4,159 matches
-
set de instrumente sterile, dilatatoare, foarfeci de diferite mărimi, lame, ață și ace pentru cusut carne omenească, pensete, măști de oxigen și pungi cu ser fiziologic. Și feminitatea expusă acolo În Întregime, neavând nici un loc În care să se-ascundă, inundată În lumina puternică a lămpii din spatele medicului, ce făcea totul să pară roz ca o rană, poate ca gura știrbă a unui bătrân, din care se scurgea un sânge Întunecat. În timp ce se lupta În zadar cu el Însuși să alunge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
darul trupurilor lor cu indiferență, din obișnuință și chiar cu o ușoară plictiseală. Plictiseala și indiferența i se părură lui Fima În clipa aceea mult mai senzuale și provocatoare decât orice furtună a simțurilor de pe lume. După o clipă, Îl inundă un val de rușine, care Îi stinse dorința. De ce renunțase azi-dimineață la trupul Yaelei? Dacă ar mai fi investit puțină șiretenie și răbdare, dacă ar mai fi insistat numai puțin, fără Îndoială că ar fi cedat. Fără să simtă nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
lumina. Am închis și ușa de la camera fetelor. Deși conținutul seifului era pentru ele, erau prea mici ca să înțeleagă astfel de lucruri. Am aprins lumina de pe hol și am deschis ușa dulapului cu lenjerie. Mirosul de haine proaspăt spălate îmi inundă nările. Am scos cu grijă vraful de prosoape de pe raftul din fața seifului, nu pentru că eram îngrijorat că Madeleine va observa că umblasem iar la el, ci doar pentru că nu voiam să fac dezordine pe raftul pe care ea sau doamna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
seama decât liniștea din sanatoriu. Îmi e groază de cum vom mânca la cantină. Totul se va transforma într-o muzică a lingurelor care se lovesc de pereții farfuriilor și în scurt timp ritmul în care vom intra cu toții ne va inunda urechile ca apa uui râu ieșit din matcă. Acolo trebuie să fie și mai obisitor. În cameră aveam un ceas cu pendulă care țăcănea lovindu-se de pereții care îngrădeau nebunia mânată de un mecanism intern, iar glasul pe care
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92958]
-
dragoste cu pietrele. Dar pâraiele au început s-o plictisească. S-a amorezat de ocean, iar stratul mineral ridicat în calea ei de oamenii din orașe n-a fost un obstacol, ci doar un deranj de-o zi. Lorelei a inundat uscatul și și-a croit drum către ocean. Ca orice forță a naturii sau ca orice adolescentă îndrăgostită, Lorelei i-a rănit și i-a îngrozit pe cei care prețuiau lucrurile previzibile. Așa c-a fost înlănțuită. A fost încătușată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
mai mult; au destul. Și totuși, din când în când, amintirile nu-i dădeau pace. Vedea chipul lui Zach în cele mai mici detalii, inclusiv zgârietura de pe obraz și stropii de apă aninați de bărbie. Și-atunci pieptul i se inunda de durere; un râu întreg îi trecea prin suflet. O, da, a răspuns ea. De mine știa ? Jina a închis ochii. Nu. N-am apucat să-i spun. Mai târziu, Jina a ieșit pe hol și-a dat de Mike
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
birou. A obținut un birou numai pentru el; Mike știa când să se retragă. Apoi a venit accidentul acela de autobuz, care s-a petrecut la nici șase metri depărtare de mașina lui și toate senzațiile de pe teren l-au inundat instantaneu - panica, adrenalina, agonia care te cuprinde când vezi suferința altui om. Mike a sărit din mașină, a început să alerge de la o victimă la alta, și-a sfâșiat mânecile de la cămașă ca să improvizeze garouri. Când a ajuns s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
ca să asculte. Naji și-a aprins o țigară și s-a uitat pe fereastra microbuzului. O să cădem aproape treizeci de metri, adică aproximativ patru metri la kilometru. Când apa are un nivel așa de ridicat, cataracte ca Big Mallard sunt inundate, dar în Gunbarrel o să fie iadul pe pământ. Jina s-a uitat în susul râului, acolo unde erau și bărcile. Acum existau companii care organizau excursii pe râu de la North Fork până la Corn Creek, după care te întorceau cu autocarul, luând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
lui Pearl sau doar o iluzie. Era visul pe care Zach îl avusese de mii de ori, dar nu-l povestise niciodată - Jina revenită la viață, teafără și fericită, iar această viață a lui, trăită numai pe jumătate, viața asta inundată de râu, era abandonată. Zach n-a apăsat pe clanță. Bărbatul văzuse de toate, de la avalanșe la incendii de pădure, dar, până în clipa asta, nu mai văzuse niciodată o fantomă. A coborât de pe verandă și-a prins-o pe Jina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de umerii tăi încovoiați subt amenințarea bucuriei. în schimb, îndată ce începea execuția, muzica o liniștea, îî da o certitudine absolută. Era o plutire pe o mare frumoasă, cu porturi unde ateriza fericită. Sunetele clădeau geometria solidă a unor orașe albe inundate de o lumină egală, ce se difuza repetat. Prin acele cetăți minunate trecea radioasă. Portativul era un amfiteatru feeric, pe care se proiecta arhitectura marmoreeană a palatelor. Pe temelia coardelor notele punctau desenul grădinilor, arpegiile curbau colinele și din cheia
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
pot să vin și eu, duminică, la ora 3, pe podul Garibaldi, În dreptul Parcului Municipal. Omul cu cartea va sta rezemat de balustrada podului și va privi În susul rîului, aflîndu-se așadar cu spatele la traficul stradal. Asemenea repere con spirative ne-au inundat de euforie și cutezanță ca la pregătirea unui atentat sau, mai grav, ca la anticiparea unei Întîlniri În care știi cu siguranță că vei face dragoste pentru prima dată. Eu am rămas la intrarea În parc, iar amicul s-a
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
replicile lor sună cam așa: „Urăm sincere condoleanțe gagiului...“ „Tu ce ai de zis, băi... specialistule?“ ‹ „Taci, fă, și rabdă!“ „Fă, proasto, acum se vine?“ etc. Foarte frecvente sunt referirile (deocheate) la viața sexuală. Numai într-o crâșmă de cartier, inundată de fum de țigară, mai pot fi auzite glume de prost-gust pe teme erotice de genul celor din cartea lui Pavel Căruț: „De-a lungul acestui număr (al ziarului?), dr. Sever Măciucă de la Policlinica cu plată ne edifică profund și
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Știi, poate e o coincidență, dar și pe mine mă ardea...“ Nu lipsește nici relatarea unor incidente nesemnificative de la „serviciu“: „Am avut - scrie Ana Chelariu - o problemă la bibliotecă, sâmbăta trecută; a început să curgă apa de la closet și a inundat o parte din camera pentru copii.“ De ce trebuie să știe omenirea întreagă că Nina Ceranu are arsuri la stomac și că Ana Chelariu lucrează la o instituție cu closetul defect - greu de înțeles. Un optzecist intarziat Se vorbește de „opzeciști
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
de rebusist. Rezultă texte de o geometrie impecabilă, dar lipsite de lirism: „Distingi privind în largul firii mele / O eclatantă, pură galaxie / Magnetizând miraculos, din germen. / Ideile. Iar dacă nu se știe / Noianul tumultuos de sentimente / Irupe, se revarsă și inundă / Coclaurii adânci cu-o frenezie / Dramatică, fragilă și fecundă / Imaginea telurico-celestă / Acoperindu-ți tainica retină / Mustește de căldură și lumină / Atâta bogăție nu atestă / Natura-mi sacră, cosmică, divină?/ Tu, zi-mi nebun, câți pot să te susțină?“ Atras de
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
bine să vorbesc chiar eu cu ele. Domnul Sammler avea inima grea și Încerca să Își distragă atenția. Totuși, povara persista Într-un mod brutal. Reveni la subiect. În primul rând, cât de nimerit era gestul lui Wallace de a inunda podul casei. Era practic o metaforă pentru situația lui Elya. Gândindu-se la acea situație Îi veniră În minte alte imagini - un creier care se umplea de bășici, o spumă sau o mâzgă ruginie de sânge care acoperea această altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
e Wallace nebun? Cum poți da definiția nebunului unui nebun? Și apoi, era el Însuși un exemplu perfect de sănătate mintală? Cu siguranță că nu. Ei erau ai lui, el era Sammler al lor. Împărtășeau aceleași lucruri fundamentale. Pentru că a inundat casa? spuse Shula. — Pentru că a inundat-o. Pentru că acum zboară pe aici cu aparatele lui de fotografiat. — Căuta bani. Asta nu e nebunie, nu? De unde știi de banii ăștia? — Mi-a spus el. Crede că e o avere aici. Tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
definiția nebunului unui nebun? Și apoi, era el Însuși un exemplu perfect de sănătate mintală? Cu siguranță că nu. Ei erau ai lui, el era Sammler al lor. Împărtășeau aceleași lucruri fundamentale. Pentru că a inundat casa? spuse Shula. — Pentru că a inundat-o. Pentru că acum zboară pe aici cu aparatele lui de fotografiat. — Căuta bani. Asta nu e nebunie, nu? De unde știi de banii ăștia? — Mi-a spus el. Crede că e o avere aici. Tu ce crezi? — Habar n-am. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
bătea Încet cu el. Își lovea ușurel terasele descendente, ridurile mari ale frunții. Presupun că vrea fotografii de la toate altitudinile. Chiar zboară jos. Dacă nu lovește casa, mă declar mulțumit. Ar putea să-i tragă un scor perfect, după ce a inundat șandramaua. Chiar te-ntrebi, n-o să vrea să-și bată recordul? Domnul Sammler Își scoase batista Împăturită și o strecură pe sub lentile Înainte de a-și scoate ochelarii, ascunzându-și de Emil ochiul mutilat. Nu putu să privească În sus prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
să se scuze pentru o Întârziere de câțiva sau mai mulți ani (să tot fie vreo doișpe... precizase Erina) și să formuleze ceea ce ar fi putut fi o cerere oficială. Nu-și amintea cu precizie ce urmase, fiindcă totul fusese inundat de bucurie, iar logofătul Litovoi râdea plângând, gândind deja cum și când va fi nunta. Cât despre Alexandru, știrile venite zilnic de la Istanbul spuneau că misiunea continua și că informații esențiale Începuseră să apară. Dar fiecare zi de activitate la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
al informațiilor ca să-ți dai seama că, deși e iarnă, contingente de ieniceri, spahii, gemlii și achingii soseau neîncetat În jurul orașului. Mulți dintre ei primeau permisiunea de a intra În centru, ceea ce făcea ca bazarul și tavernele să fie permanent inundate de valuri de oșteni ai imperiului. Erau, pe malul Mării Negre și al Golfului Cornul de Aur, și mulți marinari. Tânărul Înțelesese, din discuțiile zgomotoase din cârciumi, că pe mare așteptau, la ancoră, mult mai multe ambarcațiuni militare decât În anii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
afla sub supravegherea unei alte forțe, care nu era cu nimic amenințătoare În raport cu el. Era o forță luminoasă, o prezență de bucurie, pe care o Înăbușise sentimentul primejdiei și al morții, care crescuse cutremurător În acea zi. Sufletul tânărului era inundat de suferință și nici un alt semnal din lumea energiilor nu putea depăși În intensitate această revelație Întunecată. Își mai apăsă o dată palma deasupra inimii, Îi simți bătaia regulată, apoi se ridică și păși spre palat. Nu mai era mult și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
că atacul cavaleriei lui Mihaloglu e iminent. Dincolo de crestele munților se ghicea o mare frământare. Dincoace de creste, spre sud, Apărătorii așteptau pe amplasamentele indicate. Trecură clipe de liniște grea, sub cerul aspru și cenușiu al iernii. Apoi, deodată, tropotele inundară văile, ca și cum o cascadă s-ar fi prăbușit pe neașteptate asupra unor locuri pustii. Achingii apărură pe creastă și se năpustiră asupra liniei de Apărători care nu avu nici o reacție. În spatele achingiilor, regimentele de ieniceri porniră la atac, În sunetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ieșit din camerele Marelui Maestru și a convocat pentru a doua zi călăreții tribului său. Pe Înserat, escortat de o sută de războinici Bordjighin, Amir a părăsit Istanbulul, Îndreptându-se spre ținuturile de pe malurile Volgăi. Un nou val de tăcere inundă camera care mirosea, acum, a pergament vechi, a piatră de râu și a floare de cireș. - Spune mai departe. -Iscoadele Apărătorilor de pe Drumul Mătăsii spun că, În acest moment, Amir Baian Își continuă drumul spre nord-est. Înaintarea lui a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ceva ce se petrecea În liniștea nopții undeva foarte aproape de cortul În care se afla. I se păruse că aude un zgomot ușor, ca un fâlfâit de pasăre. Ascultă Încordat. Nu, nu se mai auzea nimic. Dar cortul era parcă inundat de lumină. Să se fi Întors sultanul, cu făcliile luminându-i drumul? Nu. Era altceva. Uitase cu totul șirul zilelor. Era lună plină. Prima lună plină din august. Dacă tot ce gândea el era adevărat, atunci Ștefan se afla la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ochii aproape Închiși, simțind orice mișcare din jur. Alexandru, apropiindu-se de el și neîndrăznind să-l atingă. Săbiile duse În teaca de la spate, cu un gest fulgerător, așa cum fuseseră scoase. Chipul Îmblânzindu-se, ochii mari, albaștri, devenind luminoși și inundând totul. Apărătorii se opriră și formară un semicerc, lăsându-l pe căpitan să avansese spre fiul lui. Erina făcu un pas, dar voievodul Îi prinse mâna. Căpitanul descălecă. Ștefănel aplecă privirea, așteptă ca tatăl său să ajungă În fața lui, Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]