38,095 matches
-
Campbell În Kansas City. William Campbell spera să păstreze o mică distanță Între el și bâlci, până ajungeau la coasta Pacificului. Atâta timp cât preceda bâlciul, Își lua banii. Când l-au ajuns din urmă era În pat. Era În pat când managerul trupei intră În cameră și, după ce acesta plecă, se gândi că ar putea la fel de bine să rămână acolo. Era foarte frig și nu prea se grăbea să iasă afară. Nu-i plăcea În Kansas City. Căută sticla de sub pat și luă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
să-ți bagi pumnul, dacă aveai un pumn mic și voiai să-l bagi acolo, și cu zăpada din jur umplută de sânge. Era un general al dracu’ de bun și la fel era generalul von Behr, care a comandat trupele alpine bavareze În bătălia de la Caporetto și a fost ucis de ariergarda italiană În mașina sa de serviciu, când Își conducea trupele În Udinese, așa că titlul unei astfel de cărți ar trebui să fie Generalii mor de obicei În pat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
sânge. Era un general al dracu’ de bun și la fel era generalul von Behr, care a comandat trupele alpine bavareze În bătălia de la Caporetto și a fost ucis de ariergarda italiană În mașina sa de serviciu, când Își conducea trupele În Udinese, așa că titlul unei astfel de cărți ar trebui să fie Generalii mor de obicei În pat, asta dacă e să tratăm aceste chestiuni cu o oarecare acuratețe. Tot În munți, fulgii de zăpadă se așezau câteodată pe morții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
În orig.) . Un soi de capă În care este Înfășurată sabia cu care matadorul Îi va aplica taurului lovitura de grație. . Pasa finală. . Scurt și direct (În sp. În orig.) . Jos cu oficialii! (În it. În orig.) . Numele adoptat de trupele de asalt ale armatei italiene, În timpul Primului Război Mondial. Vine de la cuvîntul italienesc ardire și s-ar traduce prin „Cutezătorii“. . Frăție (În it. În orig.) . Abnegație (În it. În orig.) . Domnule maior (În it. În orig.) . Două beri (În sp. În orig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
aici pe câmpul de instrucție! De ce spun „puterea voastră?” Fiindcă ne așteaptă și vă așteaptă zile grele. Țara este - după cum bine știți - în stare de război și are nevoie de voi. Trebuie să știți, dragii mei, că nu sunteți o trupă obișnuită, ci una specială. Voi sunteți cei care, prin acțiunile voastre, în grup mai mare sau mai mic, ori chiar individual, puteți duce trupele din linia întâi la victorie sau la pierzanie... Voi sunteți cei care trebuie să afle locul
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
de război și are nevoie de voi. Trebuie să știți, dragii mei, că nu sunteți o trupă obișnuită, ci una specială. Voi sunteți cei care, prin acțiunile voastre, în grup mai mare sau mai mic, ori chiar individual, puteți duce trupele din linia întâi la victorie sau la pierzanie... Voi sunteți cei care trebuie să afle locul de amplasare a inamicului și ce forțe are. Adică efective, armament și dispunerea lui. Cu alte cuvinte, voi tebuie să pipăiți terenul înaintea angajării
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
din linia întâi la victorie sau la pierzanie... Voi sunteți cei care trebuie să afle locul de amplasare a inamicului și ce forțe are. Adică efective, armament și dispunerea lui. Cu alte cuvinte, voi tebuie să pipăiți terenul înaintea angajării trupelor noastre în luptă. De inteligența și pregătirea voastră atârnă victoria sau înfrângerea trupelor amice. Îmi place să cred - fapt constatat de altfel - că unii dintre voi au cercetășia în sânge... Asta însă o va confirma câmpul de luptă. Sper că
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
să afle locul de amplasare a inamicului și ce forțe are. Adică efective, armament și dispunerea lui. Cu alte cuvinte, voi tebuie să pipăiți terenul înaintea angajării trupelor noastre în luptă. De inteligența și pregătirea voastră atârnă victoria sau înfrângerea trupelor amice. Îmi place să cred - fapt constatat de altfel - că unii dintre voi au cercetășia în sânge... Asta însă o va confirma câmpul de luptă. Sper că ați învățat destule lucruri ca să fiți în stare să vă descurcați în situații
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
instruit și încă la o armă specială - cercetare. Cică nu sunt prea mulți de felul ista. Doar cam câte un pluton pe lângă fiecare mare unitate... Să vezi numai cum întind de tine, frățioare! Ca de gumă. Doar am învățat că trupele nu se duc la luptă așa orbește, ci întâi trebuie pipăit terenul de către cercetași, să vadă ce și cum. Trebuie să caști bine ochii și să gândești, că altfel poți să spui prostii și atunci ferească Dumnezeu! Tribunalul Militar știe
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
a auzit și glasul lui Toaibă: Domn’ locotenent, s-ar putea să fi ajuns la capătul plimbării noastre. Iaca că trenul o cam slăbit din viteză. Abia își târâie fierăraia... După cum se vede, am cam ajuns. Uite colo cum mărșăluiește trupa. Eu bag seamă că aici nu-i o gară adevărată, ci doar o haltă, unde armata a mai adăugat câteva linii - a constatat Toaibă. Gara o fi mai departe și nu-i treabă bună să te apropii de ea, fiindcă
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
de inamic. Sper ca în acțiunile voastre să nu vă aflați în situații limită. Și eu sper, domnule căpitan. După ce au fost adăpostiți în corturi, căpitanul i-a comunicat locotenentului: Despre subzistență, nimic deosebit. Sunteți pe aceeași treaptă cu toată trupa, cu mici excepții. Astăzi mai avem câte ceva din rația primită la plecare. Ne vedem la ora ordonată de comandant. Încercați să vă odihniți, fiindcă s-ar putea să fie nevoie de voi foarte repede... Sergent Cicoare, ne-a pus Dumnezeu
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
lui Limbosu, în timp ce el își nota codificat observațiile: Zece camioane cu trupeți - cam treizeci în fiecare camion - se deplasează spre sud-est. Șapte autovehicule grele, încărcate - probabil cu muniție - trec în aceeași direcție. Mașini ușoare urmează aceeași cale. O coloană de trupe de tăria unui regiment mărșă... O rafală de automat a pornit din dreapta odată cu o nălucă de vânt care a învârtejit pădurea... Care o fi călcând ca la nuntă? a întrebat Toaibă mai mult pentru sine, îndreptându-se spre locul cu
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
răniți și reformați. Cei vechi formau grosul grupei alcătuite cândva de locotenentul Făgurel, grupă în care el avea mare încredere... În ultimele zile, inamicul își concentrează forțe în zona în care luptăm. Misiunea noastră este să aflăm ce fel de trupe sunt, dispunerea lor și dotările în armament și 64 tehnică de luptă. La prânz trebuie să prezint planul nostru de acțiune, care să fie pus de acord cu planul statului major. Până atunci odihniți-vă, ajustați-vă ținuta, oblojiți-vă
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
cota este ocupată de inamic? - a intervenit căpitanul. Doar în stânga noastră, cam până la pâlcul de copaci ce se vede în zare. Nu au mers mai la dreapta, pentru că gârla care taie cota are ca origine o depresiune mocirloasă întinsă. Orice trupă adusă aici ar risca să rămână izolată, fără posibilitate de manevră. Inamicul are totuși un punct de observație pe malul gârlei din stânga noastră. Grupul de cercetași a tăcut câteva clipe, privindu-se întrebător și încurajator. Apoi s-a auzit vocea
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
aici trebuie să fie șoseaua pe care tocmai o căutăm - a răspuns Toaibă. În scurtă vreme, a ajuns și grupul condus de sublocotenent. Aveți noutăți? Doar zgomot de motoare ambalate peste poate, ceea ce înseamnă că transportă greutăți mari. Muniție sau trupe - a presupus Toaibă. -Asta trebuie s-o aflăm noi. Eu voi merge în față, însoțit de Toader și de Trestie. Urecheatule, ia comanda grupului și ne urmezi la distanță. În caz de ceva, semnalul rămâne orăcăitul de broască... Deplasarea a
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
câțiva pași de rambleul șoselei. Tunetul motoarelor grele de tanc se apropia din ce în ce mai mult... Ședeau lungiți ca șerpii, cu ochii în patru. În fața coloanei de tancuri mergeau două camioane care, din câte și-au putut da seama, erau încărcate cu trupă. Nu mergeau cu viteză, pentru ca tancurile să nu rămână în urmă. Încet-încet, pe sub nasul lor au trecut douăsprezece tancuri. Ține minte, Trestie! Douăsprezece tancuri și două camioane cu trupeți! Am înțeles! Sublocotenentul s-a uitat la ceas. Era trecut de
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
s-a oprit de mai multe ori fără pricină sau cine știe?... În dreapta liniei ferate, dincolo de o lizieră de salcâmi, se afla o șosea. O coloană de militari mărșăluia în sens invers cu cel al trenului. La un moment dat, trupa a pornit să se răsfire ca o turmă de oi în care au dat lupii. Într-o clipită, toți se aflau la pământ... Un răpăit ca de darabană a zguduit plafonul vagonului, totul însoțit de huruit de motoare de avion
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
aruncat la podea, cu excepția lui Toaibă. Un ofițer din preajmă s-a răstit la el: Ce faci, sergent? Ai scăpat de pe front și acum vrei să mori ca prostul? Culcat! 80 Abia atunci și-a dat seama că trenul și trupa de pe șosea erau mitraliate de avioane inamice. Cu mare greu s-a lungit pe podea, privind în jur. Unul din cei întinși pe jos avea țeasta străpunsă de un glonț. Nu mai răsufla. Doar o dungă de sânge șiroia ca
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
din cei culcați în iesle. Tocmai stropea omătul de la picioarele mele. Și ce credeți că mi-a trecut prin cap într-o clipită? Ce-ar fi să-l „invităm” la o plimbare? Tot n-am aflat noi mare lucru despre trupele lor și unde mai pui că trebuie s-o luăm din loc până nu-i prea târziu. „O limbă” nu-i de prisos niciodată. Deci... Pe el! Ceilalți au înțeles ce-i de făcut dintr-un simplu semn al meu
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
fie cineva care să fotografieze sau să filmeze trecerea aceasta ce părea obișnuită, dar era unică - depinde din ce unghi și cu ce suflet priveai - să rămînă mărturie pentru evenimentele extraordinare ale acestui secol. 14. Trecură trei sau patru ani, trupele străine erau Încă În țară, domnul Pavel avusese dreptate, pacea se Încheiase și parcă nu se Încheiase, partea de răsărit a țării rămăsese luată chiar prin tratatul semnat, parcă nici nu existase. Pușcăriile se umpleau cu nevinovați, cu toți care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
Încheiase și parcă nu se Încheiase, partea de răsărit a țării rămăsese luată chiar prin tratatul semnat, parcă nici nu existase. Pușcăriile se umpleau cu nevinovați, cu toți care rosteau vreun cuvînt Împotriva noii dictaturi ce se instalase În umbra trupelor, tribunalele măcinau cu voie, fără voie, totul era altfel, dube ridicau oameni și-i duceau nu se știe unde, cei mai mulți nu s-au mai Întors, unii, puțini, foarte puțini, au revenit după ani de zile, mult mai tîrziu, cei mai mulți nejudecați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
ne Întoarcem acasă, la sfîrșitul războiului, eu și tata, dar el și ceilalți se Înrolaseră În armata lui Andersen, denumită Armata Poloniei Libere, știu bine că țara mea, așa-zis eliberată, a fost În realitate ocupată, de data asta, de trupele din răsărit, care, odată venite n-au mai plecat, - mai e și masacrul de la Katin, n-am mai avut curajul să ne Întoarcem, așa că am rămas, sînt acum În Franța, unde am rămas definitiv. Tata a murit la Bordeaux, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
povestesc că Galba al tău se îndrăgostește de soldații lui? Îi epilează și apoi... Fiecare cu obiceiurile lui, declară solemn bucătarul-șef, cu voce tare, ca să le dea tuturor de înțeles că, dacă despre cei puternici se vorbea pe la spate, trupa lui - cum îi numea pe cei care ajutau la bucătărie - trebuia să aibă grijă să nu vorbească și despre el, care se străduise din greu să ajungă amantul comandantului gărzii lui Vitellius. Iar acum, treceți la muncă și tăceți din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
spulberase ceața, iar în fața lor apărea, în lumina încă slabă, tabăra Legiunii Galbiana. Vedeau corturile dispuse în ordine, de-a lungul unor linii paralele, albe pe pământul întunecat și aliniate pe via principalis, care tăia tabăra în jumătate, separând corturile trupelor de cele ale ofițerilor. Dincolo de via principalis se aflau așa-numitele tabernacula ale tribunilor, printre corturile soldaților și cel al comandamentului Pretoriului, care semăna cu un mic templu. — Fratele meu - Valerius întinse mâna. În unul dintre tabernacula... E tribun. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
într-un colț. Își puse calcei căptușiți cu piele. — Ieslea găinilor... Acela ar trebui să fie obiectivul nostru. Vom merge la ieslea găinilor? se miră Errius. N-am pierdut destui oameni acolo, de câte ori ne-am dus să luăm provizii pentru trupe? — Să nu-mi spui că tocmai tu te temi de o ambuscadă. Ții minte din câte ambuscade am ieșit victorioși în Hispania Tarraconensis? Și apoi, să te duci după provizii e mai bine decât să stai închis în castru, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]