36,201 matches
-
pentru copil are loc mîine! PETRECERE SURPRIZĂ PENTRU COPIL - ȚINUTE POSIBILE 1. Tricou roz lucios pentru „petrecere“, blugi de gravidă, pantofi argintii Pro: O să arăt super Contra: N-o să par deloc surprinsă 2. Cămașă de noapte și capot, fără machiaj, părul vraiște Pro: O să par surprinsă Contra: O să arăt ca dracu 3. Costum de jogging Juicy Couture Pro: O să arăt relaxată, dar totuși elegantă. Ca vedetele de la Hollywood, relaxîndu-se acasă Contra: Nu mai intru În costumul de jogging Juicy Couture 4
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
mașina aia! Și uite-o și pe Jess ghemuită după zid! Nu le pot spune că le-am văzut. Nu pot chicoti În voie. Ajung la poartă, cît se poate de stăpînă pe mine - cînd zăresc, după un rododendron, un păr castaniu cîrlionțat, cu o coafură familiară. Nu. Nu-mi vine să cred. Aia e mama? Ies pe poartă și izbucnesc În rîs, acoperindu-mi hohotul cu mîinile. Pornesc iute pe trotuar, găsesc o bancă pe strada alăturată și Încep să
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
tot soiul de dovezi... Sincer, Luke, dacă se află toate astea, e terminat definitiv. — Becky, spune Luke efectiv stupefiat. Nu Încetezi să mă uimești. — Te iubesc, zic dintr-odată. Pregătește-i pentru veste. Las receptorul În furcă și-mi dau părul de pe față, cu mîinile asudate. Iau cîteva guri de apă, apoi formez din agenda mobilului numărul firmei de curierat rapid cu care lucrează Luke și comand o bicicletă. Peste aproximativ o jumătate de oră, plicul va fi la Luke. Doamne
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
de genul ăsta. Mă apropii de recepție, respirînd precipitat. — Bună ziua, spun. Numele meu e Rebecca Brandon și trebuie s-o văd pe Venetia Carter imediat, vă rog. — Aveți programare? mă Întreabă secretara. N-am mai văzut-o pînă acum. Are păr ondulat și cărunt și ochelari pe un lănțic de argint și un stil destul de agresiv, pentru cineva care are de-a face toată ziua cu femei gravide. — Păi... nu. Dar e foarte important. Mi-e teamă că Venetia e ocupată
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
data asta trebuie să fie Venetia. Înșfac punga de despărțire, mă chinui să mă ridic În picioare și inspir adînc, pregătindu-mă. — Intră! Ușa se deschide și apare o fată de vreo douăzeci de ani, În halat de moașă. Are părul blond și rar prins la spate și pare cam stresată. — Îhm, bună ziua, spune. Mă numesc Paula și sînt elevă la școala de moașe. Vă deranjează dacă vin și eu să asist puțin la prima parte a travaliului? V-aș fi
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Au trecut trei minute. Ia să mă uit iar pe hol. Îmi iau haina, dar, Înainte de a apuca eu să o zbughesc la fugă, ușa e dată larg de perete. — O, Doamne, Bex! năvălește Suze Înăuntru, Într-un vîrtej de păr blond și haină brodată Miu Miu. Ești ok? Am venit imediat ce-am auzit! — Suze? mă holbez la ea, ca lovită cu leuca. Ce... — Mama ta e pe drum, zice cu respirația tăiată, aruncîndu-și haina și dezvelindu-și tricoul de
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
se pot duce cu toții acasă. Bate cineva la ușă și Suze ridică privirea. — A. Poate e Jess. A zis că vine și ea. — Intră! strigă Paula. Ușa se deschide. Iar eu Îngheț. E Venetia. Are pe ea halat de operație, părul prins Într-o bonetă verde și are un aer splendid și plin de importanță, de parcă toată ziua ar salva vieți. Oafă. Preț de un moment, pare și ea la fel de șocată ca și mine, Însă Își revine rapid și se apropie
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
rapid și se apropie de pat, cu un zîmbet profi pe chip. — Becky! Habar n-am avut că pacienta pentru care m-au sunat ești tu. Hai să ne uităm și să vedem cum stăm... Își scoate boneta verde, și părul i se revarsă În cascadă pe spate. — Luke, de cînd e aici? Spune-mi te rog tot ce știi. Iar face asta. Iar mă lasă pe dinafară. Încearcă să-l vrăjească pe Luke. — Lasă-mă În pace! strig furioasă. Nu
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Haide, bebiță, vino. Vreau să te cunosc.“ — Te descurci minunat... continuă să respiri, Becky... „Sigur că poți s-o faci. Haide. Amîndoi putem.“ DOUĂZECI ȘI UNU E o fată. E o fetiță cu buze răsfrînte, ca niște petale, și un smoc de păr brunet și mîini strînse În pumnișori sus, la urechi. Asta e ființișoara care s-a aflat În pîntecul meu, În tot acest timp. Și e straniu, dar În clipa În care am zărit-o, pur și simplu m-am gîndit
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
al naibii de complicată și de dificilă. Dar oricum. Unele lucruri e mai bine să rămînă În ceață. Nașterile și facturile Visa. — Bună. Te-ai trezit. Luke ridică ochii de pe scaunul unde a adormit și se freacă la ochi. E neras, are părul ciufulit și cămașa șifonată. — Îhîm. — Ce face? — Bine. Nu-mi pot stăpîni un zîmbet larg În clipa În care mă uit din nou la ea. — Perfect. — Ea e perfectă. Ca și tine. Pe chipul lui se citește o euforie distantă
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
nou, singuri În cameră. Cu fiica noastră. Doamne, ce gînd ciudat. Încă nu-mi vine să cred că avem o fiică. „Ți-o prezint pe fiica noastră, Tarragon Parsley Sage and Onion.“ Nu. — Deci, Își trece Luke o mînă prin părul ciufulit. În două săptămîni sîntem homeleși. — Aruncați În stradă! zic detașată. Dar nu contează. Bănuiesc că sperai să te măriți cu cineva care să fie În stare să-ți asigure un acoperiș deasupra capului, nu? Glumește - dar În glasul lui
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
de bal, semnată Valentino... Minnie Brandon a cucerit lumea Într-o fracțiune de secundă... — Da, aprob. Așa o va chema. Mă aplec deasupra pătuțului și-i privesc pieptișorul ridicîndu-se și coborînd, cu fiecare nouă răsuflare. Apoi Îi netezesc smocul de păr și Îi sărut obrăjorul minuscul. — Bun venit pe lume, Minnie Brandon. DOUĂZECI ȘI DOI Deci s-a Întîmplat. Familia Karlson s-a mutat În apartamentul nostru. Toată mobila noastră a fost strînsă și dusă de-aici. Am rămas În mod
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
din Vogue Într-o pungă de plastic. — Vă spunem „Fata...“ Nu mai continuă, și eu Înțepenesc. Ce voia să zică? — Șșt! zice cealaltă vînzătoare, făcîndu-se trandafirie și dîndu-i un ghiont primeia. Nu vă temeți, că nu mă supăr! Îmi arunc părul pe spate, relaxată. Îmi spuneți... „Fata cu eșarfă Denny and George“? — Nu. VÎnzătoarea mă privește opacă. Vă spunem „Fata cu Cărucior Nașpa“. A. Aha. Hai, că nu-i chiar așa de nașpa. Stai să vezi cînd l-oi vopsi roz
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
forța internă de regenerare. Iată: Cosmin Gușă, Victor Ponta, Bogdan Olteanu, Elena Udrea, cea care a transformat Norvegia în republică și a băgat-o în UE, fără să-i întrebe și pe norvegieni, Lavinia Șandru, Daciana Sârbu, apoi ăla cu părul plin de gel, fost la PNL, parcă Boureanu, dar și Ludovic Orban, Emil Boc, că ăștia încă-s tineri... ejusdem farinae. Ce îți spun ție ăștia altceva decât bătrânii despre politica românească? Prin ce diferă ei de văcăroi, meleșcani, stolojani
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
ceea ce spune în această Scrisoare..., ba chiar și prin ceea ce nu spune, ci doar sugerează e unul din cele mai subtile texte ale sale, de obicei e mult mai puțin reținut în afirmații -, sunt toate motivele să ni se facă părul măciucă. Am citit undeva și o declarație a d-lui Petre Mihai Băcanu care spune că CTP este un luptător, și așa este, iar dacă a decis să demisioneze, e posibil ca lucrurile să stea mai rău decât ne așteptăm
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
din alt aluat decât "moderatorii" noștri! -, iar dacă așa este, mea culpa, mea maxima culpa! În opinia mea, oricum, e la prea multe emisiuni. Iar băieții aceștia fini și subtili de felul lor, precum Turcescu și Gheorghe, își vor smulge părul când îl vor vedea dând spectacole europene, nu doar naționale, pe la Parlamentul European pe undeva! Am în ochi imaginea cu frăția de sânge cu președintele de la Real Madrid. Acum, că tot sunt fire imaginativă, mi-l închipui propunându-i schimbul
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
mesajul verbal; c) expresiile cu mâinile afective - (gestul rugăciunii); d) expresiile cu mâinile reglatorii - (controlarea interacțiunii cu interlocutorii prin gesturile palmelor); e) expresiile cu mâinile adaptorii- acele gesturi stereotipe în condiții de concentrare sau tensiune psihică (răsucirea unor șuvițe de păr, depărtarea paharului cu apă etc.). Forma reală a mâinii sugerează o spirală și ajută la un control al relației cu ceilalți prin poziția palmelor. Având un număr de 27 (!) de oase, mâinile sunt părțile corpului care ne permit cel mai
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
în gol, pe etalarea forței, în cazul unei discuții deschise sau închise. Expresia neliniștii se manifestă prin evitarea privirii ori prin gesturi, care maschează cuvintele (mâna pe vârful nasului), ori care exprimă reflecția (mâna la tâmplă, sprijinirea bărbiei, mâna prin păr). Expresia dorinței și tendinței de exagerare depinde de împreunarea mâinilor; neplăcerea se exprimă la femei prin ducerea mâinii la gât, iar la bărbați prin frecarea obrazului cu palma. Mâinile oratorului pot avea priză de precizie (vârful degetelor). LIMBAJUL MÂINILOR și
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
cosmice. Ω. Brațele ridicate ale prizonierilor semnifică o supunere și o chemare la dreptate. Diavolul este simbolul răutății, indiferent dacă apare ca un domn bine îmbrăcat ori ca un cap de țap sau de cămilă schimonosit, cu picioare despicate, coarne, păr. El are rolul de a fi ispititor, călău, de a fi îngerul căzut, cel care divide, di - abole. A 15 lamelă de Tarot exprimă combinarea elementelor naturii (apă, aer, foc, pământ) în forma dorinței pasiunii supraexcitării omului. Lamela Diavolul reprezintă
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
lanț, există probleme gastro-intestinale. dacă linia vieții pornește sub degetul arătător, denotă o persoană ambițioasă; dacă linia vieții este dreaptă fără întrerupere, denotă o persoană ambițioasă dacă linia vieții are linii ca un lanț sau arată ca un fir de păr despicat, este necesară o atenție specială la sănătate; dacă linia vieții este palidă, arată o personalitate limfatică; dacă linia vieții este foarte roșie, arată o personalitate violentă; dacă linia vieții este largă, arată o personalitate cu excese; dacă linia vieții
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
de cenușă. Ea mă privește și plânge. Își acoperă cu mâinile fața și plânge. Îi simt pieptul cum urcă și coboară în aerul greu și vâscos. Îi aud oftatul adânc împrăștiind cenușa. Ea stă în fața mea și plânge. Îi privesc părul greu și bogat, acoperind întreg câmpul. Îi simt trupul tânăr și obosit cum se zguduie de plâns și-mprăștie cenușa. Arunc zarurile peste trupul unei femei, ea mă privește și plânge.” „Mâna împăratului nu mai poruncește obiecte.” Nichita Stănescu, Mâna
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
autori ca Graham Swift, David Lodge, Alasdair Gray dau din colț în colț. Ei vor libertatea de a se schimba de la o carte la alta. Prezentul lor ca autori, și apoi prezentul eroilor lor, este cameleonic. Ei răspund în doi peri că viața nu are răspunsuri, că autorul nu poate afirma. Autorul Desperado ghicește, bâjbâie într-un prezent pe care de fapt îl refuză, fiindcă puterea lui de narator stă în trecut. Eroii lui Galsworthy erau foarte ocupați în prezent, li
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
peșterii, toate miturile tunelului, turnului, fântânii vizuina de iepure a lui Alice în adânc, cărarea lui Orfeu: o scară în spirală către iad, populată de primejdie și îndoială. Împotmolindu-mă, m-am trezit brusc; de jur împrejur apă. Mi-era părul ud leoarcă, iar tu pe nisipul cenușiu așteptai să mă înghită Fluxul: priveai și fumai. Moartea există în egală măsură pentru adult și copil. Copilul întreabă inocent, "Am să mor?" iar poeta răspunde prompt, " Da". Știe că orice copil presupune
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
de oglindă din geantă, ori mă uit pe furiș la mine în vitrine, chipul reflectat e întodeauna un șoc. It Must (Trebuie) e o conversație despre pierderea tinereții și păstrarea simțului umorului. Un alt poem, Divination by Hair (Ghicitul în păr), pune mare preț pe ironie în acest context. Eroina poemului își smulge firele albe în fața oglinzii. Poeta vede gestul ca "jalnic și ridicol" ("jalnic" amintește iar de Yeats, de Sailing to Byzantium: "Un om în vârstă e jalnic, / O haină
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
vârstă. De la Modernism la Desperado, tragedia a părăsit poemul și spaima surdă a devenit o tovarășă de fiecare clipă: Fiindcă moartea a fost întotdeauna ca o mamă sau bunică, una din ele, cineva familiar acum, că mă apropii de vremea părului cărunt, mă tem de mască mai mult decât de țeasta de sub ea. Again (Iar) e un alt joc de-al lui Fainlight cu basmul. Prințul, "care a fost cândva broască țestoasă" și a rămas cu prințesa până la adânci bătrâneți (noțiune
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]