38,095 matches
-
În loc să facem asta, ne comportăm ca un „rahat într-un ciorap de mătase“, cum îl considera Napoleon pe Talleyrand. * Senzația că divinitatea ne invocă până la rugămintea melodramatică a bețivului care se cere iertat îmi dă fiorul singurătății ignorate. * În 1709, trupele lui Petru cel Mare înfrâng la Poltava armata lui Carol XII al Suediei. Rușii înaintau, pentru prima dată în istorie, pe teritoriul Moldovei, cu gândul de a smulge Bizanțul din ghearele turcilor. Brâncoveanu îi trimite lui Petru cel Mare o
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
mai important ni se pare să observăm ridurile de îngrijorare care s-au săpat pe fruntea primarului, poate se gândește că a vorbit prea mult, că a dat ministrului de interne impresia, dacă nu certitudinea, că s-a raliat cu trupele inamicului și că, prin această imprudență, și-a compromis, poate definitiv, cariera politică în interiorul și în afara partidului. Cealaltă posibilitate, la fel de îndepărtată pe cât de inimaginabilă, ar fi aceea că argumentele sale l-ar fi împins în direcția cea bună pe ministrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
pădurarul“, zise ea. De masa noastră s-a apropiat o chelneriță. Avea o coafură incredibilă, un păr roșu mult prea tapat și purta o rochițică neagră și pantofi negri cu tocuri Înalte. Pășea legănat, ca și cum ar fi fost Într-o trupă de dans de pe Broadway. — Ce servesc doamnele? zise ea. —Mini-hamburgeri, au strigat, În același timp, Lauren și Tinsley. —Eu o să iau o porție de salată verde, am spus. Nu prea mi-era foame. Să comandăm niște șampanie? am sugerat. —Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
YSL1), grămezi de diamante galbene și atât de multă blană de vulpe cât era omenește posibil să se pună pe o femeie fără ca greutatea să o copleșească. Cortul era plin până la refuz, iar În capătul mai Îndepărtat cânta zgomotos o trupă folk rusească. Ni s-a dat Sbiten, un vin fiert care are gust de sirop fierbinte de arțar. Cu tot cu bijuterii, blănuri și zgomot, un lucru era foarte sigur: acesta nu era, slavă Domnului, campionatul de polo de la Bridgehampton. Gerski dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
aveau acces la microfon, și să cânte blues împreună cu trei muzicieni pe care îi cunoscuse într-o seară când îi servise la masă, și nu a mai trecut mult și cei patru s-au hotărât să se reunească într-o trupă. Și-au luat numele de Brave New World și, după ce i-a văzut cântând, Tom a priceput că intenția lui Rory de a-și continua educația fusese înăbușită în fașă. Sora lui cânta foarte bine. Avusese dintotdeauna o voce bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
timp și, când a venit vorba despre ce făcuse de când plecase din Ann Arbor, i-a dat o explicație superficială, în câteva propoziții. Brave New World s-a dezmembrat după mai puțin de un an; a cântat cu alte câteva trupe în nordul Californiei; au apărut bărbați, apoi alți bărbați, apoi a început să exagereze cu drogurile. În cele din urmă, a parcat-o pe Lucy la niște prietene - un cuplu de lesbiene care se apropiau de cincizeci de ani și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
clipa când mi-a venit ideea, clipa când am găsit numele. Era o după-amiază de duminică, în timpul războiului. Aparatul de radio era deschis și stăteam în salonul casei din Buffalo cu un examplar al revistei Life, uitându-mă la fotografiile trupelor americane din Franța. Nu intrasem niciodată până atunci într-un hotel, dar trecusem pe lângă destule când mergeam cu mama în oraș ca să știu că erau niște locuri speciale, fortărețe unde erai apărat de mizeria și meschinăria vieții de fiecare zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
primea doar roluri de moși caraghioși. Împlinise 16 ani, și acasă taică-său îl certa că iar e amenințat de repetenție. Într-o zi, la o oră a clasei de la Conservator asistă Matei Millo, mare actor și bun director de trupă. Și apoi îi spune profesorului că vrea să-i ia un elev. Ăsta îi indică un june-prim, un băiat frumos din banca-ntâi, dar Millo arată cu degetul spre Grigore Manolescu, urâtul din ultima bancă. Și-așa ajunge, la 16
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
costum. Costumul era pentru ei un cuptor al sufletului, adică suportul spiritelor auxiliare ale șamanului. Cazul unic al celor doi șamani de pe Ienisei care își schimbau costumele demonstrează clar acest lucru. Având același strămoș șamanic xavön, care le furnizase aceeași trupă auxiliară, unul putea să îmbrace costumul celuilalt, pentru că ambii stăpâneau spiritele al căror suport era roba. Tungușii au, așadar, aceeași atitudine față de costum ca față de orice suport de spirite, respectiv teamă și prudență, când spiritele au coborât în suport, indiferență
Costumele ?amanilor ?ungu?i by Dan Cristian R?caru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83573_a_84898]
-
aibă conspectate la zi temele de la învățământul politic cu bibliografia corespunzătoare, date obligatoriu cu ocazia cursurilor ce se țineau cu sfințenie din două în două zile, câte două ore. Regula era clară. Ce învățau ofițerii azi, trebuiau să transmită la trupă mâine. La fiecare două seri, Bidaru conspecta temele respective cu bibliografia recomandată și pentru comandantul său direct, căpitanul Bostan Gheorghe. În caz de control, să nu aibă probleme cu superiorii. Căpitanul avea și el necazurile lui, avea și el familie
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
ritm: Tu vrei să înoți contra valului. Nu ajungi nicăieri! Te vei îneca și tragi și pe alții după tine! Dacă vrei să reziști, trebuie să mergi încotro merg toți! Soldatul cel mai puternic este cel care se deplasează odată cu trupa, iar când presimte pericolul, se ascunde și în gaură de șarpe, numai să-și apere viața. El se adaptează la orice situație. Tu te faci că nu înțelegi. Te crezi un reformator. În realitate, te comporți ca un copil, ca
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
în ciuda unor scopuri proprii urmărite în Balcani, favorizează lupta pentru independență a popoarelor sud-est europene; I. C. Brătianu asigură pe baronul Stuart, agentul diplomatic rus la București, că România va semna convenția ce urmează să stabilească condițiile precise de trecere a trupelor țariste prin țara noastră în momentul în care Rusia se va hotărî să înceapă războiul. 18 februarie: o știre transmisă din Viena de către Agenția Havas anunță viitoarea călătorie a generalului Ignatiev, ambasadorul Rusiei la Constantinopol, în unele capitale din Europa
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
ca în cazul izbucnirii războiului, el va fi gata s-o semneze. 19 martie: telegramele de presă anunță încheierea protocolului de la Londra, prin care marile puteri semnatare recomandă Porții acordarea unor libertăți popoarelor supuse; în același document se cere demobilizarea trupelor otomane și țariste. Ziarul „Curierul de Iassi“, de miercuri, 11 mai, 1877 publica articolul: „Convențiunea Ruso-Română“ Care regulează, relațiunile între amândouă statele pentru timpul trecerii armatelor rosiene prin România. Informațiunile următoare au fost primite la ministerul afacerilor străine: Autoritățile otomane
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
fi arătat pumnul AustroUngariei”. Efortul lui Blondel urmărea să convingă guvernul de la București ca armata română să nu se oprească pe linia Turtucaia - Balcic, ci să înainteze mai departe până la înfrângerea definitivă a Bulgariei. În noaptea de 29 / 30 iunie trupele bulgare atacă trupele sârbești și grecești. Începea al doilea război balcanic. În noaptea de 2 / 3 iulie, Take Ionescu îl anunța pe Blondel că mobilizarea e iminentă. Blondel remarca: ”Guvernul pare să regrete că nu a mobilizat mult mai devreme
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93400]
-
AustroUngariei”. Efortul lui Blondel urmărea să convingă guvernul de la București ca armata română să nu se oprească pe linia Turtucaia - Balcic, ci să înainteze mai departe până la înfrângerea definitivă a Bulgariei. În noaptea de 29 / 30 iunie trupele bulgare atacă trupele sârbești și grecești. Începea al doilea război balcanic. În noaptea de 2 / 3 iulie, Take Ionescu îl anunța pe Blondel că mobilizarea e iminentă. Blondel remarca: ”Guvernul pare să regrete că nu a mobilizat mult mai devreme , așa cum eu l-
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93400]
-
era bucuria că sa pus capăt unei politici de înfeudare față de Tripla Alianță. Pe 10 iunie, România declara război Bulgariei (urmată de Turcia), armata română, constituită în mai multe coloane traversa Dunărea între Sudul Dobrogei și Corabia. Înaintarea rapidă a trupelor române spre Sofia a provocat neliniște în rândul diplomaților străini privind soarta Bulgariei. Într-un raport adresat Regelui de către Titu Maiorescu - șeful Guvernului - din 28 iunie - 11 iulie 1913 se arăta că în acea zi a fost vizitat de ministrul
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93400]
-
au dat în schimb, de mâncare bună în bostani și acolo o fo’ rămas. O fo’ mâncat toți bostanii pe dinăuntru și iacă-tă cum o crescut de mari! Prietenul și vecinul tău de pe-atunci, Titizis Americanu', pentru că era comandantul trupelor aliate, când ne jucam de-a războiul și, situați pe dealuri adverse, ne luptam aliații de pe un deal, iar naziștii de pe celălalt deal, avea mare putere de convingere, iar celălalt, micuțul Gigi, supranumit Esesistu’, pentru că el comanda inamicul pe dealul
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
de urme din deșert, aproape la fel de vestit în zonă ca însuși Gacel Sayah, Vânătorul. — Metulem, metulem, îl salută. — Aselam aleikum, răspunse Mubarrak. Căutăm doi bărbați... Doi străini... — Sunt oaspeții mei - răspunse liniștit; și sunt bolnavi. Ofițerul ce părea a comanda trupa înaintă câțiva pași. Stelele de pe mânecă îi străluciră când făcu gestul de a-l da la o parte pe targuí, dar acesta îl opri cu o mișcare, tăindu-i calea spre tabără. Sunt oaspeții mei, repetă. Celălalt îl observă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
când unui colonel nebun îi trecuse prin cap absurda idee că armata trebuie să controleze acele patru puțuri, ce erau, pe de altă parte, singurele pe o rază de aproape o sută de kilometri, Adoras devenise „destinația blestemată“ atât pentru trupele coloniale, mai întâi, cât și pentru cele autohtone, în prezent, și între mormintele ce se întindeau la marginea pâlcului de palmieri, nouă se datorau „morții naturale“, și șase sinuciderii celor ce nu suportaseră ideea de a supraviețui într-un asemenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
că membrii regimentului său aveau la activ peste douăzeci de morți, cincisprezece violuri, șaizeci de jafuri sub amenințare cu arma și un nesfârșit număr de furturi, escrocherii, dezertări și delicte mai puțin importante, așa încât, ca să țină în frâu o asemenea trupă, fusese nevoit să facă uz de toată experiența sa, de șiretenie și de violență. Respectul pe care îl impunea era depășit doar de cel impus de omul său de încredere, sergentul major Malik-el-Haideri, un bărbat uscățiv, mititel și aparent firav
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
noi puțuri, pietre fără valoare sau să facem recensământul triburilor. O dată, inginerii ne-au pus să umblăm de colo până colo șase luni, încercând să găsească țiței. — Și au găsit. — Da, dar... Noi cu ce ne-am ales? Oboseală, necazuri, trupa nemulțumită și trei oameni care-au zburat în bucăți într-un jeep încărcat cu dinamită. — Erau ordine de sus. — Știu. Dar dumneavoastră aveți suficientă autoritate ca să mă trimiteți în orice misiune; de exemplu, exerciții de supraviețuire în „pământurile pustii“. închipuiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
ordine de sus. — Știu. Dar dumneavoastră aveți suficientă autoritate ca să mă trimiteți în orice misiune; de exemplu, exerciții de supraviețuire în „pământurile pustii“. închipuiți-vă că ne-am întoarce cu o avere! Jumătate pentru armată, jumătate pentru noi și pentru trupă. Nu credeți că, dacă ar fi bine folosită, ar îmblânzi câțiva generali? Superiorul său nu răspunse imediat. își cufundă capul în apă și rămase așa câteva momente, poate cugetând. Când scoase capul afară, îi atrase atenția fără să-l privească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
zile, fără să știe exact ce așteaptă. Oamenii săi murmurau în barbă, iar el o știa. La întoarcerea la Adoras aveau să spună că un targuí analfabet își bătuse joc de temutul sergent major, și nu era ușor să stăpânești trupa aceea. Fără teroarea pe care reușise s-o instaureze, mulți ar fugi, traversând deșertul cu convingerea că, dacă e posibil să omori un căpitan și s-o ștergi nepedepsit, la fel de bine poți să lichidezi un sergent și să dispari. Plecând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
transformase, ca prin farmec, într-un act de eroism. Unul dintre ei fu pe punctul să izbucnească în râs, altul sări în sus de bucurie, și când Razman, pe deplin conștient de ceea ce face și de adevăratele sentimente ale acelei trupe de răzvrătiți, ceru în mod solemn ca toți cei hotărâți să-l urmeze să ridice brațul, păru că un singur resort invizibil puse în mișcare toate mâinile, făcându-le să se ridice spre cer la unison. Locotenentul zâmbi ușor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
care doar el le mai deslușea, căuta încă o rugăciune potrivită de acolo și începea s-o citească. De fapt, nu citea, ci recita, motiv pentru care bunica îl ironiza mereu, spunându-i că, probabil, Dumnezeu îl va selecționa pentru trupa de teatru a tărâmului celuilalt, numai că, vezi tu, omule, nu se știe dacă trupa asta va avea sediul în Rai sau în Iad... După cele două rugăciuni, bunicul trecea, după expresia fratelui meu mai mare, la "liber-alese". Aici era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]