4,378 matches
-
eu neliniștit. "O, da! mi-a răspuns, și asta chiar dacă unii dintre noi reușim să prelungim această secundă prin urlete de sirene care să se audă pe o mare parte a pământului sau daca ne ridicăm statui curând după aceea ciocanele cu aer comprimat încep să pârâie la baza acestor statui și le vor doborî fiindcă au fost ridicate datorită științei noastre de a specula ceea ce au în ei imbecil, oamenii, dar care își revin totuși repede îndată ce murim." "Și pe
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
cuvântul, în pauză, toată lumea să le poată reciti. Chiar din primele ore a luat cuvântul un critic literar, cunoscut sub numele, dacă nu mă înșel, de doctorul Mayer. A vorbit și a intervenit de nenumărate ori în discuții, ca un ciocan, cuvintele lui te izbeau parca în cap, forțîndu-ți atenția și sco-țîndu-te literalmente din sărite prin voința pe care o avea să-ți acapareze atenția cu ideile lui. În pauză i-am luat textul tradus în franțuzește și l-am recitit
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
care e la îndemîna tuturor, în timp ce bisturiul nu e decât la îndemîna medicului, iar rigla de calcul la aceea a specialistului. Un muncitor poate exclama cu mândrie atunci când condiția lui în profesiune poate fi amenințată: nimeni nu-mi poate lua ciocanul din mînă! în timp ce un scriitor poate el să exclame cu aceeași mândrie că e stăpân pe cuvînt? Nu stăpân absolut, fiindcă nimeni nu e stăpân absolut pe nimic, ci doar atât cât e necesar ca profesiunea sa să-și păstreze
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
-se spre el, obosit și indiferent. Nu Încerca să scape. Fima fu cuprins brusc de o dorință ucigașă și, Încă Îngenuncheat, Își scoase pantoful din picior, Îl ridică, dar se răzgândi, amintindu-și că tot așa, cu o lovitură de ciocan În cap, fusese ucis În Mexic marele Lev Troțki, de către agenții lui Stalin. Și Încremeni, dându-și seama dintr-odată de asemănarea dintre Troțki În ultimele sale fotografii și tatăl său, care tocmai fusese aici, să-l implore să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
depărtare printre curțile neîngrijite - totul era Învăluit În diferite nuanțe de cenușiu. Din când În când răzbăteau prin larma obișnuită a străzii sunete străine: dangătele clopotelor din biserici, Înalte și rare, Întretăiate, joase, subțiri, grave sau triste, un difuzor Îndepărtat, ciocane pneumatice și sunetul slab al vreunei sirene. Toate aceste zgomote nu puteau acoperi liniștea Ierusalimului, liniștea aceea fundamentală, permanentă, pe care, dacă vrei, o poți descoperi sub orice zgomot. Un bătrân și un copil, probabil bunic și nepot, trecură Încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
căreia sunt aplecat în mașina invadată de lumina amurgului, ci alta, pentru că sunt prea mic ca să aflu despre astfel de lucruri - deși nu sunt prea mic ca să merg cu el și cu domnul Frank în birouri, strângând în mână un ciocan în caz că ne întâlnim cu hoții -, și el înșfacă din mâinile mele cealaltă carte, cea despre penisuri și vagine și relații sexuale, și ne îmbrâncim, ne pălmuim și ne lovim cu picioarele, el mă înjură și mă trimite în mansardă fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Trucuri vechi în uniforme noi. Și-a ridicat mâna. Vizorul deveni negru. Ușa vibră în fața mea când bătu iar cu ciocănelul. Am sărit înapoi. Aș fi vrut să mă duc la subsol. Masa mea de lucru era bine aprovizionată cu ciocane, fierăstraie și unelte grele. Aveam cu mine un ciocan atunci când am urcat treptele cu tata și Otto, ca să găsim hoțul. Folosisem un topor în hambar. Dar nu aveam timp să mă duc la subsol. Îmbrățișând din nou peretele, m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Vizorul deveni negru. Ușa vibră în fața mea când bătu iar cu ciocănelul. Am sărit înapoi. Aș fi vrut să mă duc la subsol. Masa mea de lucru era bine aprovizionată cu ciocane, fierăstraie și unelte grele. Aveam cu mine un ciocan atunci când am urcat treptele cu tata și Otto, ca să găsim hoțul. Folosisem un topor în hambar. Dar nu aveam timp să mă duc la subsol. Îmbrățișând din nou peretele, m-am întors în bucătărie și m-am aplecat spre sertarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Cine adoarme ultimul, ficțiune coerentă și seducătoare, istorie corectata prin vis. Noaptea lui Iuda, de Dan Stâncă, si Asediul Vienei, de Horia Ursu, sunt române ale autorilor generației mature, care își dă măsură. Între tineri, trebuie notați și urmăriți Iulian Ciocan cu puzzle-ul sau basarabean Înainte să moară Brejnev, Călin Ciobotari cu fiction-ul antisecuristic Ssst! Generalul visează... , Gabriela Gavril, autoare a interesantului român de moravuri universitare Fiecare cu Budapesta lui, sau Ștefan Baștovoi, reeditat cu Iepurii nu mor. Remarcabil și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
de toate vârstele care iubesc literatura și care vor să contribuie prin prezența și comentariile lor la buna desfășurare a acestui festival“, se mai precizează în comunicatul citat. Autorii participanți Mircea Dinescu (Româniaă, Nichita Danilov (Româniaă, Filip Florian (Româniaă, Iulian Ciocan (Republica Moldovaă, Dumitru Crudu (Republica Moldovaă, Nicoleta Esinencu (Republica Moldovaă, Vasile Gârneț (Republica Moldovaă, Nicu Ghenadie (Republica Moldovaă, Ilma Rakusa (Elvețiaă, Attila Bartis (Ungariaă, György Dragomán (Ungariaă, Alek Popov (Bulgariaă, Tanya Malyarchuk (Ucrainaă, Julia Schoch (Germaniaă, Monika Rinck (Germaniaă, Vojislav
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
oficială - Casa de cultură „Mihai Ursachi“ 11. 00 - Lectură Nichita Danilov, Nicu Ghenadie - Casa de cultură „Mihai Ursachi“ 13.00 - Lectură Filip Florian, Attila Bartis - Sage Café 15.00 - Lectură Vojislav Karanoviæ, Julia Schoch - Colegiul Național 17.00 - Lectură Iulian Ciocan, Ilma Rakusa - Sage Café 20.00 - Seară de lectură, Casa de cultură „Mihai Ursachi“ Duminică, 10 iunie 2007 11.00 - Dezbatere - Sala Senat, Universitatea „Al.I. Cuza“ 13.00 - Lectură György Dragomán, Tanya Malyarchuk - Casa de cultură „Mihai Ursachi“ 15
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
imperfect din punct de vedere tehnic, lipsindu i un vers sau având unul în plus, poate că întregul volum ar fi devenit convingător. (Cubul, ne învață Nichita Stănescu, trebuie șlefuit până la desăvârșire și apoi ciobit puțin cu o lovitură de ciocan.) Dar nu se produce niciodată nici un accident. Mașina de fabricat sonete funcționează ireproșabil, înghesuind mecanic noi și noi trăiri în mereu același tipar. O mare importanță acordă autorul rimelor. Pentru ca un vers să rimeze perfect cu altul, el folosește uneori
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
ce fac? Când Încep să ceară sânge și să pledeze pentru teroare sau să proclame o stare generală de spargere de ouă pentru a face o uriașă omletă istorică, oare știu ce cer? Când au lovit o oglindă cu un ciocan, cu intenția de a o repara, pot să pună fragmentele din nou laolaltă? Ei bine, doctore Lal, nu sunt sigur la ce poate folosi această examinare sau dojană. Nu e ca și cum aș fi sigur că ființele umane pot fi controlate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Le știi și prin vis. Nu sunt multe. Încearcă. Dă-mi un semn de bunăvoință. Oană văzu că unul din călăi aduce o tavă metalică pe care o așează sub palma mâinii lui drepte. Celălalt aduse un clește și două ciocane de dimensiuni diferite. Mâna dreaptă. Cea cu care mânuise spada o viață Întreagă. Ogodai așteptă o vreme. Apoi, cu o clătinare aproape tristă din cap, făcu semn călăilor să Înceapă. 21 ianuarie, Marea Adriatică, Laguna Venetă Prin cețurile albe ale iernii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
afară. Afară. Un cuvânt care cuprindea toate speranțele și toată libertatea. Afară. Ca să ajungă afară avea nevoie de șansă și de forță. Forță nu avea. Corpul lui era sfâșiat de durere. Nu putea merge, nu putea mișca degetele, zdrobite cu ciocanul unul câte unul. Abia putea să respire. Și totuși, trebuia să-și câștige libertatea de a muri liber. Acest gând Îi răscolea ultimele licăriri de energie. Să moară liber... să-i protejeze, În acest fel, pe cei dragi... acesta fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
umeri plină de zăpadă și cu pieptul stropit de sânge. Bărbatul voise să spună ceva, dar rămăsese neclintit la vederea lui Oană. Jovanka Îi Înțelese ezitarea și spuse: - Tortură. Douăsprezece răni de săgeată, articulațiile arse, degetele strivite, genunchii sparți cu ciocanul. Ați biruit? - Da, răspunse haiducul, făcând un pas stingher În mica Încăpere. Dar vreo douăzeci din ei au scăpat În pădure. Le-om prinde urma mâine dimineață. - Nu mai putem rămâne aici... spuse Jovanka, ridicându-se de lângă patul rănitului. Suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
putea fi deprinsă era ispititoare. Am acceptat, cu toate că Göbel, care era îmbrăcat mai degrabă în răspăr cu breasla, într-o stofă de gală, și care nici mai târziu nu a pus mâna pe vreo piatră, n-a lovit niciodată cu ciocanul în daltă, mi-a indicat, pentru începutul uceniciei mele, doar perspectiva cioplirii de linii drepte. El, care-l întruchipa mai degrabă pe vânzătorul de pietre de mormânt vorbind blajin și fără să aibă mai deloc aerul de maistru, l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
s-a plâns de faptul că de ani de zile nu se mai livraseră dălți cu vârful din oțel vidia care, cum se știe, pot fi obținute numai la prețuri mari în devize, fiindcă erau producție suedeză. Despre unelte precum ciocanul dințat, dalta de cioplit și dalta pentru striații, ca și despre marmura de Silezia, granitul belgian, travertin și calcar din triasic, am scris un capitol întreg mai târziu, mult mai târziu, atunci când a devenit în sfârșit posibil să mă ușurez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
este încă destul de agil pentru Ultime dansuri, fie și numai pe durata unui Tango mortale. Sfârșituri de săptămână dansate cu furie. În zilele lucrătoare, în schimb, învățam sub conducerea lui Korneff să execut lovitură după lovitură în același ritm cu ciocanul de lemn. Finisam colțurile și ciopleam suprafețe pe piatră grosolană de calcar și de granit belgian. Curând am reușit să înconjor o bucată de marmură sileziană destul de mare pentru un mormânt de copil cu o canelură. Până și de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
asta a rămas o singură fotografie. Ea reprezintă un bărbat tânăr, care stă cățărat pe schela din țevi de oțel și se uită în lume ca și când ar cuprinde-o cu privirea. Ca să se legitimeze profesional, stângaciul ține într-o mână ciocanul de lemn al breslei, iar în mâna cealaltă șpițul. Instantaneul va fi fost luat de către un coleg de breaslă. În fundalul fotografiei, o adâncitură făcută cu dalta lasă să se vadă cât era de masivă fațada din piatră naturală care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
imediat, fără alte comentarii! Tăieturile din ziare confirmau lucrurile îngrozitoare pe care le citise în presă. Era vorba, preț de un articol întreg, de ucidearea unei tinere fete de către un cioplitor în piatră, o crimă brutală, comisă cu uneltele acestuia, ciocan și șpiț, care erau reproduse ca indicii fotografice. Drept care eu eram fără nici o ezitare identificat în scris, de o mamă turbată, cu cioplitorul asasin. În plus, în tăietura din ziar atașată scrisorii se mai putea citi că asasinul era originar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
că pe acolo trecuse o femeie, acea fetiță: Mika-Le. Sau poate că de vină era azi ea singură, Mini, care, în loc să se hrănească ca de obicei din gândurile ei lăuntrice, care îi dau sucuri, privea lucrurile zise moarte, suna cu ciocanul întrebărei în fiecare din ele, și le cerea să scoată din legătura inerției puțina viață ce 14 aveau, acel singur atom viu, în jurul cărora erau solidificate. Le ..... să se muncească în somnul lor, în moartea lor sincopală pentru a-i
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
am botezat așa. Îl țin minte și acum, după treizeci de ani. Avea o formă ovoidală, se vedea clar că fusese făcut dintr-un rest de drug de fier-beton pătrățos, gros ca degetul mare, mai apoi rotunjit cu bătăi de ciocan. Vopsit de mai multe ori, strat peste strat, lăsa să se ghicească nuanța inițială, un maro-gălbui de țeava de gaz metan, acoperit cu un verde scorojit deja de timp, dar mai ales de loviturile în opritor. Acolo se vedea metalul
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
trei tiruri scurte și apoi trei bătăi în tabla vibratoare. Visez, plutesc, iubitul meu, "zăvorulălamare", se răsucește ușor, sclipindu-și capul argintiu în soarele dimineții. Apoi se înfige cu forță în inelul opritor, declanșând cea mai frumoasă muzică din lume: ciocan de fier pe metal, acompaniat de hîrșîrt scârțâitor de pietriș pe ciment, iar prim-solista apare ea, somnoroasă sau diafană, parcă valsând, cu palmele făcute pumni, ștergîndu-și urdorile dimineții. Ne pupăm ca verișorii și mă iau după ea în casă
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
J.P., nemernicul, s-a pris și, din cauza asta, chiar dacă șerpuiau toți patru în pat, insista multt asupra ei și de regulă termina în ea sau pe ea, spre disperareaa celuilalt, care imediat după ce termina J.P. o lua și el la ciocane, până își dădea drumul. La un moment dat Bea a început să nu mai participe la partuză, pe motiv ba că-i obosită, ba că-i răcită. La prima absență, i-au pus-o amândoi lui Vero, care s-a
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]