3,923 matches
-
cîntat prin restaurante, cum era moda În anii ’70, pînă la ora zece seara cînd se-nchidea stabilimentul, la petreceri, În subsoluri, pe plajă. Am simțit acea nevoie lăuntrică pentru muzică pe care-o cunoaște oricine, inclusiv oamenii cu nevoi lăuntrice. Și-am aflat repede că nu mai am cum ajunge un mare artist aveam deja 18 ani cînd am decis să mă ocup cu metodă de muzică, așa cum am scris deja , prin urmare am renunțat la solfegii. Nu mai puteam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
are geneza În folosirea violenței de către unii oameni Împotriva altora pe o anumită treaptă a dezvoltării, ne Întoarce la Cain, la care marile idei s-au concretizat În folosirea toporului. Oamenii Își pierd viața interioară. Saul Bellow: „Pare că ființa lăuntrică a devenit atît de respingătoare, Încît suntem chiar bucuroși să scăpăm de ea”. Și astfel indivizii Își umplu viețile pe de-o parte cu bani, am ajuns ca niște pușculițe, iar pe de cealaltă parte cu așa-numitele „probleme publice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
în contradicție cu idealul de feminitate al eroului: Aș fi vrut-o mereu feminină, deasupra discuțiilor acestea vulgare...". Ea își dezvăluie, în noile împrejurări, preocupările pragmatice: Aspirând la dragostea absolută, eroul devine certitudinea absolută. Natură reflexivă, conștient de chinul său lăuntric, Ștefan Gheorghidiu adună, progresiv, semn ale neliniștii și îndoielilor sale interioare: <ref id="5">5 Vianu, Tudor , Arta prozator i lor români, vol. II , Editura Pentru L iteratură , București , 1966, p .268. </ref> Viața eroului devine insuportabilă, el nemaiputând citi
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
ref> Viața eroului devine insuportabilă, el nemaiputând citi "nici o carte" și chiar părăsește universitatea. Despărțirea temporară și întâlnirea, întâmplătoare, cu Ela în fața chioșcului de ziare de la Independența, într-o după-amiază de vară bucureșteană, stânjeniți, ca doi străini, prilejuiește personajului limpezirea lăuntrică, o adevărată revelație: Astfel, Ela apare ca o imagine fluctuantă, și nu are ; <ref id="6">6 Ionescu, Eugen, cronică literară în Fapta , anul I , nr .7 , p .6 ; reprodus în , ,Război cu toată lumea publicistică românească, vol . I , Editura Humanitas
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
de care se simte tentat, dar este respins - eroul îl va acuza cu vehemență; planul ideilor reprezintă o fascinație permanentă, dar este refuzat; planul erotic cu care se confruntă dramatic eșuând lamentabil și acela al morții care-i aduce revelația lăuntrică, împăcarea cu sine, fiind răspunsul la dramaticele întrebări. Parcursul existențial se încheie într-un mod firesc, eroul regăsindu-și puritatea care-i satisface setea de primordial prin sentimentul de revoltă al omului solidar. Planurile majore de cunoaștere absolută sunt reprezentate
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
al spiritului la nivelul căreia Ela n-a știut să se ridice. Analizând o altă ipostază a iubirii sale, cea a suferinței cauzate de trădare, eroul, asemenea unui bolnav, mărturisește: Neliniștit, cu simțurile încordate mereu, eroul își analizează minuțios starea lăuntrică: În partea a doua a romanului, frământarea și nesiguranța continuă și interogațiile chinuitoare rămân fără răspuns: Eroul încearcă la un moment dat un sentiment de zadarnică frământare în fața grozăviei morții. Sentimentul iubirii este confruntat astfel cu cel al morții: Romanul
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
cuvintele femeii se reflectă în conștiința eroului care suferă la modul sublim drama iubirii. Mici incidente, gesturi fără importanță, priviri schimbate de ea cu domnul G., se amplificau, căpătau dimensiuni catastrofale în conștiința eroului: " Fire pasională, conștient de chinul său lăuntric, Ștefan Gheorghidiu adună progresiv semne ale neliniștii, ale îndoielilor sale interioare, pe care le analizează minuțios. Atenția insistentă acordată Elei de domnul G., avocat obscur, dar bărbat monden, sporește suspiciunile personajului narator care, autoanalizându-se, îi observă pe cei doi cu
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
chinurile prin care trece iubind-o pe doamna T., simțind o pornire inexplicabilă pentru confesiune: În seara în care privește înmărmurit spre geamul femeii iubite, sufletul i se limpezește când îl vede pe Ladima, cel căruia-i poate mărturisi trăirea lăuntrică "ca o voluptate grea, cu gust de pelin și doctorie". Îi era de ajuns să-l aibă aproape, să privescă împreună fereastra "ca un far în noapte" și să trăiască împreună drama iubirii pierdute, fiindcă nu vrea să-i fie
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
Ești singura care mă cercetezi nu te cunosc, nu îți știu chipul nu vrei să cerni nisipul părerilor de rău; îți scufunzi scrisul ermetic în cochiliile pietrificate ale melcilor pierduți prin încâlceala prăbușită a gândurilor noastre lăuntrice. Sunt visător îmi place să-mi arăt urâțenia și să ascund frumusețea zilei numai în tine! Ți-ai ales un nume potrivit cu trezirea inconștientă a unor lacrimi, bizare reflecții curgând la nesfârșit. Căzut cerului prizonier, tăcut, revoltat tu rechemi
Singurei by Aurel Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83907_a_85232]
-
din sala de concerte de la Viena, armoniile valsului „Valurile Dunării” constituie un motiv care îl face să afirme: „Viața - dar divin - merită a fi trăită, mai ales când ești transfigurat de atâta frumusețe”! Acesta este un real exemplu de echilibru lăuntric, de om care știe să trăiască frumos într-o lume dominată de crize și încrâncenări de tot felul. Scriitorul și pedagogul Alexandru Mânăstireanu ne mai ține o lecție majoră despre dragostea de viață, despre iubire în sensul creștin, demnitate, frumusețe
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
el nu va fi zguduit de mlaștina profundă a eului orgolios ce se vrea exteriorizat În propria expresie. Iată, pe măsură ce notez și citesc ceea ce am notat, mă defulez, simt că mă preocupă mai mult exprimarea Îndoielilor mele, și nu starea lăuntrică ce-a generat-o. Conștiința aceasta exacerbată a propriei existențe m-a marcat din copilărie, deși ea nu are nici o rațiune de a fi, e o farsă a unei identități sofisticate, Însetată de o exprimare accentuată, manifestată prin absență. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
mai văd cum mă urmărește, răpită, turmentată de vârtejul clipei, buzele umezite, ochii ușor aburiți, nasul dilatându-se senzual, gura Întredeschisă, ochii, fața albă, palidă; pieptul ei tresărind, zbătându-se să nu se trădeze, să nu se sufoce de presiunea lăuntrică; mă scutur ca de o amețeală, mă descopăr chiar În gestul suprem. „Ce vrei să faci, idiotule?“, Îmi repet; strânsoarea degetelor mele a rămas colier negru pe gâtul alb; capul ei reînvie, floarea vie Își redeschide petalele, surâde, deschide ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
a supărat că l-am dovedit, nu se aștepta. Episodul este foarte important pentru adolescentul care eram; de aceea, l-am reținut, l-am conservat În memoria latentă ca pe un totem. Era o probă, o garanție a acelor puteri lăuntrice pe care puteam să le chem În ultimă instanță, pentru a mă salva de pericol. (joi) Nu știu de ce dorința secretă a seducției ne face mai buni, mai generoși. În acele clipe rare, dintr-odată, am putea dărui orice, avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ei mat, catifelat, În nuanțe de violet; nu se clintește un firișor de culoare interiorizată; această luptă surdă, de o duritate extremă nu cedează la presiunea ochilor mei, rezistă la probele impuse; este detașată, deschisă spre mine cu tot corpul lăuntric, „Ucide-mă!“, spun mișcările ei, „dacă mă prinzi că te mint“; mă destind, se dezvăluie În mine natura de stăpânitor; ea mă iubește total, Îmi e credincioasă, deși eu n-o iubesc, o tolerez doar pentru a-mi demonstra puterea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
mai mult nimic... 25 septembrie 1964 M-ai auzit vreodată sporovăind despre una și alta așa, aiurea, fără să mă gândesc la nimic? Nu te mai frământa, nu vei găsi răspuns, niciodată nu m-ai văzut degajată de orice apăsare lăuntrică, de zbucium interior. Poate ți-am râs În hohote, În ritmul hohotelor de plâns care mă zbuciumau lăuntric. Poate ți-am zâmbit, ca să acopăr un fel de disperare ciudată, un fel de clarviziune halucinantă a deșertăciunii lucrurilor dragi și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
e ora două. (noaptea) Îmi opresc orice altă reacție, stau Încordat și aștept clipa când plăcerea irumpe sălbatic În expresia feței sale; Îi pândesc ochii și buzele și Încerc să-i Întrețin, să-i prelungesc acest gâlgâit agonic; acea frângere lăuntrică a trupului ca o moarte spasmodică, acea cutremurare a cărnii irepresibilă; am căpătat o știință În acest sens, dar constat că mă umple de orgoliu mai ales faptul că am această putere asupra corpului ei, că doar eu sunt capabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
-i largă de liceană; ne aflam cu toții strânși grămadă În fața hărții Înainte de ora de geografie: m-a rugat, cu o voce melodioasă (avea un mod al ei de a pronunța cuvintele sincopat, lăsând să alunece vocea În interior, o voce lăuntrică și senzuală), să-i arăt pe harta mare din clasă o localitate minusculă, Însemnată vag În labirintul de semne grafice indescifrabile, când cineva a Împins-o sau m-a Împins (obișnuitele glume proaste dintre adolescenți), și așa ne-am ciocnit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
pândarul propriei ființe, să devii propriul tău torționar, unde te mai poți ascunde atunci ? Cel care te iscodește și te hăituiește în oricare ungher nu e decât o voce. Poate fi o voce la întâmplare, poate fi chiar vocea ta lăuntrică. O lumină puternică te orbește, nici măcar închizând ochii nu te poți feri. Nu vezi nimic, lumina scormonește ca un bisturiu în ochii tăi care sângerează. Auzi doar vocea care nu se răstește, e egală cu ea însăși tocmai pentru că e
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
cereți ceva, vorbiți rar și cu buzele rotunjite, să vă înțeleagă. Și nu faceți glume, că nu se prinde. Râde mereu, dar nu e vesel niciodată. — Bună alegere, spuse Maca. — Are și calități, spuse bătrânul, depărtându-se. Nu are frământări lăuntrice. De-aia nu obosește vreodată. Maca împinse ușa, să se poată uita în cârciumă, unde larma era în toi. Vorbeau atât de tare, încât, dacă ai fi aruncat deasupra lor un obiect plutitor, cum ar fi o eșarfă, zarva și
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
Pântec cu laser privit dintr-o parte. Feeling Sânul, asemănător unui bot însetat de cămilă, m-așteaptă și nu știe mila, fiindcă și eu la rândul meu te doresc cu toți ghimpii văpăii lăuntrice inseparabili, ce îmi frământă starea. Lipesc frumusețea unor mesteceni albi din îmbulzeala nesfârșită de cuvinte înecând toate obstacolele artificiale șterse în chinuri. Un fel de intuiție personală ce o găsești numai în freamătul pădurii de foioase. Ploile de ninsori așteaptă
P?ntec cu laser privit dintr-o parte. Feeling by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83720_a_85045]
-
utilizează adecvat obiectului cercetărilor sale. Itinerar critic printre poeți, Sub semnul poeziei (1999) reunește o suită de eseuri succinte, axate pe cărți reprezentative ale unor poeți contemporani, asupra cărora M. se apleacă interesat de viziunea acestora asupra poeziei, de mișcarea lăuntrica și de atitudinile lirice. Lirica lui M. se prezintă în două registre, „scindata între miraj și reverie” (Al. Cistelecan), transpuse în laconice fulgurații imaginative sau în intensificări expresioniste. SCRIERI: Lecturi bacoviene și alte eseuri, București, 1995; Seară cu Dante și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288138_a_289467]
-
de lucruri presupune admiterea unei ierarhii în sânul marilor stăpânitori locali, desemnați sub numele de nobili, cnezi și voievozi. Această ierarhie s-a închegat din practica administrativ-teritorială, cea fiscală (dări), judecarea unor pricini (cauze), organizarea militară, apărarea teritoriului și ordinea lăuntrică. Se închegase un întreg aparat de stat, alcătuit din slujitori nobili, viitori mari dregători feudali, prin existența acestor funcții se prefigura viitorul mecanism statal medieval. În paralel cu voievodatul lui Litovoi din dreapta Oltului (Oltenia), în partea stângă a lui, în
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
materia colectivă: indivizii se transformă în mulțime. Care le sînt proprietățile? Pe de o parte, ele sînt impulsive, pot fi ușor sugestionate, iar pe de cealaltă parte sînt extremiste. Sugestibilitatea înseamnă că sînt vulnerabile la toate pornirile, la toate instinctele lăuntrice, și reacționează fără a se controla la toți stimulii externi. Starea de permanentă receptivitate le expune fiecărui eveniment al lumii exterioare și antrenează reacții excesive din partea lor. Lăsînd la o parte exagerările, să recunoaștem că psihologii francezi propun o ipoteză
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
îi străbate decît îl emit ei înșiși, piatra care le cade-n mînă, sentimentul căruia i se abandonează, toate acestea netezesc cărarea pe care ceilalți, cei care s-au lăsat invadați în mod tacit de o tot mai apăsătoare agitație lăuntrică, devenită aproape insuportabilă, îi urmează inconștient. Ei dau acțiunilor anturajului lor acea formă a acțiunii de masă resimțită de toți atît ca o eliberare, cît și ca o constrîngere"169. Alegînd un pol, fie el idol sau țap ispășitor, sînt
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
purtat pînă la ultimele sale consecințe. Ea nu este o boală a logicii, ci o logică dusă la extremă, care ne expune în cele mai mici detalii o lume purificată, așa cum ar trebui ea să fie, dotată cu o perfecțiune lăuntrică ce fascinează. În limbajul lui lapidar, Le Bon tinde și el înspre extreme: în zămislirea acestei imagini animate de speranță vede o necesitate profundă, de neocolit. Starea virtuală a maselor vii este mesianică. Ele se consideră investite cu o misiune
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]