8,234 matches
-
și dispunerea exactă a proporțiilor sale. Este o lucrare de putere, unitate și stil. Arhitectural, elementele caracteristice stilului includ: ogivele, turnuri care au forma de muguri de lotus; galerii pentru a largi pasajele; galerii axiale folosite pentru conectarea țarcurilor și terase cruciforme care apar de-a lungul axei principale a templului. Elementele tipice decorative sunt devatas (sau apsaras), basoreliefurile, si pe frontoane ghirlande extensive și scene narative. Alte elemente de design au fost distruse de jefuirea și trecerea timpului, inclusiv stucaturile
Angkor Wat () [Corola-website/Science/320373_a_321702]
-
pe fiecare parte. Fiecare parte are, de asemenea, o bibliotecă cu intrări la fiecare punct cardinal, în fața setului al treilea a treptelor de la intrare, si un iaz între bibliotecă și templul.Iazurile sunt adăugate mai târziu la proiectarea, așa cum este terasă cruciform păzita de lei,conectarea cu drum pietruit la structura centrală. Templul este sprijinit pe o terasă ridicată mai mare decât a orașului .Acesta este format din trei galerii dreptunghiulare. Mannikka interpretează aceste galerii ca fiind dedicate regelui. Toate caracteristicile
Angkor Wat () [Corola-website/Science/320373_a_321702]
-
setului al treilea a treptelor de la intrare, si un iaz între bibliotecă și templul.Iazurile sunt adăugate mai târziu la proiectarea, așa cum este terasă cruciform păzita de lei,conectarea cu drum pietruit la structura centrală. Templul este sprijinit pe o terasă ridicată mai mare decât a orașului .Acesta este format din trei galerii dreptunghiulare. Mannikka interpretează aceste galerii ca fiind dedicate regelui. Toate caracteristicile sunt stabilite înapoi spre est, lăsând mai mult spațiu pentru a fi completate în fiecare incinta și
Angkor Wat () [Corola-website/Science/320373_a_321702]
-
fost acum eliminate. Cele patru curți mici marcate de către mănăstire pot fi inițial umplute cu apă. În sudul mănăstirii sunt biblioteci. Dincolo, galerii de al doilea și interioare sunt conectate între ele și la două biblioteci adiacente de către o altă terasă cruciform. Din al doilea nivel în sus, devatas abundă pepereți, individual sau în grupuri de până la patru. Incinta celui de al doilea nivel măsoară 100 de 115 m, si poate au fost inundate inițial pentru a reprezenta ocean în jurul Muntelui
Angkor Wat () [Corola-website/Science/320373_a_321702]
-
pentru servirea ei a devenit acceptată în perioada modernă, în special în ultimul secol, însă înainte de aceasta, o bucătărie era un lux, pe care puțini și-l permiteau, iar pregătitul mâncării se desfășura în curte, pe hol sau pe o terasă. Locurile din casă unde se gătește (bucătărie, cuptorul de lut) sunt zone unde în mod obișnuit nu le este permis accesul bărbaților din afara familiei. Bucătăria este și un spațiu de socializare pentru femei, unde nu doar muncesc, ci și își
Cultura culinară în spațiul islamic () [Corola-website/Science/331849_a_333178]
-
sau cărămidă și piatră. Catal Hüyük este unul dintre cele mai timpurii și vaste situri neolitice, iar așezarea, care datează din anii 7000 î.Hr., avea o populație ce depășea 10000 de locuitori în perioada de apogeu. Nu existau străzi, iar terasele de pe acoperișuri reprezentau cai de acces în locuințele construite din cărămidă și nămol. Civilizațiile timpurii s-au dezvoltat în numeroase regiuni, inclusiv în America și în China. Civilizațiile care s-au stabilit în Orientul Mijlociu, în jurul Mării Mediterane și în nordul
Istoria arhitecturii () [Corola-website/Science/317069_a_318398]
-
deținea monopol asupra materialelor de construcții. Fabricarea cărămizilor se desfășura în cărămidăriile statului, iar armata suporta cheltuielile pentru construirea clădirilor civile. Drumurile și podurile care străbăteau imperiul au permis circulația rapidă a bunurilor, informațiilor și trupelor. Vila romană, cu grădini, terase și coloane, ilustrează situația materială înfloritoare a romanilor. Fiind o expresie a puterii statului, arta Romei antice, era dominată de spiritul utilitar și practic al romanilor. De la arhitectura etruscă și greacă, romanii au preluat: Tipurile de construcții: Creșterea și expansiunea
Istoria arhitecturii () [Corola-website/Science/317069_a_318398]
-
comuna Vărăști a revenit la județul Ilfov, reînființat; tot atunci, a fost desființat satul Obedeni, comasat cu satul Vărăști. În 1981, o reorganizare administrativă regională a dus la transferarea comunei la județul Giurgiu. Este alcătuit dintr-o câmpie dispusă în terase: două cu lățimi cuprinse între 2-10 km, înregistrând către nord și nord - est, înălțimi de 6-8 m față de nivelul satului și către sud-sud-vest 5-6 m adâncime până la nivelul râului Șabăr ( zona se numește Islaz, astăzi fiind transformată în teren agricol
Comuna Vărăști, Giurgiu () [Corola-website/Science/300449_a_301778]
-
Denumirea de "Târgu Mureș" a fost adoptată în timpul administrației interbelice. Tîrgu Mureș este amplasat la intersecția a trei zone geografice: Câmpia Transilvaniei, Valea Mureșului și Valea Nirajului, la o altitudine de aproximativ 320 m față de nivelul mării. Ridicat inițial pe terasa inferioară de pe partea stânga a râului Mureș, orașul s-a dezvoltat de-a lungul timpului ocupând și povârnișurile și dealurile din apropiere. În prezent municipiul se întinde pe ambele părți al cursului râului Mureș și pe dealul Cornești și dealul
Târgu Mureș () [Corola-website/Science/296951_a_298280]
-
fi coborât în fântână și ar fi stricat mecanismul. Mitul fântânii a devenit o senzație în Ungaria, iar în perioada interbelică, în anul 1935, a fost așezată o copie pe Insula Margareta din Budapesta. Municipiul Târgu Mureș este așezat pe terasele râului Mureș. Dintre toate acestea Platoul Cornești (în ) este cea mai înaltă cotă a orașului fiind situat la 488 m deasupra Mării Negre și la 197 m deasupra localității. Astfel teritoriul se caracterizează printr-un relief colinar fragmentat de văi largi
Târgu Mureș () [Corola-website/Science/296951_a_298280]
-
a orașului fiind situat la 488 m deasupra Mării Negre și la 197 m deasupra localității. Astfel teritoriul se caracterizează printr-un relief colinar fragmentat de văi largi și dealuri înalte. În mod tradițional geneza orașului istoric a avut loc pe terasele mai joase, apoi din motive agroalimentare au devenit cultivate pământurile din dealuri. În perioada postbelică, când au fost începute construcțiile cartierelor, autoritățile au preferat terasele mai înalte. Decizia lor a fost bună, fapt demonstrat de inundația gigantică din mai 1970
Târgu Mureș () [Corola-website/Science/296951_a_298280]
-
văi largi și dealuri înalte. În mod tradițional geneza orașului istoric a avut loc pe terasele mai joase, apoi din motive agroalimentare au devenit cultivate pământurile din dealuri. În perioada postbelică, când au fost începute construcțiile cartierelor, autoritățile au preferat terasele mai înalte. Decizia lor a fost bună, fapt demonstrat de inundația gigantică din mai 1970, când au fost precipitații de 100-120 mm în Munții Călimani, Gurghiu și Harghita încă acoperită de zăpadă. Blocurile de zece etaje proaspăt construite pe Aleea
Târgu Mureș () [Corola-website/Science/296951_a_298280]
-
gigantică din mai 1970, când au fost precipitații de 100-120 mm în Munții Călimani, Gurghiu și Harghita încă acoperită de zăpadă. Blocurile de zece etaje proaspăt construite pe Aleea Carpații, lângă râul Mureș au devenit parțial ocupate de ape. Pe terasele Râului Mureș, mai ales cele inferioare domină aluviunile recente precum și solurile hidromorfe și de mlaștini. În zonele de luncă apar solurile aluviale și lăcoviștile, tipuri de sol generate atât de materialul parental cât și de caracteristicile hidro-geologice și hidrologice ale
Târgu Mureș () [Corola-website/Science/296951_a_298280]
-
mai veche cultură neolitică din România. Siturile arheologice din Dâmbul Pietros demonstrează că zona a fost locuită de către comunități omenești chiar din perioada Hallstatt, adică cuprinde intervalul de timp dintre secolele al XII-lea și al V-lea î.Hr. Pe terasa de deasupra drumului ce duce la Budiul Mic au găsit urme din era Latène și epoca bronzului. Descoperirile arheologice de la Cristești, Cetatea de la Morești, Cipău, Sântana de Mureș atestă continuitatea populației băștinașe dacice și după retragerea Aureliană. Cetatea de la Morești
Târgu Mureș () [Corola-website/Science/296951_a_298280]
-
Moțăieni, orașul Fieni (satul Berevoești) și comuna Bezdead, satul (Măgura), la sud cu comuna Brănești, satul Lăculețe, la est cu comunele Vârfuri, Valea Lungă și Glodeni, iar la vest cu Vulcana Băi. Râul Ialomița a format de-a lungul timpului trei terase, dispuse pe direcția nord-sud denumite în popor „poduri”. Terasa care a devenit cea mai populată vatră a așezărilor umane este cea centrală. Terasa de jos a rămas o bază agrement, de exploatare a pietrei, a apei și a cultivării pământului
Pucioasa () [Corola-website/Science/297028_a_298357]
-
Măgura), la sud cu comuna Brănești, satul Lăculețe, la est cu comunele Vârfuri, Valea Lungă și Glodeni, iar la vest cu Vulcana Băi. Râul Ialomița a format de-a lungul timpului trei terase, dispuse pe direcția nord-sud denumite în popor „poduri”. Terasa care a devenit cea mai populată vatră a așezărilor umane este cea centrală. Terasa de jos a rămas o bază agrement, de exploatare a pietrei, a apei și a cultivării pământului denumită și Lunca Ialomiței. Terasa situată la cea mai
Pucioasa () [Corola-website/Science/297028_a_298357]
-
și Glodeni, iar la vest cu Vulcana Băi. Râul Ialomița a format de-a lungul timpului trei terase, dispuse pe direcția nord-sud denumite în popor „poduri”. Terasa care a devenit cea mai populată vatră a așezărilor umane este cea centrală. Terasa de jos a rămas o bază agrement, de exploatare a pietrei, a apei și a cultivării pământului denumită și Lunca Ialomiței. Terasa situată la cea mai mare înălțime față de cursul apei este populată, în trecut fiind o zonă cu arbori
Pucioasa () [Corola-website/Science/297028_a_298357]
-
denumite în popor „poduri”. Terasa care a devenit cea mai populată vatră a așezărilor umane este cea centrală. Terasa de jos a rămas o bază agrement, de exploatare a pietrei, a apei și a cultivării pământului denumită și Lunca Ialomiței. Terasa situată la cea mai mare înălțime față de cursul apei este populată, în trecut fiind o zonă cu arbori, pomi fructiferi și fâneață. Pe terasa centrală, cunoscută cu toponimul Podurile de Sus și de Jos, sunt amplasate zonele locuite,fabricile, atelierele
Pucioasa () [Corola-website/Science/297028_a_298357]
-
bază agrement, de exploatare a pietrei, a apei și a cultivării pământului denumită și Lunca Ialomiței. Terasa situată la cea mai mare înălțime față de cursul apei este populată, în trecut fiind o zonă cu arbori, pomi fructiferi și fâneață. Pe terasa centrală, cunoscută cu toponimul Podurile de Sus și de Jos, sunt amplasate zonele locuite,fabricile, atelierele, magazinele, școlile, bisericile, instituțiile publice. Lungimea terasei centrale este de 4 km, iar lățimea între 300 și 700 de metri și ține de la locul
Pucioasa () [Corola-website/Science/297028_a_298357]
-
față de cursul apei este populată, în trecut fiind o zonă cu arbori, pomi fructiferi și fâneață. Pe terasa centrală, cunoscută cu toponimul Podurile de Sus și de Jos, sunt amplasate zonele locuite,fabricile, atelierele, magazinele, școlile, bisericile, instituțiile publice. Lungimea terasei centrale este de 4 km, iar lățimea între 300 și 700 de metri și ține de la locul unde Ialomița este traversată de calea ferată, până la confluența râului Bezdedel cu Ialomița. Dealurile subcarpatice ale zonei sunt Stârmina, Beja cu vârful Zăpodie
Pucioasa () [Corola-website/Science/297028_a_298357]
-
dintre ele sunt situri arheologice: situl de la „Dăneasca” (în partea de nord a satului Adunații Copăceni); situl de la Dărăști-Vlașca ( est de sat); așezarea din Epoca Bronzului Târziu (cultura Tei, faza III) de la marginea vestică a satului Mogoșești; și situl de pe „Terasa Argeșului” de la marginea de nord-est a satului Varlaam. Ele cuprind vestigii începând din neolitic și terminând cu Evul Mediu. Alte nouă obiective sunt clasificate ca monumente de arhitectură: (începutul secolului al XX-lea); (1897) ambele aflate în fostul sat Pârlita
Comuna Adunații-Copăceni, Giurgiu () [Corola-website/Science/310491_a_311820]
-
cadre de lemn. Au fost înlăturate valurile de pământ de deasupra flancurilor și retragerii, care formau și unde erau amenajate barbete de tragere. În zonă s-a plantat gazon, intenționând ca aici să fie amenajat un spațiu de promenadă și terase cu bănci, formând, după expresia arhitectului, o „grădină de vise”. În șanțul din fața zidurilor a fost prevăzută posibilitatea amenajării unor curți scufundate. În interiorul bastionului („în curte”) s-a realizat corpul „E”, o zonă în trepte, care cuprinde o scenă și
Bastionul Theresia () [Corola-website/Science/303695_a_305024]
-
3,7-4,9 H2SO4 . Producția de struguri este mijlocie, 15-16 t/ha, din care 85% reprezintă producția marfă. Calități și defecte: Soi timpuriu, cu boabe mari, dar cu o maturare eșalonată a strugurilor. Augusta se cultivă cu rezultate bune pe terasele Dunării (Greaca, Ostrov, Zimnicea, Cernavodă), precum și în unele podgorii subcarpatice cu climat mai blând (Dealul Mare, Drăgășani, Ștefănești - Argeș). http://www.fermierul.ro/modules.php?name=News&file=print&sid=95
Augusta (strugure) () [Corola-website/Science/331882_a_333211]
-
cu gazon sintetic. De asemenea, există două hoteluri, unul mai mare pentru echipa de seniori, și al doilea pentru formația de tineret. Fiecare este dotat cu camere, dușuri, băi cu hidromasaj, saune și săli medicale. La etajul doi există o terasă acoperită cu toate facilitățile pentru jurnaliști, alături de o sală pentru conferințe de presă și vizualizări imagini video. Susținătorii Sampdoriei stau în peluza sud a stadionului. Cel mai important grup de suporteri s-a autointitulat Ultras Tito Cucchiaroni e Fedelissimi și
UC Sampdoria () [Corola-website/Science/316391_a_317720]
-
Băneasa este o comună în județul Giurgiu, Muntenia, România, formată din satele Băneasa (reședința), Frasinu, Pietrele și Sfântu Gheorghe. Comuna se află în sudul județului, pe o terasă înaltă a Dunării, la izvoarele râului Gurbanu. Este străbătută de șoseaua națională DN41, care leagă Giurgiu de Oltenița. Între Băneasa și Pietrele, din acest drum se ramifică șoseaua județeană DJ413, care duce spre nord la Mihai Bravu. Prin comună trece
Comuna Băneasa, Giurgiu () [Corola-website/Science/310492_a_311821]