4,340 matches
-
la pământ mascații și rusnacu’ supărat de colo: „Uăi băiețî, da io cridem cî la voi îi dimocrațâi de-amu...”. - Ce-o fi înțeles el prin „dimocrațâi”? - Rusnacu’... râde șoferul. Dar acum, hai să fim cinstiți, îmi face din ochi complice, au venit ei americanii chiar din nouăzeci... Oare ce-i acolo, la Bârnova, mai după perdeaua de copaci? Unde parcă nu-s decât niște case noi, liniștite? Ei? zâmbește încântat de el. n-are rost să-l dezamăgesc. Și adevărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
prima noastră călătorie Împreună, am plecat spre Europa făcând o escală la New York. Înțelegeți de ce am dorit să trecem prin New York, nu? Aveam nevoie de produse proaspete și de bună calitate, căci În Europa calitatea drogurilor era slabă, din cauza circuitelor complicate de distribuție și din cauză că atât mafia siciliană și bandele corsicane, cât și mafioții arabi detestau să se aprovizioneze direct din Columbia. La New York ne-am cazat Într-un apartament din hotelul Plaza Athene, probabil pentru a ne obișnui cu atmosfera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
te lasă toate puterile. De prea multă gelozie, ajungi să te consideri un gunoi. Fie că a sesizat ceva pe fața mea, fie că s-a prins că mă excitasem amintindu-mi de Keiko Kataoka, bărbatul Îmi aruncă zâmbindu-mi complice: — Așadar Încă ești sub imperiul excitației. Ia zi-mi, Keiko ți-a făcut o confesiune lungă? Am aprobat cu o mișcare a capului. — Fătuca asta este nimfomană din naștere. N-a avut probleme În familie, așa că probabil i se trage
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
fără tablă. Șah orb. Și, firește, mi-a făcut plăcere să-mi demonstrez posibilitățile la acest capitol nou. La început, mă mulțumeam să joc cu spatele la tablă, notând mutările pe o foaie de hârtie. Adversarii îmi anunțau răspunsurile lor. Ulterior, am complicat puțin regia acestui spectacol. Stăteam singur într-o cameră, lângă un telefon, iar adversarii mei în altă cameră. Eu fără tablă, ei cu tablă și ne comunicam mutările la telefon... Până când, într-o altă zi, am descoperit că nu mai
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
care să le dezlege. Dar oamenii nu prea au chef să devină Champollion, Lor le e mult mai simplu să spună despre un nor că e un nor și despre o cioară că e o cioară. De ce să se mai complice? La ce folosește? Ca să dezlegi hieroglife, trebuie să renunți la o parte din viață. Și trebuie să alegi. Îți trăiești viața sau o înțelegi? Una din două. Nu poți, se pare, să le ai pe amândouă în același timp. Dar
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
la această ironie: - Da, aș fi încântat. Degetele lui Leej îl apucară de braț. - Bruiajul este continuu, zise ea. Gosseyn dădu din cap. - Trebuie, zise. Dacă nu, ei va ști ce fac. Ea încuviință, nesigură. - Sunt atâția oameni!... Asta nu complică un pic lucrurile? Vorbele ei îl înțepară pe ofițer. Acesta sări în picioare. - Hai să mergem, zise el, jovial. Gosseyn spuse: - Care este numele dumitale? - Oreldon. Tăcut, Gosseyn arătă spre culoar. Când treceau pe lângă panoul exterior, Gosseyn se opri. - Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
te poți aștepta. Ea păcătuise prin nașterea în sânul vechii nobilimi și se afla pe marginea prăpastiei fără fund a bănuielilor lui Enro. Tot Nirena rupse tăcerea. - Ce vei face acum? Și Gosseyn își pusese întrebarea, știind că totul se complica datorită faptului că, în orice moment, putea să-i regăsească propriul corp. Dar dacă nu? Dar dacă mai rămânea aici câteva zile? Atunci? Mai era ceva de făcut care să prezinte interes, acum sau mai târziu, pentru Ashargin sau pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
flagrante dintre ele recunoscute În mod unanim. Căci, nefiind credibil că ar exista trei morți distincte, de exemplu, care să lucreze În ture, două dintre ele ar trebui În mod necesar să fie excluse, deși s-ar putea Întâmpla, ca să complice și mai mult situația, ca modelul scheletic al morții adevărate și reale să nu corespundă nici uneia dintre cele care fuseseră selecționate. Conform zicalei, ar fi același lucru ca și când ai trage un glonț În Întuneric și ai avea Încredere că hazardul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
am lăsat înapoi jos pe scaun. Se prăbuși înainte pe masă și începu să suspine pe braț. — Știi, Reinhard, te cam afli la mare ananghie, i-am zis aprinzându-mi o țigară. Faptul că ai fost acolo face din tine complice la crimă. Și mai e și faptul că știi despre omorârea tuturor fetelor ălora. — V-am zis, își trase el nasul cu un aer nefericit, ei m-ar fi omorât. Nu am fost niciodată de acord cu asta, dar mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Mă privi, chihlimbarul din ochii ei devenise mai dens. Acum așteptam să mă întrebe ceva. Îmi trecu mâna peste față ca să mă chinuie, să-mi înlăture privirea oprită într-a ei cerând ajutor. Nu, nu avea nici un chef să se complice în momentul acela de abandon. În scurt timp adormi. Am rămas cu ochii țintă în tavanul de lemn, fără remușcări. O dusesem pe soția mea dincolo de vârtejul fantasmelor mele, până la malul de nisip cald unde se topise plăcerea. Acum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
precedente, reușind chiar să obțin rezultate apreciabile în această eliminare, care-mi încălzesc inima cu speranța unei alinări imediate, trebuie să țin seama că orice mișcare a mea de a elimina evenimente precedente provoacă o ploaie de noi evenimente, care complică situația mai rău decât înainte și pe care va trebui să le elimin la rândul lor. Trebuie, deci, să calculez bine fiece mișcare, încât să obțin maximum de eliminare cu minimum de recomplicare. Un bărbat pe care nu-l cunosc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
cu bine acasă mâine. O să mă gândesc la tine. — Și tu la fel, spuse ea automat, fără sentimente, deși lui asta îi stârni un zâmbet de ușurare, unul care părea să spună Slavă Domnului că n-ai de gând să complici lucrurile mai mult decât e cazul. O clipă mai târziu plecase. După un minut sau cam așa ceva, Emmy și-a dat seama că el nici măcar nu-i ceruse adresa de email sau numărul de telefon: nu avea să-l mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
e nobil să fii complet cinstit și deschis? Confuză și obosită, ea decise să nu-i spună nimic. Din răceala vorbelor și a privirii din ochi lui, părea că pe Russell nu-l mai interesează să continue discuția. De ce să complice situația mai mult decât era cazul? Deodată, când ea nici nu se aștepta, el îi prinse fața în mâini și se uită adânc în ochii ei. Uite ce e, Leigh, știu că ceea ce simți tu nu este nimic altceva decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
tot așa... — Ce s-a întâmplat între noi a fost o greșală, un lucru care s-a întâmplat cu luni în urmă, pentru numele lui Dumnezeu, și n-avem de ce să mai discutăm. Doar că nu înțeleg de ce vrea să complice lucrurile mai mult de-atât. Emmy râse. — Scumpo, nu poți să-l învinuiești pe om că recunoaște că situația este un pic mai complicată, nu? El știe că ai terminat-o cu Russell? Leigh ridică repede capul. — Firește că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
nu avea prea multă importanță. Dacă Thomas ar fi spus adevărul, asta nu ar fi schimbat dramatic lucrurile. Povestea ar fi devenit chiar comică, violonista-mamă ar fi căutat repede asemănarea dintre Thomas și odraslă, violonista-tată, la fel; oricum, un străin complica destul lucrurile. Nu ar fi tras prea mare folos nici una dintre părți. De ce un alt potop, odată ce se dovedea, În mai toate cele, că Înaintașii degeaba fuseseră Înecați În cel de mult știut? ...Au băut ceai, Thomas și un whisky
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Nu știa decît puține cuvinte În limba spaniolă, trucul cu statistica s-ar fi putut să nu mai aibă efect, olandezele luaseră de bună povestea, aici era o altă lume. Poate știa vreunul dintre membrii familiei puțină engleză, dar asta complica și mai mult situația, ar fi fost chestionat, suspectat, se simțea ridicol, inoportun, pierdut Într-un oraș străin. În timp ce se afla În taxiul care Îl ducea spre noul hotel, i-a venit să renunțe și să se Întoarcă la Copenhaga
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
țipase odată bărbatul. „Nu ne Înțelegem deloc... Ne mai liniștește mama... Am o prietenă, la ea merg acum... S-ar putea și noi să avem un copil, nu i-a venit ciclul... Eu nu am să o părăsesc... o să fie complicat, sîntem minori...“ „Nu am părăsit-o pe mama ta, altfel s-a petrecut totul... Acum nu se mai poate face nimic...“ Nu se putuse niciodată, natura fusese ocolită, bărbatul și femeia nici nu se atinseseră, Bert fusese o comandă, Cryos
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
gândit. Todd este prietenul lui Julie. N-are cum să se dea la mine. De ce? l-am întrebat. —Trebuie să te sun. Vreau să... Trebuie să-ți spun ceva, mi-a răspuns. Todd îmi făcea silă. Se uita la mine complice. —Todd, nu vreau să mă suni, e bine? A plecat. Părea stânjenit. Petrecerea a fost atât de reușită încât mi s-a părut că eram acolo doar de cinci minute și când colo se și făcuse unu dimineața. Când ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
am dat seama că „prietenele“ lui Patrick nu-s altceva decât simpli pioni în jocul de-a șoarecele și pisica dintre el și soția lui. —Patrick, te rog să nu mă mai suni, i-am spus. Ești simpatic, dar îmi complici viața prea mult. —N-ai vrea să vii la toamnă la festivalul de film de la Veneția? îmi propuse el pe un ton lasciv. —Patrick! Ai invitat-o deja pe Jazz. Pot s-o driblez pe Jazz, o să mă-nțeleagă. —Patrick
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
misterios în privința lui. Când a murit, am aflat că moștenisem o proprietate la care nu mă gândisem vreodată și de care nu eram legat în nici un fel. N-am fost aici de când aveam șase ani. E șocant. De ce, oare, se complică, întotdeauna, aventurile de-o noapte mai mult decât îți poți închipui? Dacă înțelesesem bine, Dl Trusă de Noapte din fața mea este Micul Conte, Băiatul din Vecini din fanteziile maică-mii. Și eu, care credeam că Charlie e doar un tip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
mai mult blânda lui mamă. „Dacă mama ajunge să se consacre matematicii...“ - își zicea Augusto. Și își amintea interesul cu care urmărea rezolvarea unei ecuații de gradul al doilea. Învăță psihologie, asta îi repugna cel mai mult. „Ce pasiune să complici lucrurile!“ - obișnuia să spună atunci -. Din istoria naturală nu-i plăceau poreclele acelea bizare puse animalelor și plantelor. Fiziologia îi inspira groază, și renunță să mai repete lecțiile cu băiatul ei. Simpla vedere a acelor planșe care înfățișau inima sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
calmul. Mă duc s-o chem - zise don Fermín, dând să se ridice. — Nu, sub niciun motiv! - exclamă doña Ermelinda și strigă. Și apoi servitoarei care se înfățișase: — Spune-i domnișoarei Eugenia să vină! Urmă o clipă de liniște. Tustrei, complici parcă, tăceau. Și Augusto își spunea: „Am să-i pot oare face față? N-o să mă fac roșu ca un mac sau alb ca un crin atunci când ochii ei au să umple golul ușii? N-o să-mi explodeze oare inima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
Vom scurta drumul pe aici, spuse, dacă ne întreabă poliția de ce am ieșit din șosea, amintește-ți ce-am stabilit, avem ceva de rezolvat într-una dintre fabrici înainte să ajungem în oraș. Marçal Gacho respiră adânc, când traficul se complica pe șosea, socrul, mai devreme sau mai târziu, ajungea s-o ia pe scurtătură. Se temea doar că nu va fi atent și că va lua hotărârea prea târziu. Din fericire, în ciuda aprehensiunilor și a avertismentelor, nu fuseseră niciodată opriți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
în când, Tată, te rog, vorbesc serios, Și eu, fata mea. Marta se ridică să schimbe farfuriile și să servească supa, pe care familia obișnuia s-o mănânce după masă. Tatăl o urmărea cu privirea și se gândea, Discuția asta complică lucrurile, mai bine i-aș spune imediat. N-a făcut-o totuși, deodată fiica lui avea din nou opt ani, iar el îi spunea, Fii atentă, e ca atunci când mama ta frământă pâinea. Rostogolea bulgărele de argilă înainte și înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
nu la anul. Fără să observe că repeta ce mai spusese, Cipriano Algor întrebă, Cu ce începem, dar răspunsul Martei n-a mai fost același, Va trebui să alegem vreo douăzeci de tipuri, sau chiar mai puțin, ca să nu ne complicăm prea mult munca, să calculăm câte păpuși putem face pe zi, asta depinde de cum le concepem, dacă modelăm lutul sculptând direct în el sau facem figuri identice de bărbat și femeie și abia după aceea le îmbrăcăm după profesii, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]