7,774 matches
-
boală În odăile lor solitare. În acest sens, guvernele ar trebui să intervină fie pentru alungarea tuturor medicilor și a artei lor, fie În vederea adoptării unor măsuri anume pentru a proteja viața omului mai mult decât În prezent”. Astfel de mărturisiri, ale medicilor Înșiși, sunt atât de numeroase și de bine cunoscute, Încât nu mai trebuie să oferim și alte exemple, acestea constituind cele mai convingătoare dovezi ale deficienței și nesiguranței de care se face vinovată medicina alopată. Fără Îndoială, tocmai
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
cotitură. De aici putem spune că Începe și cea de-a doua parte a cărții, care va relata evenimentele și experimentele Încercate În orașele sikh și apoi În Kashmir, până la a doua revenire În Europa, În jurul anului 1850. 108. La mărturisirile autorului mai trebuie adăugat un fapt care, foarte natural, nu mai ajunge să fie menționat. Honigberger a cunoscut, desigur, multe cazuri de morți premature În Asia, unele aparent fără o cauză și trecute pe seama epuizării. Dar speranța de viață În
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
1834; ultima scrisoare a lui Honigberger către Wade din Orenburg datează din 13 august 1834 (cf. Studiul introductiv). 190. Din ambele aliniate rezultă limpede că Honigberger a aflat de existența lui Hahnemann și a homeopatiei În Asia. 191. Această importantă mărturisire a lui Honigberger arată În mod hotărât cosmopolitismul și capacitatea sa de absobție a multor universuri diferite, cum sunt și cele paisprezece limbi: germana, latina, greaca, româna, maghiara, franceza, engleza, italiana (lui Ventura, Honigberger Îi scrie În italiană), turca, persana
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Încrucișate care Îl transformă, pentru erudiți - de altfel, așa cum intenționa autorul -, Într-un veritabil Honigberger Dispensatory cu un imens farmec revolut. A fost continuat de J.L. Stewart, Punjab Planta, comprinsing Botanical and Vernacular Names and Uses, Lahore, 1869. 330. Această mărturisire finală poate să se fi aflat În legătură cu prezumțiile de lipsă a acurateții pe care le-a formulat, Înainte de publicarea volumului, dar după scrierea sa, Horace Hayman Wilson, În scrisoarea sa către autoritățile engleze. Cu privire la dificultatea de a se putea ține
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
parcurs prealabil Încercăm să ne reîntoarcem la acel ilizibil Honigberger real din debutul nuvelei, el Însuși cale preparatorie (prayoga-m³rga) pentru inventarea și comunicarea secretului. Rămâne un fapt straniu acela că prima Încercare de reconstituire a istoriei orientalisticii românești e o mărturisire a unui indianist de anvergură făcută Într-o nuvelă fantastică având ca obiect secretele oculte ale unui doctor sas... Dar nu e mai puțin un fapt cert că nu există o altă atestare a interesului articulat și conștient pentru recepția
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Honigberger, pe de altă parte, și cercetările sale de orientalistică, pe de altă parte, se pot stabili, de către cei care cunosc ambele aspecte ale activității lui, certe legături de comunitate”3. Așa cum sunt redate ulterior de Nicolae Steinhard În Primejdia mărturisirii, convorbirile din Închisoarea Jilava din martie 1960, atunci când N. Steinhard și Sergiu Al-George s-au cunoscut, par să se fi fixat parțial și asupra lui Eliade - și mai ales asupra unui Eliade deopotrivă indianist și „teozof”. Un anumit feedback face
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
au dumirit dintr-Însa redactorii și cititorii presei din Sărindar”2. Iată cât de mult poate cineva - și cineva În cunoștință de cauză - să amplifice premisele indiene și teozofice ale unei nuvele care Își arată Încet-Încet secretele... Al-George combină În mărturisire poziția lui Eliade (e chiar reproșul acut și sugestiv pe care Îl va face Dubuisson Întregii opere a lui Eliade: un refuz al valorilor iluminismului) cu poziția proprie (problema recepției culturii iluministe În Sărindarul interbelic fiind o polemică proprie orientalistului
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
care derivă direct din Yoga.” 1 Vom vedea că derivă mai mult din Yoga S¿tra a lui Patañjali, un fel de coautor al anumitor pagini, tratat comentat pe larg prin experiența clasică a lui Zerlendi 2. Pentru comentatori, această mărturisire pare concludentă și suficientă. Partea a doua a nuvelei fantastice e schițată așadar la capătul și sub influența discursului științific din Yoga. Eliade numește coabitarea extrem de clar: (inter)dependență. Dar ultimul studiu de indianistică Înainte de SDH e abia din 1937
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
nu Înțelegeam” (36). Ceea se traduce simplu: nu Înțelegem Încă ce interes avusese Eliade să mistifice o existență - a lui Honigberger, dar și a lui - ce fusese Într-adevăr fabuloasă, desfășurată sub semnul misterului și aventurii. Ca Îndată după această mărturisire - demonstrabilă În sfârșit - să apară subiectul propriu-zis al textului. Ceea ce o interesează pe dna Zerlendi este enigma soțului ei, „tainele” despre care el Îi vorbea. Naratorul face doi pași În loc de unul spunându-și că e vorba de „cazurile de «moarte
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
afirm nimic cu certitudine, necunoscând decât fragmentar etapele inițerii pe care a Încercat-o el” (74). Acumularea acestor paranteze va fi fatală formulării și comunicării secretului - chiar și mărturisind tehnica pregătirii: „Cu cât rezultatele tehnicii yoghinicesunt mai uluitoare, cu atât mărturisirile lui sunt mai reticente” (ibidem). Rezultatele sunt deja concludente, căci Zerlendi poate avea percepția unei alte persoane, poate unifica cele patru regimuri ale conștiinței și poate furniza primele obiecții radicale cu privire la scopul său, acela de a corecta, de a ameliora
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
localnicii Îl socoteau că se găsește undeva la miazănoapte. Și În căutarea lui au și pornit, În 1627; dar n-au ajuns decât În Tibet. Țara miraculoasă, Ïambhala, ei n-au găsit-o. Spre deosebire de J.E., eu, Îndată ce am aflat de mărturisirile lui Honigberger, am crezut că ea nu poate fi identificată cu un tărâm oarecare, precizat geograficește, În centrul Asiei. Poate că m-au influențat În această credință și legendele indiene În legătură cu Agarttha, ca și cu acele «Insule albe» din mitologia
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Știri din țară” (Comuniștii la București, Situația teatrului din România, Avocatul - auxiliarul justiției în RPR, Soarta a doi scriitori - despre Radu Gyr și Păstorel Teodoreanu -, Tragedia scriitorului român, Politizarea învățământului ș.a.). Deși apărea în America, afirmă Theodor Cazaban în câteva mărturisiri referitoare la presa românească din exil, „mai mult de jumătate din textul publicației era scrisă la Paris”, de unde și bogăția de informații asupra activității scriitorilor și intelectualilor români aflați în capitala Franței. De la primul număr, paginile 7-8 sunt consacrate rubricii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289346_a_290675]
-
de aproape o mie de pagini nu se poate scrie în câteva rânduri. Și apoi răspunsurile d-lor E. Lovinescu și Vladimir Streinu trebuiesc suspectate dintr-o dată de subiectivitate, fiindcă primului i s-a făcut în Istorie - după propria sa mărturisire - o «situație» rea, iar celui de-al doilea nu-i convine probabil nici lui «situația» din aceeași. Deci lipsa obiectivității pe care dl. Lovinescu o impută d-lui Călinescu se referă la el însuși, așa că răspunsul d-sale este oricum
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286591_a_287920]
-
împiedică progresul Cunoașterii în același mod în care merele de aur aruncate în fața Atlantidei, care se apleca să le culeagă, o încetineau în alergarea sa. Simbolul prin folosirea cuvântului, simbolul prin folosirea ritualului, iată două elemente care prin învățătură și mărturisire au trecut în cadrul bisericii la o noțiune semantică introdusă mai târziu și anume aceea de dogmă. Mărturisirea credinței: "Faceți discipoli din toate popoarele și botezați-i". Toată strălucirea și mizeria acelei perioade istorice cu frământările ei la început de creștinism
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
să le culeagă, o încetineau în alergarea sa. Simbolul prin folosirea cuvântului, simbolul prin folosirea ritualului, iată două elemente care prin învățătură și mărturisire au trecut în cadrul bisericii la o noțiune semantică introdusă mai târziu și anume aceea de dogmă. Mărturisirea credinței: "Faceți discipoli din toate popoarele și botezați-i". Toată strălucirea și mizeria acelei perioade istorice cu frământările ei la început de creștinism se oglindesc în textul Crezului, văzut ca o apropiere de Dumnezeu și ca recunoaștere a fizionomiei spirituale
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
este imposibil a se obține în stare de veghe. Solicitat deopotrivă de spațiile nețărmurite ale visului, cât și de teritoriile sigure ale realului, decantând reveria și observația lucidă, împletindu-le, contopindu-le într-o melodie unitară, poetul impresionează prin căldura mărturisirii, sinceritatea tonului: Când citești o poesie,/suie în copac și cântă/dă frunzișul la o parte/și cu el ne înveșmântă,// taie o felie mică/ din cereștii, dulcii faguri/ bate cu o strofă bună/ să deschidă cerul praguri,// pune-n
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
este imposibil a se obține în stare de veghe. Solicitat deopotrivă de spațiile nețărmurite ale visului, cât și de teritoriile sigure ale realului, decantând reveria și observația lucidă, împletindu-le, contopindu-le într-o melodie unitară, poetul impresionează prin căldura mărturisirii, sinceritatea tonului: Când citești o poesie,/suie în copac și cântă/dă frunzișul la o parte/ și cu el ne înveșmântă,// taie o felie mică/ din cereștii, dulcii faguri/ bate cu o strofă bună/ să deschidă cerul praguri,// pune-n
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Incertitudinile prezentului, Gustave Le Bon Însem(i)nările magistrului din Cajvana, Luca Pițu Jurnal (1931 1937), Petru Comarnescu Jurnal în căutarea lui Dumnezeu, Arșavir Acterian Jurnal londonez, Dumitru G. Danielopol Jurnal parizian, Dumitru g. Danielopol Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield Modernitate și tradiție în Est, Tănase Sârbu Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov Noi și postcomunismul, Sorin Bocancea Ok. Pentru America!, Gheorghe Stan Picătura
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Papa Ioan Paul al II-lea), În fața magazinului bijutierului, Drama, nr. 1-4:209. 1025 Nicolae Labiș, Poezia, Moartea căprioarei, Editura Minerva, București, 2009. 1026 George Bacovia 1027 Nicolae Labiș, Primele iubiri, Moartea căprioarei, Editura Minerva, București, 2009. 1028 Liviu Pendefunda, Mărturisire, Falii 8, Editura Timpul, Iași, 2010. 1029 George Bacovia, Strigoii, Plumb, Litera, 2009. 1030 Ingeborg Bachmann, Cântece în exil, Fără delicatese, Editura Univers, București, 1981. 1031 Victor Hugo 1032 Lucian Blaga, Vreau să joc, Mirabila sămânță, Prut international, 1995. 1033
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
pătimirea unei generații; un munte de suferință, de demnitate și de disperare.”<ref id=16>Ioan Ianolide, întoarcerea la Hristos. Document pentru o lume nouă, Editura Christiana, București, 2006, p.300</ref> Poezia lui Radu Gyr este ea însăși o mărturisire a patimilor, dar și a sublimării lor într-o artă unde credința în Hristos învăluie celula în lumina raiului. Sufletul se înalță, iar Hristos pătrunde în celulă fără ca zăbrelele să îl poată opri. Cu greu se poate afla vreo mărturie
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
creștinismului contemplativ, mistic, liturgic, dogmatic și canonic profesat de elita interbelică i se contrapune agnosticismul, pulverizarea sufletească practicată de elita culturală postcomunistă. O radiografie minuțioasă a elitei românești postcomuniste nu va putea ocoli problematica abdicării ei de la misiunea ei normală: mărturisirea valorilor fundamentale ale creștinismului ca singura posibilitate de revigorare a culturii române, de scoatere a ei din tiparele ideologizante marxiste. Elita interbelică creștină era conectată Realului ca urmare a raportării la faptul esențial al Întrupării, Răstignirii, Învierii și Inălțării Mântuitorului
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
măsurătorul adevărului cuprins în Tradiție, în Ortodoxie Tradiția este cea care mărturisește de ecumenicitatea unui Sinod; Sfântul Sinod însuși nefiind decât mărturisitorul "a ceea ce pretutindeni s-a păzit, de toți, totdeauna" (Sfântul Vincent de Lérins, Canon 84, Sinodul VI Ecumenic, Mărturisirea Ortodoxă de Petru Movilă). Prin urmare, pentru ca un Sinod general să se învrednicească de atributul ecumenicității, nu ajunge participarea la el a tuturor episcopilor ortodocși în viață, ci mai trebuie ca mărturisirea acestui Sinod, în fapt, să nu fie întru
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Vincent de Lérins, Canon 84, Sinodul VI Ecumenic, Mărturisirea Ortodoxă de Petru Movilă). Prin urmare, pentru ca un Sinod general să se învrednicească de atributul ecumenicității, nu ajunge participarea la el a tuturor episcopilor ortodocși în viață, ci mai trebuie ca mărturisirea acestui Sinod, în fapt, să nu fie întru nimic deosebită de ceea ce s-a mărturisit de către Biserică, "totdeauna, de toți și pretutindeni"6. Reluând în discuție problema pascală, Sfântul Sinod fixează definitiv ca dată de prăznuire 31 martie. Percepând evoluția
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
postulat rezultă că există o măsură obiectivă a adevărului. În acest caz, Sinodul nu ia decizii din proprie inițiativă, ci în conformitate cu Adevărul încapsulat în dogme, canoane și Predanie 25. Din această perspectivă, atunci când soborul ortodox nu constituie un act de mărturisire a adevărului, credinciosul se poate opune unei hotărâri a Sinodului. Referitor la cea de-a doua interogație, în măsura în care laicul respectă acest cadru în care se mișcă Biserica: îndreptarul ei obiectiv (dogme, canoane, Tradiție), el este, mai degrabă, pe linia Adevărului
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
de percepție a spiritului Ortodoxiei, dar și în rândul lumii creștine, consecințele directe ale acestei practici patriarhale fiind, practic, incalculabile, mai ales în contextul dialogic dintre Ortodoxie și Catolicism 16. Simbolistica gestului patriarhal, prin arborarea mănușilor roșii, nu presupune numai mărturisirea indelebilă a inferiorității Ortodoxiei, ci și o schimonosire a Apusului catolic, unde astfel de însemne au o semnificație precisă, "peste care nu se poate trece, dar care nici nu se poate generaliza". Comportamentul capului suprem al Bisericii Ortodoxe Române este
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]