4,693 matches
-
rapid în Europa afectând și România”. Criza de atunci, nu e greu să observăm, seamănă cu cea de care avem parte astăzi, cel puțin prin locul de origine, prin exportarea ei pe vechiul continent și prin efectul bulgărelui de zăpadă. Evocarea acelui moment îi dă prilejul istoricului Ioan Scurtu, pe de o parte, să fixeze cadrul politic (în aprilie 1931 se instalează un guvern de tehnocrați, condus de N. Iorga și având în componență șapte membri ai Academiei Române, omul forte al
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4833_a_6158]
-
sunt favorabili, sunt tot atâtea însușiri în stare să-l facă model de disciplină în păstrarea ierarhiilor și a reverențelor, strateg al compunerii propriei imagini. a împlinirea portretului lui Nicolae Suțu contribuie și ediția de față prin o proză de evocare nu de imaginație și, evident, autobiografică. Detalii locale cu valoare evocativă, convingeri, nădejdi, confruntări cu sine și cu alții, sunt adunate aici ca într-un album de instantanee descriptive. Mărturisiri de energii pentru viitor, de retrăiri ale propriului trecut lăsat
Seducția manuscriselor by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/14974_a_16299]
-
volume. În primele două sunt restituite prozele scurte (I, 1994; II, 1996), în următorul apar însemnările de călătorie (III, 1997), iar apoi, într-o succesiune firească, romanele (IV, 1998, și V, 1999). Volumul VI (2000) cuprinde scrieri de exegeză teologică, evocări de istorie literară și articole pe tema socialistă, într-o accepție social-democrată anterioară anului 1946. Ritmul de apariție a ediției era foarte bun (un volum pe an), iar subvențiile au venit consecvent (pentru primul volum, de la Fundația Soros, iar pentru
Socialismul evanghelic by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10538_a_11863]
-
destule asemenea momente, dar supratitlul in memoriam și închiderea în paranteze a două date sub numele unor colegi, ale unor, pînă mai ieri, convivi, i se pare cea mai cumplită datorie a meseriei de gazetar. Să pui în pagină necroloage, evocări, omagii despre cineva care a fost o prezență concretă în viața ta și în viața literară, să îngrijești coloanele, chenarele negre, pozele - ca pe un mormînt, cu iluzia că faci ceva bine pentru cel dus, așa cum văduvele gătesc bunătăți la
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/16743_a_18068]
-
care, să presupunem, n-ar ști nimic despre Radu G. Țeposu l-ar putea cunoaște din paginile numărului. Există aici, în primul rînd, toată informația despre scriitor - curriculum vitae, bibliografie, referințe critice. Apoi un portret deloc convențional - pios - alcătuit din evocările prietenilor lui scriitori Ion Groșan, Ioan Buduca, Sorin Preda, Tudorel Urian, Aurel Pantea, Daniel Vighi, Ioan Moldovan, Andrei Zanca, Lucian Vasiliu ș.a. -, studii critice despre cărțile lui Radu G. Țeposu, semnate de Ion Pop, Mihaela Ursa, Nicolae Oprea, Ruxandra Ivăncescu
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/16743_a_18068]
-
de mai multe ori (rîde), la noi, în România, Dumnezeu o duce cu mult mai bine decît în altă parte fiindcă el este întotdeauna prezent chiar dacă nu crezi... R.B.: Această spiritualitate ortodoxă despre care vorbeați este întregită în roman de evocarea mănăstirilor, a întîlnirilor eroilor povestirii cu călugări, întîlnirile cu o Românie care pentru sasul Clemens este aproape o ,terra incognita". Drumul în jos, spre Valahia, popasul pe țărmul Mării Negre sunt secvențe pitorești prin care cititorul occidental află mult despre o
Eginald Schlattner - Viața ca poveste și izvor de povești by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/11016_a_12341]
-
de arhicunoscută, nu exclude realitatea de a fi fost folosită și de Cezar Petrescu, ba chiar și de Octav Dessila). Dincolo însă de toate aceste experimente, dincolo de mai noile imagini selectate și incluse în text, pentru puterea lor vizuală de evocare - în linia deja practicată de moderniștii englezi - cred că propensiunea pentru umor și jocurile de cuvinte rămâne principala calitate care l-a salvat pe Romulus Bucur din pulberea poeziei terne, egale cu sine. "Avea oximoroni vor spune/ vecinele, el știa
Secvențe pentru violon d’encre by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7335_a_8660]
-
fost prima ușă la care a bătut Noica atunci când - adus cu mașina milițienilor până în Armenească - i s-a dat drumul din pușcărie? Vă întreb eu: care a fost prima ușă la care a bătut? La ușa mea!” Așa începe o evocare intitulată Atitudinea Noica, pe care C.G. Săndulescu o semnează în revista LETTRE INTERNATIONALE (nr 87, toamna 2013). Iată de pildă un fragment din episodul Vizita lui Noica la Monaco, vizită care s-a petrecut în toamna anului 1985, aceasta fiind
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2929_a_4254]
-
cunoaștere, Eugen Simion, Ion Pop, Carmen Mușat, Aurel Pantea și Alina Ledeanu. Urmează consemnarea unei mese rotunde, moderată de Virgil Nemoianu, la care au participat Mihai Șora, Solomon Marcus, Gabriel Dimisianu, Andrei Ionescu, Alina Ledeanu, Carmen Mușat și Ion Pop. Evocări ale Cercului Literar de la Sibiu și ale proiectului Euphorion, după 70 de ani, semnate de Ion Vianu, Nicolae Balotă, Dumitru Chioaru, Ștefăniță Regman, Cornel Ungureanu și Antonio Patraș întregesc profilul lui Doinaș, cel implicat în cetate. Lansarea, la Editura Casa
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2929_a_4254]
-
d-lui Eugen Lungu sînt exemplare prin inconformismul lor decent, prin pigmentul critic ce subminează venerația desuetă, duhul mimetic, ponciful lipsit de vlagă. Departe de-a ceda discursului convențional, retorismului ce încă mai face ravagii, inclusiv în patria-mamă, în sfera evocării "marilor clasici", criticul și istoricul literar basarabean se arată foarte avizat asupra neajunsurilor estetice ale obiectului d-sale, capabil a-l amenda cu bun simț și umor: "A scris și Epistole (e vorba de Iacob Negruzzi), altă specie destul de frecventată
Contemporani cu Eminescu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17208_a_18533]
-
nostru, se vorbea de un poet provincial căzut în uitarea afunda a Bacăului, cu năluca rătăcitoare pe uliți inaccesibile, daca nu chiar prin cimitirul tîrgului". Apoi, în anii 1929-'30, a avut ocazia să-l vadă personal, de patru ori. Evocarea acestor întîlniri conturează din patru secvențe un portret impresionant al poetului, pe atunci în vîrstă de 48-49 de ani - un personaj abstras, taciturn și retractil, foarte asemănător celui pe care-l va întîlni Eugen Jebeleanu cu aproape un sfert de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/18145_a_19470]
-
multă notorietate? La prima vedere răspunsul e afirmativ: totul dintr-o biografie poate fi ecranizat, la fel cum totul poate fi romanțat. În realitate, ficțiunea de origine biografică are o limită a cărei cauză e dublă: 1) schimbarea unghiului de evocare și 2) condiția creatorului de ficțiune. La primul punct nu poți să nu-ți amintești de rezerva cu care G. Călinescu privea încercările de romanțare a biografiilor, argumentul lui bizuindu-se pe o dihotomie tare: biografia are ca erou geniul
Biografii neromanțate by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3737_a_5062]
-
romanul are ca erou omul comun. Altfel spus, ca să scrii o biografie trebuie să urmărești împlinirea unei calități de excepție în cadrul unui destin rar, în vreme ce romanul cere înfățișarea unui tip omenesc, de obicei mediocru și cel mai adesea negativ. O evocare biografică nu merită decît o persoană care s-a remarcat printr-o virtute deosebită (Eminescu, Newton sau Napoleon), în vreme ce romanul poate suporta ca subiect o ființă cît de anodină, cu condiția să fie întruparea unui caracter pregnant: ambițiosul, gelosul, invidiosul
Biografii neromanțate by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3737_a_5062]
-
VATRA nr. 1-2, dna Evelyne Accad, romancieră și profesoară americană, născută la Beirut în 1943 și stabilită în SUA în 1967, care a publicat în anii '80 în franceză și engleză un roman, repede devenit celebru, Excizata. E vorba de evocarea unei mutilări sexuale pe care o suferă milioane de femei din Africa și din Orientul Apropiat și Mijlociu. Specifice nu doar Islamului, mutilările cu pricina au fost revelate public și dezbătute foarte tîrziu. O primă dezbatere, în Egipt, a atras
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/15143_a_16468]
-
transmit totuși mai mult evaluarea negativă decît intensitatea: cineva rîde ca un prost (sau ca prostu'), ca un fraier, ca un tîmp, ca un nebun, ca un bou, ca o capră, ca proasta-n tîrg etc. Se poate constata că evocarea rîsului intens și devastator are mai multe funcții: pentru vorbitor, rîsul propriu (am murit de rîs) e o formă de evaluare pozitivă a unui fapt comic, sau de evaluare negativă a celorlalte lucruri și persoane (fundamental ridicole, deci inofensive). Rîsul
Efectele rîsului by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10866_a_12191]
-
Martin, într-o scurtă prezentare, tânărul poet-prozator continuă și duce până la ultimele consecințe experiență literară făcută (cu mult farmec) de regretatul Cristian Popescu. Este vorba de eroizarea, în glumă, a unor existente banale, dintre cele mai puțin potrivite pentru o evocare solemnă. Eroul lui T.O. Bobe este frizerul Gică: "Nea Gică e cel mai mare frizer din lume. Are un metru șaizeci și doi și cincizeci și opt de kilograme. El deține recordul mondial de viteză la tuns plastic și
AUTORI TINERI LA PRIMA CARTE by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17859_a_19184]
-
din 1850, Tainele inimii, împrumutat, cu titlu cu tot, de un optzecist textualist, într-o scriere, evident, originală. Eroul este și în fragmentul de roman din 1850, ca și în celelalte scrieri literare, deopotrivă naratorul care se adresează constant cititorului. Evocarea Copoului din fragmentul de roman caracteristică și chiar memorabilă. Ca și figura lui Felix Barla, cofetarul Iașilor de atunci, care "a introdus, în Moldova toată literatura zaharului". Iar personajele celor cinci tineri aflați la o masă a "confeteriei" dovedesc, din partea
Kogălniceanu, orator și literat by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15830_a_17155]
-
URSS să preia Basarabia. Tot în acest număr al revistei putem citi și alte texte interesante care se înscriu în aceeași sferă tematică: „Vladimir Ghika și teroarea istoriei” de Andrei Brezianu, memoriile de război „Pe malul Donului” de Lazăr Iosif, evocarea de către Ion Avram a personalității lui Virgil Madgearu ori considerațiile privind procesul „lotului Antonescu” semnate de Tiberiu Tănase. Obținem astfel tabloul unui „moment crucial” din istoria secolului trecut, cu consecințe uriașe asupra evoluției ulterioare a lumii românești.
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/5375_a_6700]
-
măcar două capricii: o anume noblețe de foaier și, pe deasupra, răsfățul unui stil zăngănitor, pe care n-ai să sari, ca de-obicei, să-l amendezi fără dispensă. Nu, fiindcă e un mozaic acolo, făcut din bucățele de portret, din evocări, din pagini de eseu care-și suprapun armonicele. Firește, cu efect de melodie sau de zgomot. Sînt, spuse-n linii mari, trăsăturile ,memoriilor" tip. Le recunosc, fără prea multă osteneală, și-n cartea recentă a lui Ion Papuc, Cu fața
Colaj din rame și coperți by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11295_a_12620]
-
prozator, autorul romanelor Tache de catifea (Cartea Românească, 1981; Polirom, 2004, 2012), Tobit (Eminescu, 1983; Polirom, 2005) și Sara (Eminescu, 1987; Polirom, 2006) și al volumului de povestiri Manualul întâmplărilor (Cartea Românească, 1984; Humanitas, 1993), dă curs aici unor - savuroase - evocări cu titlu biografic, începând cu parcursul său formator (în secvența „Scriitor în comunism”), continuând cu evocările lui Nichita Stănescu și Marin Preda, dar și cu aceea a redacției României literare, unde a lucrat ca tehnoredactor, și încheind volumul cu Patru
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]
-
2005) și Sara (Eminescu, 1987; Polirom, 2006) și al volumului de povestiri Manualul întâmplărilor (Cartea Românească, 1984; Humanitas, 1993), dă curs aici unor - savuroase - evocări cu titlu biografic, începând cu parcursul său formator (în secvența „Scriitor în comunism”), continuând cu evocările lui Nichita Stănescu și Marin Preda, dar și cu aceea a redacției României literare, unde a lucrat ca tehnoredactor, și încheind volumul cu Patru povestiri autobiografice (publicate deja anterior, din câte știu). Amintirile lui Ștefan Agopian nu sunt numai pline
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]
-
cu Patru povestiri autobiografice (publicate deja anterior, din câte știu). Amintirile lui Ștefan Agopian nu sunt numai pline de savoare - într-un fel în care numai el poate să o facă, într-un limbaj pe șleau, direct și colorat, în evocări adesea brutal de sincere, nepăsătoare la reacțiile pe care le-ar provoca autorilor vizați -, dar și foarte prețioase pentru istoria literară, fie ea și așa zicând orală. Paginile despre Nichita - cu care a fost bun prieten - se parcurg pe nerăsuflate
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]
-
cu băutura!». Nu mai pot, Ago, am încercat și e ca și cum cineva miar apăsa o pernă pe față și m-ar invita după aia să respir»”. Cu același amestec de umor și tristețe afectuoasă, Ștefan Agopian se gândește, spre finalul evocării, că „n-ar fi rău” să facă o listă cu defectele poetului, conform principiului că „defectele oamenilor, fie ei chiar poeți de geniu, sunt mult mai interesante decât calitățile lor”. Peste tot, în aceste amintiri și evocări, se întâlnește acest
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]
-
gândește, spre finalul evocării, că „n-ar fi rău” să facă o listă cu defectele poetului, conform principiului că „defectele oamenilor, fie ei chiar poeți de geniu, sunt mult mai interesante decât calitățile lor”. Peste tot, în aceste amintiri și evocări, se întâlnește acest mix - curios - de bășcălie, de gust pentru picanterii, de limbaj slobod, insensibil la menajamente și la vreo corectitudine politică, pe de o parte, iar pe de alta, de scrupul pentru exactitatea informației. Agopian se simte dator mereu
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]
-
pe artiști prea multă vreme în stare de trezie. Fiindcă un artist pilit nu-și dorește decât să se îmbete ca lumea. Și ca să aibă bani s-o facă temeinic, nu trebuie să-l supere pe tătucul Partid. Așa încât concluzia evocărilor memorialistice pe tema devenirii sale ca scriitor e surprinzătoare, de un umor mai mult negru - grație amânării publicării cărților lui și intrării în USR, scriitorul a ocolit destinul de scriitor „împlinit” în comunism, alcoolic și mort prematur: „Aveam 36 de
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]