihai Eminescu - imaginarul paradisiac by Luminiţa Teodorescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/1299_a_2381]
-
i armonia universului. Nuntă din finalul poemului „C?lin", Încheiat? În peisajul feeric al p?durii, ocrotit de lun?? ?i de oglindă lacului În care se reflect? fă?a lini?țiț? a astrului nocturn, sau visul troienit de flori de tei din „Povestea codrului" „mic basm Încifrat cu proiec?îi mitice, În care visul eroilor, redeveni?i copii se Întâlne?te cu visul codrilor de fagi" sunt astfel de exemple În care fiin?a uman? „I?i deschide sufletul, prin iubire
Mihai Eminescu - imaginarul paradisiac by Luminiţa Teodorescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/1299_a_2381]
-
cale, ca și cum ar fi sugerat o promisiune că toate aceste povești vor fi și povestite Într-o zi... - Să mergem, spuse căpitanul. Trebuie să fiu afară, cu oștenii. Nici unul din ei nu se mișcă Însă. De afară sosi mireasmă de tei Înflorit și dangăt de clopot. Parcă abia acum Îl auzeau amândoi. Pășiră spre ușă, dar Erina se opri În prag și-l Întrebă mirată: - Fără sabie? Cosmin se Întoarse, luă sabia de Toledo primită de la Francisco și o puse la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
batalion plecă fără zgomot la nord de Câmpul lui Marte, trecu podul din fața otelului Rivas, apoi traversă grădina de vară spre a împresura palatul Mihail. Însă acolo se putu recunoaște cum soarta imperielor depinde câteodată de la împrejurările cele mai neînsemnate. Teii bătrâni din grădina de vară serveau noaptea de azil la mii de cioare. Când trupa înaintă la această oră neobicinuită aceste paseri de rău augur umplură aerul de țipetele lor și zgomotul astfel produs fu așa de mare că ofițerii
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
să ceară dizolvarea, desființarea corpului ori a instituțiunii. Odinioară M. Sa Regele nu plăcea foii roșie. Pe atunci organul lor [î]l numea pion în mâna d-lui Bismarck și agent prusian; d. D. Brătianu cînta: "a zburat puiul cu teiul, tocmai când era temeiul" și se cerea desființarea monarhiei. Ba nu se cerea numai; ilustrul d. Candiano, actual adiutant regal, o și înlăturase pe câteva ceasuri în fericiții Ploiești, cari au eternizat memoria acelui măreț eveniment prin erigerea statuei madam
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
lui Dumnezeu, prezent acolo, adică a bisericii cerești și a obștei credincioșilor venită În Întâmpinarea Lui, dar și a Bisericii pământești cu sacerdoții săi În frunte, fiind considerată o fereastră deschisă către cer. Catapeteasma bisericii este confecționată din lemn de tei și stejar și este Împodobită cu o sculptură simplă executată manual, și acoperită cu o preparație de grund și pulbere de aur, este de dimensiuni mici, cele două rânduri registre sunt bucăți de scânduri groase și late de aproximativ 50
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
XX), Sfânta Treime, la catapateasmă (sec. XIX), Sfânta Treime, pe placaj (1970), Maica Domnului, Iisus Hristos, Sfântul Neculai și Arhanghelul Mihail, la catapeteasmă (sec. XIX), Sfântul Antimis, din mătase (1965), Liturghier, legat În pânză (1956), Sfântul Chivot, din lemn de tei, cruce din metal alb (1951), cruce din plumb nichelat (1947), sfeșnice din aramă (1951), Sfântul potir, din metal alb (1967), Disc, din metal alb (1951), cruce pentru procesiuni (1922), 11 candele din metal alb (1969), icoană din lemn, stil rusesc
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
metal alb (1964), epitaf, pânză pictată (1965), două epitafe, pânză pictată, degradate, două rânduri de veșminte din mătase (1971); 12 Minee, legate În pânză (1922), Evhologhion (1922), Tipic (1911), Triod (1921), Penticostar (1934), cruce pentru procesiuni, analog, din lemn de tei (1955), strană pentru cântăreți bisericești (1901), cristelniță, din metal (1954), felinare pentru procesiuni (1960), sfeșnice, din lemn de tei (1945), policandru din bronz (1900), clopot (1900), Octoih, legat În pânză, Catavasier (1971), Apostolat social, 4 volume, Legiuirile Bisericii Ortodoxe Române
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
12 Minee, legate În pânză (1922), Evhologhion (1922), Tipic (1911), Triod (1921), Penticostar (1934), cruce pentru procesiuni, analog, din lemn de tei (1955), strană pentru cântăreți bisericești (1901), cristelniță, din metal (1954), felinare pentru procesiuni (1960), sfeșnice, din lemn de tei (1945), policandru din bronz (1900), clopot (1900), Octoih, legat În pânză, Catavasier (1971), Apostolat social, 4 volume, Legiuirile Bisericii Ortodoxe Române, broșată (1953), colecția revistelor „Biserica Ortododoxă Română” (1949-1975), „Ortodoxia” (1949-1975), „Mitropolia Moldovei și Sucevei” (19491975) . Cimitirul satului Conform unei
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
Nicolae” din satul Bâcu, comuna Ipatele, monument istoric, a fost construită Între anii 1820 și 1825 de soții Iordache și Smaranda Gane, În formă de navă, din piatră cioplită, cu turlă Înaltă deasupra pronaosului, catapeteasma era lucrată din lemn de tei, bronzat cu galben. Icoanele, În stil renascentist, au fost pictate de către pictorul Vasile Mihaiel În 1825, fapt dovedit de inscripția de la icoanele praznicare („Vasile Mihaiel, 1825”). Biserica a fost afectată de cutremurul din 9 / 10 noiembrie 1940, care a provocat
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
a terminat berea! S-A TERMINAT BEREA!, strigă îngrozit patronul elvețian al terasei-restaurant unde lucrez pe post de chelner. Vremea blândă aduce valuri de clienți, toate mesele sunt ocupate de oameni cu chipuri fericite, care aspiră cu nesaț miresmele de tei din noapte. Cobor în subsol, să schimb butoiul (barrique, îmi place cuvântul acesta franțuzesc pentru butoi) de bere. Până aici nimic deosebit, numai că pivnița se găsește într-un subsol de Evul Mediu, clădirea este din secolul XV (m-am
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
început cu dreptul și a sfârșit cu stângul". 4 mai 2004 Șoc Intru într-un magazin de haine pentru a căuta un costum și aud deodată o melodie românească, cuvinte de genul " Numai, numai ea", ceva despre dragoste și un tei, "sunt voinic, îți dau un beep" și alte versuri prostești. Naiv-încântat, îl întreb pe vânzător dacă este o melodie românească (ca și cum el ar fi știut acest lucru, ce idiot am fost!). Îmi răspunde politicos că nu știe și-mi mai
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
a dus să caute un costum în magazie, iar eu am rămas cu ochii în soare și urechile în ascultare. Pasaj adăugat ulterior: era vorba de formația moldovenească O-zone, cântecul a cunoscut o carieră mondială, se numea "Dragostea din tei" sau "Numa' numa song", după cum l-au botezat japonezii. Atunci când lucram ca profesor suplinitor prin colegii, izbuteam să-mi calmez rapid elevii chinuiți de adolescența explozivă (ei, cu coșuri și Play-Station mobil, ele, decoltate și cu ața string-ului ieșind
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
al planificării fiscale. Exploatarea rațională a domeniilor forestiere a devenit imperativă la sfârșitul secolului al XVIII-lea, când autoritățile fiscale și-au dat seama de lipsa tot mai acută a lemnului. Multe din pădurile bătrâne de stejar, fag, carpen și tei fuseseră grav afectate de tăierile planificate și neplanificate, iar regenerarea lor nu era atât de rapidă pe cât se sperase. Perspectiva scăderii producției era alarmantă, nu numai pentru că amenința fluxul de venituri, ci și pentru că putea conduce la distrugeri masive practicate
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
de obicei, o furtună care doboară copacii bătrâni și mari dintr-o anumită specie Îi cruță pe arborii bătrâni din alte specii și pe cei tineri, protejați În acest fel; bolile sau insectele care amenință, de exemplu, stejarii lasă neatinși teii și carpenii. Armatorul care, neștiind ce obstacole vor trebui Înfruntate pe mare, trimite mai multe vase de tipuri, greutăți și mărimi diferite Își sporește șansele ca majoritatea acestora să ajungă la destinație, comparativ cu cel care mizează pe un singur
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Avea casă. Doar că locuia împreună cu mamă-sa. Încolo, o mie și unul de avantaje. Era la o azvârlitură de băț de Universitate. Și vila soției era pe strada Karl Marx o vilă modestă, din piatră, discretă, ascunsă sub niște tei umbroși, dar încă destul de cochetă, trainică, liniștită, iar dânsa, soția, cu vreo două decenii mai tânără, era o femeiușcă înaltă, blondă, subțire ca o viespe, elegantă, apetisantă; avea niște sprâncene foarte subțiri, iscusit desenate, rimelate, de sub care ochii negri și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
era cu o palmă mai sus decât dreptul. Chipul, obrazul era osos și urâcios. Avea o cicatrice adâncă pe obrazul stâng, o zgaibă adâncă și vânătă, de la o lovitură de paloș, o rană închisă, cu coaja groasă cum e scoarța teiului; și zgaiba asta cobora de la coada ochiului stâng, până aproape la colțul gurii, sub nas. Apoi, și nasul, îi era mare și borcănat, cum îl au unii dintre mongoli. Însă, mai mult decât toate acestea îți atrăgea atenția și te
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
Tu, care puteai să-mi fii mamă; ți-ai deschis inima mie, unui străin; și m-ai obligat să meditez și să descopăr o parte din comorile poporului suedez. DIPLOMA DE DOCTOR Toamnă... Toamnă în dulcele târg al Ieșilor... Bătrânii tei de pe Copou își scutură frunzele de-aramă prin grădini și pe caldarâm, sub un cer îmbrobodit cu nouri de cenușă și de tuci, gata-gata să-și sloboadă apa strânsă-n baierele cerului. Am revenit în Alma Mater Iasiensis. Am revenit pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
mare, frumoasă, încăpătoare, luminoasă și elegantă, cu două etaje, cu un balcon somptuos, cu linii arhitecturale clasice, specifice epocii moderne, o construcție așezată departe de zgomotul străzilor aglomerate, plasată într-un parc natural, înconjurată și îmbrățișată din trei părți de tei bătrâni și stufoși, cu o intrare monumentală în față, cu dependințe și anexe în curte, inclusiv o sală pentru conferințe și spectacole, era un vechi palat boieresc, din a doua jumătate a veacului al XIX-lea, modificat succesiv și transformat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
s-a afirmat și remarcat printre unitățile cele mai bune din Moldova și din țară. Bițu s-a angajat și în câteva trasee noi, de pionierat. Astfel, în 1958 a fost clasificat ca drum național și traseul Vatra Dornei-Crucea-Broșteni-Lunca-Fărcașa-Viaduct Poiana Teiului, în lungime de 85 km. El urma valea pârâului Neagra Șarului și cobora la Broșteni prin pasul Păltiniș, apoi o lua pe valea Bistriței. O echipă din cei mai buni lucrători, împreună cu Bițu au muncit între anii 1959-1961 la noul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
acolo ne-a dus la Periprava. Acolo am stat foarte puțân și ne-a dus la secția Grind. Acolea era o insulă... Domne, era o șerpărie... Domne, ce era acolo n-am văzut În viața mea! O pădure numai de tei și vie... De acolo ne-a dus iar, repede... Că nu ne ținea mult, că ne tot foia... Io știu ce program avea ei? Nu știu io... da’ te tot ducea de colo-colo... Vreo trei-patru luni Într-un loc, apoi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
la intersecția unde marea șosea Sveavägen se bifurcă, atunci numai am observat castanii mari care flanchează drumul de o parte și alta: din arbori cădeau frunze visătoare, începuse „plecarea frunzelor”, mi-am zis. Mai erau și alți arbori: pruni sălbatici, tei și alții neidentificabili, dar castanii își trimiteau frunzele palmate parcă direct pe trecători, deci și pe mine. Erau „mâinile” castanilor peste capul și umerii mei, erau mângâierile pe care nu le primisem de mult în viața mea ascetică. Era poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]